@ Hartediefje: Welkom! Ik krijg een brok in de keel van je verhaal... Is de avatar een foto van jullie dochtertje? En financieel is de situatie heel herkenbaar... Wij hebben momenteel een herzieningsverzoek lopen, omdat het gewoon níet te betalen was... Mijn man zit op het randje van faillissement, we moeten dagelijks puzzelen hoe we eten op tafel zetten voor de kids (die in co-ouderschap bij ons zijn, en dus ook gewoon kleren ed nodig hebben) en dan moet er per maand wel 400 euro daarheen? Dat voelt zó krom...
@ Rozemarijke: Ik hoop voor je dat het inmiddels 'achter de rug' is.. Vreselijk voor je, dat je dit moet meemaken... Je bent in mijn gedachten!
Mrs Hair... ja, is een foto van het handje van ons meisje. We hebben heel veel foto's genomen en ik heb daar een heel mooi digitaal fotoboek van gemaakt, zodals ik ook altijd doe van mijn oudste zoontje. Dat ligt nu in haar kast. (we hebben haar urn met allemaal mooie en dierbare spulletjes wat op haar betrekking heeft in een mooie vitrinekast staan). En idd... er gaat hier 650 euro per maand naar de andere kant toe...vind ik toch wel dat je mag verwachten dat ze iets fatsoenlijks meekrijgen toch... Hier is het dan dat ze alleen het weekend komen. Maar een voorbeeld is dus dat wij een trouwdag hadden van manlief zijn broertje, komen ze 1 nachtje slapen. Maar geen jas bij...geen reservekleren bij en het meisje kon haar schoenen niet vinden...trok ze maar de schoenen van dr moeder aan die veel te groot waren...Zulke dingen kan ik me ZOOOOO aan ergeren, omdat ik juist niet zo ben.. Van het weekend zijn ze weer hier en gaan we haar verjaardag en manlief zijn verjaardag vieren. Dat wordt dus wel gezellig!!!
Hier een samengesteld gezin, mijn oudste zonen hebben beide een andere vader en ik woon al 7 jaar met de papa van de jongste twee. Hier zijn drie papa's in het spel dus en ik moet zeggen het gaat best soepel! Ik maak jaarlijks een planning voor de weekenden en vakanties waar iedereen zijn input in mag geven en dan nog is er in de loop van het jaar altijd wel iets dat moet wijzigen, De oudste twee gaan om het weekend naar papa en de helft van de zomer- en kerstvakantie.
Rozemarijke sterkte de rest moet ik nog even doorlezen Even een vraag: hebben jullie ook het idee dat bijv je partners kinderen worden voorgetrokken om je eigen kinderen dus dieniet van je partner. Ik heb dat soms wel het idee mijn kinderen wonen bij ons dus zij hebben ook het meeste recht op dingen vind ik dan als er bijv geen geld is voor 1 kast ipv 2 dan gaat de kast naar mijn kinderen want die wonen hier . of ben ik hier nu zo streng in?
Hey allemaal! Wat fijn dat er toch een dergelijk topic is waarin mensen reageren met soortgelijke situaties. Wel erg verschrikkelijk om te lezen van je miskraam Rozemarijke, ik wens je veel sterkte toe de aankomende tijd. Ik zal even kort mijn situatie uitleggen... Ik: 24, zwanger van de eerste Vriend: 51, een zoon van 14 en twee dochters van 12 en 7 met dezelfde (h)ex Ze zijn elke woensdag bij ons tot 7 uur en om het weekend van vrijdag tot zondag. Mijn stiefkiddies zijn echt tegek! Ik heb het enorm getroffen met ze en ik zou ze ook niet willen ruilen. Althans, de oudste twee. Het botst behoorlijk vaak met de jongste, die last heeft van een prinsessensyndroom en hevige jaloezie richting alles en iedereen, maar door hier veel over te praten met m'n vriend is dat wel draaglijk. Jullie kunnen je vast wel voorstellen dat ik me best rare scenario's voor de geest haal over hoe het straks gaat... Zijn ex heeft zo'n beetje alles geprobeert om het leven van mj en m'n vriend te verstieren, terwijl zij hun huwelijk kapot heeft laten gaan d.m.v. al een jaar lang een affaire op het werk te hebben. Gelukkig krijgt ze ons met meerdere rechtszaken, valse aangiftes, zwartmakerij tegenover kinderen en bekenden niet kapot. Hoe dan ook, even een korte introductie mijnerzijds.
