Wat een gezin! pffff....

mijn zoon van 3 kan ook echt een vervelend kind zijn! gelukkig is hij in het openbaar altijd heel lief hij blijft mooi bij me, roept niet,rent niet,... maar alstie thuis is....
soms is het gewoon inderdaad heel moeilijk om je kind te corrigeren als er andere mensen bij zijn!!!
mijn dochter is een echte drama queen en toen ze weer een keer een huilbui had (jammeren en zeuren maar echt aanstellen!) zei ik: Elientje, hou nu is op! nu is het klaar... gewoon op een normaal doch kordate manier! en een of andere vent zei toen tegen me: hey, ik zal de kinderberscherming is bellen :O sindsdien vind ik het echt heel moeilijk om mijn kinderen kordaat toe te spreken in het openbaar! die reactie sloeg echt helemaal nergens op... maar toch schrik je er wel van.

 

Ik spreek mijn kinderen gewoon aan, ongeacht wie er bij staat. Dat is mijn verantwoordelijkheid als ouder: ingrijpen als het niet goed gaat, ze corrigeren als ze dingen doen die niet mogen op het moment dat ze het doen. Met een 3-jarige heeft het totaal geen zin om daarmee te wachten tot je onder 4 ogen bent, hij is het dan allang vergeten.
Of iemand anders daar wel of niet iets van vindt, interesseert me eerlijk gezegd helemaal niet. Ik sla ze niet en ik schreeuw niet tegen ze, dus hoezo kinderbescherming?

Step mee in de supermarkt: als het een heel rustig kind is heb ik er geen moeite mee. Ik zie ze hier ook wel eens en die doen er niemand kwaad mee. Maar de meeste peuters zijn te wild ermee, en dan moet je als ouder zeggen dat die step niet mee naar binnen kan.
En als een ander last heeft van het gedrag van mijn kind, mag hij m'n kind daar ook (op een normale manier, dus niet schelden, duwen of uitfoeteren) op aanspreken. Ik vind dat echt de normaalste zaak van de wereld. Net zo goed zal ik tegen een kind waar ik last van heb (bijvoorbeeld omdat hij me voor de 2e keer omver rijdt met z'n step) zeggen dat ik dat niet goed vind, bijvoorbeeld: "Doe je een beetje voorzichtig met die step, je doet me pijn." Vaak maakt dat meer indruk dan papa of mama die er wéér wat van moet zeggen.
Al irriteert het mij ook wel hoor, als ik zie dat de ouders zien dat hun kind andere mensen tot last is, en dat zij niet ingrijpen. Ik denk dat TS dat ook bedoelde?

 

Om nou meteen te zeggen dat ze hulp bij de opvoeding nodig hebben vind ik te ver gaan.

laatst was ik met dochterlief in de winkel en ze was echt heel irritant. Ze was heel moe en daardoor luisterde ze zeer slecht en op een gegeven moment wou ze weer weg rennen terwijl we bij de kassa stonden, dus ik wou haar tegen houden door met mijn hand de weg te blokkeren. En ze viel... Ik voelde me rot, want wat zouden de mensen achter mij wel niet denken? Dat ik haar duwde? Terwijl het duidelijk geen duw was.
Het lijkt mij daarna afschuwelijk dat iemand een topic opent op ZP om te zeggen dat ik hulp nodig heb bij de opvoeding! Tsssk!

 

je hebt het dan waarschijnlijk over mij reactie,

als er iets gebeurd hoef je niet te WACHTEN tot je onder 4 ogen bent,

je kunt je kindje weg halen uit de situatie en uitleggen waarom je je kindje weghaalt uit de situatie,

dan heb ik het dus over kijken in de wandelwagen, dan kun je je kindje weghalen en een klein stukje verderop je kindje aanspreken,

als hij een kindje speelgoed afpakt, slaat, bijt, rent in de winkel of dingen op de grond gooit spreek ik hem ook aan.

maar je kunt je kind best even apart nemen hoor

 

Tja, die dingen gebeuren wel. Herrie in een winkel maken, driftbuien, ik heb oprecht medelijden met ouders dan, want ik weet precies hoe zij zich voelen, ik zal ze dus nooit vies aankijken.

