Lopen ging prima maar als ik te lang ging lopen werd ik duizelig. Het gaan zitten was pijnlijk omdat ik een klein scheurtje binnen in had maar als ik eenmaal zat was het goed. Op die en een paar andere kleine dingen na voelde ik me eigenlijk helemaal top! Gelijk na de bevalling al eigenlijk. Had energie voor 10!
Mijn gevoel na de bevalling: Ik wil mijn kind zien en wel nu!! Laat dat hechten maar zitten ik wil naar mijn kind. Waarom overkomt ons dit Waarom zit ons mannetje niet nog 5 wkn in mijn buik Waarom wist de vk niks van de GBS? Nu kunnen mijn ouders niet op vakantie (zouden die nacht weg gaan) Ik wil niet douchen ik wil naar mijn zoontje Na 4 uur mocht ik eingelijk met bed en al naar mijn zoontje toe. Daarna kon ik de hele wereld aan. Niks niet overreden door een bus oid. 12 uur na de bevalling is die bus pas over me heen gereden geloof ik.....
Ik kon de dag na de bevalling niet meer lopen van de pijn. Ik kon nog geen eens op mijn zij draaien in bed, vreselijk. Ik heb helaas niet kunnen genieten van onze kraamtijd, wat ik heel verdrietig vind. Onze zoon is nu 4,5 maand en krijg nog steeds fysiotherapie voor mijn bekken. Maar ik kan nu gelukkig intens van mijn zoon genieten en gewoon lopen en werken. Maar het was niet zoals ik verwacht had de eerste weken. Liefs
Ik voelde me echt geweldig na mijn bevalling, heb er dik 48 uur over gedaan voordat de kleine er eindelijk was met hooguit 5 uurtjes slaap tussendoor, maar ik liep gelijk weer overal rond. Wilde zeker niet in mijn bed blijven, had wel wat last met het gaan zitten een wat beurs gevoel en als ik te lang aan het rondlopen en doen was dan raakte ik heel erg buiten adem, maar het viel mij echt alles mee.
Bij mijn eerste ziek, zwak en misselijk (keizerssnede ivm HELLP) Bij mijn tweede voelde ik me geweldig!! Bevalling van 5 uur. Direct na het douchen in het ziekenhuis had ik al het gevoel alsof ik de hele wereld aan kon. Toen ik na 6 dagen mijn zoon op het kdv kwam ophalen (was net met dochter ontslagen uit zkh) werd ik voor gek verklaard .
Toen Lisa 3 dagen was hebben we met z'n allen Eva naar het kdv gebracht om ook Lisa even te showen . 's Middags heb ik samen met Lisa Eva opgehaald. Ben blij dat ik dat soort dingen meteen heb gedaan, Lisa bleek reflux te hebben en was na een paar weken geen blije baby meer en erg onrustig en huilerig, in de maxicosi was geen doen en toen kwam ik haast nergens meer...
Na de 1e was ik gesloopt. Ik heb 10 dagen in bed gelegen na de ks, bloedtransfusie gehad en kon zeker 2 weken niet verder lopen dan 1 minuut. Op de 11e dag ben ik een rondje gaan lopen door de straat met de kinderwagen en ben ik flauw gevallen. Bij de tweede kon ik (wel weer ks) na een week weer kleine stukjes lopen, maar pas na een week of 4 kon ik mijzelf weer redelijk normaal echt voortbewegen.
Na de eerste bevalling was ik wel weer redelijk snel de oude, na de 2e bevalling was het heel anders. Flink ingescheurd en kon de eerste 3 dagen niet zitten en daarna ook nog nauwelijks. De eerste week echt veel in bed gelegen omdat het niet anders ging. Daarnaast ben je doodmoe na de bevalling. De eerste week moet je ook nog opletten met wat je doet, daarom is er ook kraamzorg. Het ligt ook wel een beetje aan het soort bevalling dat je hebt maar in verreweg de meeste gevallen kun je de eerste dagen echt niet veel.
Wat een verschillende verhalen! Hopelijk hoor ik straks bij de groep die zich topfit voelt, maar je weet het nooit. Zie er best wel tegenop, eigenlijk. Ik ben 3 april uitgerekend (voorlopig, dan.. kan nog wel 10x veranderen) en mijn vriend vroeg zich af of ik met Koninginnedag wel een rondje over de braderie kan lopen met ons kersverse gezinnetje.. zou ik dan al wel voldoende hersteld zijn? Nou lieverd, dat is ruim 3,5 week, dat hoop ik toch van wel, dat ik dan een rondje kan lopen! Of ik zin heb in die drukte is een ander verhaal natuurlijk...
