ik durf zo niet te zeggen hoeveel er mee schrijven...zijn vaak wel steeds wat dezelfde en soms weer wat "nieuwe" mensen er bij. Het is, zoals je aan de tekst kan zien, opgestart door sannie voor wie een nieuwe poging wil doen na een doodgeboren kindje. Intussen zijn er al een paar zwanger....dus ook dan, kletst gezellig mee. Soms kan je even je hart luchten bij mensen die in het zelfde schuitje zitten en een soortgelijke ervaring hebben als je zelf. Dit vind ik zelf wel heel prettig al zijn wij nog niet weer begonnen met het 'proberen' maar dit zal niet lang meer duren....
Ja dat is ook de reden waarom ik hier kwam schrijven. omdat er door deze ervaring zoveel meer gevoelens om het hoekje komen kijken. omtrent het zwanger willen worden, de angst, de onzekerheid.
iradersma : Hoi Hoi, Ja er zijn een aantal onderzoeken gedaan, er zit een heel lang verhaal achter zal ik zo vertellen hier onder: Onzichtbare mama: dat er risico's zijn dat weet ik zelf ook niet zie hier mijn verhaal: Met ong.22,5 week zwangerschap kwam ik ter controle bij de verlosk. ging goed, maar mijn baarmoeder leek te hoog te liggen ik werd door gestuurd naar het ziekenhuis voor een echo maar ik hoefde niet bang te zijn. De zelfde dag ben ik bij het ziekenhuis geweest de echo zag er goed uit maar ze was wel aan de kleine kant. Kon wel kloppen me vriend is erg klein en de rest van zijn familie ook. mijn schoonzusje had net een kindje gekregen van 2200 gram. daarom was er eigenlijks niets om bang voor te zijn maar ze wouden graag wel groei echo zien over 10 dagen. Dat hebben we gedaan... moest wel even naar het ziekenhuis want mijn eigen verlosk. die de echo zou maken was op vakantie. Sochtends kwam ik uit bed met hele erge buikpijn ( wat ze nu zeggen dat het nix mee te maken kan hebben ) na een uurtje was het voorbij maar ik dacht ik moet vanmiddag toch heen.. het komt wel goed smiddags al helemaal die buikpijn vergeten en gingen vol blijdschap om ons kindje te zien .. Kreeg een echo, van wel een half uur na het half uur zei ze ik zal nog even kijken dat het hartje moooi klopt...maar toen hoore we niets..helemaal niets en bleek ze te zijn overleden... 3 dagen later ben ik ingeleid..na de bevalling zei de gyneceloog: Zo te zien is het trombose in de navelstreng, maar dat word onderzocht en dat hoor je later wel. Het was zo overtuigend! geloofde dat dat het was! Ze hebben de navelstreng opgestuurd. Ons kindje is door de scan geweest... en beide is niets uitgekomen. Ik ben te bloeprikken geweest.. daar kwam uit dat ik : factor 5 leiden heb. En dat houd in dat ik meer kans heb op trombose en longemboly...kans is groter om miskramen enz.. te krijgen. Alleen ze kunnen het niet koppelen met ons kindje en de zwangerschap.. en zelf heb ik het gevoel dat het er wel mee te maken heeft! Ik krijg nu geen medicijnen als ik zwanger zou willen worden. Maar ook al was het dit keer niet daardoor.. kan het de volgende x wel zo zijn! en wat was het dan!? hoeveel kans heb ik dan niet dat ik weer een kindje moet laten gaan..! Hierdoor ook de angst, om weer zwanger te worden... De artsen zeggen gewoon probeer het gewoon een keer ach ja net als of het niet is! Het is wel een beetje lang verhaal sorry...
jeetje zeg wat een heftig verhaal, zit met tranen in mn ogen te lezen.... Wat een onduidelijkheid en onzekerheid is dit voor jullie zeg!! En wat gaan de artsen er dan raar mee om??? dat ze zeggen probeer het maar weer een keer. Echt zo bizar! En wat vreemd dat je in een evt. volgende zwangerschap dan geen medicatie krijgt tegen tromboses. Ik ben zelf ook hier op onderzocht en ze zeiden bij mij toen dat als ik hier een verhoogd risico op had dat ze dan wel al vanaf het begin medicatie hier tegen wouden geven. Bij mij is dit er niet uit gekomen maar toch vreemd hoor in jouw situatie! Ik kan me voorstellen dat dit ontzettend veel angst opwekt! Ik zou ook zeker, indien jullie er weer aan toe zijn, een gesprek met een gynaecoloog vragen om jullie toch wat beter in te lichten over hoe en wat! Dikke knuffel!!
Ja, ik kreeg tips van andere om een second opinium in een ander ziekenhuis moet laten doen er zijn meer die dit probleem hebben gehad.. en er is een soort bloedverdunner die ik kan spuiten onder de zwangerschap.. Ik ben er ook wel zwaar over na aan het denken om met mijn huisarts te praten over een ander ziekenhuis.. Ik zie dat jullie met 26 week een zoontje hebben verloren? is er ook iets uit de onderzoeken gekomen? Knuffel
Ik lees net je berichtje eerder op deze site .. hellp en pre-eclampsie, ik weet niet precies wat het is sorry.. Jullie willen binnekort wel weer proberen zwanger te worden begreep ik?
