Met 8 maanden en een beetje vind ik het tijd om te beginnen met het aangeven van grenzen. Ik zeg nu dus bijna de hele dag "nee, niet doen, de afstandsbediening is geen babyspeelgoed" Vermoeiend pfffff
Pittig, he..?! Maar hou voor ogen dat je er heel snel de vruchten van plukt als je zo vroeg al begint en vooral: consequent bent! Dus als het nu niet mag, mag het een andere keer ook niet. Hier heeft het in ieder geval snel resultaat gegeven. Sil zit nu alleen nog maar aan dingen waar hij niet aan mag zitten als hij heel moe en dus ondeugend is, maar verder is 1x nee eigenlijk altijd al voldoende en weet hij bij de meeste dingen zelf al heel goed dat het verboden terrein is (de cd-kast bijvoorbeeld). Sterkte
Enorm vermoeiend, even rustig een boek lezen of de reclamefolders doorbladeren is er niet meer bij. Tot vandaag zei ik nee en haalde ik het voorwerp weg vanaf vandaag is het nee en het voorwerp blijft liggen. Soms geef ik een speeltje als afleiding maar eigenlijk zo weinig mogelijk.
En ze weet wat ze wil hoor. Ze is vaak echt op een "missie" om de afstandsbediening/telefoon/Ipad of boeken en folders te pakken te krijgen. Opvoeden PFFFFFFF
Deden wij idd ook zo. Heb altijd pertinent geweigerd mijn salontafel leeg te ruimen voor mijn kind, omdat hij bij anderen tenslotte ook gewoon overal vanaf moet blijven. Hij zit dus ook nooit aan dingen die op tafel staan en heeft pas 1 keer iets omgegooid dat op tafel stond en dat was bij mijn schoonouders en dan ook alleen maar omdat hij struikelde Ik heb er altijd een gruwelijke hekel aan gehad als mensen bij me over de vloer kwamen en dan ineens mijn tafel leeghaalden omdat hun kind anders overal aan ging zitten....
Die van ons zit ook overal aan! Zetten jullie hete thee ook niet opzij of dat wel? Gewoon voor de zekerheid?
In het begin wachtte ik wel met warme dranken op tafel zetten tot ze niet meer op een gevaarlijke temperatuur waren, zeg maar. Zodra ik doorhad dat hij gewoon echt luisterde, zette ik gewoon alles op tafel. Dan was ik natuurlijk wel extra alert dat hij er nog steeds afbleef, maar dat is altijd heel goed gegaan - het boeit hem gewoon niet.
Ik ben begonnen met 12-13mnd en het gaat nu super.Eerder was het een beetje nutteloos omdat je echt 100X per dag kan zeggen afblijven om het 2 tellen later weer te doen.Nu 3x en dan is het klaar,pak ik het af of zet em weg,vaak hoef ik nu maar 1 of 2x nee te zeggen en vaak helemaal niet.
Die leeftijd is prima om ermee te beginnen hoor. Zolang je niet van je kind verwacht dat echt onthoudt dat iets niet mag. Daar zijn ze echt niet toe in staat, daarom heb je eindeloze geduld nodig, en je moet het de tijd geven. Het duurt een paar maanden, en dan zijn ze die fase een beetje voorbij en kunnen ze ook onthouden welke voorwerpen niet voor hun zijn. Voor nu is het normaal dat de baby de wereld wil ontdekken en daar hoort alles bij wat geen speelgoed is. Het betekent niet dat je alles maar moet toestaan, maar het is wel normaal dat ze het doen! Wij zijn ook vroeg begonnen met aangeven wat niet mag, en het werkt zo goed! We zijn echt trots dat onze kinderen nergens aan tafels komen, geen kasten ed openmaken en genoeg hebben aan 1 of 2x waarschuwen. Hoe ik het aangepakt heb: - in het begin maar 2 of 3 dingen gekozen die blijven staan en verboden zijn. Dat is makkelijker om aan te leren en dan ben je niet de hele dag nee aan het roepren; - een vaste zin uitgekozen die we nu nog steeds altijd zeggen, dat is duidelijk en geeft structuur. Ik zeg altijd 'dat is niet voor jou, want ...' - nee' gebruik ik maar zelden, vind het zo'n negatief woord; - eerste maanden altijd een alternatief aanbieden. Babys zijn nog moeilijk in staat om dat zelf te doen, en kunnen nog niet hun aandacht verzetten van een op ander. Het is dus niet zo dat een baby 'op missie is', maar hij/zij heeft hulp nodig om aandacht op een ander speeltje te vestigen. - lees je goed in over de ontwikkeling van een baby rond die leeftijd. Zo begrijp je beter waarom de baby bepaalde dingen wel of niet doet, kun je beter reageren in veel situaties, en voorkom je frustraties dat je kind 'express' bepaalde dingen doet of iets 'echt wel moet snappen' enz
Pfff hier ook. Lijk soms echt een politieagent hier. Zoonlief begint nu echt met kruipen en kruipt dus overal heen. De voederbak van de hond, speelgoed van de hond. En als hij bij mij zit en hij ziet mijn telefoon pakt hij die af. Best vermoeiend maar hoort erbij. Adi ik vind het werkelik waar altijd prettig om naar jouw tips en adviezen te luisteren/lezen
Hier dus wel een lege salontafel. Ik zeg eigenlijk nooit tegen m'n dochter "nee, niet doen" enz enz. Ik haal haar gewoon uit de situatie en bied haar iets anders aan. Op die manier hoop ik dat zij uit haar zelf gaat begrijpen wat wel en niet kan.
Ik doe daar niet aan hoor, de hele dag nee zeggen op een leeftijd waarop ze het toch nog niet onthouden. Dus ik heb alle dingen waar ze niet aan mochten komen gewoon tijdelijk weggezet. Nu ze wat ouder zijn snappen ze het prima en staat alles er weer. Geen probleem dus. Relaxed voor hun en voor mij.
Bij ons werkt(e) het altijd goed om te zeggen, dat is geen speelgoed, laat maar liggen en dan een alternatief aan te bieden. Nu is ze wel eens in een ondeugende bui en dan gaat ze 'op missie' en dan zie je d'r kijken...zien ze het wel of zien ze het niet Ik heb wel altijd alles op tafel laten staan. Ik wil dat ze meteen leert dat je niet aan de spullen op tafel mag komen, dat dat geen speelgoed is. Gaat heel goed, ook als we ergens anders zijn. Warme dranken zet ik wel weg, waar ze niet bij kan. Ben veel te bang dat ze dat over zich heen krijgt. Mag ik vragen hoe je dat dan deed als je ergens anders was?