mijn zoontje van 3 jaar en 9maanden luisterd niet, heeft extreme driftbuien, doet alles vertellen met stemverheft (altijd moet hij weer net een schepje erboven op doen). doet wat hij zelf wilt, heeft een grote mond, eet extreem slecht met name het avond eten. ik hou ziels veel van mijn kinderen maar word soms echt moedeloos van zijn gedrag. ik wil alles zo goed mogelijk doen, hem structuur bieden en duidelijke regels opstellen ect... maar niks lijkt te helpen. de meeste ouders zeggen tis de peuterpubertijd en ik word sch**tziek van die opmerking want dit is niet alleen de peuterpubertijd. die zal zijn gedrag mss versterken maar daar houd het dan ook echt mee op. bij ons in de familie zitten veel gevallen van ADHD/PDDNOS en is de kans er dus ook dat ons zoontje ook iets heeft. we zijn nu al 1 jaar bezig om hulp te krijgen voor hem omdat het gewoon de spuigaten uitloopt. we hebben begin van dit jaar gedragstesten gehad met mijn zoontje en de uitslag luid en extreem temperamentvol mannetje met kenmerken van ADHD maar omdat hij nog te jong is voor duidelijkheid te geven over of het nu wel of niet ADHD is moeten wij hem heel goed in de gaten houden de komende maanden/jaren en zal hij rond zijn 6de levensjaars nogmaals getest worden (mss eerder mocht daar aanleiding toe zijn). momenteel zijn we aan het wachten tot we hulp aan huis krijgen voor ondersteuning met zijn gedrag, we weten dat wij alles geven wat binnen ons bereik ligt maar momenteel zitten wij zelf al aan het einde van dit bereik en komen we ook niet meer verder. vandaar hebben we dus een hele moeilijke keuze gemaakt voor hulp te vragen van een instantie die veel ervaring heeft met kinderen die dit gedrag vertonen. ik wilde mijn verhaal ff kwijt of ja verhaal een klein stukje ervan want als ik echt alles moet gaan vertellen dan ben ik nog wel ff bezig want dan moet ik beginnen vanaf zijn geboorte . in die paar minuten dat ik dit getypt heb is zoonlief al zeker 10keer bij me geweest voor aandacht. dit zijn echt verschrikkelijke momenten want ik als mama wil natuurlijk mijn kinderen de aandacht geven die ze nodig hebben. maar ook deze mama heeft af en toe een heel klein momentje voor zich zelf nodig....maar dat kan ik bijna nooit pakken ik hoef bv echt niet met een boekje 15minuutjes op de bank te gaan zitten zonder ook maar 1x onderbroken te worden. daarbij kunnen mijn man en ik nooit een gesprekje voeren als mijn zoontje in de buurt is hij moet er altijd tussen zitten en ons gesprek onderbreken. sorry voor het hele verhaal maar wilde het gewoon ff kwijt. zijn er dames die dit herkennen of ook een peuter/kleuter hebben die dit gedrag vertoond? en dan heb ik het dus niet alleen over de peuterpubertijd . liefs kikkert
zelf heb ik alleen de puber in huis, maar mijn zusje heeft een zoontje die naar alle waarschijnlijkheid meerbegaafd is. En in je verhaal herken ik wel wat van het gedrag. Ook hij is mega druk en ongehoorzaam. Wat daar nog wel eens wil helpen is afleiden.. Even op een ander onderwerp overgaan. je meot je afvragen of het gene waar je hem voor bestraft op dat moment de strijd waard is. Ook afkoelen is een goede en gewoon gedrag negeren. Dat is in het begin best lastig.. Dan zal hij helemaal doordraven. Maar blijven negeren. Tot hij door heeft dat jij pas reageert als hij het normaal vraagt. Omdat je maar een deel van het verhaal verteld (en terecht hoor) weet ik niet helemaal zeker of dit het goede advies is..
Ik herken het meteen. Mijn dochtertje wordt volgende maand 3 jaar en moet eerlijk zeggen, ik vind het zwaar met haar. Ze is echt hyperactief, extreem druk vanaf dat ze haar ogen open doet tot ze weer s'avonds slaapt. Krijg zelfs opmerkingen van andere moeders op de psz, van hoe druk ze wel niet is. Ze vraagt echt continue aandacht aan alles en iedereen. Vind het heel moeilijk om hiermee om te gaan en ben ook echt gebroken s'avonds. Zit momenteel nog thuis en iedereen denkt dat ik een heerlijk lui leventje leidt, maar pff ze moesten eens weten. Kan het af en toe gewoon niet meer aan, ze is zooooo druk. Haar vader heeft ADHD en mijn zusje ADD dus grote kans dat zij het ook heeft. Wil haar ook graag laten testen maar heb begrepen dat dat pas kan als ze naar de basisschool gaat.
We hebben hier eigenlijk geen peuterpuberteit gehad. Ons jochie had wel af en toe wat weken dat hij wat meer in de knoop zat, maar het viel echt reuze mee, vergeleken met de verhalen die ik hier hoor.. Maar bij 3j9m begon hier ook wat je zegt: aandacht vragen, zin doordrijven, drama buien.. Alleen spelen ging gewoon niet langer dan 5 minuten. We zijn er iets in meegegaan, maar hebben ook gewoon grenzen gesteld "als je nu 10 minuten zelf speelt, dan speel ik daarna 10 minuten met jou".. Voor zover het werkte.. En zo heftig het op kwam zetten, is het verdwenen nu hij naar school gaat. Hij kan opeens weer een uur zelf spelen, is voor redelijkheid vatbaar als er iets is, vraagt dingen op normale toon etc.. Hier was het echt de overgang van peuter naar kleuter wat even flink wat energie gekost heeft..