Of 1,5 week (ik was van mn zoon nl 2 april uitgerekend, zie onderschrift) en als het dan een spoedkeizersnede is geworden.. nee natuurlijk niet van het ergste uitgaan, maar ik kan me de vraag van je vriend wel voorstellen.
Ik voelde me na alle 3 de bevallingen topfit, voor zover dat kan na een bevalling. Tuurlijk, ik was wel wat moe maar verder eigenlijk meteen alweer "up and running". Ben de eerste nacht ook zelf naar beneden gelopen voor een flesje, omdat manlief in coma lag haha. En toen ik toch aan het wachten was op de magnetron heb ik ook meteen maar even wat slingers opgehangen. De kraamhulp heeft een paar keer gezegd, pas op dat je geen terugval krijgt, maar die heb ik nooit gehad.
Mijn 2e is op 5 april geboren en wij zijn met koninginnendag naar het dorp gelopen daar was ook markt maar ik was toch blij dat ik weer thuis was. Had een flinke knip gehad en daar had ik echt last van na een tijdje lopen! Daar had ik zelf geen rekening mee gehouden want je voelt je al snel heel wat maar ik heb bij beide kinderen een hele lange periode het gevoel gehad dat er een baksteen aan mijn doos hing
ik moet ook toegeven dat ik een van de gelukkigen ben die zich gelijk weer super voelde na de bevalling... zelfs in het ziekenhuis al hahaha... ben ingeleid en na bijna 7 uur bevallen, na een uurtje zelf lekker gaan douchen en toen ik naar een andere kamer werd gebracht gewoon zelf gelopen... ik heb dan ook in de kraamtijd vaak gehoord doe het nu rustig aan want je lichaam moet nog herstellen... wilde volgens de kraam verzorgster veel te veel doen hahaha.... maar ik weet van veel andere vrouwen ook dat ze de tijd na de bevalling het gevoel hebben dat ze zijn overreden door een sneltrein... ik heb gewoon geluk gehad...
Ons princesje was in het ziekenhuis geboren. Ik wou al gelijk opstaan om zelf te gaan douchen 30mi na de bevalling, dit vond de verpleegster echter geen goed idee dus die heeft me onder de douche gezet waar ik mezelf even heb opgefrist. Daarna gingen we naar het kamertje om te overnachten omdat ik iets teveel bloed had verloren. Ik heb niet geslapen die nacht en de hele tijd naar mijn dochtertje gekeken en haar ook op een gegeven moment eruit gehaalt en niet meer terug gelegt, hihihi.. Daarna zijn we sochtends naar huis gegaan en ik zag op tegen de kraamzorg want ik merkte meteen al dat ik die niet nodig had, maar toch maar gebelt. Nou de volgende dag stond ik zelf al alleen onder de douche en kon mezelf prima verzorgen, zette zelfs thee voor de kraamzorg ipv andersom. Nouja, na een dag of 3/4 was ik al zelfs aan het stofzuigen. Kortom, ik voelde me kiplekker.. Zo kan het dus ook met een beetje geluk. Het enige wat ik eigenlijk kreeg na 5 dagen was hele erge spierpijn waardoor ik moeite had mijn dochter op te tillen.
Ik voelde me alles behalve fit. (nacht v/d bevalling niet geslapen, dus in totaal 36 uur niet, ingescheurd e.d.). Lopen ging heel moeizaam, overeind komen uit bed en weer gaan zitten ook... Wel kon ik lekker zelf douchen. Koken heb ik halverwege de eerste week weer gedaan, stofzuigen op de dag dat de kraamverzorgster voor het laatst was. Ik denk dat ik het meest last had van het slaapgebrek overigens... Ik kende echter ook een meisje bij ons in de flat, die 's ochtends bevallen was, en aan het eind van de middag met haar honden buiten liep te rennen en met een bal aan het gooien was.....in een spijkerbroek!! Buiten dat ik het wonderbaarlijk vond (voelde me daarna meteen een aansteller, haha!), lijkt het me ook gewoon niet heel erg verstandig, om meteen zelf heel druk aan de slag te gaan. Je lichaam moet gewoon bijkomen van de bevalling, en omdat alles zo lang niet op z'n eigen plek heeft gezeten....
