Je hoeft je niet rot te voelen en je hoeft je niet te verdedigen. Het is jullie keuze om hem daar te laten spelen en als jullie je daar goed bij voelen dan zal het voor jullie veilig genoeg zijn. Mijn persoonlijke mening, ik vind 2 erg jong om "alleen" te laten. Je hoeft je maar 1 keer om te draaien en ze kunnen aan de wandel zijn gegaan en dan begin ik al niet eens over de kwade intenties die derden kunnen hebben.
ik vind het jammer dat die kwade blik van die mevrouw al helemaal ingevuld is, ze heeft niks gezegd, misschien kijkt ze altijd wel zo, heeft ze een migraineaanval, maakt ze zich zorgen, heeft vannacht niet geslapen omdat de kinderen ziek waren en noem maar op. als iemand niks zegt dan moet je je niet aangesproken voelen
Je voelde je al rot want anders had je je niet druk gemaakt om "die blik" van die vrouw Niet meer rot voelen joh, er is eigenlijk niks gebeurd.
Mee eens. Naast je neer leggen. Zelf vind ik 2 jaar ook te jong om alleen te laten. Hoe klein een supermarkt ook is, je kunt hem niet vanaf elke plek zien. Een supermarkt heeft toch gangpaden en je moet idd ook boodschappen uit de schappen halen. En in een paar tellen is een peuter zo verdwenen, hoe vaak het ook goed is gegaan. Toen mijn zoon 2 was zat hij altijd gewoon in het winkelwagentje ´mee te helpen´ boodschappen doen.
klopt je geeft hiermee aan dat je er zelf eigenlijk ook niet gerust op bent. waarom niet 1 de boodschappen en de ander blijft gewoon lekker thuis met je kindje
ik vind dat boodschappen doen er soms gewoon bijhoord voor je kindje en hoe je dat dan doet is voor iedereen verschillend
Tja, het is nu eenmaal onmogelijk om nooit afkeuring van anderen te krijgen, dus ik zou het vooral van je af laten glijden en jezelf dus even corrigeren hierin: trek het je niet aan, als jij vindt dat je het OK doet met je kind, dan houd je het daarbij. Als je dan vervolgens last hebt van afkeurende blikken, kun je klagen over die ander, maar daar verander je niks aan. Het enige wat je kunt veranderen is hoe jij erop reageert.
Ik had die vrouw kunnen zijn.... Als het om kinderen gaat dan kan ik ook heel afkeurend kijken zodra er iets gebeurt waarvan ik denk dat het te voorkomen is. Ik kan er niets aan doen, zo ben ik nou eenmaal en jammer dan of iemand zich rot voelt over mijn blik. Zo kijk ik als ik weer eens een kindje richting een grote weg zie rennen en een ouder er achter aan, als een kindje hysterisch in de winkel zit met een schreeuwende moeder erbij.. of als ik inderdaad een huilend kindje alleen zie zitten.... Het zal mij ook nog wel gebeuren zoiets, maar dan mag de hele wereld me zo aankijken hoor, als dat het ergste is... Mijn zoontje liep laatst bij me vandaan toen we aan het inpakken waren bij de kassa. Normaal blijft hij netjes bij me, nu dus niet en ik kon hem maar net in de gaten houden, maar stond met boodschappen en wagen met baby. Dus toch even snel boodschappen ingepakt.. Achteraf ben ik dan ook kritisch naar mezelf toe, want dit had gewoon beter gekund. Ik verdiende dus echt zelf die blik. Niemand is perfect, maar om dan boos te worden op een vrouw met een afkeurende blik in plaats van jezelf...
Ik had t zelf nooit gedaan, omdat ik weet dat mijn zoontje er van door gaat, Maar als jij hem continue kan zien, why not? En die rare blik? Zou ik me niet druk om maken, als ryan op de grond ligt te gillen en k om t hoekje sta, krijg ik ook rare blikken, boeit me dus echt nit he...
Als ik mijn zoontje van 2 in de speelhoek zou achterlaten dan moet 1 van ons er echt wel bijblijven, want als ik om de 2 min kom kijken is hij al binnen 50 sec verdwenen!! hahaha... nee die van mij kan nog niet in een speelhoek blijven 2 min lang, ik zou t niet doen en durven.IEmand kan m meenemen, hij kasn idd de winkel uitlopen, dingen gaan openmaken of kapot maken etc... maar knap dat die van jou t wel kan hoor en leuk vind, dan gwn doen EN zoals je zelf al aangeeft er zullen altijd wel mensen zijn die t niet goed vinden hoe je t doet, had je m idd krijsend in de kar was je ook een gekke mama...lkkr laten gaan hoe andersn naar je kijken of over je denken meid
Ik heb hier twee reacties op: 1) de speelhoek van de AH is niet bedoeld om een tweejarige alleen te laten. 2) je kunt een medewerker van een winkel (of het nou familie is of niet) niet vragen om op je kind te letten. Zij moet op dat moment haar werk doen. Neem 'm gewoon mee of ga zelf erbij zitten in de speelhoek. Over een paar jaar kan dit wel.
