Miskraam en werken?

Oww meid!
Sterkte met het verlies van jullie kindje!
Hoe gaat het met je?
Ik zelf ben de hele tijd thuis gebleven van mijn werk.
Vanaf de echo dat het hartje niet meer klopte tot 2,5 week na de geboorte van ons kindje..(was 2 maanden thuis)
Je wilt niet daar zijn en dat je kindje geboren wordt!
En al helemaal niet dat je alleen bent en dan ook niet weg kan.. aangezien je alleen staat..
Bij mij deden ze daarover ook totaal niet moeilijk..
Ik persoonlijk zou thuis blijven..
Heel veel sterkte!

 

Ik heb ook een MA gehad en dacht ook te kunnen werken: ik ben niet ziek, ik heb geen pijn enz. De gyn. raadde aan toch thuis te blijven om het emotioneel te verwerken. Dit was ik echt nodig. Na 2 weken weer aan het werk.

Ik wens jou veel sterkte!

 

Ik heb geen ma gehad maar een mk. Als het vruchtje eruit komt, wil je niet op je werk zijn en niet wegkunnen. Het is verdrietig en het doet pijn. Sorry dat ik het zo bot zeg. Ik zou het risico niet nemen dat de mk op je werk begint en je dan nog iets moet gaan regelen.

 

toen ik begon te bloeden ben ik een kleine week thuisgebleven om het af te wachten, wilde dat gewoon niet op mijn werk hebben.
Daarna weer gaan werken. Alleen ik bleef me zwanger voelen dus controle echo en idd, de vruchtzakjes zaten er nog, maar in beide geen vruchtje. Ik ben toen gecuretteerd en toen ook weer een kleine week thuisgebleven.

Beide keren niet zozeer om het lichamelijk, zelfs de curettage had ik nauwelijks last van, maar het was voor mij geestelijk toch even een klap en dat moet ook verwerkt worden.

 

zou iig zorgen dat je gelijk naar huis kunt...en dan wel opgehaald want zelf doen wordt hem niet meer...en denk dt je daarna nog wel enige dagen thuis zult zijn...

 

Allereerst: sterkte meid!

Ik had geen MA, maar een MK en die begon op mijn werk Toen wist dus ook iedereen het gelijk.
Ben die dag, vrijdag, door een collega naar huis gebracht. En de week daarna heb ik half gewerkt en half vrij genomen.
Voelde me best oke, dus heb me niet ziek gemeld.
Daarna had ik al gauw kerstvakantie in de planning staan, dus toen heb ik het emotioneel een beetje kunnen verwerken.

Als ik jou was, ging ik niet werken. Bij mij was het heel anders, omdat het onverwacht op mijn werk begon. Dus ik kreeg veel steun en iedereen was gelijk op de hoogte. Misschien wil jij liever dat zo min mogelijk mensen het weten of zo...ik weet het niet. Ligt aan wat jij wilt...

 

Ik zou ook thuis blijven. Stel nou dat het begint terwijl jij daar in je eentje staat met een bewoner? Ik weet niet of je veel moet tillen maar dat lijkt me zelfs een beetje gevaarlijk. Voor hetzelfde geld val je flauw of krijg je veel pijn en terwijl je daar in je eentje met die bewoner te houden. Of erger nog, je valt ergens flauw en je ligt daar een poosje.

Ik zou gewoon bellen en zeggen dat je de komende 2 weken in elk geval ziek bent. Daarna kun je dan kijken hoe je je voelt en of je weer aan het werk kunt/wilt. En kijk ook wat de Gyn zegt donderdag, hij kan in ieder geval aangeven hoe lang het lichamelijk herstel over het algemeen is.

Heel veel sterkte in elk geval!

 

Ik heb 3 miskramen gehad en heb alle keren door gewerkt alleen op de dag zelf dat ik het verloor niet, toen had ik zoveel krampen en bloedverlies. Maar iedereen is anders, ik ben de hele dag druk op me werk, veel lopen enz.. en vond dat wel een goede afleiding en de laatste 2 keren wist niemand dat ik zwanger was, dus ook niet dat ik een miskraam had gehad. Veel sterkte!

 

Ik heb een MK en een MA gehad en heb doorgewerkt. Puur eigen keuze, ik kon niet zo goed thuiszitten en had liever wat afleiding. Het hielp ook niet dat het beide keren meer dan 3 weken heeft geduurd. Ik denk dat je het voor jezelf moet afwegen. Lichamelijk vond ik het prima te doen, alleen werd ik na 3 weken wel wat slapjes van het bloedverlies. Geestelijk moet je kijken wat het beste bij je past.

