Bij ons gaat het nu best goed. Ook hier is er een periode geweest waarbij ze echt over de rooie ging als ze naar bed moest, maar we hebben steeds max. 3 keer gekeken en bij de laatste keer gezegd dat we nu niet meer terug kwamen. Dat hielp uit eindelijk wel. Nu heeft ze ook wel eens dat ze huilend wakker wordt, maar meestal heeft ze dan gepoept of geplast. Heb je al eens hulp gevraagd bij een professional?
stom stom stom stom..... ik weet niet wat me bezielde...:x zijn we twee avonden goed bezig... ga ik hem vanmiddag op bed leggen.... ben ik lekker slim op het nieuwe bedritueel over te slaan ben je dan geen domme moeder!!! waarom heb ik dat nou gedaan?? ik geloof toch zeker zelf niet dat hij nu ineens op de oude manier wel zou gaan slapen? ***zucht*** baal van mezelf nu....
oh zo, nou neehoor hij ging gewoon weer huilen maar wel aanzienlijk korter dan normaal, hij was toch te moe om het lang vol te houden waarschijnlijk. het is nu 3 weken achterelkaar zo, terwijl daarvoor heeft ie een periode gehad van ruim 2 maanden dat hij heel relax ging slapen,zowel smiddags als savonds.
@burberry: wat je zegt over het verschil tussen papa en mama en oma met het naar bed brengen, is hier ook, bij allebei de oma's geeft hij idd geen kik, papa kan het beter dan mama zou dit komen omdat wij als mama's misschien minder rust uitstralen, omdat wij degene zijn die er het meeste mee bezig zijn en er dus de meeste problemen mee ervaren?? ik denk dat onze kindjes erg op elkaar lijken met naar bed gaan, als ik jou zo hoor ik denk dat het bij justin in ieder geval gaat om het rustmoment, hij heeft totaal geen rust in zn kont, en zoals ik hem nu twee avonden heb gezien, heb ik nog nooit meegemaakt (moet je t wel goed doen ) ik vraag me dan ook af of er meerdere manieren zijn om hem zo'n rustmomentje te laten pakken, warme melk helpt wel lijkt het, zijn er moeders die andere tips hebben hiervoor??
Hier is t juist andersom, mijn dochter 'luistert' (in zoverre je daar van kunt spreken ) het beste naar mij. Ik heb haar ook altijd t beste op bed kunnen leggen. Het eerste jr heb ik t ook altijd zelf gedaan (ivm BV, was t enige waar ze rustig van werd). Ik ben ook wel een stuk strenger/consequenter dan papa. Nu leggen we haar om en om in bed en gaat t met papa ook vrijwel net zo goed. Maar ze is nu gewoon een stuk makkelijker geworden. Het hele vaste bedritueel, wat we al gebruiken sinds ze 6mnd is (wel veranderd in de loop vd tijd) geeft haar nu die rust. Ze weet precies wat er komen gaat en corrigeert ook als er iets vergeten wordt. Het eerste deel is actiever en niet zo strikt (plassen, tanden poetsen, springen gek doen etc). Maar daarna gaan we teentjes/vingertjes tellen, slaapzak aan, boekje lezen, liedje zingen, samen lamp uit doen, nog een slaapliedje, in bed installeren (alles moet precies goed liggen!), muziekje aan en laatste kusje. Ik merk dat ze van t hele ritueel gewoon rustig wordt, omdat ze precies weet wat er komen gaat. Oh, zij heeft trouwens altijd een rietjesbeker met water in bed. Zijn we ooit mee begonnen toen ze erg verkouden was (en ik de bv moest afbouwen). Ze heeft daar ook een hele tijd een soort rust in kunnen vinden, leek t. Soms dronk ze er zelfs uit in haar slaap. Die beker heeft ze altijd vast vanaf t moment dat we het verhaaltje lezen.
@arevinol: wordt dat geen knoeiboel, zo'n beker met een rietje hebben wij ook, maar die lekken altijd ik denk dat justin dan snachts ook wakker zal worden van een natte broek als hij zoveel zou drinken en dan ook gaat zeuren om meer als ie leeg is... hoe gaat dit bij jou dan?
