Hallo meiden, Voel me verschrikkelijk. Heb jankbuien en nergens zin in. Het zal er wel bij horen. Het lijkt wel of deze keer harder aankomt als de eerste mk. Maandag om 10.00 uur krijg ik een echo of alles schoon is. @Souries; hoe is het met je? @Melief; hoe was je echo? @Jel; zag in je onderschrift dat 2011 een kl%te jaar is. Nou voor mij ook. Het liefst kruip ik onder een steen en kom er volgend jaar pas weer onderuit. En dan heb ik het helaas niet alleen over mijn 2 mk dit jaar. Groetjes, Shivra
Shivra, ja klopt, een enorm rotjaar. Een opéénstapeling van allemaal ellende: januari 2011: ons dochtertje levenloos geboren na 7,5 maand zwangerschap. februari 2011: bij mijn moeder longkanker ontdekt met chemo's en bestralingen in de maanden die volgen. Nu is het gelukkig allemaal redelijk onder controle. augustus 2011: oma van man overleden. september 2011: opnieuw zwanger maar gecurreteerd bij ongeveer 8 weken zwangerschap. We hebben echt in een hel geleefd, vooral na het overlijden van ons dochtertje. Wat is dat intens verdrietig! Wat mis ik ons meisje. En om ons heen ontstond er een enorme babyboom. Nou ik kan jullie vertellen: dat voelt enorm pijnlijk en oneerlijk. Ik moest na het overlijden van onze dochter helemaal NIETS meer hebben van zwangere vrouwen en baby's. Zo enorm confronterend en pijnlijk. En dan zijn er mensen die zeggen: tja je moet de confrontaties wel weer aangaan. Dat werd zelfs al heel snel gezegd na haar overlijden door verschillende mensen. Ze moesten eens weten met wat voor intens verdriet je te maken hebt. Dat is makkelijk zeggen als buitenstaander die het zelf niet heeft meegemaakt. Ik was zelfs gastouder en ben er mee gestopt, ik kon dat niet meer aan. Wel op andermans kindjes passen maar zelf met lege handen staan. Nu maak ik schoon en ben net maandag begonnen bij mijn nieuwe baan. Shivra, ik wens je veel sterkte. Het is ook allemaal niet niks. Ik hoop dat maandag alles schoon is in je buik.
Jeetje Jel... Ik dacht dat ik een rotjaar had! Mijn 3 miskramen vallen echt in het niet bij alles wat jij hebt meegemaakt! Ik wil even een knuffel geven en inderdaad met je meeduimen dat het maar gauw 2012 wordt!
Betty, dankjewel! Nou, 3 miskramen lijkt me ook erg heftig hoor. Laten we hopen dat voor ons allen 2012 HET JAAR word waarin we gelukkig mogen zijn en waarin onze wensen mogen uitkomen!
Jeetje Jel, dat is ook niet misselijk wat jij hebt meegemaakt. Dat je in een hel geleefd hebt, geloof ik graag. Ik weet gewoon niet goed wat ik moet schrijven hierop. Ik wens je alle goeds voor het komende jaar. *knuffel* Zelf is bij mij ook de ellende begonnen in januari dit jaar. In januari heeft mijn neefje zelfmoord gepleegd. Begin juni kreeg ik mijn eerste mk. Half juni is mijn moeder overleden aan longkanker. Half juli is mijn vader overleden aan een hartstilstand. Half augustus heeft mijn zusje van 35 een hartinfarct gehad en nu heb ik mijn tweede mk. Moet wel zeggen dat het oplucht om het op te schrijven ook al lopen de tranen nu over mijn wangen. @BettyBarclay; 3 mk's is ook heftig hoor. *knuffel*
Shivra, tjongejonge, kippenvel op mijn armen door jouw gebeurtenissen. Waarom moet een mens zoveel meemaken? Hoeveel kan een mens hebben? waarom zoveel ellende en dan ook alles zo kort achter elkaar? Erg ook om je beide ouders in een maand tijd te verliezen. Wat een ellendig jaar, ook al voor vele anderen zoals ik het al lees. Op naar 2012! Voor iedereen die het nodig heeft een knuffel! Bekijk bijlage 187865 En zoals ik zelf vanmorgen nog van iemand te horen kreeg die ik nog maar net ken, van mijn nieuwe werk: GEEF DE MOED NIET OP!!!!
Jel; pfoee wat heb jij een vreselijk jaar gehad zeg Mag ik vagen wat er met je dochtertje is gebeurd? (als je het wil vertellen) Bb; er zijn altijd ergere dingen maar dat betekent niet dat dat van jou niks is. Ik heb ook moeten leren om niet mijn eigen verdriet te vergelijken met anderen. Hier vanmorgen een echo gehad, baarmoeder was mooi schoon. Dus we kunnen gelijk verder. Eerst even cyclus afwachten en na de volgende menstruatie weer beginnen met hormonen slikken. Wel een fijn gesprek gehad met de gyn, ze riep me ook eerder binnen zodat ik niet in een wachtkamer vol zwangeren zou zitten.