 

Beste ambholas,

Allereerst: wat enorm verdrietig wat je is overkomen. Ik denk dat je een verstandige keuze hebt gemaakt door thuis te blijven.

Ik heb zelf doorgewerkt op de maandag dat ik mijn miskraam kreeg. Woensdags ben ik weer gaan werken. Mijn lichaam heeft me heel hard teruggeroepen. Uiteindelijk ben ik de maandag erop weer aan de slag gegaan. Eigenlijk veelste kort.

Ik heb er achteraf enorme spijt van dat ik mezelf niet genoeg emotionele en fysieke rust heb gegeven.

Gun jezelf de tijd. Zoek op een andere manier dan werken afleiding. (Klinkt misschien stom, maar het maken van een legpuzzel van 1000 stukjes, was voor mij de oplossing).

Heel veel sterkte!

MM

 

Ik vind het heel verstandig van je werkgever en van jezelf om het rustiger aan te doen. Ik had ook een mk in jan. en ik ben gewoon gaan werken. Ik had het 'geluk' dat het bij mij 's avonds kwam, dus ik was thuis met mijn man en we hebben het samen meegemaakt.

De volgende dag ook weer gaan werken, want ik had de afleiding nodig. En bij mij was dat goed bevallen. Ik had sowieso al een paar dagen ervoor al 'afscheid' genomen toen ik voelde dat het misging. En de urenlange gesprekken met mijn man werkte ook erg therapeutisch. En in mijn omgeving waren er ook veel vrouwen die het hebben meegemaakt en daar heb ik ook fijne gesprekken mee gehad.

Sterkte meid en praat er veel over, dat helpt echt.

 

Ambholas: veel sterkte de komende tijd!

 

Veel sterkte.

Ik heb het zelf ook geghad en ben niet wezen werken.
Dit werd niet in dank afgenomen.
Maar denk dat het meer over de baas zegt als over mij.
Ben no altijd blij dat ik toen ben thuis gebleven en gelukkig werk ik niet meer voor die baas.
Voor jou wel fijn dat je baas zo met je meedenkt!

 

Jeetje, wat een nare situatie

Ik denk dat je moet doen wat voor jou goed en veilig voelt. En inderdaad... je staat de avonden alleen... brrr... moet er niet aan denken dat het dan op gang gaat komen.

Ikke.. eigenwijs... liep krom van de buikpijn eten rond te delen op mn werk. Ben pas jankend naar huis gegaan op het moment ik was afgewerkt. Ik zat toen midden in de miskraam (wist wel dat die er aan zat te komen, net als in jou situatie) Ik had zó'n pijn!
Achteraf heb ik hier veel spijt van. Mijn lichaam, kindje en gemoedstoestand is verdorie toch belangrijker als werken.

Heel veel sterkte!

 

Hier miskraam gehad. Toen het bloeden echt ging doorzetten ben ik naar huis gegaan. 's Avonds is het er toen uitgekomen. Verder niet ziekgemeld en daarna weer gaan werken.
Het is net waar je jezelf prettig bij voelt.
aan de ene kant zeg ik: wie weet hoe lang het nog duurt voordat het loskomt, dan zit je thuis maar te wachten (lijkt mij vreselijk). Aan de andere kant, als je in je eentje staat (op je werk) is het niet altijd makkelijk weg te kunnen als dat nodig mocht zijn. Dus dan geeft thuiszijn wel meer rust. Als je door wilt werken lijkt het me in ieder geval goed iemand op het werk op de hoogte te stellen zodat ze een achterwacht kunnen regelen.
Heel veel stekte!!!

 

ik was met mijn vmk al vrij.. wel de avond voor ik het verloor ineens een paniek gevoel ben toen gauw de stad uit gegaan (was met mijn zus) en naar mn ouders gereden daar in tranen en paniek uitgebarsten... dag erna verloor ik het vruchtje.. alsof je lichaam het toch aanvoelt ofzo... week erna moet ik werken en ben gewoon gegaan..

 

Toen ik een mk heb gehad (4 jr geleden) ben ik een week thuis gebleven, ik wilde ook direct weer gaan werken maar uiteindelijk was die week rust echt wel nodig!
Veel sterkte met dit verlies!