Ik ben benieuwd of hier ook vrouwen op het forum zijn die net zoals ik een kinderwens hebben maar obesitas hebben. Ik heb een BMI van 41, sta op de wachtlijst voor een maagverkleining maar mijn vriend ik zitten op dit moment heel erg in twijfel wat we graag willen. Mijn verstand zegt dat het verstandig is om eerst aftevallen maar mijn gevoel roept om ons eigen kindje. De obesitaskliniek geeft het advies om de eerste 2 jaar na de operatie niet zwanger te worden en dat betekent dat ik tot juli 2014 moet wachten. Ik weet niet of ik dit wil, onze wens naar een kindje is erg groot....ik weet dat ik door mijn overgewicht risico's loop en ben daardoor benieuwd naar jullie verhalen over deze ervaring van zwangerschap en obesitas. Ik ben benieuwd naar jullie reactie. Groetjes, Loes
Heyhey Loes! Vervelende keus zeg!! Dus of een kindje.. of een gezonder gewicht! Ik heb zelf ook overgewicht.. BMI 37.. en moet eerlijk zeggen heb nergens last van..! Dus zou zelf nooit een maagverkleining overwegen! Heb jij wel klachten dat echt aan je gewicht ligt? Zelf.. persoonlijk... zou ik voor een kindje gaan..! Als je wens nu al zo groot is.. dan duurt het nog even voor je geopereerd kan worden.. dan de vraag hoe snel alles hersteld! Op zijn vroegst 1juli 2014 stoppen en wie weet hoe snel het dan gaat..! Misschien heb je geluk en ben je snel zwanger maar misschien ook niet! Dus zou het nog veel langer duren! Tjah... moeilijke keus.. en begrijp het als sommige mensen mijn redenatie maar niks vinden.. Maar... dit is mijn mening meis! Wat vind je zelf?
hoi loes ik heb ook een bmi van 41 en ben vorig jaar bevallen van een mooie dochter. wij hebben er wel voor gekozen om het te doen ik had ook nergens last van voor ik zwanger werd. toen ik zwanger was had ik ook nergens last van alleen op de laatste 3 weken heb ik zwangerschapssuiker gekregen, maar dat kun je goed opvangen met medicijnen. ik was tijdens de zwangerschap 11 kilo aan gekomen en dat was er ook al weer af binnen 4 dagen na de bevalling. ik vond het erg goed te doen. mijn kinderwens zou voor gaan. maar ja dat is voor iedereen anders. bij mij had het ook met leeftijd te maken, ik was toen 30 en zou na de bevalling 31 worden, ik wil graag nog een kindje en dan moet je ook op leeftijd gaan kijken wat je fijn vind. natuurlijk lijkt het mij wel verstandig dat als je zwanger word dat je wel er op let wat je eet en niet te veel aan komt. ik was toen 11 kilo aan gekomen en dat was er ook al weer af binnen 4 dagen na de bevalling. de keuzen is aan jullie!! veel sterkte met de moeilijke keuze
Hoi Loes, Hier een verhaal wat je waarschijnlijk niet wil horen. Toch wil ik het met je delen. Ik had een bmi van 40 (iets meer volgens mij) wilden zwanger worden. Na een jaar niets, naar het zh, allerlei behandelingen gehad (20 rondes clomid, 7x IUI) geen resultaat. Heb ondertussen een maagbandje gehad. We zijn in jaar 3 overgestapt naar een ander ziekenhuis, die hadden iets van eerst afvallen dan pas helpen we je. Hard maar wel te begrijpen. Kwam in een project terecht van een half jaar, om af te vallen enz. Beetje vals gespeeld door mn bandje heel vol te laten spuiten. Maar goed uiteindelijk was ik onder de 3 cijfers qua gewicht, en ja hoor overtijd.. lang gewacht met testen, maar ja ik was zwanger. Moraal van dit verhaal: ik was 20 kilo afgevallen toen was ik zo zwanger. Dat ik zo zwaar was lukte het echt niet, ook niet met hulp.
nou hier is het anders om mijn man heeft het maar die heeft het door een ziekte gekregen je moest eens weten hoe je dat ook wordt gediscrimineerd in het ziekenhuis.. door de die toedoen door de artsen in het emc ziekenhuis zijn we na een jaar nog niet verder gekomen ( we zitten nu ergens anders echt ik raad emc rotterdam AF ) snap dat het voor de vrouw misschien anders ligt kwa over gewicht dan mijn man , maar nee je bent niet de enige die veel problemen onder vind door over gewicht.
Heb zelf en een maagband gehad en heb nu een maagverkleining maar toch ben ik al bezig voor een 2de kindje Mijn sz staat voor dezelfde keus als jou eerst de gbp doen of eerst een kindje. Ik heb tegen me sz gezegd dat als ik in haar schoenen stond dat ik voor een kindje zou gaan om meerdere redenen een gbp kan altijd nog je kinderwens is op een gegeven moment niet meer mogelijk (lees overgang) Doe waar jij je goed bij voelt want er zijn ZAT vrouwen die met overgewicht een normale zwangerschap hebben.
