hoi, ik heb jaren vrijwilligerswerk gedaan, met veel plezier, nu is onlangs mijn zwager overleden aan kanker, en ben ik,(in overleg) met het hoofd van de vrijwilligers een paar weken vrij geweest om alles eerst voor mezelf weer een beetje op de rit te krijgen, vorige week heb ik contact met haar gehad, over dat ik per 7 september weer wilde beginnen, ze reageerde erg spontaan en leuk,en nodigde me uit om op 7 september eerst even bij haar langs te komen, samen met de andere vrijwilligers om te bespreken wie wat gaat doen e.d. dus eigenlijk niets aan de hand, nu werd ik een uur geleden gebeld door het bureau waarvan dit vrijwiligerswerk uitgaat, dat ik niet meer nodig ben, en dat ze genoeg vrijwilligers hebben, dus niet eens door die vrouw zelf waar ik contact mee had gehad, ik was behoorlijk overdonderd,en heb net ook wel even heel hard moeten huilen,ik snap er niets van, waarom heeft die vrouw dit nou niet gewoon eerlijk tegen me gezegt? en nu twijfel ik of ik haar nog een mail zou sturen om te vertellen dat ik dit allemaal heel erg raar vind? ik vind het in ieder geval heel erg jammer dat het zo moet gaan, het kwetst me eigenlijk ook wel, wat denken jullie hierover? liefs rissie.
Ik zou als ik jou was die vrouw persoonlijk even bellen. Vragen hoe het nu allemaal precies zit. Want idd meschien een comunicatie fout. En als het toch geen comunicatie fout is dan kun je haar persoonlijk zeggen dat je het heel jammer vindt dat je niet meer terug kunt komen en ook een beetje jammer vindt dat je dit niet persoonlijk van haar hebt vernomen maar via een ander dit moest horen.
volgens mij was het geen communicatiefout hoor, diegene van het vrijwilligersbureau wist dat ze mij vorige week gesproken had, en toen ik aangaf het vervelend te vinden dat ze me dit zelf vorige week niet had aangegeven was het antwoord dat ze het nogal moeilijk vond,en gevraagt had aan hun om mij te bellen