Nee,dat denk ik ook niet,maar verlies nu al drie weken regelmatig bloed,heb al een week last van krampen en soms een paar uur stolsels en bloedverlies.ik heb het idee dat iedereen zodra ze echt last krijgen van krampen,er met een dag vanaf is...voel me echt helemaal klote nu
Souries, sterkte.. Snap dat je er helemaal zat van bent... Duurt echt veel te lang... Hoop na morgen weer wat meer rust voor jou! Anemoontje, denk aan je zo meteen...! Hier een enorme rotdag. Gisteren van goede vrienden gehoord dat ze een kindje verwachten. De uitgerekende datum is dzelfde als het bij ons zou zijn geweest. Zo moeilijk... Weet echt niet zo goed hoe ik uit de grote dip met de naam 'miskraam' met komen.. Maar merk dat meer hier daarmee worstelen. Vind het zo moeilijk er iets positiefs uit te halen..
Anamoontje sterkte voor vandaag en souries jij alvast voor morgen! @souries bij mij heeft het de vorige keer ook 3 weken geduurt voor ik echt schoon was. Is er op het laatst 2 dagen na de cytotec uitgekomen.
Milla Rose, het is ook allemaal ronduit KUT! En het voelt oneerlijk he, zoiets! Ik heb vanmorgen weer een gesprek gehad met mijn psycholoog en dat helpt me echt... Lekker mijn boosheid uiten, wat ik voel van binnen!
Fijn jel,dat je bij je psych terecht kan.die van mij is op vakantie,maar zou ook niet weten wat ik moet zeggen want ik ben mezelf soms een beetje kwijt! Wat een rotbericht voor jou milla..zo is het ook moeilijk los te laten voor je...
Hier ook even een egoberichtje: Ik zou op dezelfde dag uitgerekend zijn als mijn schoonzus... Zij kreeg vanmorgen de babykamer binnen Souries: ik denk aan jou morgen! je kunt het!!
Vandaag zo verdrietig geweest. Het kwetst me zo erg als ik mensen in mijn omgeving hoor praten dat sommige mensen zich aanstellen als ze een mk hebben. Wat dus op mij sloeg... Over dat we het gewoon maar opnieuw moeten proberen. Net als of het een paar sokken ofzo is. En dan inderdaad als die ''figuren'' die om je heen zwanger zijn. Ben tegenwoordig best egoistisch in dit opzicht. Ik vind dat niemand het verdient om zwanger te zijn waarbij het niet ''geplant'' was en dat het toen natuurlijk goed gaat. Wil niet het hardst klagen want o wat zullen meiden die na ivf enzo zwanger worden en dat het dan misgaat. Ik gun het jullie uiteraard allemaal wel...een knal test en daarna een goede zwangerschap!
Ha meiden, Jullie nog tips om de krampen op te vangen?heb al twee paracetamol op,maar hou t soms echt niet die pijn.ben echt supermoe ook door te weinig slaap vannacht
@Souries; iets warms op je buik leggen. Een kruik of een handdoek oprollen en dan in een 'kromme houding' gaan liggen. Dat is wat de vk mij aanraadde. Het zit je niet mee. Sterkte en ik zal morgen aan je denken. *knuffel*
en daar zijn we weer, lekker aan het nachtbraken. om kwart voor drie enorme last weer en na vijf minuten op de toilet kwam er een langwerpig dik iets uit. ik durfde het niet uit de wc te halen en te kijken wat het was, maar het was ongeveer 7 cm lang en 3 cm dik. ik hoop maar dat dit het was. de buikpijn is er nog maar neemt wel een beetje af in hevigheid.. snel twee beschuitjes eten, aangezien ik vanavond geen hap door mijn keel kreeg en vanaf 07.00 uur niet meer mag eten voor die curretage. en even proberen te slapen..
