Hi Meiden, Ik weet nu sinds maandag dat ik zwanger ben. Sinds die tijd en een paar dagen ervoor is onze kater Elmo 's avonds niet meer bij me weg te slaan. Hij komt constant koppies geven tegen mijn buik en ook steeds zijn pootjes erop. Zijn er meer meiden die dit hebben? Deze beeb moet toch wel goed zitten zou je zeggen. Groetjes
heey indiaantje, Volgens mij zaten we allebei in het sep. topic Maar heel stom misschien maar gisteren kwam mijn poes ook de hele tijd bij mij liggen en toen ging het ook even door mijn hoofd of ik evt. zwanger zou zijn ik zou zondag testen maar vriendlief kon vanmiddag niet meer wachten dus hebben vanmiddag een test gedaan. En er kwam een leuk resultaat!!! Maar nu zit ik ook de bank met laptop op schoot met links tegen me aan onze kater en rechts tegen me aan mijn poes. Wel lekker warm zo ahahhah !!!
Ik heb ook het idee dat mijn katten meer in m'n buurt zijn nu, maar of dat nou door de zwangerschap komt of door het koudere weer durf ik niet te zeggen.
Grappig, ik heb dat juist niet Mijn katten doen sinds in zwanger ben, het zelfde als altijd. Komen wel gewoon bij me liggen, maar dat deden ze hiervoor ook altijd. Jammer, zelfs de moederpoes merkt het volgens mij niet Als die kleine er is schrikken ze zich vast rot
Mijn 2 katten zijn ook niet meer bij mij weg te slaan. Ze liggen het liefst met z'n tweeen op mijn buik en zitten met hun poten te "haken" in m'n buik. Niet altijd even fijn nu
Ik denk dat het de komende maanden nog wel even door zal gaan Onze katten (4) zijn nooit zo knuffelig, op 1 na maar sinds ik zwanger ben kan ik niet op de bank gaan zitten of ze komen bij me zitten, en dan het liefst met de poten op mijn buik gaan "tabben". Ik weet niet of dat het juiste woord is maar goed...... Bij mijn eerste zwschap was dat ook zo en mijn dochter is helemaal gek met katten! Sommige mensen in mijn omgeving zijn ervan overtuigd dat dat door het kattengedrag van tijdens de zwschap komt, maar of dat werkelijk zo is....?
Ik heb dat met onze hond (golden retriever)!!! Toen ik zwanger was van S.iem liep hij me constant achterna en wilde hij steeds contact. Ook jankte hij heel veel en kwam steeds met zijn kop op mijn schoot liggen... Nu doet hij dat dus weer...hij ligt nu ook weer aan mijn voeten! Soms wel irritant, maar wel erg schattig!!
Ik heb dat ook met onze hond, is niet bij me weg te slaan. Ligt 's nachts strak tegen het bed aan, en als ik in de kamer loop of in de keuken bezig ben, moet ik continue om me heen kijken om op te passen dat ik niet struikel over 'm. Offtopic als dat even mag: ik zie vaak dat namen van kinderen hier in posts getypt worden met de eerste letter dan een . (punt) en dan de rest (zoals S.iem) hierboven. Wat is hier de reden van?
1 van mijn 3 katten is ook niet bij me weg te slaan! Ze houd me constant in de gaten waar ik heen ga, overal achtervolgt ze me. Naar toilet gaat ze mee (als deur dicht is blijft ze net zo lang voor de deur mauwen tot ze me weer in haar zicht heeft) Als ik ga douchen gaat ze op het matje liggen. Als zij op de bank slaapt en ik ga naar bed is ze nog sneller boven als ik! En maar bij die buik liggen. Gelukkig is ze niet zo zwaar, lig altijd op me zij en dan komt ze op me heup liggen. Zo apart maar zo lief!! Ik noem haar ook me personal stalker
Hahaha leuk is dat he Normaal had ik al wel een 'goeie band' met de poes van mijn schoonouders, maar nu, zodra ik erin kom en ga zitten komt ze naar me toe gemiauwt en springt ze op mijn schoot. En je moet heel wat doen om haar weg te krijgen K vind t alleen maar leuk
He Meiden, Rare beesten hebben wij toch hé Mijn vriend zei al we gaan hem verhuren als predictor haha. de kater deed het al 2 dagen voor de positest. Bij mijn eerste deed hij t ook al heel snel. En idd maar op die buik trampelen en koppies geven. Zelfs met de laptop op schoot probeert ie er tussen te komen. Ik weet nog dat hij bij de bevalling de hele tijd boven in de kleerkast zat, net alsof hij er toen ook bij wilde zijn. Stom beest Ik zou bijna bang worden als hij ineens niet meer komt 's avonds. het is in ieder geval lekker warm. Groetjes
Van de 3 katten zijn er twee wel heel aanhankelijk. Eentje ligt altijd met zijn kopje of pootjes op mijn buik. Een keer leek het wel of hij mijn buik omhelsde. Zeg maar met een pootje aan elke kant en zijn kopje op mijn buik.. Zo lief.. Ik hoef maar te gaan zitten en er komt weer eentje bij me. Soms zelfs alle 3.. dan moeten ze echt allemaal bij het babytje zitten zeg ik dan..
hahahaha..... komt mij zo bekend voor. Ik heb er 5 waarvan er 4 steeds bij mij komen. Eentje is heel erg vanaf het begin af aan al. Die MOET en ZAL bij mij liggen. Hoe dan ook. Maakt niet uit hoe je zit. Geniet ervan haha... Enne... gefeliciteerd!
