Ze weten niet wanneer ze is overleden, maar 5 dagen voor de 20weken echo leefde ze in ieder geval nog, die controle was wegens het bloedverlies. We hadden wel namen bedacht voor een jongen en een meisje, maar we wisten niet wat het zou worden. Dus tot dan toe hadden we een bijnaam en daar hebben we het ook bij gelaten. Zo hebben we haar toch 4 maanden genoemd... Snap dat je zenuwachtig bent, maar wel fijn dat je nu misschien al wat vragen beantwoord krijgt toch?! Succes
@ Peet; eerlijk gezegd besef ik me dat nog niet... Wij hadden echt al heel veel kleertjes voor Loek gekocht... Bij Loek hebben we idd een geboorte/rouwkaartje gestuurd, meer meiden? Ben eigenlijk nog niet echt bezig met geboortekaartjes, vind dat eerlijk gezegd ook heel lastig.... Weten jullie al hoe jullie het gaat doen? @ Misjoppie; op werkvlak zit het momenteel bij niet echt mee... Contract is niet verlengd en zit vanaf 1 aug in de ww... Solliciteren is al lastig en nu helemaal... Ik ben echt heel wisselvallig in emoties, soms kan ik alles goed behapen en relativeren, maar soms ook totaal niet... Ben benieuwd of je de wijn fles leeg gaat drinken.... @ Achiaatje; heftig meid, bij jullie heeft echt alles klaar gestaan... Hier was alleen heel het huis volgehangen met kleertjes, verder stond er nog niet veel klaar... Hoe gaat het nu met je, nog steeds zo een last van stuwing? Heb je een beetje steun daar? @ Happygrum; vreselijk meid, denk dat ik ik het jullie topic heb gelezen... Toch gefeliciteerd met jullie meisje hoor! Heb je nog wel foto's van haar kunnen nemen? Is het jullie eerste kindje? Het is vreselijk dat zo iets je overkomt en je verwacht het niet, je houdt er geen rekening mee. Het komt zo rauw op je dak vallen.. @ Mams; succes bij de controle vandaag Gister weer helemaal overvallen door allemaal emoties, was bij de kapper, gezond kindje geboren... Wilde het eerste pakjes kopen voor deze kleine, maar het voelt allemaal zo dubbel.. Brak gister avond helemaal... Heb echt weer ongeloofelijk veel gehuild... Heel de avond... Nu gaat het wel weer beter, maar voel me nog een beetje down... Ik merk dat ik soms nog zo boos en vedrietig kan worden om het feit dat ik hier nu mee moet dealen en dan doe ik mezelf zo stoer voor voor iedereen, maar ondertussen is alles dubbel... Alles heeft allemaal zo een ander perspectief gekregen....
Frenzy, ik ken je gevoel zo goed! Het is voor ons nog maar 3 weken geleden en ondertussen zijn er al 2 babytjes geboren in onze directe omgeving. Natuurlijk ben ik blij voor ze, maar het voelt allemaal zo dubbel. Ik probeer het altijd een beetje uit te leggen, ben bang dat mensen denken dat ik het hun niet gun. Maar natuurlijk gun ik iedereen een goede zwangerschap en een gezond kindje maar het doet zoveel pijn dat het ons dit keer niet gegund was. Het brengt zoveel pijn,verdriet en onzekerheid met zich mee. En als je dan tussen de babydingen in de winkel staat...Logisch dat je dan afknapt. Daar had je voor jezelf moeten staan, en dat is dan niet het geval. Wij hebben geen geboorte/rouwkaartjes gemaakt. We gaan wel, als het helemaal achter de rug is, 1 kaartje laten maken voor ons herinneringenboek. Mylan* was ondanks dat hij niet bij ons heeft mogen blijven toch al een voltallig lid van ons gezin dus verdient hij ook net als Tygho een mooi album. Happygrump, dus jullie hebben jullie meisje niet de naam gegeven die jullie in gedachten hadden? Mag ik vragen welke bijnaam jullie voor haar hadden?