Update: nog lekker paar uur geslapen en net nog maar twee beschuitjes naar binnen. voel me echt 100 x beter dan vannacht, nog wel steekjes, maar die zijn goed te doen. Zou wat zijn, dat ik straks in het ziekenhuis kom en ze zeggen: Het is niet meer nodig. Maar laat ik maar even afwachten, misschien zeggen ze wel, dat er nog veel weefsel zit of dat ik juist alleen weefsel kwijt ben. sterkte allemaal op de laatste sombere dag van de week, als het goed is gaat vanaf morgen de zon weer schijnen!
Souries, zou idd wat zijn dat dat 'langwerpige ding' het was en je bm nu leeg is. Ik ben benieuwd en denk aan je vandaag. Sterkte in het zkh. Anemoontje, hoe is het met jou gegaan gisteren? Liefs Jel
Souries, sterkte vandaag! Ik hoop heel hard dat de curretage niet nodig is. Annemoontje; hoe is het met je? Milla rose; knuffel!!! Ik heb ook een vriendin die 2 weken na mijn datum uitgerekend is, vertelde ze een minuut nadat ik verteld had van de miskraam. Ik vermoed dat er nog wel meer gaan komen, het is nu wel de tijd om het te gaan vertellen Jel; fijn dat je een goed gesprek met de psych hebt gehad, ik had er vorige week ff niks aan. Ze zei helemaal niks Gister echt een ***** avond. We vierden mijn mans verjaardag, ik zat op de bank en iedereen zat gezellig met elkaar te praten. Alles ging maar gewoon door en ik zat daar nog steeds zonder kindje in mijn buik. We hadden op dat moment die schaal met beschuit met muisjes moeten neerzetten. Ik heb even naar de keuken gesneakt en heb een potje staan janken, het is zo oneerlijk...
Jeetje Souries, Wat een ontzettend lang proces zeg. Voor mijn gevoel is het eeuwen geleden dat je bij de mei-mama's schreef dat het mis was bij jou. Ik hoop natuurlijk voor je dat een curretage straks niet nodig is, maar ik denk wel dat het fijn is als straks (door curretage of doordat je het nu zelf verloren bent) je baarmoeder leeg is. Dan kan je het gaan afsluiten. Iemand schreef over plaatselijke verdoving tijdens curretage. Ik wist niet dat dat gebeurd in NL. Bij mijn MA ben ik de tweede keer i.v.m. restweefsel in Turkije gecurreteerd en dat was met een plaatselijke verdoving. Ik heb zo'n verschrikkelijke pijn gehad! Nu kreeg ik ook maar een prikje ' beneden' en had de arts het curretageapparaat (geen idee hoe je dat noemt) al naar binnen gebracht voor ik die prik kreeg. En ik was er volledig bij. Ik hoop dat dat in NL anders gaat. Mila Rose: jij schreef dat je zo weinig positiefs uit een miskraam kan halen. Ik herken dat zo erg! Van bijna alles leer je en besluit je iets anders aan te pakken in de toekomst. Maar een miskraam... Tsja... Ik ben de eerste keer ook ontzettend blijven hangen in de boosheid (waarom wij en niet een junk/iemand die 'per ongeluk' zwanger raakt/mensen die niet voor kinderen kunnen zorgen) maar merkte dat ik daar uiteindelijk alleen mijzelf mee had. Ik ben een enorme controlfreak en kan onwijs veel uit het leven halen met mijn discipline en heb door de MA geleerd dat niet alles planbaar en maakbaar is. Ik ben zondag flink tipsy geworden na alles stress en het verdriet van weer een miskraam. Ik heb echter heel weinig bloed verloren (nog niet eens de helft van een menstruatie, maar wel twee stolsels en krampen) dus belde maandag de vk. Dat was een andere dan zondag en deze twijfelde of het nu wel om een miskraam gaat (stress!! Ik heb immers alcohol gedronken zondag!). Toch willen ze pas een echo doen op 19 okt, wanneer mijn eerste echo ook gepland staat. Argument 1: een echo heeft pas zin een week na een miskraam. Argument 