@ Lunacy: Dat klinkt heftig allemaal... Ik hoop voor je dat het met rechtszaken enzo afgelopen is nu... En wat betreft het zindelijkheidsprobleem van de jongste: Ik denk dat het heel belangrijk is dat jullie en ex op één lijn zitten. Dus blijven aankaarten... Er echt een afspraak voor maken en voor gaan zitten met elkaar. Of met z'n allen naar de huisarts. Zo slim klinkt ex niet, wellicht dringt het gewoon niet zo makkelijk door... ?
@mrs hair, Er loopt alleen nog een hoger beroep tegen een onmogelijke alimentatie-eis, waarvan we vrijdag hoorden dat de uitspraak op 8 november zal zijn. M'n vriend probeert vaak normaal met haar te communiceren in het belang van de kids, maar dit resulteert telkens na een paar weken in gedonder omdat alles volgens haar manier moet gaan. Ik praat uberhaupt niet met haar, want ze kan me nog niet eens aankijken. Het heeft een jaar geduurt voordat ze me zelfs kon groeten, erg triest. Dat ze niet slim is vind ik ook. Het gekke daarentegen is dat ze een topbaan heeft als manager op het gebied van jeugd- en gezinsproblematiek. Echt niet te geloven wat een discrepantie, haha. Ze heeft dagelijks te maken met zulke problemen van anderen, maar die van haarzelf ziet ze niet. Afspraken maken met de dokter langs haar heen leveren telkens conflicten op, samen is simpelweg onmogelijk.
He wat vervelend... Dat hoger beroep, is dat door jullie of daar haar ingesteld? En heb je goede hoop dat jullie gaan 'winnen'? Wat je over haar vertelt klinkt heel erg raar allemaal... En inderdaad een gigantische discrepantie tussen haar beroep en de problemen die je beschrijft... Hier loopt ook een herzieningsverzoek alimentatie, zitting is in oktober. Ik slaap er nu al slecht van.
Lunacy...jee..wat vervelend dat die hex zo vervelend doet. Als zij de relatie in principe onder vuur heeft gelegd door zelf vreemd te gaan, moet je jezelf toch zeker inhouden... Hopelijk houdt het getouwtrek snel op. Rianne, wat knap dat je dat allemaal zo goed kan regelen zeg! Zeker met drie papa's is het een geregel. Heb je wel een goede band met de vaders? Rozemarijke, hoe gaat het? Sterkte... Ikke, ik geloof dat ik ook wel een beetje zo denk. Net als bijv. een actie van een supermarkt. Nu krijg je weer van die poppetjes...dan vind ik dat die van hem zijn. De anderen mogen er mee spelen, maar ze zijn en blijven van mijn zoontje. Soms voel ik me wel eens schuldig...maar hun hebben het ook over thuis en bij papa..... tja... hun krijgen toch bij hun moeder ook dingen die mijn zoontje niet krijgt. In het begin had ik daar helemaal niet geen problemen mee hoor, alles ging goed en ze waren lief..maar nu ze groter worden, moet ik zeggen dat ik soms erg moet wennen.... Soms is het makkelijker en soms vraag ik me wel eens af...als ik dit van tevoren had geweten... Maar goed...meestal denk ik het laatste als ik zelf heel erg moe ben. Maar het is heel moeilijk om het goed te doen voor de twee van mijn man... (tenminste zo ervaar ik het wel... )
Ha meiden, ik moet even van me afschrijven hoor ...... Ben een beetje emo. Mijn kleine man gaat morgen 9 dagen met vakantie, naar Ibiza, met zijn papa. Ik heb hem nog niet eerder zo lang moeten missen en zie er zo enorm tegenop. Gisteravond heb ik er gewoon om zitten janken ..... ppppff.... Het zal heus wel meevallen, maar voor nu .... Hoe gaan jullie hiermee om ? Ik hou maar steeds voor ogen dat het voor hem heel erg leuk is, en spannend ... Met het vliegtuig, lekker weer, dus lekker aan het strand ( denk ik ), quality-time met zijn papa......
oh wat zou ik dat ook moeilijk vinden idd! maar wel leuk voor hem dat ie met zijn papa is even en voor papa ook leuk natuurlijk. ik hoop voor je dat je je een beetje kan vermaken de komende dagen.
