Hoi hoi, Mijn middelste zoontje van bijna 3,5 jaar zit steeds aan zijn geslachtsdeel. Nu vind ik dat op zich geen probleem als hij het doet als er niemand is. Hoort bij het ontdekken denk ik maar. Ik herken het overigens niet van mijn oudste zoon, die heeft het in ieder geval nooit in het openbaar gedaan. Wat hij doet is het volgende: hij zit steeds met zijn hand in zijn broek en haalt dan zijn plasser boven zijn broek uit. Dan gaat hij er wat aan friemelen en haalt de voorhuid vaak terug. Als ik vraag waarom hij dit doet zegt hij dat het jeukt en daarom. Dus echt een zinnig antwoord (als je dat al mag verwachten) krijg ik niet haha. Hij doet het ook op de psz heb ik gehoord en daar zeggen ze haal die hand uit je broek en dan doet hij dat ook en gaat weer verder met spelen. Ik zeg thuis dat ook en dan doet hij dat ook en gaat verder met spelen. Maar hij herhaalt het vaak, als ik even neit kijk doet hij het weer. Wat ik al zei thuis vind ik niet zo erg, maar hij doet het dus ook als hij niet thuis is en bij vreemden of op de psz. Herkent iemand dit en hoe kunnen wij hiermee omgaan? Groetjes Bianca
het is heel normaal gedrag. Het ontdekken van de geslachtsdelen bereikt een hoogtepunt tussen 3 en 6 jaar en het voelt gewoon lekker. Kindjes moeten nog leren om dat alleen in privé te doen (slaapkamer, toilet, onder de douche bijv). Je kunt als ouder hier vooral op sturen. Zeg vooral niet dat het vies maar dat spelen met de piemel iets is om thuis en op je eigen kamer te doen. Geneer je vooral niet, het is echt heel gewoon!
Is ook zeg maar een manier van troost zoeken zoals ze met bvb een speentje zouden doen. Ze moeten inderdaad alleen even leren dat je dat soort dingen in je bedje ofzo doet en niet waar iedereen er mee mee kan genieten
Mijn zoontje zit er ook veel aan sinds hij zindelijk is, maar gaat niet met zijn hand in zijn broek. Vooral als hij iets spannend vindt grijpt hij constant naar zijn piwi! Ik moet altijd wel lachen als hij schrikt, meteen die hand weer die richting op. Onze kleine Michael! Zolang hij hem niet meer op tafel legt, (dat deed hij pas: Kijk mama, mijn piwi ligt ook op tafel,) laat ik het gaan. Merk dat het al wat minder wordt. Vind het wel wat anders dat jouw zoontje hem uit zijn broek haalt, dan zou ik ook leren dat dat niet hoort.