Lieve allemaal, ik weet sinds afgelopen donderdag dat ik zwanger ben na een 3e cryo terugplaatsing. Een wonder! Maar ik ben zo onzeker...hoe kom ik die eerste weken tot aan de echo door (15 sept.)??? Dit was onze 3de cryo tp van onze 2de icsi cyclus. In jan. heb ik een curettage gehad omdat na 8 1/2 wk zwangerschap ons kindje niet meer leefde. Ik ben ontzettend blij, maar zo bang voor het moment dat ik in die echostoel lig en het misschien toch weer slecht nieuws is.... Wie heeft hier ook ervaring mee? Gatto
Ik heb er geen ervaring mee, maar wilde je veel sterkte toewensen. En dat de tijd tot je echo snel mag gaan...
die weken kom je in spanning door, met veel duimen en falende pogingen tot niet stressen Ik vond het al eng, kan me er niet eens een voorstelling van maken hoe het bij jou moet voelen. Succes meid!
Hoi Gatto, Ik ben ook zwanger van een cryo tp! Als het embryootje eenmaal zit, dan zit het ook hoor. Net zoals een zwangerschap die op de natuurlijke manier ontstaan is! Ik heb me in de begin periode dan ook helemaal geen zorgen gemaakt. Ik had er vertrouwen in dat alles goed zou zijn, en dat bleek ook inderdaad het geval! Ik ben inmiddels 20 weken zwanger van ons grote cryo wonder! Probeer er niet teveel bij stil te staan en zorg voor afleiding. Je zal zien: de tijd vliegt! Succes! Groetjes, Minnie
Van harte gefeliciteerd!!! Ik ben ook zwanger geworden na de 4e cryo tp van de eerste ICSI, en zie onderschrift inmiddels al bijna 25 weken! Ik vond de eerste periode tot de echo ook wel spannend, maar heb toch geporbeerd te genieten. Na de 2e echo bij 9 weken en helemaal na het eerste trimester kon ik echt genieten. Het is altijd spannend, en misschien nog wel extra spannend als je zoveel moeite hebt moeten doen om zwanger te worden. Heel veel succes en vergeet echt niet te genieten.
Ook ik ben zwanger na een cryo tp. Ik herken je onzekerheid. Zelf kon ik het pas geloven toen we het hartje zagen kloppen. Probeer er zelf vertrouwen in te hebben en hou je een beetje rustig!
Wow. Dank voor al jullie lieve reacties! Tja de dagen gaan uiteindelijk vanzelf voorbij. Inmiddels zijn mijn borsten onwijs zwaar en 's avonds pijnlijk en eigenlijk heb ik ook wel het gevoel dat het deze keer toch echt wel goed gaat. Maar ja, ik ben nou eenmaal een controlfreak en als ik er geen controle over heb raak ik onwijs zenuwachtig