Valt mee, ik heb de difrax rietjesbekers. Zodra ze (teveel) gaan lekken, koop ik een nieuw rietjessetje. Mijn dochter wordt iig niet wakker van een natte luier. Ze drinkt overdag niet bijster veel, dus ik vind t niet erg dat ze daardoor nog wat meer vocht binnenkrijgt. Ze heeft sporadisch wel eens dat ze nog een keer extra vullen wil, maar over t algemeen is dat een aandachtsvraag (is ie ook niet leeg). Maar ja, als je dat al verwacht is t uiteraard geen goed plan er mee te beginnen . Ze heeft m ook bijna nooit leeg na de nacht. Tegenwoordig drinkt ze er niet meer uit als ze in bed ligt, maar ligt hij naast haar onder de deken (op 'zijn buik'), net als de hellokitty-knuffel aan de andere kant naast haar .
Haha wat grappig. Tim heeft hier ook een arsenaal aan beesten in zijn bed liggen die allemaal onder de dekens moeten, en allemaal een kusje moeten krijgen
pfff allemaal een kusje geven Justin heeft zeker 20 knuffels in zn bed, ben blij dat hij nog niet op dat idee is gekomen hihi we hebben vanmiddag een push nachtlampje van woezel en pip voor hem gekocht. na het bedritueel met de warme welk, is hij heel lief naar bed gegaan en heeft nog een tijdje met zn lampje aan het spelen geweest (hangt tegen t hoofdeind van het bed) en is in slaap gevallen terwijl zn lampje uit was. ben benieuwd of hij het lampje aan zal doen als hij wakker wordt. hij lijkt het fijn te vinden om iets te hebben waar hij controle over heeft in zijn bed. hij kan immers zelf kiezen of hij het lampje aan of uit doet. hmmm wel een beetje vroeg om al een control freak te zijn net als zn moeder hahaha volgens mij heeft mijn eitje de jas van het zaadje uitgetrokken en de rest weggestuurd, want onze zoon lijkt wel op papa maar verder is het gewoon een kloon van mij whahahaha sorry meiden, ben ff melig hoor
wij hebben op dit moment deze beker in bed: Nuby Handvat Roze voor Beker 240 ml | Babypark ze worden steeds zo vies in bed.. zelfs regelmatig wassen kan niet op tegen het feit dat hij elke nacht halfvol water in bed ligt lijkt het. Nu vervang ik gewoon af en toe de tuit.. voelt een stuk frisser vond ik en hij lekt echt niet! scheelde bij ons elke nacht minimaal 2x eruit voor mij...
hmmm woezel en pip lampje is ook niet zo'n succes.... de batterijen zijn dagelijks leeg omdat het lampje de hele nacht aan blijft, beetje vreemd want het is toch echt een NACHTlampje.... wat betreft de beker, heb ik nog eens zitten denken, justin is (net als zn moeder vroeger) nogal dol op dingen open maken, dat zal hij dan ongetwijfeld ook met zijn fles of beker gaan proberen.... ik ben sinds gisteren begonnen met het op bed leggen en na 10 minuten terugkomen, weer wegleggen en weggaan, maar hier gaat dat net iets anders dan bij andere moeders volgens mij, dus zou hier graag nog wat tips voor willen... na het bedritueel gaat justin naar zijn kamer, dan probeer ik hem weg te leggen, wat niet lukt want meneer weigert te gaan liggen, nou dan niet, dan probeer ik hem een kus te geven, wat ook niet lukt, dan zeg ik weltruste en dan ga ik weg, op het moment dat ik wegloop begint hij gelijk te huilen "mama jou instoppen!!" (wat nooit lukt...) dan kom ik tien minuten later terug en dan gaat het weer hetzelfde... na 5 minuten is hij in slaap gevallen, dus dat is al best netjes voor zijn doen! maar hoe krijg ik hem nou zover dat hij gewoon gaat liggen en ik hem kan instoppen, knuffelen en een kus kan geven, en hij niet steeds gaat huilen... of is dat teveel gevraagd?? begrijp me niet verkeerd, ik ben al heel blij dat de strijd nog maar een kwartier was hoor, maar ik kan er gewoon niet meer tegen dat hij steeds huilend naar bed moet! na twee jaar kan ik het gewoon niet meer hebben, en ik vind het voor hem ook niet leuk, een kindje moet dat toch fijn vinden, dat hij een lekkere knuffel en een kus krijgt van zn mama voor hij gaat slapen?? ik voel me dan altijd zo'n slechte moeder dat hij altijd in slaap valt met gehuil....
