Er kleven sterke associaties aan je naam: over het nest waar je vandaan komt, en dus' over hoe jij zelf zult zijn - meer of minder intelligent, elitair, ordinair of passend in ons team'. Je naam draagt op die manier nogal wat bij aan de eerste indruk die je maakt. Heet je toevallig Martijn? Dikke kans dat je een broer hebt die Jeroen heet: in de jaren tachtig en negentig kozen zeker 750 ouderparen voor deze combinatie.* Ouders kiezen voor hun kinderen namen uit die naar hun gevoel verwant zijn - dikke kans, opnieuw, dat de zusjes van Tim, Milan en Lorenzo respectievelijk Sanne, Zoë en Soraya heten. Dankzij die gedeelde naamvoorkeuren kon Gerrit Bloothooft, naamkundige aan de Universiteit Utrecht, de 1.409 populairste voornamen uit de jaren 1982-2005 clusteren in veertien naamgroepen, zoals Nederlands-premodern' (Laura, Mark), Hebreeuws' (Daniël, Esther) en Mixed Nordic' (Niels, Anouk). Gekoppeld aan gegevens over opleiding en inkomen blijkt er een statistisch verband te bestaan tussen de sociaaleconomische positie van ouders en hun naamkeuze. Lage welstand correspondeert met een voorkeur voor Engelse, Italiaanse en Spaanse namen; hoge welstand met een voorkeur voor Nederlandse, Friese, Scandinavische, Hebreeuwse en Franse namen. Dat is nog niet het hele verhaal. Bloothooft kon gebruik maken van de Grote Consumenten Enquête van Wegener DM, die ook een schat aan gegevens bevat over de lifestyle van de respondenten. Ouders met een conservatieve en/of religieuze levensstijl blijken binnen hun' naamgroepen voor traditionele namen te kiezen, terwijl meer trendgevoelige ouders de voorkeur geven aan kortere en moderne namen. Zo kun je een onderscheid maken tussen traditionele elitenamen als Roderick en Liselotte, en moderne, zoals Amber en Floris. Rest van artikel ------------------------------------------------ Blijft toch altijd apart om te lezen en geeft maar weer aan dat er niets zo persoonlijk is als het kiezen van de naam voor je kindje
Leuk artikel! Interessant hoe een naam invloed kan hebben op het wel of niet uitgenodigd worden voor een sollicitatiegesprek bijvoorbeeld.
Ja er zijn wel meer onderzoeken ook over hoe leraren hun leerlingen beoordelen enzo.blijft wel een beetje hokjesdenken natuurlijk.
Waarom hokjesdenken? 't Zijn wetenschappelijke feiten! Dat betekent natuurlijk niet dat je iemand dús kan afrekenen (of andersom) op zijn naam, want er zijn uiteraard altijd uitzonderingen. Maar over het algemeen genomen is dit waar. En wat die hokjes betreft: 't Is maar net hoe jij daar over denkt. Voor mij (als hoger opgeleide) is een lager opgeleid iemand absoluut niet 'minder' dan een hoger opgeleide (ieder zijn kwaliteiten). Voor mij dus geen hokjes, maar puur een wetenschappelijk feit.
Daar heb je dus al weer een uitzondering, want jouw man is Italiaans toch? Wat dat betreft vind ik dit soort artikelen een beetje 'gevaarlijk', juist omdat mensen zo geneigd zijn om in hokjes te denken. Jammer, al die vooroordelen!
Al die vooroordelen zijn inderdaad jammer, maar als ik om me heen kijk klopt het wel grotendeels, wat betreft het nest waar men uitkomt dan he. Manlief heet overigens Jeroen en zijn broertje Martijn haha niet echt creatieve schoonouders hihi
Klopt, dat zie ik hier in de buurt maar weer (wonen heel verschillende mensen, van Giovanni's tot Juliëttes ). Maar het zou flauw zijn iemand hierop af te rekenen, want het hoeft natuurlijk niet áltijd op te gaan.
Tja dan krijg je de discussie over wat een wetenschappelijk "feit" is, in dit geval spreek ik liever over een verhoogde kans denk ik. Als uit onderzoek blijkt dat een leraar een kindje wat Sjeneenee heet anders behandelt dan Karlijn puur en alleen om de naam dan vind ik dat hokjesdenken. Kan de beste leraar niets aan doen want zo zit de mens in elkaar, maar het is wel hokjesdenken. Hetzelfde geldt voor het wel of niet uitnodigen van een persoon voor een sollicitatie op basis van zijn naam Als ouders is het je taak om daarop te anticiperen denk ik (of bewust niet), behalve als je een italiaanse man hebt dan
Ik geloof hier zeker wel in. Onbewust heb ook ik bepaalde associaties bij mensen die Pamela, Priscilla, Juanita, Sjonnie etc. heten en ook bij mensen waarvan hun naam Annabeth en Roderick zijn (overigens absoluut niet dat ik negatief over ze denk, maar je hebt er toch een bepaald beeld bij als je zo'n naam leest). En ook grappig dat iemand die Annabeth heet waarschijnlijk haar dochter nooit Juanita zal noemen. Tenminste ik ben het nog nooit tegengekomen.
Ik vraag me af in hoeverre mensen hier over nadenken als ze hun kinderen een naam geven? Ga je dan voor je eigen smaak (met bijkomend vooroordeel) of denk je verder dan dat?
Wij hebben hier heel lang over nagedacht en nog steeds Je geeft toch 'iemand' een naam waar hij of zij haar hele leven mee rond moet lopen. En wat bij ons erg belangerijk is in de keuze, of de naam niet alleen nu leuk, maar is het ook nog 'leuk' als hij/zij 50 jaar is. Daarvoor hebben wij een beetje een klasieke naam gekozen. Vlinder, Sterre en namen in die trend vind ik heel schattig, maar is het ook leuk als je ouder ben
Dat vind ik ook... In mijn eigen naam zit een y en een a. En toch ben ik niet als bijstandstokkie in een achterstandswijk geëindigd. Hoe is het mogelijk
Wat leuk om te lezen! Mijn voormalige buurjongens heten ook Jeroen & Martijn Ben wel benieuwd welke 2 namen nu het vaakst gekozen worden in een gezin.