Op 13 Augustus is onze prachtige zoon Hidde geboren na een keizersnede. Alles is goed gegaan en de ingreep zelf is me erg meegevallen. Uiteraard krijg je daarna allerlei adviezen m.b.t. je herstel, en roept iedereen dat je een week of 6 "rustig aan moet doen" (mijn huisarts had het zelfs over 10 weken). Ik vind het nu erg lastig om voor mezelf te bepalen wat wel en wat niet kan. Kijk, stofzuigen is me direct al ontraden (he bah, vervelend hoor...), net als zwaar tillen enzo, maar verder is het een beetje een grijs gebied. Qua stukjes wandelen voel ik wel na een poosje wanneer het genoeg is, maar bv. de dagelijkse dingetjes in huis (wassen, strijken, beetje poetsen, kooi van cavia's schoonmaken, hond uitlaten).... pfffffffff...... Ik wil vanalles doen eigenlijk, maar ben aan de andere kant ook een beetje bang dat ik dingen ga forceren. Wat doen jullie zoal in en om het huis, kort na een KS?
ik voelde van zelf wanneer het genoeg was ... ik deed wel strijken , wassen , koken maar de hond uitlaten stofzuigen enzo de zwaardere dingen heb ik niet gelijk gedaan. nu is het bijna 5 weken geleden en doe ik alles weer stofzuigen dweilen autorijden...
Over dat autorijden; ik heb zelf geen rijbewijs, maar kreeg wel te horen dat dat 6 weken niet mocht. Deed je dat toch, en er zou iets gebeuren, dan zou je niet verzekerd zijn, is mij verteld...?
Dit is een fabeltje en niet bij wet geregeld op die manier. Tenzij in de polis van je verzekering genoemd staat dat je na een keizersnede 6 weken niet auto mag rijden. Het gaat er om dat je lichamelijk in stat moet zijn je voertuig te besturen. Bij een keizersnede is dat lastig te bepalen, met bv een arm in het gips is dat duidelijk en zal de verzekering idd de ontstane schade bij jou verhalen.
Ik heb ook op gevoel alles weer opgebouwd. Gewoon proberen, je merkt het snel genoeg. In huis behalve stofzuigen/dweilen en badkamer schoonmaken alles wel meteen weer opgepakt. Bedden samen met mijn manneke. En wandelen ook vanaf 1 week opgebouwd. Je voelt jezelf en wees gewoon eerlijk naar jezelf toe.
@ kabouter klus ja ze zeggen het van wel dat je echt 6 weken moet wachten met autorijden maar ik heb nergens last meer van en het gaat goed. ik heb zelf na 2,5 week al gereden omdat zoonlief naar het zkh moest en er niemand in de buurt wwas die kon rijden.
Hier gaven ze in het ziekenhuis aan 4 weken. Dus dat heb ik ook maar afgewacht. Veel eerder kun je toch niet echt op stap alleen. Kleine moet ook mee, dus tillen. Booschappen doen betekent tillen... Ik heb me de eerste 6 weken echt wel aan die regel van het tillen en stofzuigen gehouden. Je rompbalans is zo enorm verstoord, dat bij te snel opbouw je echt de kans loopt alsnog bekkenproblematiek te ontwikkelen. Vond ook daarna nog schokkend hoe in dysbalans je romp is en hoe slecht je buikspieren werken (niet dus)
Ben het met 76Chantal eens...je kan je wel ok voelen, maar je moet het niet onderschatten. Ik vond ook dat die hele balans ver te zoeken was, alsof het hele gebied van onder mijn borsten tot mijn bovenbenen wankel en heel slap was zeg maar, en niet zo'n beetje ook. Heb de eerste paar weken echt heel weinig gedaan behalve een beetje was in de machine stoppen of zo. Gewoon ook uit voorzorg. Had 10 dagen kraamzorg en toen 10 dagen mijn moeder dus het hoefde ook niet. Weet nog dat ik na 6 weken in een winkel iets leuks zag op een wat hogere plank, ik rijk naar boven om het te pakken....maar toen werd ik wel even teruggefloten. Van binnen moet de boel ook goed helen hè? Zou zeker de eerst 5 weken niet te hard van stapel lopen. Autorijden deed ik alleen kort stukjes hier lokaal. Groetjes, Charlie
Over die buikspieren heb ik nog een goeie; Toen ik open lag op de OK werd mij door de chirurg gevraagd of ik aan paardrijden deed; ik bleek nl. hele stevige buikspieren te hebben... Dat dat in verband werd gebracht met paardrijden had ik wel vaker gehoord. De grap is echter dat ik helemaal geen ene ruk aan welke sport dan ook doe, haha....
