Wat fijn dat het zo snel is gegaan bij je. Nu kan je het allemaal verwerken en verder gaan.. Ik ben al 16 cytotec pillen en 3 weken verder....
Nou, toch nog teveel restweefsel, terwijl ik nauwelijks nog vloei. Wilde eerst afwachten, maar in overleg met manlief besloten om toch na te laten curetteren: je zult met mijn kans op pech de laatste tijd, net weer zien dat het dan van het weekend weer lekker raar gaat lopen... Dus morgen curettage, en dan kunnen we dit hoofdstuk definitief afsluiten. Vanmiddag maar even rustig aan en wat bijslapen. Nu eerst frietjes eten met m'n mannetje
ojee wat vervelend, toch niet zo goed gegaan als het leek... ik hoop dat de curettage dan toch echt het laatste is en dat je het kan 'afsluiten'... sterkte morgen! ik denk aan je!
Bah wat vervelend dat je toch nog gecuretteerd moet worden. Krijg je weer wat cytotec van tevoren voor het openen van je BM mond of is die nog open en een beetje lang van deze ronde pillen?
@Rozemarijke Wat vreselijk en vervelend natuurlijk! Dacht je dat het eindelijk voorbij was begint het weer.. Hopelijk is dadelijk alles schoon na de curretage en kan je weer een mooi begin maken. Heel veel sterkte..
Ja, daarom mede toch ook maar de curettage, 't is wel even op hier, dus tijd om af te sluiten en weer verder te kunnen. Ben niet zo bang voor de curettage morgen, niet als ingreep an sich. Je moet je vervelend lang van te voren melden, (10.00 operatie, maar moet er om 7.45 al zijn.... wat willen ze in vredesnaam toch al die tijd doen???). En nadien zorg ik dat ik direct een goed glas water te pakken krijg en zo snel mogelijk geplast heb, dan kan ik weer lekker naar huis. Vorige keer was ik prima fit na de curettage, geen last van de narcose ook, en nu is mijn conditie beter: geen groot bloed verlies, ijzer redelijk OK en bloeddruk weer normaal geworden sinds gistermiddag, dus verwacht geen problemen op dat gebied. En dan is het tenminste klaar en kan ik uit m'n overleef-stand om de boel maar weer eens even een plekje te geven.
Hopelijk herstel je snel Rozemarijke, kan je snel terug naar huis en dan kan na het fysieke, ook het emotionele herstel beginnen.... Sterkte! mamakaatje, jij ook veel succes!
O nee, toch nog een curretage . Ja je moet idd een poos van tevoren in het ziekenhuis zijn (al weet niemand waarom). Sterkte morgen!
Thanks meiden Hier dus weer thuis, was rond half 3 weer terug. Heb deze keer vies meer last van de narcose (erg draaierig en moe ervan en misselijk ), en werd er ook erg raar wakker van vanochtend. Ben flink lang weggeweest, want om vijf over 9 werd ik de OK ingereden, denk 5 minuten later de narcose en 10.35 was het eerste wat ik op de klok weer zag, (vorige keer werd ik om half 11 van de afdeling af gereden en was ik kwart over 11 weer terug, toen heeft alles bij elkaar maar 3 kwartier geduurd dus, en nu dus alles bij elkaar 2 uur). Werd huilend wakker, heel raar, was ook helemaal gedesorienteerd... Duurde ook lang voor ik weer rustig werd En ook meer pijn van de curettage zelf, maar heb pijnstillers meegekregen. Maar goed, misschien wel logisch dat je er meer last van hebt als je een half jaar terug eenzelfde ingreep hebt ondergaan... Voorlopig maar ff niet weer dus. Hopen maar dus dat dit de laatste keer was. Gyn die me geopereerd heeft, is trouwens gespecialiseerd in dit soort operaties, waarbij ze met camera van binnen meekijken wat ze doen, en was op de hoogte van mijn zorgen voor verklevingen, dus zou voorzichtig te werk gaan. Hopen dat dat voldoende is geweest dan
Was eerst 'blij' te lezen dat het 'gelukkig' vlot was verlopen, maar las later dat een curettage toch nog nodig is geweest. En dan ook zoveel last van de curettage en narcose. Wat naar allemaal zeg. De emotionele kant is al erg genoeg! Heel veel sterkte Rozemarijke. Geef je lichaam wel even goed te tijd en je koppie ook!!