ik vind dat die mevrouw er zich niet mee moet bemoeien en ik schat jou in als een verantwoordelijke moeder die zelf heus wel kan bedenken waar je je kind wel en niet even alleen kan laten. Nu is mijn zoon alweer wat ouder maar ik heb hem met dit soort dingen ook wel alleen gelaten hoor. Worden ze ook weer zelfstandig door, mits je het goed in de gaten kan houden. Je mag best iets harder worden hoor! Ik zou proberen er niet over in te zitten, en evt blikken van andere mensen te negeren. Ik heb een collega zonder kids en die zegt altijd " ik zou me doodschamen als je een kind hebt wat op de supermarkt vloer gaat liggen krijsen omdat het zijn zin niet krijgt" Nou ik niet hoor, ik moet erom lachen, ze hebben nu eenmaal weleens een driftbui en dat voorkom je niet, jammer dan. Als mensen er last van hebben, lopen ze maar weg ")
Over een blik zou ik me niet zo druk maken. Ze heeft niets gezegd dus je weet niet wat ze dacht. En wat dan nog... Mijn dochter is 2 jaar en 4 maanden en zou ik niet alleen laten in een onbewaakt/bemand speelhoekje van de winkel. Als we met zijn 3en gaan winkelen zou 1 van ons bij het kind blijven. En anders maar gillend in het winkelwagentje.
Ik denk dat je je er niets van aan moet trekken, ik ken de supermarkt niet die je bedoeld dus kan niet zeggen of het veilig is ofniet, maar ga er van uit dat als je het zegt dat het zo is. Hier had ik laatst bij de H&M dat L. continue wegliep (2jaar) dus ik tilde haar op, nou ze schreeuwde moord en brand, mensen keken me ook zo aan maar dat interesseerde me niks.. sta ik in de rij om te betalen maar ze bleef gillen (maar dan ook echt hard) hoorde van 8 verschillende mensen: wat goed dat je doorzet en haar niet haar zin geeft.. of : oooh wat herkenbaar. Dus zo kan het ook
Dat heb ik zelf ook een keer geprobeerd toen mijn dochter 2 was. Ik lette 3 seconden even niet op en weg was mevrouw had de benen genomen. Ik ben nog nooit zo in paniek geweest. 2 jaar vind ik persoonlijk toch te jong om ze alleen te laten. Ze is nu bijna 4 en nu mag ze het van mij omdat ze nu echt blijft waar ze zit.
Het is je eigen gevoel dat invult wat die vrouw misschien wel niet van jou zou denken/vinden. Je weet helemaal of dat wel klopt. Ik denk dat je er meer aan hebt als je je energie stop in het minder gevoelig worden voor wat anderen misschien wel van je denken ipv blijven hangen in deze negatieve gedachten.
Ik heb het ook wel eens geprobeerd, maar mevrouw was geheid op weg naar andere plekjes. Nu doe ik dat dus niet meer. Ik moet ook wel bekennen dat dat een hele grote winkel was en zodra je de hoek om was zag je niets meer. Ik zou overigens niet op andere mensen vertrouwen dat zij je zoon evt. wel tegen zullen houden. De meeste mensen gaan echt gewoon zitten toekijken van: goh, daar loopt een jongetje helemaal alleen naar buiten. Zolang het niet van hun is, interesseert het niet. Tenzij dat wat niet van hun is, hen irriteert, dan zijn ze er als de kippen bij om je te vertellen hoe het wel moet. Ik schaam me al als ik 50 meter verderop even iets ga pakken, terwijl mijn dochter in de winkelwagen zit, te knuffelen met die bewegende knuffels. Niet dat jij dat zou moeten, maar ik weet hoe men kan reageren. Ik kreeg al eens een opmerking toen ik met een baby van een aantal maanden (2 a 3) om 7 uur 's avonds in een supermarkt was.
Een kind van 2 lijkt mij veel te jong om alleen achter te laten in een speelhoek. Volgens mij is die hoek daar niet voor bedoeld? Meer vanaf 6 jaar ofzo en dan nog denk ik dat ik het niet zou doen. Hebben ze geen speciale winkelwagens die ook een auto voor kinderen zijn (die heb je bij grotere AHs)? Ik denk dat wat jij denkt wat die vrouw dacht meer een projectie is van je eigen schrik dat je kindje overstuur was. Ik zou hem de volgende keer meenemen, incl. eigen knuffel of autootjes ofzo en hem uitleggen dat hij even in het hoekje mag spelen (waar jullie bijzijn) maar dat je daarna met zijn allen boodschappen gaat doen.