Frenzy ik denk aan je meis! Met mijn stuwing gaat het veel beter gelukkig! Nu nog de hechtingen waar ik heel veel last van heb. Vandaag komt een vriendin uit NL... fijn maar ook moeilijk! Want gezellig ben ik niet
Haar bijnaam was uppie, maar we gaan de bedachte naam niet meer gebruiken hoor. Die hoort ook bij haar. We hebben foto's, we hebben een dagboekje bijgehouden tijdens de zwangerschap. Dat wordt ons gedenkboekje. Het is ons eerste kindje ja, vandaar dat we met ontzettend veel vragen zitten of we wel ooit een gezond kindje mogen krijgen.. Het kwam inderdaad enorm rauw op ons dak vallen. Omdat we 5 dgn ervoor gehoord hadden dat alles goed was. Ik heb 1 mooi fotootje laten afdrukken, die ga ik in het dagboekje plakken samen met alle kaarten die wij gehad hebben van vrienden, familie en collega's.
Nou meiden, daar ben ik weer. 2 van de 3 uitslagen waren binnen (Mijn bloed en placenta) In mijn bloed is niks afwijkends gevonden(infecties,syfillis,5e ziekte e.d) In de placenta heeft de pathaloog een paar kleine aanwijzingen gevonden die richting een chromosoomafwijking wijzen. Maar in de placenta zelf zat ook niks fout. We wachten nu dus echt op de uitslag van de obductie op Mylan*. Daaruit zal dan moeten blijken of hij echt zeker een chromosoomafwijking heeft gehad, al gaan we daar zelf wel van uit. Ook hebben ze bij mij een echo gemaakt om te kijken hoe het ervoor staat. En ik ben helemaal schoon Mijn god wat een opluchting na dat bloed/stolsel fiasco van dinsdag weer! Ik hoef niet nog een x gecurreteerd te worden en als het een beetje meezit word ik binnen nu en een maand weer ongesteld En ook mogen we dan gewoon weer aan de klus! De 27e moeten we terug voor de uitslagen van de obductie en het afsluitende gesprek. Maar vandaag zijn we met een goed gevoel weggegaan. Ik ben schoon en gezond en dat ons mannetje is overleden heeft niet aan mij gelegen. Hoogstwaarschijnlijk is bij hemzelf iets niet goed geweest, wat we eigelijk wel wisten. Dat geeft rust.
Mams; heb je morgen nu een gesprek betreft uitslagen/ oorzaken? Wij hebben heel lang moeten wachten, wel 3 maanden voordat alle uitslagen compleet waren. Iets aanwijsbaars is er nooit uitgekomen. Maar daarentegen ook niets erfelijks, dus geen grote kans op herhaling. Hoop dat t gesprek voor jullie bevredigend is. Missjopie, blijf duimen deze week! Anders idd maar aan die wijn en volgende maand... Snap je ongeduld, ik herken het! Mijn bekken gaan echt heel goed, pijn niet weg, maar heel veel beter, dus heb idd goede hoop dat het of weg gaat of hierbij blijft. Ik let wel goed op hoor, vandaag teveel in dezelfde houding gezeten en dan is het K.. Happygrum; meid wat een hartverscheurend bericht, jullie mooie dochter een engeltje. Heel veel sterkte! Mijn herstel na de bevallng ging op zich goed, maar omdat ik zo onrustig was en niet wetende wat te doen, ben ik eigenlijk te snel weer dingen gaan ondernemen. (bijv; 3 weken na de bevalling ging ik naar een verjaardagsborrel waar een zwangere dame was, ik was moe, bloedde nog en een emtioneel wrak, ik deed maar wat, sloeg nergens op) ik probeer nu tegen iedereen te zeggen;neem de tijd! Denk vooral aan jezelf en wees egoïstisch, laat je door niemand wa vertellen. Al die goedbedoelde verhalen en adviezen....... Het beste advies dat ik kreeg was van een vriendin, zij zei; jij hebt nu even recht op alles, ook al gedraag je je niet of je zegt het een en doet het ander, het is zo vreselijk wat er is gebeurd dat alles even mag. Dit advies gaf mij net Ff de ruimte en het begrip wat ik nodig had. Aichaatje; sterkte in het verre hurghada, ik denk niet dat je vriendin verwacht dat je gezellig bent, wat fijn dat ze komt! Hoop dat je veel met haar kunt praten. Greets peet
Mams; ik plaatste mijn bericht net onder de jouwe terwijl we gelijk aan t typen waren ( zie tijden) nu lijkt t net alsof ik niet helemaal op zat te letten, haha..... Maar goed, best goed nieuws dus! Gelukkig een opgelucht gevoel en geen curratage nog, daar moest ik ook niet aan denken, t dreigde bij mij ook. Missjopie; goede wijn gedronken? Met heerlijke rauwmelkse schimmelkaas en plakjes rood vlees ofzo! Klote- ongesteldheid! Doe maar lekker radicaal! Greets peet
Frenzy, tis voor n goed doel. Nog altijd niet ongesteld maar zit er wel aan te komen. Ik vind het allemaal wel lastig hoor. Ook nu de nieuwe ervaringen. Het zal voor ons allemaal nooit meer zo vanzelfsprekend zijn.
