Ew, dat zou ik echt erg vinden , als mensen zomaar aan mijn buik zitten zeg ik; "Mag ik zo even aan jouw billen voelen" en het dan nog niet snappen... Hmpf
bij mijn eerste kreeg ik van iedereen een verhaal van iemand die ze via via kenden bij wie het niet goed was afgelopen... daar zat ik nou net op te wachten... bij de tweede vond iedereen dat we het niet hadden moeten doen (zwanger worden), want financien en ruimte, en opleiding, dat gezeur... (ik had het leuk gevonden als er iemand gewoon blij voor ons was geweest, kan er nog om janken, mijn tweede was niet gewenst door de omgeving... ) bij de derde viel het wel mee, alleen een 'leuke' opmerking over dat ik overdreef, en daarom in een rolstoel zat. nee, dat doe ik voor m'n lol wat mankeren mensen het is zo simpel: goh, ben je zwanger, wat leuk! gefeliciteerd!
Nou inderdaad zeg, je wilt toch gewoon van je zwangerschap genieten? Dan zit je idd niet op lullige opmerkingen te wachten en ZEKER niets als je daardoor in een rolstoel beland, kom nou zeg. En weet je, als mensen lullig doen omtrent het krijgen van een beebje (als in het niet gewenst zijn in omgeving) kom je maar naar mij toe hoor, ik spring wel een gat in de lucht voor je okay?
Ach ja, als je er al 2 hebt is dit ook de beste manier om toch door te kunnen gaan De meest ideale manier om het gezin draaiende te houden enzo... sjonge jonge... wat een vreselijk foute opmerking. Dat die mensen zoiets zelf niet doorhebben!
@ Guppelien: kom hier maar klagen. Mensen kunnen soms echt lomp en dom zijn! Misschien een keer een opmerking tussendoor in de trant van "als je niets gezelligs of opbeurends te vertellen hebt, praat dan liever niet meer tegen mij". Geef je de ander in ieder geval (ook) een kut-gevoel! Heb vanochtend een nieuwe grappige (goedbedoelde) opmerking gekregen over de grootte van mijn buik: "Jeetje, wat een unit"! Waarop ik heb geantwoord: "ja, een echte buitenboord-unit"
Hier een tip van mij dames: als mensen vragen hoelang je nog moet, zeg dan niet hoelang in werkelijkheid maar tel er twee weken bovenop. Ik ben zo dom geweest om eerlijk te zijn, en ben met 41 weken bevallen. De laatste twee weken wilde ik haast de deur niet uit, omdat IEDEREEN de opmerking plaatste: is het er nog niet joh?! Zelfs bij de supermarkt, waar ik maar 1 keer per week kom kwam ik geen dame tegen die wat moest zeggen. Werd er gestoord van . En dan m'n (schoon)familie, jeetje zeg. Heb op een gegeven moment de telefoon maar uit gezet, omdat ze steeds belden of ze er al was. En als je dan nee zegt, zeggen dat ze der zo graag willen zien en dat ze zo ongeduldig zijn! Grrrr.... Ik was 30 kilo aangekomen en had voeten zo groot als m'n bovenbenen, nee ik had het naar m'n zin joh! Klinkt misschien overdreven nu, maar de meeste vrouwen gaan over de 40 weken heen en dan ben je het waarschijnlijk net zo zat als ik was dus neem deze tip ter harte!
Kan ik me helemaal voorstellen. Heb mijn schoonmoeder al gezegd dat het niet de bedoeling si dat ze straks elke dag gaat bellen of er al nieuws is. Alsof we het niet van de daken zullen schreeuwen als ons mugje er is.....
@ paprika: had ik die tip maar eerder gehad, zit met hetzelfde. iedereen zit te wachten en is benieuwd...ik niet wou je zeggen ik loop met die buik rond jemig, alsof hun moeten bevallen grrr
Oh jeetje.... Ik voel gewoon de irritatie weer, en dan gaat het niet eens meer om mij hahaha! Heel veel succes dames! P.S. nog een tip onder het motto baad het niet schaad het niet: eet poffertjes! M'n schoonzus en ik zijn allebei bevallen de dag nadat we poffertjes op hadden! Waarschijnlijk puur toeval natuurlijk, maar je weet maar nooit....
Ja, goeie tip zeg, alleen weet iedereen nu wel dat we 13 november zijn uitgerekend... hm, ik ga gewoon na het volgende bezoek zeggen dat we twee weken later zijn uitgerekend. En als mensen vragen: "wanneer ben je uitgerekend?" zeg ik: Ohhh, ergens half november ofzo.. ghehe
Mijn moeder had het wat dat betreft helemaal zwaar: Ze was half juni van mij uitgerekend. 4 augustus ben ik geboren. Was gewoon op tijd angezien ik nog in het smeer zat. Blijkt dat ze waarschijnlijk vlak voordat ze zwanger van mij was een miskraam gehad heeft en dit voor een soort innestelingsbloeding heeft aangezien. Maar ze werd natuurljk wel helemaal knetter van al die "leuke" opmerkingen!
Dat komt mij inderdaad heeeeel erg bekend voor. Die van mij zit ook bij defensie en moet in november voor de tweede keer naar Afghanistan. Dan is de baby 3 maanden ongeveer. Er zijn inderdaad mensen die beweren dat je daar allemaal zelf voor hebt gekozen. Pffff! Je KIEST ten eerste niet op wie je verliefd wordt, dat gebeurd gewoon en ja.. Dan neem je dingen voor lief. Ik gun mijn vriend gelukkig het plezier in zijn werk. Maar dat ik er nou blij van word dat hij daar bijna 5 maanden zit als we een klein kindje hebben kan ik niet zeggen! Hij vind het trouwens ook moeilijk hoor om lang weg te gaan vooral nu we bijna een kind hebben en toch slaan we ons er wel doorheen. Maar zulke opmerkingen maken mij ook boos. Over die dikke buiken opmerkingen gesproken.. Ook heel bekend. Wat ik NOG erger vind zijn die starende blikken in de supermarkt en als ze dan plotseling zien dat je terug kijkt, dan schrikken ze en lopen snel weg! Te erg. Of vage kenissen die ineens net doen alsof ze nog niet wisten dat je zwanger bent terwijl je weet dat ze het allang gehoord hebben. Echt lachen. En dan ook nog zeggen: ''Goh dat had ik van jullie nog helemaal niet verwacht.'' Nou wij wel gelukkig! Of: ''lag dat wel in de planning?'' Hoe brutaal! Nou ja.. Gelukkig begin ik eraan te wennen en weten wij wel beter. Het aller ergste vind ik nog wel als mensen ongevraagd aan je buik gaan voelen! Dat doe je toch niet? maar daar heb ik nu een heeeeele goeie tactiek op gevonden al zeg ik het zelf. Gewoon ook aan hun buik voelen! Vinden ze raar joh! hahaha.. Nou dames.. Veel succes met die gekke opmerkingen...
Het eerste wat me te binnen schiet bij dit topic is niet de reactie's die ik kreeg tijdens mijn zwangerschap, maar degene die ik kreeg nog geen week na mijn bevalling. Op de verjaardag van mijn broer kwam ik een vroegere vriend tegen die ik al zeker een jaar niet had gezien. Weet je wat die zei toen hij me zag...? "Goh, je bent wel dikker geworden sinds ik je voor het laatst zag." Zijn vriendin had op dat moment mijn dochtertje in de armen, dus hij kon dat niet gemist hebben... Mijn reactie was dan ook: "Tja, die zwangerschap he!?! Gaat direct op je heupen zitten" Eikel!