Mijn oudste heeft een keer ene erge aanval van boosheid gehad in de supermarkt en ze werd zo boos, dat we de kar hebben neergezt en we linea recta naar de auto terug zijn gegaan. Boos dat ze werd! en uiteindelijk verdrietig. We hebben uitgelegd dat we echt geen ruzie met haar willen ind e supermarkt, en dat we verder willen gaan als ze rustig blijft. Ze werd toen verdrietig en snapte het heel geod (3.5 jaar). Daarna nooit meer gebeurt. Ik zou ook echt naar huis zijn gegaan, ik heb helemaal geen zin in zulk drama in de supermarkt.

 

Ik vind het altijd jammer als mensen meteen zo vooroordeel hebben en denken die heeft hulp nodig bij de opvoeding.
Mijn zoontje heeft adhd en is zwakbegaafd en wij worden ook vaak aan gekeken en bekletst door mensen die ons helemaal niet kennen,dat die mensen eerst eens naar hun zelf kijken,want ze weten helemaal niks van de situatie.

 

Klopt, ik reageerde onder meer op jouw post. Ik denk dat ik je eerder niet goed begreep, ik kreeg de indruk dat je dan eerst wachtte tot je niet meer 'onder de mensen' was om daarna te bespreken wat er niet goed ging. Dat werkt niet met een 3 jarige. Maar even apart nemen en dan aanspreken, lijkt me juist heel goed.

 

ik kan best snappen dat je je er aan ergert maar om nou zo iets te roepen van die hebben hulp nodig nee sorry.

en wie weet hebben ze dat wel je weet helemaal niks van die mensen.

en hulp die werkt echt niet in een dag hoor.

mijn zoontje is echt lief maar kan vaak heel slecht luisteren en is ook best druk vooral als ie moe is alleen hij heeft een hele sterke eigen wil en ja ik heb hulp gehad zelfs video home training en of het geholpen heeft deels die eigen wil die heeft ie en die houd ie.
en ja hij is zo nu en dan best wel weer druk maar dat heeft dat te maken met vermoeit zijn.

hij is nu vijf en speelt nu lekker buiten wat eerst niet kon.
en het gaat nu echt veel beter hij kan zijn energie kwijt.

maar luister nou dat gaat wel beter maar ja eigen willetje he dus soms is eigenwijs en ja als dat toevallig in een winkel is dat ie zo'n moment heb.

nou laat mensen maar denken ik weet wel beter.
ik vind mensen praten altijd makelijk over een ander misschien doe jij ook wel dingen waar mensen van zeggen nou dat vind ik niet kunnen. terwijl jij dat eigenlijk nooit doe maar toevallig heb je die dag een slechte dag nou moeten mensen dat ook maar gelijk op hyves of zp zetten met wat een mens zeg pffff

gr jojo29

 

haha zoals jij het opvatte geef ik je gelijk ... dat snapt een kind niet meer, en is het indd allang vergeten,

vind het persoonlijk ook geen goede manier... wachten tot je bijv thuis bent om het hem te vertellen,

zo zei het vorige kdv eens dat zoonlief in een bijtfase zat, maar thuis deed hij het niet... of ik hem er even op aan wou spreken en hem wou leren dat bijten niet mag,

ja sorry maar HOE dan ?? een kind moet wel op DAT moment horen dat het niet mag en eventueel even apart zitten in de hoek ofzo,

dus ik ben wel voorstander van meteen "aanpakken" maar in sommige situatie's vind ik het ongepast om tegen hem te "boeren" om het maar even grof te zeggen, dus dan neem ik hem apart zodat hij zich ook niet meteen heel lullig en klein voelt maar wel even terecht gesproken word

