ben idd weer verkouden, gaat lekker hoor haha! ben er ook iedere keer de eerste dag niet lekker van.. maarja wat doe je eraan.
nee kan er idd niks aan doen, vandaag rustig aan gedaan, maar evengoed ook wel weer wat in huis gedaan en gewandeld met sam.
oow sorry dames, zie dat ik hier helemaal niet meer gereageerd heb. Was toch heilig overtuigd van wel. @Truus: wat naar meid dat het maar niet beter gaat. Ik weet hoe moedeloos je daar van wordt. Wordt wel tijd dat er iets gebeurd want zo is het ook niet vol te houden he. Wel fijn dat je man zo ontzettend begripvol is. Lief zeg zo'n dagje weg cadeau. @Athina: heel herkenbaar meid dat je die ontspanning niet kan vinden met 2 drukke kids om je heen. Regelmatig even wat tijd voor jezelf vrij maken dus. @Elsie: fijn dat Harry potter leuk was. Jakkes alweer verkouden. Beterschap. Maandag tot half 2 in de nacht met mn man zitten praten. Wel een goed gesprek gehad. Waarom hij denkt dat een opname geen nut heeft is omdat ie zegt dat het te kort is om echt iets te veranderen en als het echt puur als time out is het nutteloos is omdat ik daarna weer in precies dezelfde situatie terecht kom. Daar heeft hij wel gelijk in en dat zei de psych ook, maarja wat dan. Tja, niks dus weer. alleen verhoging van mn pillen. Ik ga het nu in een week tijd verhogen van 75 naar 150 mg en dat is dan gelijk de max dosering. Hoop zo dat dit nu eindelijk eens wat gaat doen want ik ben zo totaal op. Twijfel soms of mijn man het wel ziet hoe slecht het gaat of dat ie het misschien niet wil zien. voel me een beetje gevangen in deze vicieuze cirkel. Heb wel een ander idee bedacht voor wat rust. Ik moet nog aan een zware verzakking geopereerd worden en dat houdt in 1 weekje ziekenhuis en 6 weken absoluut niet tillen. Mn man gaf aan dat dat wel zou lukken om extra vrij te krijgen omdat dat zoals hij zei een echte reden was. Ik werd gelijk kwaad, maar zo bedoelde hij het dus niet. Ging er meer om dat helaas de buitenwereld vaak zo denkt. Maar goed, dan ben ik dus wel gewoon thuis maar is mn man er wel 6 weken dus misschien dat dat scheelt. Zie alleen wel heel erg tegen die operatie op.Misschien maar s een afspraak met de gyn maken
Sann, wat fijn dat je een goed gesprek met je man hebt gehad en dat ie heeft uitgelegd waarom ie een opname niet ziet zitten. Tja ik kan zijn redenen wel begrijpen alhoewel het natuurlijk ook wel lekker kan zijn om gewoon even een paar weekjes rust te hebben. Misschien dat je het daarna allemaal net wat beter aan kan. Maar ik vind die van de operatie ook wel een hele goeie! Als je toch geopereerd moet worden zou het zo een mooie combi zijn en heb je ook 6 weken dat je inprincipe niks moet. Wat goed dat je medicijnen opgehoogd gaan worden. Is wel in een heel rap tempo he? Hopelijk krijg je niet te veel last van bijwerkingen en hopelijk ga je nu wel effect merken!
Blegh.. Kan niet slapen, het is veel te druk in m'n hoofd. En m'n man ligt te snurken vanwege zijn verkoudheid en daar word ik helemaal kriebelig van. Als ik ergens een hekel aan heb is het wel snurken..
Oh haha ja dat kan natuurlijk ook nog. Heb je nog last gehad van angstaanvallen of is het bij die ene gebleven?
@sann wat goed dat je met je man gepraat hebt! en goed dat de ad opgehoogd word, hoop dat het gaat helpen. @truus heb je nog een beetje kunnen slapen? hier erg verkouden en gewoon niet lekker sam begon net ook al te hoesten...