Hey dames, Ik ben een beetje m'n weg aant zoeken bij welk groepje ik me moet aansluiten. Er zijn er meerdere in de topic. Ben in maart met 20w zwangerschap bevallen en we willen er weer voor gaan. Ik ben ook redelijk actief (geweest) in meerdere onderwerpen maar weet nu niet goed welke clubjes er allemaal zijn en hoeveel activiteit er is. En hoeveel 'deelnemers'. Kan iemand me tips geven welke geschikt voor mij is? Groetjes!
MissJopie; Ik weet het ook niet precies, ben hier ook nieuw maar ik geloof dat er in dit ontwerp veel meiden zitten die net zwanger zijn of zwanger willen worden.. of er over aan het nadenken zijn. Ik heet je welkom in iedergeval Ik hoop voor jullie dat het zwanger worden een beetje snel gaat..en dat alles goed gaat!
Even inbreken hoor, want ik kan me voorstellen dat je hier heel erg mee zit Bij welk ziekenhuis zit je? Ik loop zelf in het LUMC en ze hebben de keuze om wel of niet medicatie te gebruiken (ik heb geen factor v leiden, maar een andere stollingsstoornis) bij mij gelegd. Ik heb ervoor gekozen om anti-stolling te spuiten. Want net als jij wil ik niet nog eens een kindje verliezen (mijn kindje is wel door een andere oorzaak overleden maar het een sluit het ander niet uit). Ik zou zeker om een second opinion vragen en dan bij het LUMC of het Erasmus, daar zitten de experts op stollingsgebied. En als ze je dan toch gaan onderzoeken, laat ze dan ook je B12 nakijken, daar hebben mensen met factor v leiden vaak een tekort aan en dat kan ook miskramen en doodgeboortes e.d. tot gevolg hebben. Heel naar dat je zelf zoveel uit moet zoeken na zo;n trieste gebeurtenis, dus ik hoop dat je hier wat aan hebt. Sterkte meid!
Vlinder 84: Bedankt voor je reactie!! Ik zal je advies zeker opnemen, Het is vrij lastig om alles zelf uit te zoeken.. het meeste lees ik hier op deze site, kreeg weinig uit gelegd en werd vaak snel weg gestuurd, Ik ben later terug geweest naar de huisarts die zei weer iets heel anders dan in het ziekenhuis...en heb weer over me heen late lopen! ik ga zeker nog een keer maar dan naar een ander ziekenhuis. Heel erg bedankt
Ik had zwangerschapsvergiftiging (pre-eclampsie) en daardoor een extreem hoge bloeddruk en eiwitten in de urine. Dit is overgegaan in het hellp-syndroom: je leverfunctie is dan verstoord, afbraak rode bloedcellen en de bloedplaatjes zijn te laag hierdoor is de bloedstolling niet goed. Doordit alles ben ik zelf ook erg ziek geweest. Dit alles, en alle medicatie die ik heb gekregen is voor Roan teveel geweest...hierdoor had hij al een achterstand en uiteindelijk is hij langzamerhand ingeslapen in mijn buik. Ik heb zelf bloedonderzoeken gehad om o.a op erfelijke aanleg te onderzoeken maar hier is niks uitgekomen. Dit bewijst bij ons maar weer eens dat het domme pech was. We denken er nu inderdaad weer over om het binnenkort toch weer te gaan proberen. Al is de angst er bij ons ook nog steeds heel erg. Maar in jouw geval zou ik ook zeker een second opinion willen in een ander ziekenhuis want dit is echt heel raar.... Ik heb zelf in het UMCG gelegen en hier niks meer dan goeds over!
Welkom hier! Ik weet zelf niet zo welke andere topics er nog meer zijn die hier over gaan maar klets gerust mee!
even een ego berichtje vanmorgen opnieuw getest nadat ik alle moed bij elkaar verzameld had. maar wederom negatief :S dus echt niet zwanger! en mn lijf houdt me enorm voor de gek :x
Onzichtbare mama: Balen! Iradersma: Ooh, dat is helemaal vervelend.. ben je zelf ook nog zo ziek geweest Begrijp dat de angst er ook nog steeds natuurlijk, ik denk dat die ook altijd zal blijven, Ik hoop voor jullie op een voorspoedige zwangerschap! UMCG daar wil ik ook graag heen. om me te laten onderzoeken..