Melief, dat is mooi dat je gyn daar om denkt, dat je niet tussen al die zwangeren hoeft te zitten. Fijn dat je baarmoeder nu schoon is. Op naar de volgende ronde dan maar weer. Ik moet geloof ik op 25 oktober op controle komen, kijken of mijn bm ook schoon is. Ik heb een goede zwangerschap gehad tot aan haar overlijden, maar mijn bloeddruk was wel wat aan de hoge kant. Wat niemand door had, was dat mijn placenta helemaal niet goed bleek te werken. Een placenta-infarct is haar dan ook fataal geworden. Maar onze dochter had wel een mooie lengte (45 cm) en woog 2235 gram. Ze heeft het dus, ondanks dat de placenta niet goed werkte, toch goed gehad in mijn buik. (haar orgaantjes bleken bij de obductie wel wat achter te lopen in de groei) Op 18 januari was er nog niets aan de hand, toen ben ik nog op mijn wekelijkse controle en echo geweest bij de gyn, en alles was prima met ons meisje. Op 19 januari besefte ik dat ik haar al een dagdeel niet gevoeld had. Eerst denk je: die ligt heerlijk te slapen, maar later maak je je ongerust. Ik dus toch maar bellen en mocht komen voor een echo. Daar zagen we een kloppend hartje, hij klonk ook prima, dus ik was opgelucht. Daarna stuurde hij me even naar een andere afdeling voor een CTG, en daar blijkt achteraf dat mijn dochter is overleden in mijn buik. Daar kregen ze op een gegeven moment het hartje niet meer te pakken, maar het was mijn eigen hartslag die klonk. Ons leven veranderde in een hel. Maar ik ben wel blij dat ze wat gevonden hebben. Bij een volgende zwangerschap kan het voorkomen worden. Dan moet ik aspirine slikken, dat verdund het bloed.
Wow Shivra en Jel, respect voor jullie. Wat een opeenstapeling van nare gebeurtenissen. Ik hoop echt dat het laatste kwartaal van 2011 jullie iets moois mag brengen. En inderdaad 'geef de moed niet op'. Take the first step in faith. You don't have to see the whole staircase, just take the first step. (Martin luther king)
Jeetje meiden,wat een heftige verhalen.vond 2011 ook een rampjaar maar zo blijkt maar weer dat iedereen heftige dingen op z'n pad krijgt en daar op zijn lf haar manier mee om moet leren gaan.sterkte! Hier alweer anderhalf uur met twede dosis in,maar gebeurd nog weinig.ik hou er maar rekening mee dat ik maandag te horen krijg dat ik alsnog gecurreteerd moet worden.verlies wel stolseltjes maar niet schrikbarend veel.ben t wachten echt zat.
@Souries; misschien een gek advies, maar bij mij kwam het de 2e keer niet goed los en toen ben ik gewoon een tijdje enorm gaan persen. Het er letterlijk uit proberen te duwen. En bij mij werkte het! Ineens was daar het vruchtzakje in het toilet. Ik zeg absoluut niet dat dat de gouden tip is, maar het is het proberen waard.. (ik dacht; als vrouwen zo babies er uit kunnen duwen, dan moet ik dat verdorie toch ook kunnen met zo'n klein ding)
@bb zal t sgraks eens proberen!klinkt.niet fijn,maar merkte wel dat mwt inbrengen ik veel stolsels tegen kom..bah vies verhaal,sorry hihi!
Sorrie shivra, ik schreef dat onderweg en las helemaal over jou berichtje heen Pff jij ook al zo'n rotjaar ( zacht uitgedrukt) Heel veel sterkte meid. Jel; wat een verhaal, vreselijk. Ik kan me voorstellen dat je je kleine meisje vreselijk mist. Ook een knuffel voor jou!
@Jel; Hoeveel kan een mens hebben? Kennelijk heel veel. Heb het verhaal van je dochtertje met kippenvel gelezen. @Melief; fijn dat alles goed was en dat je eerder werd binnen geroepen. Het is toch allemaal heel confronterend. @Chinwa; dank je wel. Laten we inderdaad hopen dat het laatste kwartaal toch nog iets positiefs gaat brengen voor ons allemaal. @Souries; hebben ze gezegd binnen welke tijd het los moet komen?
Nee,hij had alleen gezegd dat als alles er voor mijn gevoel na 24 uur al uit was,ik alsnog die tweede serie pillen ook in moest brengen...
Heb je het idee dat het vruchtzakje eruit is? Zolang je stolseltjes verliest is het vruchtzakje er waarschijnlijk nog niet uit. Na verlies van het vruchtzakje wordt het vloeien ook minder. Dat is mijn ervaring althans.
Och meid, gebeurt er helemaal niks dan? Heb je geen krampen? Vloei je niet? Misschien heeft het bij jou wat meer tijd nodig. Sterkte, je hebt er waarschijnlijk niet veel aan maar ik denk aan je. *knuffel*
Soms hele lichte krampen en ik heb alleen maar dik,donkerbruin bloed bij t afvegen... Lief van je!dank je