Ik heb dat ook.....het is voor ons de eerste en we hebben het alleen de ouders en zussen verteld...we hebben ook al wat kadootjes gekregen, hebben zelf al wat gekocht en zijn zelfs al bij diverse babywinkels geweest om te kijken wat ons te wachten staat en wat we mooi vinden. ....maar ga er nu gewoon vanuit dat het goed gaat, anders maak ik mezelf helemaal gek.....Ik ben van nature al erg onzeker.....ik kan er verder ook nog niet echt van genieten....ondanks dat ik elke keer denk het komt wel goed.....wil ik toch eerst het hartje horen en een echo zien....dinsdag gaan we naar de vk....hopelijk horen we dan het hartje...daar ben ik heel bang voor, aangezien aan beide kanten hartklachten voorkomen, ook mijn man zelf heeft klachten, ook de opa's....dan volgende week vrijdag (eind aug) pas de 1e echo..... Daarbij komt ook dat we heeeeeel klein wonen...en graag willen verhuizen, maar ons appartement staat al meer dan een jaar te koop....we zijn nu totaal 15.000 euro gezakt, donderdag komt er een kijker, ik hoop dat dat nu echt een keer iemand is die het ook echt wil kopen :S
De eerste weken zijn altijd spannend. Ik vond dat nog 10 x zo erg deze zwangerschap, omdat ik hiervoor een mk had. Vind een goede 12 weken echo altijd weer een flinke geruststelling Genieten komt vanzelf hoor, voel je niet schuldig...
Bedankt voor alle reacties Nog even een vraagje. Ik kan me niet meer herinneren wanneer ik bij de vk voor het eerst het hartje van mijn dochter kon horen. Vanaf hoeveel wkn was dat bij jullie? Woensdag heb ik de 1e afspraak en dan ben ik 8 wkn 4 dgn.....
Ik heb deze angst ook. Ben blij dat ik morgen eindelijk de eerste echo heb! Bij elk pijntje elke afscheiding etc. toch weer bang dat het mis gaat. Hopen dat we na deze 12 weken allemaal een beetje kunnen gaan genieten van dit wonder!
Hoi Meiden, Na een MA met 14 wk en een vmk een gezonde zoon gekregen! Nu opnieuw zwanger, ruim 7 wk en ben ook bang.. merk wel dat mijn zoontje mij kracht geeft.. mocht mis gaan en we nooit meer een tweede kindje krijgen dan heb ik iig de kers op de taart al (mijn zoontje). Dit troost me. ik hoop zo dat het hartje klopt en dit kindje gezond is.. maar heb deze zwangerschap op wat moeheid en soms lichte vlagen van misselijkheid na geheel geen klachten. Ook niet af en toe buikpijn vh oprekken van baarmoeder... en dat baart me nog meer zorgen.. Sterkte meiden! Hopelijk krijgen we allemaal een gezond kindje!
Nou, dat is echt niet automatisch zo. Ik denk dat karakter een veel grotere rol speelt... Ik ben bij de zwangerschap van Thirza en de vorige geen moment bezorgd geweest. Deze keer wel, logisch na een miskraam. Maar we hebben een kleine twee weken terug een echo gehad waarop we het hartje hebben zien kloppen en nu is de rust wel weer aardig weergekeerd. Ik ben niet zo'n piekeraar, gelukkig, dus ook nu bij een derde zwangerschap, heb ik dat niet zo. Mazzel dat ik dus vrij nuchter ben en niet zo'n piekeraar @TS: slechts 10% van de zwangerschappen loopt uit op een miskraam, dus ik zou vooral wel genieten van wat je nu hebt. Je zorgen maken heeft helemaal geen zin: je bereikt er niet mee dat een zwangerschap die gedoemd is mis te lopen, ineens wel goed gaat ofzo.... dus ik zou toch proberen dat naast je neer te leggen! Zorg dat je gewoon zo vroeg mogelijk je termijnecho plant, dan heb je ook zo snel mogelijk de duidelijkheid die je graag wilt, (en de wetenschap dat na een goede echo de kans op een miskraam vervolgens nog maar 0,5-3% is!).