Eerlijk gezegd voelde ik me alsof ik helemaal van de wereld was. Zoals iemand al schreef, alsof je door een trein bent overreden. Zwak, beurs, duizelig, door de hechtingen kon ik amper lopen of bewegen en was blij dat ik voor de rest van de dag (en dagen erna) op bed kon (moest) blijven liggen. Had de 7 dagen bedrust ook echt nodig erna. Voelde me net een oud vrouwtje als ik strompelend op moest staan om naar de WC te gaan... Mijn gedachte erna was dan ook; dit doe ik nooit weer. Zo ellendig voelde ik me. Ik had het niet zo verwacht. Was een ingeleide bevalling die best heftig was verlopen. Die truus van een VK ging als klap op de vuurpijl ook nog eens hechten zonder verdoving waardoor ik het uitschreeuwde. Dit was echt een domper toen ik dacht dat ik het ergste (de bevalling zelf) had gehad. Had niet eens lekker van mijn kindje kunnen genieten, was zo emotioneel ervan. Maaaaaar nu voelt het alweer als een zwarte gat in mijn geheugen, kan me serieus de pijn niet meer boven halen. Vreemd genoeg.
Metéén na de bevalling zo fit als een hoentje, in m'n hoofd althans. Ik was overal wel heel slap, m'n armen en benen voelden superzwaar. Heel gek als je in je hoofd wel wilt, maar je lichaam werkt niet mee. Die hechtingen en aambeien waren de dagen erna echt ruk. Wat een drama, zelfs liggen deed nog pijn. Wijdbeens lopen, 5 minuten er over doen om alleen nog maar op de bedrand te gaan zitten, niet naar de wc durven (en na 3 dagen HEEL trots aan de kraamhulp vertellen dat de grote bah is gelukt ) maar ondertussen wilde ik van alles. Ik maakte de wc schoon want ik vond het zo erg dat de kraamhulp mijn zooi moest opruimen. Ik wilde met een volle wasmand naar boven lopen, waar de kraamhulp terecht een stokje voor stak. Ik wilde echt van alles, maar mocht/kon niks... Toen ik na de derde dag groen licht kreeg om naar beneden te gaan stoof ik bijna de trap af (kraamhulp voor, NooNooman achter, klaar om mij op te vangen). Eenmaal beneden ging het helemáál niet goed! Ik voelde me in m'n hoofd wegglijden, was er helemaal niet bij. Ik begon van het ene been op het andere been te huppen, kon me niet concentreren, werd heel erg moe... Dit heeft echt nog wel tot de 7e dag geduurd, al kon ik het steeds iets langer volhouden.
poe ik voelde mij ronduit slecht na de bevalling. Erg zwak door bloedverlies, toen ik moest plassen in het zh ging ik al bijna van mn stokje doordat ik rechtop moest zitten. Daarbij hele bevalling overgegeven, dus dan voel je je ook niet echt fit. Ik mocht niet douchen omdat ik zo zwak was maar oh oh wat was ik blij dat de verpleging langs kwam met een bakje warm water en een washandje zodat overal even een schoon washandje overheen kon, want voelde mij ook behoorlijk ranzig. 1 nachtje ziekenhuis gebleven, was ik erg blij mee want alles deed zeer. Spierpijn door hele lichaam, hechtingen van de knip& vacuüm, was blij dat ik op het belletje kon drukken voor een glaasje drinken/kleine uit het wiegje te halen of een schone luier. Ben nog een behoorlijk tijd in bed gebleven, voelde me gewoon zwak en alles deed pijn. Daarbij kon ik eigelijk voornamelijk liggen omdat ik niet recht kon zitten ivm hechtingen en niet onder gezakt ivm gekneusd stuitje. Na een paar dagen vond ik avond eten in mn bed niet gezellig en ging ik beneden mee eten maar was met 10 min weer boven omdat ik het een behoorlijk inspanning vond en alles deed zeer. Maak je man maar duidelijk dat bevallen echt topsport is, al vermoed ik dat als hij jou ziet tijdens de bevalling, hij ook vanzelf kan bedenken dat je daar op zn minst moe van wordt.
ah weet je, ik wil niet zeggen dat iedereen heel veel last heeft hoor, maar dat meisje uit je flat heeft vast nog wel een terugslag gehad, dat kan bijna niet anders. En wat ook zo is, het is ook gewoon heel goed om je rust te nemen. Je hebt gebroken nachten, voor het op gang komen van de bv is rust goed, en je kan alle tijd erna nog genoeg rennen en springen dus waarom zou je dat meteen binnen 1 week willen? Wat ik ook nog goed weet, na een aantal dagen was ik het binnen zijn wel zat en ben ik buiten een rondje gaan lopen, voor de frisse lucht. Ik had werkelijk waar geen idee waarom, maar door al die dagen binnen met baby te zijn geweest, voelde het ontzettend vreemd om alleen buiten te lopen. Alsof jou wereld stil gestaan heeft en de rest doorgegaan is