heel stom misschien dat ik het hier even schrijf maar moet het even kwijt. vorige week is de collega van mijn vriend plotseling overleden. hij heeft een dochter die ook een collega van mijn vriend is en ook goede vrienden zijn. Woensdag zal de begrafenis plaats vinden en uiteraard zullen wij daar heen gaan. dat was de bedoeling in ieder geval dat ik ook mee zou gaan. lijkt me logisch ook. nu kan ik dus geen oppas krijgen voor mijn kinderen. mijn moeder is vrij maar zouden die dag een grafsteen uitzoeken voor mijn onlangs overleden oma.. ik kan dus echt niet van haar verlangen om thuis te blijven. en voor de rest werkt iedereen en van hun kan ik ook niet verlangen dat ze even thuis gaan blijven van het werk natuurlijk. je zou zeggen geen probleem je kan de kinderen niet alleen thuis laten. maar toch voel ik me schuldig en krijg er een rot gevoel bij. ben bang ofzo dat ze het niet zullen begrijpen en zullen denken er is toch vast wel iemand die op zou kunnen passen? Of stel ik me nu aan en is dit gewoon een gevoel. en zouden ze het wel begrijpen dat ik geen oppas kan krijgen.
Ik snap je gevoel wel hoor! Maar je vriend gaat heen dan toch ook uit jou naam... Ik denk dat ze daar niet over vallen hoor (ik kan uit ervaring zeggen dat dat wel het laatste is waar je op dat moment aan denkt..) Je kan er echt niks aan doen hoor meis, niet schuldig om gaan voelen hoor! Veel sterkte gewenst voor jullie en alle betrokkenen voor woensdag en vooral ook in de tijd(en) erna!!!
maar die begravenis is toch niet de hele dag? en een steen uitzoeken duurt ook niet de hele dag.dus mischien kunnen ze wel naar je moeder?
Ik snap je gevoel ook.. ja miss even vragen hoelaat je moeder weer thuis is, misschien kan het alsnog. Anders alsnog een kaartje sturen zou een optie zijn, dat je aan ze denkt..
ik denk idd dat dat het laatste is waar ze mee bezig zijn en daar komt bij dat je er verder af staat omdat je de vrouw van een collega bent, ik denk niet eens dat het een kwestie van begrijpen is hoor, ze denken er niet eens aan dat je er niet bij bent waarschijnlijk. ik was laatst op een begrafenis waar iemand 2 kleine kinderen van 1.5 en 3 had meegenomen, die gilden de hele boel bij elkaar tijdens de kerkdienst, het was een begrafenis van iemand die heel dicht bij me stond (familie) en degene met kinderen kenden de overleden persoon vaag. ik vond dat erg storend en als 1 van hun thuis was gebleven met de kinderen had ik het niet eens opgemerkt
Ik denk niet dat ze het erg zullen vinden. Ik vond het ook irritant dat het broertje van mijn twee oudsten er steeds doorheen riep bij mijn moeders uitvaart dus van die kleintjes op een dienst van mensen die je niet heel dichtbij staan zou ik niet doen. (ik had mijn jongsten ook niet mee naar mijn moeders uitvaart) Vraag je moeder eens wanneer ze die steen gaat uitzoeken, misschien valt daar wel iets mee te regelen
bedankt voor de reacties.. het is gelukt wat te regelen. mijn vaste oppas belde net dat ze toch kon! dus ik kan gelukkig wel heen gaan. al had ik liever oppas willen regelen met een andere reden.
zou je niet schuldig voelen hoor .. dat je man gaat ok maar jij hoeft niet perse mee het zijn collega geweest, je gaat dan mee omdat je de partner bent van je man. en als ze het vragen kan je man gewoon zeggen helaas dat jullie geen oppas konden vinden, begrijp echt iedereen. niet schuldig voelen zou ik zo zeggen.
Ik denk dat als jij eerlijk tegen haar bent en zegt dat je het heel vervelend vind, maar echt niet kunt komen, dat ze het wel begrijpt. EDIT: Damn, volgende keer eerst de rest lezen... Fijn dat het gelukt is!