2: op 19 oktober is pas te zeggen of het kindje levensvatbaar is (vreemd, ik zou nu 7 weken en 1 dag zijn. Toen ik belde voor een afspraak voor de echo wilde ze die eigenlijk eergister al plannen. Ik heb toen gekozen voor de 19e. Waarom zou er nu pas de 19e een hartje te zien zijn dan?) Argument 3: Ze hebben niet eerder plek dan de 17e en ' dan maken die twee dagen ook niet zoveel uit' . Dezelfde vk die me dit na overleg met haar collega's mededeelde, wilde zelf in eerste instantie de echo naar voren halen. Om dit hele lange verhaal korter te maken: ik heb voor vanmiddag om 15.00 uur een afspraak gemaakt voor een ' pretecho' bij een andere praktijk in de hoop dat zij mij duidelijkheid kunnen geven. Ik hoop hier niemand mee tegen het hoofd te stoten en niet verwacht dat ik dit ooit had kunnen denken, maar ergens hoop ik dat mijn baarmoeder gewoon leeg is en we verder kunnen. We hebben wat betreft zwangerschap de laatste maanden zoveel voor onze kiezen gehad, het stress-vaatje loopt over en ik ben een labiel wrak op het moment. Plus een kutgevoel dat ik zondag gedronken heb in de veronderstelling dat het al helemaal mis was. Ik vraag me af of dit alles een gezonde start is voor een beebje. Aan de andere kant; als het hartje klopt is het meer dan welkom natuurlijk en babies worden gemaakt en groeien onder slechtere omstandigheden. Maar deze onzekerheid is killing.
@Eva: natuurlijk hoop ik dat je nog hartstikke zwanger bent! Weet wel dat iedere miskraam weer anders is... (dat zal je zelf ook wel weten denk ik ) Ik heb bij de laatste ook maar 2 dagen gebloed en ook nog niet de helft van de hoeveelheid van een menstuatie. Ik was dus ook als de dood bij de echo dat alles er nog zou zitten, maar ik was tot mijn grote verbazing alweer schoon. Maarre, Anders doe je toch een zw.test? Dan weet je het zeker! Verder heb ik vanmorgen weer een teleurstelling gehad. Ik had een mooi roze vaag schaduwtje op mijn KV 2 voor 5, maar toen ik overmoedig direct een CB digital er achteraan deed zei die keihard NOT PREGNANT (heb mijn Cb's in Amerika gekocht, vandaar het engels). Vorige maand had ik eerder een positieve Cb in handen dan welke andere test dan ook. Dat schaduwtje was dus vast weer eens een indroogstreepje (ik haat indroogstreepjes) Het klinkt misschien raar; maar ik ben bijna verbaasd dat ik soms ook nog gewoon NIET zwanger kan zijn... As je van de 5 cyclussen er 3 zwanger bent dan ga je bijna denken dat je ubervruchtbaar bent ofzo... @Souries: ben je al thuis?? Hoe was het meid? Ik heb aan je gedacht!
Bedankt voor je reactie Betty. Vanmiddag bij de VK geweest en het hartje klopt! Wel 5 dagen teruggezet in termijn, maar dat is normaal volgens haar en trekt nog bij id eerste 10 weken. Ben zo ontzettend opgelucht! Wist van de stress niet meer waar ik aan toe was. Voel me ook een beetje stom nu, maja bloedstolsels en krampen is ook meestal geen goed teken. Bedankt voor het kunnen delen van mijn zorgen!
Melief, wat bedoel je met: "ze zei helemaal niks". Jammer dat je er niks aan had. Vervelend dat je je zo rot voelde op de verjaardag. Was er niemand die je in de gaten had dat je je verdrietig voelde? 85Eva, wow dat meen je niet! Je hebt gewoon een kloppend hartje in je buik. Gefeliciteerd met dit goede nieuws!
Jel; ik had een afspraak van 45 min, maar ze heeft al die tijd bijna niks gezegd. Ik vond zoiezo al dat ze me weinig handvaten geeft en niet echt helpt, in januari stap ik over naar een andere! Mijn moeder en beste vriendin kwamen me wel even troosten hoor!