In spanje heb je geen kraamhulp dus nadat ik uit het ziekenhuis kwam, na vier dagen, heb ik alles zelf moeten doen. En dan voel je zelf wel wat je wel en niet kan. Rustig aan alles een beetje opbouwen en je zal zien dat je snel weer opgeknapt ben hoor.
ik alles gwoon weer langzaam op gebouwd met 4 wkn was ik het behoorlijk zat en deed alles weer met mate wel rust er tussen door hoor en auto rijden deed ik ook weer met 4 wkn. Alles gewoon met mate enluisteren naar jelichaam
Inderdaad goed luisteren naar je lichaam, het verschilt per individu hoe het herstel is. Ik vond het zelf reuze meevallen. De eerste week kon ik nauwelijks overeind komen uit bed, maar daarna ging het eigenlijk snel weer beter. Begonnen met kleine stukjes wandelen, voorzichtig stofzuigen (was eigenwijs...gelukkig geen last van gehad), en na 3 weken reed ik weer auto en zat ik weer op de fiets (kleine stukjes hoor). Met boven je macht reiken moet je inderdaad ook oppassen. Eigenlijk gewoon alles wat rustiger aandoen, dan komt het wel goed Wat betreft verzekering met autorijden: Verschilt per verzekering. Ik mocht van Unive wel rijden, als mn gynaecoloog het verantwoord vond. Vooral belangrijk nu: genieten van je kleintje!!!
Hier viel me het herstel ook erg mee..de eerste week een beetje rustig aan gedaan, en daarna langzaam de draad weer opgepakt...gewoon goed naar je lichaam luisteren. Autorijden mocht ik met toestemming van de gyn.
Ik heb mijn polisvoorwaarden nagekeken, maar er staat niks in over 6 weken niet autorijden na een ks. Algemeen is het natuurlijk zo dat je wel lichamelijk wel in staat moet zijn om auto te rijden, maar waar precies de grens ligt... In de brochure die ik uit het ziekenhuis mee heb gekregen stond 2 weken niet autorijden. Ben zelf nu net weer gaan rijden, maar ik voel me ook prima. Ik stofzuig niet en til niet te zwaar en sport niet, maar verder doe ik vrij veel.
Tja dit zal voor iedereen inderdaad anders zijn, ik ben na een week weer gaan autorijden. Had niet veel keus, kleine meid lag nog op de IC en man en ouders moesten gewoon werken dus konden me niet twee tot drie keer per dag naar het ziekenhuis brengen. Hier dus een heel spoedig herstel gehad van de keizersnede, alhoewel ik het echt zware tilwerk wel even heb laten liggen.
In de eerste instantie viel het mij enorm mee. Ik ben tegen de middag geopereerd op vrijdag, op zaterdagochtend ging mijn catheter eruit en kon ik douchen. Alles deed toen nog ontzettend pijn, maar toen ging het ineens heel rap. Door complicaties werd mijn zoontje zaterdagavond overgebracht naar een ander ziekenhuis en mocht ik van de arts met mijn man in de auto er achteraan om de nacht daar ook door te brengen. Die zondag heb ik ontslag aangevraagd omdat ik het psychisch niet aan kon in dat andere ziekenhuis te zitten en lichamelijk was ik toen in staat naar huis te gaan. Dus ik stond ongeveer 50 uur na de operatie weer thuis op de stoep. De rest van de week rustig aan gedaan maar wel eens per dag ons zoontje bezocht in het ziekenhuis. Dat heeft er denk ik voor gezorgd dat de rest van het herstel wat traag verloopt. Het is nu bijna 3 weken geleden en mijn wond is keurig dicht, maar ik heb nog veel last van de inwendige hechtingen. De strook huid tussen wond en navel blijft ontzettend gevoelig en wordt pijnlijker naarmate ik veel rechtop zit, alsof het geïrriteerd raakt. Hebben toevallig meer mensen daar last van? Daardoor moet ik het veel rustiger aan doen dan ik zou willen en ik kan de deur ook alleen nog maar uit als passagier in de auto De straat uit lopen kan best maar echt wandelen zit er nog niet in. Ik doe verder alles in huis wat goed voelt. Dus ook kleintje in bad doen, af en toe iets tillen (geen echt zware dingen natuurlijk) en licht huishoudelijk werk. Zodra ik merk dat iets niet lekker gaat hou ik er wel mee op. Ik heb mezelf al genoeg geforceerd!
Mij is het herstel alles meegevallen. De eerste twee weken waren rot. Niet kunnen draaien en omhoog komen in bed, maar daarna ging het herstel heel erg snel. Langzaam weer begonnen met stukken wandelen met de kinderwagen, eerst naar het dorp daarna op het strand en in de duinen. Ook langzaam weer huishoudelijke taken opgepakt (wel swifferen, niet stofzuigen). Heb me wel netjes aan de voorschriften van de gyn gehouden met betrekking tot tillen en autorijden enzo. Met 8 weken had ik nacontrole bij de gyn en die zei dat het goed genezen was. Ik mocht ook gewoon weer rustig gaan hardlopen en daar ben ik dus vorige week weer mee begonnen. Gaat prima eigenlijk. Overigens is bij mij alles doorgescheurd ipv gesneden. Dat schijnt sneller te gaan met het herstel.