Bij de verloskundige beginnen ze daar meestal niet aan voor de 12 weken, omdat het voor die tijd maar sporadisch voorkomt dat je het hartje al kunt horen. Op een echo kun je vanaf 6-7 weken het hartje al wel zien en sommige gyns hebben apparatuur die zo goed is dat ze daarmee ook het hartje kunnen laten horen. Maar bij de VK is het doorgaans ergens rond de 12 weken dat je voor het eerst het hartje hoort!
Hier hetzelfde, allemaal heel herkenbaar. Waren jullie de enige in jullie omgeving/ vriendengroep die een miskraam heeft gehad? Iedereen lijkt een probleemloze zwangerschap te hebben. Heb een gezonde zoon van 2 jaar. Afgelopen maart een spontane miskraam op 11 weken gehad en belandde door het vele bloedverlies in het ziekenhuis. In april alsnog een currettage gehad aangezien een klein stukje was blijven zitten. Ik vond het al met al een vreselijke ervaring. Ben nu 6w4d zwanger en ben zooo bang dat het weer mis gaat. Heb deze keer wel wat bloedtesten (HCG niveau en progesteron niveau) gehad en die lijken goed, maar krijg niet eerder een echo dan over 3 weken. Krijg het niet voor elkaar om eerder te komen. Normaal vliegen de weken voorbij maar nu ik zwanger ben kruipt een dag voorbij. Ik kan nergens anders meer aan denken en wil zoooo graag een kloppend hartje zien. Begrijp dus goed jullie angst
Hi meiden, Ik kan me hier aansluiten...heb ook angst...het is onze eerste en we zijn wat ouder en we liepen al in het zh omdat het niet wou lukken...ook een vmk gehad een jaar geleden ong. met 7 weken dus de onzekerheidd viert ook hier hoogtij Ik weet verstandelijk wel dat het goed is en het voelt op sommige momenten en dagen heerlijk en geniet ik met volle teugen maar er zijn dus ook aardig wat angst momenten...zoals vandaag lijken de klachten wat af te nemen en dan denk zie je wel het gaat mis...100x naar de toilet om te kijken of in niet bloed...verschrikkelijk!! Ik weet dat ik mezelf gek maak en ik krijg nu de aankomende 2 weken zelfs iedere week een echo maar toch ben ik nog steeds ongerust... Ik wou dat je je hoofd wel eens even op stil kon zetten...gewoon niet nadenken en zorgeloos genieten...ik probeer het echt hoor maar het lukt gewoon niet zo goed... Ik praat tegen de kleine en spreek mezelf ook toe en moed in en heb er een goed gevoel over over deze zwangerschap....maar je gevoel en verstand op sommige momenten op 1 lijn krigen blijft zoooo lastig!! Sterkte meiden en veel plezier met de geniet momentjes...we zijn gelukkig met vele op dit topic Liefs Pien
Hier bij iedere echo nog bang en ben al 16 weken geweest. De eerste weken was het helemaal erg. Was ontzettend misselijk en heb de zwangerschap verder genegeerd voor zover mogelijk.. zo bang dat het fout zou gaan. Langzaamaan wel meer vertrouwen gekregen en het gaat goed met haar, nu alleen nog bang voor een echo Luister wel heel vaak het hartje met de angelsound, dat deed ik vanaf 9 weken ongeveer.
Is dat zo vroeg dan al zelf te horen?? Ook bij een 1e kindje? Wij gaan donderdag voor de 2e echo en ik ga ervan uit nog weinig te zien en te horen...kan me niet echt voorstellen dat over 3 weken je dan al zelf zoveel kan horen Liefs Pien