Ik denk dat je het heel goed doet en het prima gaat. Niet meteen wonderen verwachten, misschien komt er ook nog wel een terugval. Hopelijk zal hij uiteindelijk accepteren dat het zo zal gaan en hij zich kan verzetten, maar dat dit niets oplevert. Sterkte en succes!
hoi, lastig hoor, ik zou beginnen met een standaard ritueel, en om hem rustig te krijgen eerst de pyama aan, en dan nog even op de bank zitten met ? of iets anders wat altijd kan. dan naar bed brengen en dan kijk je hem aan legt hem in bed en zegt lekker slapen mama komt zo nog even bij je kijken, dan loop je weg en na 3 min kom je weer binnen maar kijkt hem niet aan zegt alleen zie wel daar ben ik ofzo iets en stopt hem weer in. verder reageer je niet. wederom kom je na 3 min weer, dan na 5 min dan na 10 ect dit kan 2 weken duren maar dan is het vertrouwen er (meestal) dat je er gewoon bent ook al slaapt meneer. bij mij werkte het maar moet zeggen het is een pittig project. maar daarna heb je gewoon rust geen uur meer heen en weer rennen ect
ow oke dus je begint met 3 minuten wegblijven? ik ben vanmiddag pas na 10 minuten terug gegaan... en hou je dan die 3 min en 5 min enz ook echt aan, ook als je denkt dat het op een gegeven moment minder wordt, want dat is altijd zo'n punt dat ik dan twijfel of ik er naar toe moet omdat hij dan misschien weer opnieuw begint omdat hij mij weer ziet. en ga je dan ook nog er naar toe als hij bijna slaapt? hij is om 8uur door papa op bed gelegd en hij gaf netjes een kusje en zei weltruste... vervolgens ligt hij nu nog steeds te kletsen, t is nu 21:20.....
Als hij ligt te kletsen is er toch niks aan de hand? Hier liggen ze soms ook een uur te kletsen, maar zo verwerken ze hun dag, herhalen woordjes die ze hebben geleerd, praten van alles tegen de knuffels enz. Ik zie dat echt niet als storend iets. Als ze behoefte hebben aan gezelschap zouden ze vanzelf wel roepen. Over terugkomen: als je tegen hem zegt dat je straks terugkomt, moet je dat ook altijd wel doen! Op die manier krijgt hij vertrouwen dat jij er bent en dat je ook terug komt. En dan kan ie je op je 'woord geloven'. Over instoppen: misschien is het een idee om daar iets aan de veranderen? Is zijn bed niet te druk met 20 knuffels erin? Mijn zoon heeft 2 knuffels en 1 doekje, en soms vraag ik me af of ie niet al snel verstrikt raakt tussen al die dingen en zijn deken en zo... Misschien kan hij de knuffels een plekje geven op zijn kamer, zodat ie ze welterusten kan wensen voordat ie in bed gaat liggen. Dan heeft ie een heel vast ritueel dat hem naar zijn bed leidt. Mijn zoontje loopt bijv altijd een vaste route door zijn kamer: welterusten tegen kast 1, welterusten tegen kast 2, welterusten tegen knuffels, tegen de foto aan de muur, en dan doet ie zijn deur dicht en zet zelf zijn lampje aan, en komt nog even bij mij op schoot knuffelen. Dan leg ik hem op bed, en dan is het ook afgelopen met andere dingen. Dus als ie bedenkt om nog iets te doen, dat doen we niet meer.