Ja herken helaas wat je bedoelt Wij zijn laatst ook naar een kinderspygie geweest om alles te laten onderzoeken (papa heeft combi van ADD en ODD) Onze dochter is niet moe te krijgen en idd iedereen schuift het maar af ja het is een fase bla bla bla Hier willen ze een dag meelopen met haar schooltje en ook een dag hier in huis gewoon om te kijken hoe ze reageert op verschillende plekken In de winkels schaam ik me dood luisteren is dan totaal niet aan de orde en maar schreeuwen en wild doen en het liefst ga ik niet eens meer naar de winkels met me dochter!! Heel veel succes met je zoontje
Het is misschien moeilijk maar ik zou proberen om met wat gezellige tips het een voor een aan te pakken. Stemverheffing: laat je niet verleiden om hetzelfde te doen. Reageer niet op wat hij zegt. Praat zelf heel zacht en zeg 'wat zeg je, ik versta je zo niet' of doe je oren dicht en 'au mijn oren, zo kan ik je niet verstaan'. je kunt ook spelletjes spelen over hard/zacht. hoe loopt een olifant? met stampvoeten. Hoe loopt een muisje? Heel zachtjes. Als hij dan schreeuwt zeg je 'kun je dat ook als een muisje zeggen' Avondeten; laat hem eens groente of fruit kiezen in de supermarkt. ze vinden het vaak geweldig om te wegen en een sticker te plakken. Vlak voor het eten prijs je hem nog even 'dat heb jij helemaal zelf uitgezocht he? Goed hoor!' laat hem helpen bij de bereiding. aardappels wassen etc. Maak eens een gezichtje met hagelslag in de vla of sperziebonen als haren en een aardappel als neus. je kunt de vormpjes van koekjes bakken ook voor gehakt gebruiken. maak eens een gehaktauto, mmm! wat betreft adhd/pddnos. Kijk goed wat haalbaar is voor je kind. Stel eens een lijstje op van wat je echt heel belangrijk vind en laat de rest even gaan/los.Teveel regels werkt belemmerend. 15 minuten boekje lezen is ook wat je maximaal kunt verwachten op deze leeftijd. Begin eens met een kookwekker te zetten op 3 minuten. leg keer op keer uit wat de bedoeling is. als het goed gaat komt er (stiekum) een minuutje bij. Als het goed gaat beloon je hem met samen iets leuks doen. zeg dit ook van tevoren. als het nog heel moeilijk is maak het dan zichtbaarder door bijvoorbeeld een grote ketting om te doen. dat klinkt misschien heel stom maar als hij dan naar je kijkt ziet hij de ketting en denkt hij 'oh ja, nu moet ik zelf spelen'. een kookwekker hoor je immers alleen als hij afgaat. En als je gek word, snoer hem vast in de buggy en ga lekker winkelen! ik koop dan bij de bakker een kaasstengel en daar is ze een tijd mee zoet, haha!
Hahaha dan ben ik gelukkig niet de enige ookal is de situatie niet om te lachen Je ziet de mensen naar jou en je kind kijken en het schaamtegevoel komt meteen omhoog Dreigen met straf helpt niet omkopen met snoepjes helpt niet Pure frustratie gewoon Laatst een oude man die zich ermee bemoeide "Ja mevrouw je doet het zelf hoor" hou je mond en bemoei je ergens anders mee ofzo
ik heb een zoon van 15 en ik kan ook boeken vol schrijven. ook hij heeft adhd / pddnos / is doof geweest / een ontwikkelingsachterstand waar niet precies de vinger op gelegd kan worden. het resultaat is zoiets als wat je beschrijft en dan al 15 jaar.
sow heftig hoor....weet je wat is als moeder hou je onvoorwaardelijk van je kids, maar toch is het killing hoor. het is gewoon slopend. ik weet natuurlijk niet zeker of mijn zoontje adhd heft omdat hij nog te jong is maar toch (heb wel een broertje met adhd/pddnos..en weet hoe heftig het is)
ik kan een heleboel vertellen, ook over wat het met je gezondheid doet. maar dat doe ik maar niet. je kan je zelf ook wel een beeld vormen natuurlijk.en hoe ouder ze worden hoe groter de problemen én de zorgen..helaas. hopelijk is het bij jullie wel "gewoon" de peuterpuberteit.
ja ik weet er alles van..ik ken het beeld maar al toe goed, ik zie het bij mijn ouders, mijn broertje in inmiddels 23jaar en maak het zelf van heel dichtbij dus kan me heel erg goed voorstellen hoe je je voelt. sterkte
Hier was het vandaag weer eens feest maar dan bij dr dansles Gillen schreeuwen janken echt ze heeft de hele boel op stelten gezet daar. Was zo boos op dr pfff En al die "perfecte" moeders met hun "perfecte" kids kijken en je ziet ze smoezen aaargh @kikkert heb je al wat meer gehoord van die instantie?? Wij moeten de 17de terug komen voor een vervolg gesprek en ook kijken of en hoe we haar beter kunnen corrigeren en/of straffen Het is soms ook om moedeloos van te worden maar het is geen schande om hulp te vragen meis Getuigt juist van lef! Beter hulp vragen dan een ongeleid projectiel de wereld insturen