Maagband is heftig en drastisch, keuze voor de rest van je leven. Zie het bij een vriendin van mij.. Ik ben ook veel te zwaar maar weet niet precies mijn bmi.. wij gaan voor een kindje, ik heb van mijn gewicht nog geen last... succes met je keuze maken
Ik heb een bmi van 36.. In ronde 3 zwanger geworden, miskraam gehad en daarna gelijk weer zwanger en dat gaat nu goed. Behalve wat opmerkingen over mijn gewicht van de gyn en verplicht in het ziekenhuis op controle (en bloedprikken voor suiker en extra groeiecho's) Is er niets anders dan mijn eerste zwangerschap met een bmi van 29 (ik heb allang wat overgewicht, maar na mijn zwangerschap is die 25 kilo er ook niet meer afgegaan, vandaar dat ik nu een hoger bmi heb.) Gewoon je gevoel (en natuurlijk wel een beetje verstand) volgen en dan duim ik met je mee, dat je nergens last van heb en snel zwanger wordt (als je eerst voor een kindje kiest)
Geen last hebben van een hoog BMI betekent niet dat je minder risico hebt. Veel overgewicht brengt gewoon gezondheidsproblemen/risico's met zich mee. Je wordt niet voor niets extra goed in de gaten gehouden tijdens je zwangerschap. Ik zou dus voor kiezen om eerst af te vallen. Lees zo vaak dat vrouwen met overgewicht er langer over doen om zwanger te worden, ja en er zijn uitzonderingen. Straks kies je voor een kindje, en kom je er na 1 of 2 jaar achter dat het echt niet lukt. Als je dan nog wilt afvallen met de hoop op een natuurlijke bevruchting, ben je ook weer even verder. Snap je? Hoe dan ook een lastige keuze. Kan me voorstellen dat je hart en je verstand 2 verschillende dingen zeggen. Succes in ieder geval!!
Aan de andere kant.. er zijn ook zat 'normale' vrouwen die moeite hebben om zwanger te worden! Dus ligt het nou altijd aan het overgewicht bij een 'vollere' vrouw als ze moeilijk zwanger word? Waar ligt het aan bij de 'normale' vrouw dan? Dat ze te dun is?
Hier een BMi van 40 gehad en nu durf ik het niet te zeggen eigenlijk ook omdat ik nu zwanger ben. Ik heb PCO en ben na het starten van behandelingen 12 kilo afgevallen en spontaan zonder behandeling zwanger geworden!!! (1x eerder bij laatste behandeling met clomid maar dat liep voor de 5 weken op een mk uit helaas). Ik zou zelf nooit een maagbandje of verkleining overwegen vanwege de risico's (ken iemand die daardoor nu boulimia heeft en voor een jaar terug een scheur kreeg in haar maagwand en daardoor echt met 1 been in haar graf stond) maar ik snap wel dat het voor anderen wel het overwegen waard is. Zelf dacht ik noet te kunnen afvallen maar toch is het me gelukt met wat extra hulp van de clomid want zodra ik die slikte viel ik ineesn af zonder echt mijn eetpatroon te veranderen want ik at al gewoon gezond en lette al overal op. Ik weet niet of je wat aan mijn verhaal heb maar ik wil het wel graag met je delen
Ik zou de kinderwens voor laten gaan. Maar ik zou ook nooit een operatie overwegen. Ik ben van de eerste gelijk zwanger geworden na het stoppen met de pil. Een goede bevalling en zwangerschap gehad. Mijn bmi was toen 48,8 geloof ik. Nu is mijn bmi 38 en waren we ook gelijk zwanger maar kan niet zeggen dat ik deze zwangerschap nu lichter ervaar. Alleen me bloeddruk is wat lager dan bij de eerste
hoi, ik ben een meid van half de twintig. wij willen heel graag een tweede kindje. bij het eerste kindje had ik een bmi van ongeveer 43. na de bevalling heb ik een hormoonspiraaltje laten plaatsen. ik heb nu een bmi van 59! schrok er zelf van. onze kinderwens is zo groot. ik heb nu wel een afspraak staan bij dietiste om te beginnen met afvallen en dat eigenlijk ook tijdens zwangerschap te blijven doen. tijdens eerste zwangerschap eigenlijk nergens last van gehad, ook geen misselijkheid. wel geeindigd in keizersnede, maar dat was omdat mijn kindje al gedraaid zat en er dus niet uitkon. tweede wordt ook geplande keizersnede. nu ben ik weer aan het lezen geslagen op internet en schrik eigenlijk wel. onze kleine is net 3 geworden en omdat ik nog studeer, hebben we zo lang gewacht, maar wil nu eigenlijk niet meer wachten. zijn er ook mensen met dit soort verhalen die zwanger geworden zijn?