Vervelend Elsie, beterschap. Hopelijk knapt Sam ook gauw weer op. Vanacht nog wel redelijk kunnen slapen uiteindelijk, kleintje kwam nog wel 3 keer voor zijn speen maar werd uiteindelijk pas om kwart over 10 vanochtend wakker dus dat was heerlijk. Had ik echt even nodig
@truus oh dat is wel lekker idd! wou dat sam eens zou uitslapen en doorslapen! sam is ook verkouden geworden hoesten en niezen! meisje is er dit weekend weer, vanmiddag was ze beetje vervelend, bah word ik echt niet goed van dan! zij speelt met sam zijn speelgoed maar als sam aan dat van haar komt dan is het drama... nou ik ben het een beetje zat dus nu mag ze van mij niet meer met sam zijn speelgoed spelen zolang sam niet met dat van haar mag spelen, of ben ik nou heel erg? en gewoon dr vader slaan! jeetje pff gelukkig loste hij het goed op en heeft ze sorry gezegd. en even goed duidelijk gemaakt dat wij niet slaan hier in huis.
gelukkig alleen bij die ene gebleven maar ik merk dat het lijntje even dun is dus moet even een stap terug doen!
Hallo lieve meiden, Ik heb veel berichten van jullie meegelezen en vind het ontzettend knap dat jullie er zo veel aan doen om beter te worden, bij mij lukt dit nog niet echt en zou heel graag een beetje met jullie willen praten. Mijn verhaal in het kort: Ik ben 22 jaar, zat nog op school toen ik zwanger werd. Had een hele fijne zwangerschap. Een paar maanden nadat ik mijn diploma heb gehaald en toen ik net 2 maanden bij mijn vriend introk ben ik bevallen van een prachtige dochter. De vierde dag kreeg ik opeens huilbuien en vond Sadey niet meer zo leuk. Het werd steeds erger, ging naar de huisarts, werd doorverwezen naar de GGZ en en kreeg anti depressiva. Het leek te helpen en na een paar maanden ging het zo goed dat ik ging afbouwen. 2 weken daarna ging het weer helemaal mis. Voelde me nog slechter dan eerst. Hup weer terug aan de AD en loop nu bij een psycholoog. Voor mijn gevoel helpt het allemaal niks. Mijn gedachte zijn ook steeds dat ik geen depressie heb (ook al is deze diagnose wel gesteld) maar dat ik gewoon aan het ontzwangeren ben en dat ik het me meer aantrek omdat ik een labieler persoon ben of dat ik gewoon een foute keuze heb gemaakt door Sadey te krijgen of te jong ben om moeder te zijn. Mijn symptomen zijn vooral: moe, labiel, lusteloos, weinig zin om voor Sadey te zorgen. Ik doe alles met haar, spelen, knuffelen, zwemmen maar niet van harte. Het piekeren en de negatieve gedachten zijn het ergste. Als ze ochtends begint te huilen, denk ik gelijk shit nu al, was ze er maar niet. En ik snap niet dat ik dat kan denken want toch hou ik wel van der maar ik voel het gewoon niet. Ook denk ik vaak om er een einde aan te maken, niet dat ik het echt zou doen maar de gedachtes alleen al. Ik snap het gewoon niet dat ik dat denk; zo erg is het nou toch ook niet om voor zijn klein lief babytje te zorgen. Ik heb het gevoel dat alles om haar draait en dat ik alleen nog moeder ben. Sadey is heel makkelijk zegt iedereen maar ik voel het anders. Waar komen deze gedachtes en gevoelens toch vandaag. Wil zo graag gelukkig zijn maar iets houd me tegen. Ben zo radeloos dat ik niet meer weet wat ik moet doen en blijf maar denken dat het nooit over gaat. Kan iemand mij helpen?
Mama van Sadey, Ik heb een angst en paniekstoornis en hiervoor medicatie (AD) en hulp van een psycholoog, dus ik herken niet veel in jouw verhaal. Heb je dezelfde medicatie gekregen die je de eerste keer ook hebt gehad, uit je verhaal begrijp ik dat je je daar wel goed van voelde.. Hoe oud is je kindje nu? Dat kan ik niet echt opmaken uit jouw berichtje. Je schrijft ook dat je zelf denkt dat je geen depressie hebt, maar waar denk je zelf aan dan? Je mist het gevoel naar je kindje en dat is niet iets wat zo hoort.... zie het niet als een aanval hoor maar je voelt je duidelijk niet goed dus "iets" is er wel met je... Ik hoop dat je je snel beter gaat voelen en dat er meiden zijn hier die je kunnen helpen.... liefs
@mamavansadey jeetje wat een verhaal meid! welke ad gebruik je? @truus hoe is het? @sann hoe is het? hier goed, sam en ik wel verkouden maarja weinig aan te doen!
