Gisteren hadden we een team uitje. We hadden een rondleiding door een donker museum zodat je kunt ervaren hoe het voelt om blind te zijn... De gids die ook blind is, vroeg aan mij en mijn collega (we zijn allebei evenver zwanger) of hij na afloop onze buik mocht aanraken. Vooruit was mijn antwoord. Was eigenlijk al verbaasd over de vraag. Het einde van de rondleiding eindig je in een donkere bar. Daar vroeg hij nogmaals of hij aan onze buik mocht zitten. 1x vond ik nog goed maar hij heeft wel 10 keer aan onze buiken gezeten. Werd er zo ongemakkelijk van. Hij heeft het vast niet slecht bedoelt maar het voelt nog steeds heel rot. Iedere keer midden in het gesprek voelde we weer een hand op ons buik. Ik heb normaal een hele grote mond maar durfde niks te zeggen, misschien omdat ik die man zo zielig vond...
Raar hoor. Vooral omdat hij het meerdere keren deed en het niet bij 1 keer hield. Vertelde hij niet waarom hij dat wilde? Hij zal er denk ik ook niks mee bedoelen, maar kan me voorstellen dat je je er ongemakkelijk bij voelt. Wat vond die andere collega ervan?
heb dat wel vaker dat mensen ongevraagd "ff voelen hoor" doen. dan lach ik maar wat, maar eigenlijk hoeft het voor mij niet..
Hij vond het een heel bijzonder iets een zwangerschap. Ik vind 1x al te veel als een vreemde aan mijn buik zit, maar dit sloeg alles. Mijn collega werd er ook helemaal naar van en was blij dat we weg waren.
Gadver wat vervelend! EN dat terwijl het zo'n leuk 'museum' is! Ik vind het ook heel irritant dat iedereen maar ongevraagd aan mijn buik zit en toch blijft het moeilijk om er in sommige situaties wat van te zeggen.
Mensen die bij mij ongevraagd aan mijn buik zitten, krijgen: 1) een boze blik 2) een pets op hun handen Ik ben er totaal niet van gediend dat iemand anders aan mijn buik zit, behalve mijn partner, mijn dochter, mijn ouders en mijn schoonouders.
Kan me je nare gevoel voostellen, maar zou het denk ik nog vervelender hebben gevonden als die gids niet blind was. Doordat hij blind is zal die het extra bijzonder vinden om een baby in buik te voelen omdat hij dat niet kan zien? ja ik wet het niet hoor maar dat zou ik me erbij voor kunnen stellen.
Ik schrik nogal van de reacties hier. Deze man is blind, voor hem zijn zijn handen zijn ogen. Dit is heel normaal voor blinde mensen en is helemaal niet intimiderend bedoeld. Als je je er niet prettig bij voelde had je er wat van moeten zeggen, hij kan ook niet aan je zien dat je het niet fijn vindt. Als iemand een paar keer naar je buik kijkt voel je je toch ook niet zo rot?
Ik heb nooit een onbekende aan mijn buik laten zitten. Ik vond het al niet prettig als een bekende aan mijn buik zat (behalve mijn man dan). Blind of niet blind, ik vond het niet prettig en het is nog steeds mijn buik. Als iemand ongevraagd aan mijn buik zat (en die persoon ken ik dan) heb ik er gelijk wat van gezegd. "Blijf toch van mijn buik! Ik zit toch ook niet aan jouw buik?"
hen81 ben het met je eens hoor ik vind dit geen intimidatie en daar komt bij je had hem zelf toestemming gegeven en vond je het daarna teveel of vervelend tja jouw fout had je gewoon beleefd kunnen zeggen meneer nu is het wel evenm genoeg. er zitten soms ook mensen aan mijn buik die ik geen towestemming heb gegeven dat noem ik geen intimidatie maar ik vind het gewoon niet leuk zwaar woord hoor meis intimidatie! en ik zeg het gewoon of hou me handen aan de buik kunnen ze er ook niet bij!? maar goed is mijn mening
Ik had gezegd dat hij 1x mocht voelen. Dat deed hij ook. We zaten aan een tafel en hij kwam steeds weer terug met zijn hand. Ik blijf erbij dat ik dat niet netjes vind, blind of niet blind. Ik heb niet gezegd tegen die meneer blijf maar lekker aan mijn buik voelen hoor! Ik heb er niks van gezegd omdat ik die meneer niet voor zijn hoofd wilde stoten. Als je een beetje normaal verstand hebt weet je dat je niet ongegeneerd aan iemands buik kan blijven zitten.. Tussen kijken en uitgebreidt voelen zit een groot verschil!
Jij kan het geen intimidatie vinden maar ik vind van wel. Ik heb er nog steeds een rot gevoel over. Zoals ik hierboven al zei, 1x zijn hand op mijn buik ok, maar continue uitgebreid wrijven over mijn buik ging mij toch echt te ver en is dus voor mij wel intimiderend!
Ik heb dit even mee gelezen, maar waarom zeg je dan niet gewoon van zo en nu is het genoeg geweest, of draai je om en loop je weg. Ik heb het nu al mensen die er aan zitten, en dat wil ik niet! (op mijn fam na dan he) en dan zeg ik gewoon van joh, dit is mijn buikie en daar zit ik veel liever zelf aan of van nou is het genoeg geweest hor de baby moet nog ff slapen en luisteren ze niet, dan zet ik gewoon 1 of 2 stappen naar achteren. Want ik zie het zo, ik zou me eigen rot voelen. En dan is het mijn schuld dus daarom schroom ik me niet en zeg ik gewoon wat ik wel en niet wil. Maar ja ieder zijn mening gelukkig natuurlijk
ik snap dat het lastig is om iemand duidelijk te zeggen dat je dat niet wil maar toch is dat wel de enige oplossing. Misschien speelt het mee dat je hem 'zielig' vond, een blinde is niet zielig alleen blind! Tegen hem mag je ook gerust zeggen wat je wel of niet wil, het is jouw lijf.
dan had je dat moeten zeggen evaatje en niet denken oh ik wil hem niet beledigen of zo das net zoiets van ik heb nee gezegd en hij ging toch door en toen dacht ik ik laat het over me heen komen sorry meis maar nee is nee een keer is een keer en als het niet duidelijk genoeg is nog een keer zeggen! ik zie het nogmaals niet als ongewenste intimidatie dan had jij duidelijker moeten zijn! nogmaaals dit is MIJN mening