Hihi, er zijn idd heel veel katten die dergelijk gedrag vertonen. Ze merken eerder dan jijzelf dat er 'wat aan de hand is'. Wat een heerlijke beesten hè? Wij hebben drie katten, en die gedragen zich (net als bij mijn eerste zwangerschap) niet anders dan anders. Helaas... Van die knuffelkatjes had ik best leuk gevonden. Wat er dan wèl weer gebeurd is bij de zwangerschap van de eerste...: de kat die het minst met mij op heeft (dat is echt mijn man's kat; ik ben goed genoeg voor het eten geven, en daar heb je het dan ook mee gehad) had eerder door dat ik moest bevallen dan ikzelf... Sinds twee dagen voor de daadwerkelijke bevalling was die kat niet bij me weg te slaan. Overal waar ik ging, ging de kat ook. Mee naar de keuken, naar de wc, overal. Ik snapte er niks van, maar er ging me (jammer genoeg) ook geen lampje branden... Zelfs toen ik aan het persen was, wilde meneer niet bij me uit de buurt zijn; hij zat op een stoel naast het bed, op zijn dooie gemak te kijken/wachten totdat het vrouwtje daadwerkelijk een klein "kitten" op de aarde zette... (Jammer genoeg moest ik alsnog in het ziekenhuis bevallen... dus de kat moest nog ff wachten... Die zat vervolgens braaf bij de deur, toen wij thuiskwamen, reuze nieuwsgierig naar de nieuwe aanwinst van ons gezinnetje...) Ik ben benieuwd of ie dat deze keer ook weer doet... Zodra de kat niet meer bij me weg te slaan is, weet ik in ieder geval hoe laat het is...
Nou in het bgein merkte ik niks aan mn kat, maar sinds mn buik steeds groter wordt vindt hij het volgens mij alleen maar strontirritant . Hij past namelijk niet meer op mn schoot. Ik denk dat hij heel blij zal zijn als de buik straks weer een stukkie kleiner is .
Misschien een rare vraag, maar hoe doen jullie dat straks met de kat(ten) als de kleine er is. Ik bedoel, hoe voorkom je dat ze bijvoorbeeld in de box gaan liggen? Iemand ervaring? Ik ben nog lang niet zover, maar zat er al wel aan te denken hoe dat straks moet.
De box staat al beneden, ik heb er aluminium folie in gelegd, poezen schijnen er niet van te houden. Toen de box net stond, was deze wel erg intressant en gingen ze steeds kijken, snuffelen, over het randje lopen en er proberen in te komen. Maar door het folie doen ze dit niet. Ze kijken er nu niet meer naar om. Ik hoop natuurlijk dat dit zo blijft als het folie eenmaal weg is ;- ) En anders word het waarschuwen, waarschuwen en waarschuwen. In de babykamer gaat het goed! De deur is altijd dicht, maar zodra ik er even bezig ben, gaan ze mee, ze mogen nergens op of in, maar gaan op de vensterbank zitten/liggen en naar buiten kijken. Maar zodra ik roep 'UIT' gaan ze ook weg. Dus "snappen" doen ze het wel.
Wat grappig allemaal zeg.. ik heb precies hetzelfde...! Ik heb 3 katers en 1 poesje... en sinds ik in september mijn ei heb gehad... lag ze snachts op mijn buik te slapen! Werd ik wakker.. op mijn rug.. ligt ze op mijn buik te knorren en maar kopjes geven als ik haar een aai gaf of weg wilde drukken! En ging ik op mijn zij liggen... ging zij op mijn zijkant liggen!! Ging ik op mijn buik.. lag zij op mijn rug... als het maar in de buurt van mijn buik is! Echt ik zweer dat ze het gelijk wist dat het raak was..!! En nu doet mijn kleinste katertje (broertje van poes..) precies hetzelfde.. snachts ligt de 1 bovenop mij en de ander echt strak tegen mij aan!! Vind het wel schattig maar soms ow zo irri! De andere 2 katers zijn niet anders dan anders naar mij idee..!!
Wat apart he, dat ze zoiets aanvoelen die beestjes. Het is net zo als je verdrietig bent, of er iets anders aan de hand is. Dat voelen ze en dan komen ze ook bij je. Is mijn ervaring tenminste! Ik heb zelf een poes en een kater, de poes ligt graag op schoot bij mij maar ligt de laatste tijd alleen maar bij mijn vriend! En mijn katertje ligt het liefst op een deken in de box, dat mag nu nog, als de kleine er is mag ie er niet meer in! Maar hij mag ook wel graag bij me op schoot liggen, met zijn koppie tegen mijn buik aan. Ook de hond hier heeft wel iets door. Toen het nog wat 'warmer' was een paar week geleden sliep hij 's nachts altijd onderaan de trap!!! Dat deed ie anders nooit, dan lag ie gewoon in de kamer op de grond. Nu ligt ie wel weer in zijn mand, op de grond is te koud. En als ik een middagdutje doe op de bank dan ligt hij ook altijd naast de bank, dicht bij me in de buurt. Net alsof ie me beschermen wil ofzo... 'k weet het ook niet! Ben benieuwd hoe het straks gaat als de kleine er is... Hond, poes en kat zullen in elk geval hun aandacht nog wel krijgen!!!