Frommeltje; Mijn dochter is inmiddels al 9 maanden. Ben het zo beu om me zo te voelen en zeker als ik andere moeders wel zie stralen. Zelfs denk ik gewoon dat ik niet geschikt ben als moeder of ene foute keuze heb gemaakt door haar te krijgen of te jong ben om een goede moeder te zijn. dit baseer ik dan weer op het feit als ik de symptomen van een ppd lees en eentje komt er al niet overheen, dat ik gelijk denk zie je; ik heb dat niet, ik ben gewoon een slechte moeder en het gaat nooit meer over. Erg frustrerend allemaal. Wil zo graag genieten van dat meisje en op een of andere manier komen er alleen maar gedachten boven van; ik wil niet niet, ik wil mijn ouden leven terug. Raar toch dat je dat uberhaupt denkt over je eigen kind. Elsie; ik gebruik citalopram ranbaxy. het gekke is dat het de eerste keer wel leek te helpen en nu is mijn dosis verdubbeld en het gaat niet beter. Misschien zit het ook wel tussen mijn oren. Onderhand ga ik over alles denken wat het kan zijn.
@Mamavansadey: ik vind je verhaal toch wel klinken als een ppd eerlijk gezegd. Dat je je zo voelt lijkt me niet komen omdat je niet geschikt bent als moeder. Ik voel me namelijk redelijk hetzelfde en had dat bij mn eerste niet dus dan zou ik ineens halverwege gestopt zijn met een geschikte moeder zijn. Het kan wel gebeuren dat medicijnen ineens later niet meer aanslaan. Ik heb in het verleden wel eens fluoxetine gebruikt en dat hielp goed maar nu sloeg dat totaal niet aan. @Frommel: fijn dat het bij die ene aanval gebleven is. @Truus: lekker zo'n lange nacht. Gaat het slapen wat beter? @Elsie: beterschap voor jou en Sam. Gisteren een dag nar mn broer in Duitsland geweest. Die woont net over de grens. Was heel gezellig maar wel compleet afmattend dus moet er nu voor boeten met een stemming ver onder 0
Hee meiden, Mama van Sadey, welkom. Wat vervelend dat je je zo voelt.. Voor een groot gedeelte klinkt het erg herkenbaar. Ik vind je verhaal ook klinken als een PND, je hoeft natuurlijk ook niet alle symptomen te hebben he, dus verkijk je daar niet op. Ik heb zelf ook Citalopram geslikt, met een ophoging maar bij mij heeft die niet geholpen. Hoop voor je dat het bij jou als nog weer aan gaat slaan! Elsie, vervelend dat jullie nog steeds niet lekker zijn! Joh dat meisje je vriend slaat zeg, jeetje. Snap dat jullie dat niet accepteren, zou ik ook niet doen Is ondertussen het speelgoed probleempje opgelost? Sann, wat vervelend dat je zo moet boeten voor je dagje naar je broer. Lastig is dat he, herken het maar al te goed. Vraagt gewoon erg veel van je, zulke dingen. Hopelijk gaat het morgen alweer beter! Pff hier ook helemaal kapot, wij zijn gisteren met vrienden van ons naar Movieworld in Duitsland gegaan. Wou eerst niet mee ondanks dat we al kaarten hadden maar ze vonden dat ik mee moest om er even uit te zijn. Nou ja, toch maar gedaan. Opzich een aardige dag gehad maar nu lichamelijk natuurlijk helemaal total los. Slapen gaat nog steeds erg slecht, Sem blijft maar huilen s' nachts een paar keer en ik was vanacht vergeten mijn Seroquel te nemen dus toen ik wakker was geworden van hem kon ik ook niet meer terug in slaap komen, te veel aan het piekeren enzo. Merk wat dat betreft dat ik die Seroquel echt nog steeds nodig heb om rust in mijn hoofd te krijgen.
@truus het gaat al beter hoor! het speelgoed probleem gaat nu opzich redelijk, maar nu is sam weer alleen want meisje is naar haar moeder toe. heb je wel een beetje kunnen genieten gister?