nee hoor dat kletsen vind ik helemaal niet vervelend!! kwam niet helemaal goed over denk ik, ik doelde meer op dat hij kletste en niet liep te schreeuwen! dat is al heel wat voor ons hahah, vandaar dat dat niet helemaal duidelijk was hihi ik heb het vanavond voor elkaar gekregen dat ik weg kon gaan, zonder gehuil van justin, ik ben na 3 minuten terug gekomen (1e x was het wel brullen) en de 2e keer is het wel gelukt, maar ik denk dat het door iets anders kwam.... ik zei namelijk tegen hem toen hij vroeg mama jou instoppen: jij kan toch niet liggen, en hij ging steeds meer beweren dat hij dat wel kon, uiteindelijk heb ik hem zover kunnen krijgen dat hij dat ook liet zien dat hij het kon... en toen hij eenmaal lag kreeg ik wel een kusje en een knuffel en ook nog eens een weltruste schatje morgen maar weer eens proberen die 3 minuten regel blijft van kracht trouwens hoor, ga ik niet mee stoppen!
Hier ook een tijd een moeilijke slaper gehad. Wij hadden een andere variant: wel gewoon naar bed willen maar na een paar minuten nadat we weg waren begon ze te jammeren wat uiteindelijk krijsen werd tot aan het kokhalzen aan toe. Haalden we haar even uit bed en na 5 minuten er weer op was het vaak weer prima. Maar ik had er wel schoon genoeg van want het was gewoon dikke aanstelleritus. Wij zijn met het volgende begonnen en met 2 dagen was het klaar: Tijdens het eten zeiden we al tegen haar: Na het eten ga je nog douchen en daarna op bed. We maakten er een verhaal van dat alle kindjes al op bed lagen, en ook Plop, Kwebbel en opa en opa. Iedereen die ze maar kende. Dat bleven we herhalen totdat ze in bed lag. Steeds dus herhalen dat het bedtijd was en dat iedereen nu ging slapen. Voordat ik het licht uitdeed zei ik heel duidelijk tegen haar: En mama komt nu niet meer boven want nu ga je lekker slapen. Hoe stom en simpel het ook klinkt: hier heeft het geholpen. Nu zegt ze tijdens het eten zelf al dat ze straks gaat douchen en dan op bed ('maar eerst vla' heeft ze er zelf aan toegevoegd ). Dan komt de hele familie en kindjes van de kinderopvang nog voorbij 'want die liggen allemaal al te slapen mama'. En ze eindigd nu zelf: mama niet meer boven, lekker slapen. Ze ligt heus nog wel eens te zingen oid, maar dat vind ik geen probleem. En heus: we hebben heeeeel af en toe heus nog wel eens een uitschieter. Dan gooi ik het inderdaad maar op kiesjes of een anders pijntje....
@grietje : hoe oud is jouw meisje en hoe oud was ze toen het uitproberen begon? als ik tegen justin zeg dat alle anderen al doen slapen, dan zegt justin "justin nie he" grrrr.... maar net ging het wel goed, zelfs nu papa niet thuis was.... zit me nu te bedenken wat er nu anders was dan anders. ik heb hem nu naar bed gedragen en er in gelegd, of misschien omdat hij nog even bij het rolluik wou kijken, en ik hem nog uitgelegd heb dat hij daar niet bang voor hoeft te zijn? ik heb in ieder geval besloten om niet meer boos te worden op hem, al is het maar omdat ik me gewoon niet meer op kan laten fokken dat houd ik niet meer vol dus we gaan nog vrolijk verder met uitzoeken wat wel werkt en wat niet, een enkel lichtpuntje net als vanavond, dat hij goed gaat slapen, geeft me weer moed om deze strijd te winnen
Ze is er met ongeveer 21 maanden mee begonnen met het drama en met 23 maanden zijn we begonnen met deze aanpak. Ze is nu 25 maanden.