Taboe als je geen 2 of 3 kinderen wil?

Niemand weet dat en is ook voor iedereen anders. Ik denk dat het vooral belangrijk is dat je je hart volgt

 

Dan zou ik het zeker een jaartje laten rusten, ondanks je leeftijd . Als je nu het bij 1 wilt laten, zou ik zeker nu niet aan een tweede beginnen.
Maar het is moeilijk, ik kan ook pas over een jaar of 20 zeggen of ik de juiste keuze heb gemaakt.

 

Lynn je bent pas 34 joh. Ik was 36 toen ik zwanger werd, en mijn gyn vond dat helemaal niet gek of risicovol! Neem de tijd, helemaal geen haast. En houden jullie het bij 1 prul is dat toch ook super?

 

Ik denk dat als je nu het gevoel hebt dat je het bij eentje wilt laten, dat je dat zeker moet doen. Het is helemaal niet gezegd dat je kinderen (later) ook goed met elkaar op kunnen schieten. Dus daarvoor moet je het niet doen. Je moet het echt zelf willen!

Ik vind het wel altijd verrassend als mensen het bij 1 kindje willen laten, maar niet omdat dat raar is hoor! Gewoon omdat het voor mij zo normaal voelt.
Terwijl ik die keuze nu heel erg eng vind..!

Ik zou het even laten voor wat het is en kijken of je je opgelucht voelt. Dan is de keuze goed. Krijg je het gevoel dat je wat mist, dan misschien weer over nadenken.

 

Na een lange weg is ons meissie er dan eindelijk en daar zijn we reuze blij en dankbaar voor. voor ons is ons gezinnetje nu compleet.
Wij zijn echte vakantiegangers/reizigers en met één kind is dat nog betaalbaar met meerdere kinderen niet. daarnaast willen we ons kindje alles kunnen geven en hebben we geen zin om ieder dubbeltje om te moeten draaien.

mijn man is ook enigskind en echt niet zielig hoor.

 

Ik vind t zeker geen taboe en vind dat je ieders keuze moet respecteren. Wij willen wel graag sowieso 2 kindjes. Moet er wel bij zeggen dat ik me kan voorstellen dat t voor een kind leuker is om nog een broertje of zusje te hebben. Maar dit kan natuurlijk niet de reden zijn om voor nog een kindje te 'kiezen'

 

Hier hetzelfde!

 

Hier precies hetzelfde, mijn man is blij enigskind te zijn.

 

Ik heb niet het hele topic gelezen dus sorry als ik nu wat zeg wat al uitgebreid besproken is.

Er hoort helemaal geen taboe op te liggen over het feit dat 1 kindje genoeg is. Het is jou leven en dus ook jou keuzen. Ik vind het ook onzin dat men zegt dat enig kinderen wellicht minder sociaal zijn. Dat ligt helemaal aan de opvoeding en heb je dus als ouder zelf in de hand.

Doen waar je je goed bij voelt en niet de omgeving.

Groetjes!

 

Of je 1 of 2 (of 4 of 8) kinderen neemt - of liever gezegd krijgt, want je moet altijd nog maar afwachten of het lukt een tweede te krijgen - is helemaal jouw beslissing en niemand heeft het recht daar over te oordelen. En een taboe zou het al helemaal niet moeten zijn.

Ik heb er zelf ook maar 1, en een tweede komt er niet want ik ben inmiddels 40. Mijn vriend heeft nog een zoon van 11, dus Dennis zal niet helemaal alleen opgroeien, maar het is ook niet echt 'samen', aangezien z'n broer een helft van de week bij zijn moeder is.
Ook al had ik eerder de kans gehad om kinderen te krijgen (in mijn eerdere huwelijk was er nooit echt een kinderwens en gelukkig maar want dat is op een scheiding uitgelopen dus) betwijfel ik of ik meer dan 1 had gewild.