Wat naar om te horen dat het lichamelijk zo veel zwaarder was deze keer! Maar heeft de gyn, toen die toch met de camera keek voor de curettage, ook gekeken of er verklevingen waren in je bm? Lijkt me dat ze dat da ook direct kunnen zien toch, een soort van hysteroscopie? Sterkte nu verder, hopelijk krijg je snel wat rust in je hoofd, het is ook wel heel heftig en plotseling achter elkaar aan zo. En ik weet dat bij mij de tweede mk/ma er veel harder in hakte, op de een of andere manier kon ik de eerste af doen met 'ach, dat hoort er gewoon bij' en de tweede was volledig onverwacht. Sterkte!
Ja, dat merk ik hier ook. De eerste ontdekten we bij de termijnecho, de eerste echo die we hadden, en toen was de zwangerschap nog zo abstract (had ik bij Thirza ook tot die eerste echo), dat het heel verdrietig was, maar toch ook wel een soort van: een keer pech, nu verder en dan lukt het wel. En deze keer heb ik bij de eerste twee echo's met het hart in m'n keel in de wachtkamer zitten wachten tot we aan de beurt waren en na de tweede echo toen we het hartje hadden zien kloppen, viel er een enorme last van ons af. En net op het moment dat je het dan niet meer verwacht, krijg je toch weer dat nieuws: het is mis, er is geen hartje meer. Dat hakt er veel harder in nu en sinds de vorige miskraam heb ik gewoon allerlei klachten gehad, (gewichtsschommelingen, voortdurend misselijk, geen eetlust, menstruaties die veel en veel minder heftig waren dan daarvoor), dat er nu dus ook veel meer de vragen opkomen; wat is er mis? Want dat er iets mis is en dat we niet in de categorie "pech" vallen, is voor mijzelf wel duidelijk eigenlijk. Nu de gyns nog meekrijgen in onderzoeken doen, alhoewel chromosomen en schildklier als het goed is nu sowieso gaan gebeuren. Chromosomen verwacht ik eigenlijk niet dat er iets uit gaat komen, schildklier wel, die zit echt niet lekker nu. Ben sinds vrijdag ineens ook alweer 3 kilo aangekomen, zelfde verhaal als na de vorige miskraam Of ze voor de verklevingen ook gekeken hebben, weet ik niet. 't Is me ook niet helemaal duidelijk of ze met een echo of echt hysteroscopisch in m'n baarmoeder hebben gekeken. Hoor ik de 27e wel en in de tussentijd ga ik gewoon een afspraak in het Spaarne maken. Weet ik tenminste ook zeker dat als ze aangeven dat er niets zit, ik daar ook op kan vertrouwen, omdat ze daar ook echt weten waar ze naar moeten kijken... Nu in ieder geval even rust en alles op pauze, we gaan even niet voor weer een kindje tot we wat meer duidelijkheid hebben...
wat naar zeg alsnog een curretage! en je dan ook nog zo voelen erna...ik hoop dat je je snel beter voelt en weer met frisse moed verder kunt gaan! xxx ff klein beetje off-topic: vind het nog schappelijk om 10 uur...ik moest er om 7uur zijn en werd pas om half 4 geholpen...en dat na dat ik gedreigd had naar huis te vertrekken en al die tijd nuchter...geen eten geen drinken nog geen slokje water :x
Ja, uiteindelijk was het maar goed dat ik er zo vroeg was, want 8.15 stond ik op de afdeling, gelijk operatiehemd maar aan en ik lag nog maar een kwartiertje te lezen ofzo, toen ze me al kwamen halen om naar de OK te brengen. Daar werd ik eerst op een voorruimte klaargemaakt voor de operatie: infuus en hartbewakingsplakkertjes enzo, en uiteindelijk was het 9.05 al dat ik de OK op ging. Vorige keer stond ik op de spoedlijst, moest me om 8.30 nuchter melden en werd om 22.30 naar de OK gereden. Minder grappig, maarja... dat kan helaas gebeuren als je op een spoedlijst gaat. Ik had toe de pech dat er een transplantatie en twee spoedkeizersnedes voorgingen en die hebben toch echt meer prioriteit, (logisch ook, minder leuk voor mij). Maar... als ik echt pas om 10 uur de OK op was gegaan, had ik daar een beetje anderhalf uur maar liggen lezen en niks doen. Dan vind ik de tijd dat je er vooraf moet zijn echt wel heel erg ruim. Maar goed, dat doen ze dus misschien om je ook eerder te kunnen helpen als operaties voor je voorspoedig gaan en weinig tijd kosten.