Lief dat je het vraagt ! Het gaat goed. Het valt me tot nu toe mee, maar heb ook de nodige afleiding, dat scheelt
Herkenbaar.... stiefdochter kwam hier deze vakantie, (ze kwamen voor 3 weken aaneengesloten), op bijna-kapotte slippers. Ze had verder geen schoenen meer en deze had ze dan enkel nog omdat ze die gekregen had van een tante, was haar verhaal, (neem ik altijd wel met wat zout, 't blijft nog een kind wiens beleving niet altijd klopt). Maar goed, met deze zomer op slippers komen en daar dus als moeder helemaal niet naar kijken. Onbegrijpelijk idd.... Nieuwe schoenen gaan kopen. "Ja, maar ik heb hele brede voeten, dus schoenen kopen is lastig." Viel volgens mij wel mee, die brede voeten. Zag wel dat ze wat uitgezakte voeten heeft, wat je krijgt als je te slappe schoenen of te brede schoenen draagt. Eerste paar schoenen wat we te pakken hadden, paste. 10 euro, leuke gympies. Hoe moeilijk is dat dan? Gecontroleerd of ze knelden, deden ze niet. @Lunacy: heftige dingen allemaal zeg! @all: thanks allemaal voor het meeleven. Vrijdag nog een curettage gehad omdat ik niet alles kwijt geraakt was, en daar flink last van deze keer, zowel van de ingreep zelf als van de narcose. Maar misschien niet zo raar als je een half jaar terug dezelfde ingreep nog gehad hebt Nu alles fysiek iig achter de rug en vannacht eindelijk wat beter geslapen, (lees: 'maar' 3 keer wakker en 'pas' om half 7 wakker). Van het weekend de stiefkids maar even afgebeld. Stiefzoon vroeg nog of we nu al wisten of het een jongetje of een meisje was... slik. Die moeten we het dus dit weekend vertellen, vonden we geen nieuws dat ze van hun moeder moeten horen, die overigens dus wel op de hoogte is. Contact onderling loopt hier verder wel, zolang het over de lopende zaken gaat, dus ze had alle begrip en wenste ons sterkte. Da's dan wel weer fijn
Hoi, Ons samengesteld gezin bestaat uit: Mezelf(40) M'n man (44) M'n oudste zoon(14) uit mijn eerste huwelijk M'n middelste en jongste zoon (3 en 1)uit mijn huidige huwelijk. Leuk dat dit topic er is!.
Miss Hair... valt ook niet mee hoor, zo'n narcose... het lijkt wel een "luchtige" ingreep, maar je lichaam heeft toch weer een klap gekregen. Dat wordt weer een moeilijk weekend dus... dan ben je zelf in principe nog aan het verwerken en dan moet je het kinderen vertellen.... Dat vond ik toen het moeilijkste toen Esmee* overleden was... de kindjes het uitleggen... Ik hoop dat het meevalt van het weekend en heel veel sterkte!
@Rozemarijke; nog veel sterkte meid! Ik wou even zeggen dat ik een gedeelte van je verhaal over je stiefkids heel herkenbaar vind! Mijn stiefdochter is ook heel 'laks' met dingen als persoonlijke hygiëne...moet er constant aan herinnerd worden haar tanden te poetsen, zich te wassen, douchen, schoon ondergoed aan te doen, zich goed af te vegen na het poepen... Heel vermoeiend. Ik vind het vooral sneu voor haarzelf eigenlijk...ik weet bijna zeker bijvoorbeeld dat ze binnenkort haar menstr. zal krijgen, maar als je je niet goed/regelmatig wast... Ik heb genoeg gezien op school dat kinderen uitgescholden/gepest werden omdat ze niet fris roken zeg maar...dat wil ik voor haar gewoon ECHT niet! Maar hoe vaak je er ook wat van zegt...je kunt het blijven herhalen. Ik kan verder erg goed met haar opschieten en ze is dol op me! Ze is als kleiner meisje alleen meer opgevoed door haar grootouders en tja...dat merk je wel.(beetje verwend, 'papaaaa...dit kan/snap ik niet') En ze is niet altijd de beste met luisteren. Dit betert wel met groter worden moet ik zeggen! Maar ik ben een paar jaar terug wel eens gillend gek geworden. Ze is 12 trouwens. Ik ben echt gek op haar persoonlijk, maar ik vind de weekends en vakanties ook altijd best pittig! (ze is om het weekend, elke woensdag na school en de helft van alle vakanties bij ons) Het is wel fijn om hier even van me af te schrijven.