Zo dames ben ik weer eens, is een hoop gekletst de afgelopen dagen en zie helaas dat er weer een paar nieuwe dames bij zijn gekomen.... @ Iradersma; fijn een weekje duistland, hebben jullie nog een beetje fijn weer gehad? Goed dat jullie er samen over op een lijn zitten, maar pas beginnen als je er zelf aan toe bent. Moet zeggen dat ik het echt super sterk van jou/jullie vindt dat jullie wachten, ik kon dat echt niet, wilde zo graag. Maar weet niet wat beter is. Een zw-schap neemt de pijn en het verdiet niet weg, het geeft alleen iets om naar uit te kijken! @ Belly; helaas meid, jij ook je ups en downs maar ben bang dat we dat allemaal hebben. Soms huil ik echt nog heel erg en dan zegt mijn man; Frenzy, het doet nu super veel pijn, maar over een lange tijd krijgt de pijn een plekje en ik denk dat de tranen altijd blijven, alleen het wordt minder. Hardlopen is fijn, nu nog, vind het lekker om mijn hoofd leeg te maken, muziek aan, soms huil ik ook onderweg. @ Mii1989; helaas welkom meid en natuurlijk mag je hier komen kletsen. Het is voor jou nog maar kort geleden. Wat een vreselijke ontdekking moet het geweest zijn toen jullie meisje niet meer leefde in je buik. Ik ben 3 maart bevallen van onze zoon Loek, op 22 weken, tijdens de 20 weken echo kwam aan het licht dat Loek een verstoorde vochtomloop bij de hersenen had en afwijkingen aan het aangezicht. We hebben belosten de zw-schap af te breken aangezien het niet verenigbaar was met het leven. Wat een heftig verhaal van jou meid..... Dikke knuffel! @ Ontzichtbaremama; spannend meid, je nod voorbij maar nog steeds negatieve testen... Weet je wanneer je een eisprong hebt gehad? Weet niet of je ondertussen al hebt getest, maar ik zou me niet in kunnen houden.... Dit is eigenlijk het topic van Ssannie; wij zijn allemaal zo brutaal geweest om er volop in mee te kletsen . Ik ben ondertussen zwanger, peet ook. En eigenlijk zouden iedereen nu alweer zwanger moeten zijn.... Lees dat je vandaag weer negatief getest hebt, balen meis, ken het gevoel zo! Dikke knuffel! In welke ronde zitten jullie nu? @ Missjopie; je bent welkom hier hoor meid, lekker kletsen waar je prettig bij voelt! Zijn jullie alweer bewust aan het klussen? Hoe is het verder met jou? Heb je volgens mij in ander topic wel eens gesproken. Hier alles oke, heb de zw-schap inmiddels bekend gemaakt bij vrienden en familie, ik vond dit best spannend, de reacties etc. Maar gelukkig valt het mee. Verder wisselen de positieve momenten zich af met de negatieve momenten, weet soms ook niet goed waar het allemaal door komt, werk, hormonen, verlies kindje, het blijft gewoon allemaal moeilijk. Ik wil binnenkort weer een afspraak gaan maken bij de maatschappelijk werkster, meer mensen die nog dit soort begeleiding hebben?
Hoi hoi, Ik ben dus op 21 maart bevallen met bijna 20w zwangerschap. Sinds m'n vorige menstruatie willen we er weer voor gaan en gisteren dus weer ongesteld geworden. Baal ik nu al van, terwijl ik eerst heel bewust nog even wilde wachten (ivm vakantie etc etc). Ik ken een aantal namen wel van andere topics en zie dat er ook weer een paar dames zwanger zijn. Hoe ervaren jullie je zwangerschap? Tot nu toe gaat het heel erg goed met me, ik ben dan ook een een redelijk nuchter persoon. Ik ben wel bang dat er veel bovenkomt wanneer ik weer zwanger zou zijn. Hebben jullie dat gevoel ook zo sterk? Ik weet nu al dat ik niet gefeliciteerd zou willen worden. Ik denk dat ik pas na de 20w echo zou kunnen gaan genieten, als ik überhaupt nog genieten zou kunnen..... Herkennen jullie dit?
Wat veel nieuwe mensen erbij zeg.. Op een ander forum zou ik het leuk vinden, maar hier weet je dat iedereen verdriet heeft en dat maakt dat ik jullie ook 'helaas' welkom moet heten. Bij mij ook geen reden gevonden voor het overlijden van Gijs bij 27 wk. Nu zijn we hard aan de klus voor een brusje, maar het gaat helaas niet zoals verwacht. Het duurt allemaal wat langer dan voorheen. Dat maakt het ook lastig om dit forum te lezen, want zie veel berichtjes van dames die weer zwanger zijn. Maar gun het jullie wel!!! Ben zelfs dolblij voor mijn cybervriendinnetjes peet en frenzy! Ik heb nog niet alles teruggelezen, maar wil iedereen toch een knuffel geven en 'welkom' heten! Welcome back iradersma!
Och....Verre Kennissen hun zoontje verloren na 14 weken zwangerschap .... Heb zo gehuild. En inderdaad , helaas welkom aan de nieuwe dames.. We leven allemaal met elkaar mee. Ssannie hoop voor jou op meer geluk deze maand betreffende een brusje. Het lijkt mij idd lastig om te lezen dat andere dames je voor gaan. Andersom weet ik zeker dat ik hetzelfde zou hebben. Maar ik geloof er ontzettend in binnenkort een blij bericht van jou en ook anderen te zien!