 

ik snap het wel hoor, je hebt toch al gauw oordelen over iemand,

en je mag het ook best denken, alleen het hardop zeggen is niet altijd even gepast

er is hier al 1 op het forum die weet over wie je het hebt,

stel nou dat deze mama hier ook zit en weet dat je het over haar kindje hebt,

het zou voor mij als het bij mij zo was wel even een flinke steek zijn

 

Yep, deze dingen gebeuren in winkels, hoogst irritant idd, maar wat kun je er verder mee?? Helemaal niets.
Hoe vaak kom je wel dingen tegen bij andere mensen en hun opvoeding waarvan je denkt, tjonge nou..
Je kind erop aanspreken, negeren, apart nemen, zachtjes praten, met verheven stem praten, vastpakken of juist niet.
Werkelijk, je doet het toch nooit goed, of iig anders (in andermans ogen) omdat iedereen vanuit zijn eigen kader kijkt. Zo vliegen de vooroordelen van links naar rechts naar mensen die je niet kent.
Vind ik jammer. Maar voordat ik hier de heilige uithang.. ik doe er zelf natuurlijk ook wel eens aan mee.

 

Ik heb soms ook wel ´zo´n kind´.. ze ontwijkt dan ieder contact en wordt agressief en hardhandig, op de peuterspeelzaal hebben ze er ook moeite mee. De laatste tijd gaat het steeds beter overigens maar alvast op voorhand ´sorry´ dan voor het geval iemand mij en mijn ´pokkekind´ mocht treffen.
Overigens ook geen hulp in de opvoeding nodig hoor, het is verder een heel gezellig meisje met soms haar buien.

 

niet schuldig voelen hoor

en volgende keer gewoon weer een topic starten... alleen ff andere verwoordingen zodat het er staat als jou gevoel en niet als een feit

 

de ouders maken het kind dus dat gedrag komt door hun opvoeding. verschrikkelijk zeg nou ja uit mijn oog punt dan ik zie het hier vaker in de stad,, lijkt wel of de mensen in de grotere steden meer aangebrand zijn zo ook op hun kinderen.

drukte en stress is niet goed voor een mens en dan kan zich dan uiten in opvliegerig gedrag.

ik zie vaak wel verschil dat het er soms wat gebeurt uit onmacht en gewoon de ouders die gewoon een verschrikkelijke opvoeding op na houden

 

Het gaat niet zozeer om het gedrag van het kind maar wel om de wijze waarop de ouders daarop reageren cq inspelen vind ik.
Wij waren zondag in een grote buitenspeeltuin. Mijn dochter( 3 jaar) was op een klim/glij toestel aan het spelen. Er was ook een jongetje van een jaar op 5/6 op. Die liep haar de hele tijd te narren. Duwen op de glijbaan, de weg vrsperen, op zo een wiebelloopbrug keihard wiebelen terwijl zij erop stond etc.
Ik had al meerdere malen vriendelijk verzocht of hij op wilde houden met dit gedrag.
Zijn moeder zat erbij en keek er naar zonder ook maar een woord te reppen.
Na 3x het kind waarschuwen ben ik dus op de moeder afgestapt en heb haar vriendelijk verzocht haar kind te corrigeren.
Ouders zijn er immers om op te voeden

 

mijn kids zijn ook af en toe van die irritante kids met boodschapen doen de oudste heeft een keer het idee gehad botsautootje met de karretjes te spelen en nu als ik ze dus beide meeneem dan begint de jongste meteen weer hiermee .... ook zo verschrikkelijk irritant ga dus ook niet graag met beide tegelijk inkopen doen.

me eraan irriteren doe ik ook en ook als het andere betreft hoor. zo was er maandag in de blokker een verschrikkelijk jank en schreeuw kind echt niet normaal en zon brulaanval. mama had het zweet op dr voorhoofd staan. pas toen het meisje de doos met blokken in dr handen kreeg die mama de hele tijd vast had om te betalen was ze ineens weer stil. had echt ff meedeleiden met die mama......

 

Nou dat is wel heel makkelijk natuurlijk.

 

wees blij dat de ouders er iets van zeggen, je heb er genoeg die doen alsof het heel gewoon is wat hun kind uitvreet