@peet: moeilijk lijkt me dat, om een evt. een tekstje te vinden die past op een geboortekaartje! Het zou wel heel mooi zijn! Christian blijft toch jullie eerste kindje! Ik zou Roan zijn naam ook zeker op een geboortekaartje vermelden... Hopelijk kom je er wat uit! Gaat het verder allemaal goed? Met je bekken ook las ik? Fijn dat de fysiotherapie helpt! @frenzy: Dikke knuffel voor jouw!! Ik kan me heel goed voorstellen dat je je niet altijd even goed kan houden! en dat hoeft ook echt niet want natuurlijk ben je blij met deze zwangerschap maar dat neemt niet weg dat je nog steeds veel verdriet hebt over Loek! Ben je er al uit wat je doet met het aanbod van je oude werkgever?? Ik kan me voorstellen dat het wel een lastige keus is, vooral met al de rompslomp er om heen, mocht je het wel doen! @missjopie: alweer getest? Hoelang zit er nu tussen dan, na je vorige menstruatie?? @aichaatje: moeilijk zeg dat je alles nu weer moet opruimen!! vooral omdat je zo ver was en natuurlijk alles al had klaar staan... Sterkte meid! Fijn voor je dat je vriendin er nu is, dat geeft ook weer steun! @happygrump: wat vreselijk voor jullie zeg.... Krijgen jullie dan over 6 weken ook de uitslagen van de onderzoeken?? Ik werd best wel snel weer ongesteld maar mijn cyclus is nu wel erg lang...steeds 6 á 7 weken. Heb je nog veel klachten dan na de bevalling?? Ik heb van de bevalling zelf na de hand niet veel klachten meer gehad maar doordat ik zelf behoorlijk ziek was ,duurde het wel lang voordat ik weer wat op krachten was. Sterkte!! @mams: wat spannend voor jullie zeg, al die onderzoeken! Hopelijk krijgen jullie snel meer duidelijkheid! Ik kan me voorstellen dat het wel meer rust geeft dat het niet aan jezelf heeft gelegen! Mijn vriendin is voor anderhalve week geleden bevallen van een dochter. Ik ga er deze week heen maar zie er best wel tegen op! Toch doe ik het wel want voor mijn gevoel moet ik er toch 'doorheen'. Ik merk wel dat nu we er weer voor gaan, ik wel erg veel bezig ben met het zwanger worden....Ik denk er continu aan! Des te groter zal de teleurstelling weer zijn als ik ongesteld word! Nou we wachten naar af! Liefs!
Grrr Iradersma, ik lees je laatste regels en moet daar als eerste op reagren. Ik heb namelijk echt precies hetzelfde!!! Ik, die altijd tegen anderen gezegd heeft, dat je er niet teveel bezig mee moet zijn, doet het nu zelf. En ik kan er niets tegen doen... En ja, dag 33 inmiddels en weer 2 testen later. Zaterdagmorgen negatief. Vanmorgen op dag 33, een heel, heel licht streepje. Pfffff weet niet wat ik moet denken. Ben net naar de kv gegaan voor de clearblue digitaal en weer een pakke 2voor5 kruidvat testen. Het is wel heel erg laat. Nog steeds niet ongesteld en als ik ook terugdenk dan zou het bijna niet moeten kunnen omdat we 'te vroeg' hebben gesext en ik dus een veel latere eisprong heb gehad als de vorige keer. Vorige keer was mn cyclus nl 26 dagen. Ik vind het ook weer eng. Nu al. Een late test, late innestesteling kan weer een voorbode zijn van... Laatst weer een ervaring meegemaakt van iemand die zwanger bleek van kindje met Trisomie 18 (werd eerst bij ons ook aan gedacht) en zij vertelde dat een latere test, of een kortere zwangerschapsduur als je eigenlijk denkt, daarop kan duiden. Ach, vanavond eerst maar weer testen. Dus ik reageer straks nog een keer, ook op de anderen. Nu bilatten met mn collega...