Ik scheel zelf 11 jaar met mijn zus, zij is ouder, en ik was dus in mijn tienertijd en puberteit ook min of meer alleen want toen woonde zij al op zichzelf. Mijn ouders hadden altijd alle tijd voor mij maar leerden me ook vroeg zelfstandig te zijn en ik vond dat al met al erg prettig. Ik weet dat wij nu Dennis ook alle aandacht en tijd kunnen geven zonder dat er nog een dreumes of peuter rondloopt die net zoveel, of zelfs meer, energie en tijd vraagt. Ik vind het met eentje al druk genoeg en ik hou ontzettend van controle houden over alles. Ik zou niet weten hoe ik dat met 2 zou moeten doen, al is dat natuurlijk vaak een natuurlijk proces.
Voor mij is het goed zo en het kan me eerlijk gezegd geen moer schelen wat anderen daarvan denken.

 

@ lynn,

volg je gevoel en doe waar jij je goed bij voelt!!
Ik heb 2 vriendinnen die bewust voor 1 kindje kiezen.
1 vriendin kiest voor 1 kind, vanuit finacieel oogpnt en de ander vindt voorlopig 1 kind genoeg. Ik heb zelf een vriendin met kinderwens, maar partner moet niets van kinderen weten. Daar komen dus geen kinderen. Zo kiest ieder voor zichzelf.

succes!!

 

Hoi meiden,

Hier heb ik lang getwijfeld,ook van is het inderdaad niet zielig 1 kindje.

Maar wij kiezen bewust voor 1 kindje,ik heb ook een zware zwangerschap gehad "hyperemisis gravidarum" overmatig zwangerschapsbraken.. En ik wil dat niet nog een keer meemaken.. Buiten dat vinden wij het heerlijk zo! Ik heb ook weleens nare opmerkingen naar mijn hoofd gekregen dat het zIelig is,maar daar trek ik me nu niks meer van aan.

En nee,zielig is het zeker niet,daar ben ik nu wel achter.

 

ik herken het geheel niet. bij ons was het andersom. ik werd ronduit voor gek verklaard dat ik een tweede keer zwanger werd . ik had alles, ik had het goed kunnen hebben, maar nee... ik moest het zo nodig verpesten voor mezelf. dat waren de reacties uit mijn omgeving. ik denk dat mensen ook vaker opmerkingen plaatsen bij jongere mama's dan bij oudere. ik ben nl inmiddels 15 jaar ouder en een derde kindje verder. hij is 2 en half en ik heb echt nooit meer opmerkingen gehoord. niet 1 negatieve opmerking. onze jongste blijft bewust "alleen" het kleintje trouwens.( met een zus van 17 en een broer van 15) dat is dan in dit forum ook weer appart. er zijn hier meer mama's met een tweede lichting zoals dat genoemd wordt hier. maar volgens mij ben ik de enige die het bewust bij 1 houdt. de meeste komen toch op 4 uit. het is een wel bewuste keuze van ons. om een verscheidenheid aan redenen. en nee, ik vind het niet zielig. net als dat ik enigs kindjes niet zielig vind. iedereen moet doen waar hij zich goed bij voelt, of dat er nu 1 of 6 zijn, dat vind ikzelf niet zo belangrijk.

 

OMG alsof een tweede kindje een reservekindje is ofzo, voor als de eerste stuk gaat lekker lomp inderdaad.

@TS: ik las laatst een artikel waarin stond dat enigst kinderen gelukkiger zijn dan kinderen met broers of zusjes (een ietsjepietsje maar... dus ook geen schuldgevoelens voor gezinnen met meer dan 1 kind ) Dus zielig voor je kind is het in ieder geval niet.

Maar ik merk ook wel dat er inderdaad min of meer automatisch vanuit gegaan wordt dat je als je eenmaal een kindje hebt, je er ook wel twee wil, dus ik snap het taboe-gevoel wel. maar zoals al velen zeiden: lekker laten lullen, jouw leven, jouw keuzes, toch?

 

ik weet helaas niet meer waar ik dat nou gelezen had... internet, krant, tijdschrift? . Als ik het nog terug kan vinden laat ik het je weten.