Pffffffff weer 2 POSITIEVE testen verder! De clearblue digitaal geeft aan 2-3 weken zwanger en het streepje bij de kv test is weer wat donkerdan als vanochtend. Dus ja, ben echt zwanger. Denk ik.... Ik kan het niet bevatten. Sorrie voor mijn ego berichten maar ik ging er zo niet vanuit. Gisteren nog lekker aan de wijn gezeten bij een dinertje. Oh, ben wel heel, heel erg blij. Maar durf ook niet blij te zijn. De vorige keer clearblue gaf ook een kortere zwangerschapsduur aan als gerekend vanaf vorige menstruatie. Op de 1 of andere rare manier leg ik daar meteen een link. Nou ja, ben een beetje van slag. Maar wel heel blij!
Mams, wel goede eerste uitslagen jullie dus. Op zich dan...? Ben benieuwd wanneer jullie wat meer te horen krijgen. Ook wij hebben, net zoals peet echt wel lang moeten wachten. Er werd gezegd dat op kweek staan nodig is en dat duurt minimaal 12 weken. Hopelijk komt er niks uit, maar afwachten dus.
Wat ontzettend fijn!! Je bent weer zwanger meid Wat heerlijk! Hopelijk durf je lekker op dat roze wolkje te kruipen en te gaan genieten van dat wondertje dat weer in je groeit. Gefeliciteerd!
We zullen wel zien wanneer we de definitieve uitslagen krijgen... Maar het feit dat er aanwijzingen zijn gevonden voor een afwijking is eigelijk voor ons voldoende om te accepteren dat moeder natuur Mylan's leven heeft beeindigd. Wat die afwijking inhoud en of het erfelijk is is voor ons niet van belang om de keuze voor een 3e zwangerschap te maken. Die keuze hebben we al gemaakt, want zelfs als het risico op herhalen heeft hebben wij bewijs dat we het kunnen, een gezond kindje krijgen. We gaan ook nergens op wachten maar gewoon weer aan de klus. Eigelijk wilden we wel mn ongi afwachten maar dat is gister al mislukt...In the heat of the moment zeg maar..Daar moeten we nog wel ff op letten dat we die kans niet nog groter maken want het is natuurlijk beter dat mijn lichaam wel de kans krijgen om ff te resetten.
Frenzy, met een zwangere buik solliciteren is niet echt handig nee. Het klinkt mss raar maar ik zou er lekker van genieten, nu het toch eenmaal zo is. Solliciteren komt straks wel, dan is de crisis voorbij en staan ze wellicht weer voor je in de rij. Ik hoop dat jullie het financieel ook gewoon kunnen trekken. Wat beteft kaartjes: daar zijn wij natuurlijk helemaal nog niet mee bezig, maar ik weet wel dat ik niet de naam van ons meisje erbij zou vermelden. Ze was van ons, ze hoorde bij ons, maar toch op een andere manier. Zou ook niet weten wanneer ik dat dan wel zou doen, maar zo voelt het voor mijn man en mij samen. Kan me daarentegen ook wel voorstellen als je er juist wel voor zou kiezen.... Peet dank voor jouw geduim, ik ging er zelf helemaal niet van uit, maar het heeft toch geholpen. Nu eerst afwachten. Ik ga maar ns surfen naar verloskundigen hier in de buurt. Ik wil nl een andere praktijk als bij mn vorige 2 zwangerschappen, dus ns kijken wat er nog meer in de buurt zit. Raar hoor dat ik nu plots 'moet/mag' gaan zoeken. Achiaatje; heb je een beetje steun aan je vriendin? Jij hebt heel wat voor je kiezen gehad zeg! Wat ongelooflijk erg... Al zo lang zwanger en zo vaak en geen kindje in je armen. Ik heb het met je te doen en hoop dat je hier wat steun vindt. Aan de rest; hoop niet dat degenen die pas net alles hebben meegemaakt het heel vervelend vinden dat ik hier nu kom posten weer zwanger te zijn. We zijn inmiddels met wat meer en in veel verschillende fasen.