Ik ben thuis bevallen en vond het super Heb wel een tijdje getwijfeld, manlief wilde liever dat ik naar het ziekenhuis ging. Maar ik had geen medische indicatie, het ziekenhuis is vlakbij en ik ben gewoon graag thuis! Bovendien moet je de eerste 5 cm toch thuis doen, dus heb ik besloten om lekker thuis te beginnen en dan te kijken hoe het ging. Naar het ziekenhuis kon altijd nog! En ik ben nog steeds heel blij met mijn keuze, alles ging super en binnen 5 uurtjes was ze er. Pijnbestrijding heb ik geen moment gemist, ik was veel te druk met de weeën opvangen Ik hoop dat de volgende keer net zo gaat! Ze zeggen altijd dat je bevalling het beste verloopt op een plek waar je je fijn voelt en waar je je kunt ontspannen. Voor mij was dat thuis, maar als jij je prettiger voelt bij het idee dat je 'veilig' in het ziekenhuis bent dan zou ik dat gewoon doen!
Bij mijn eerste zwangerschap heb ik heel snel gekozen voor een ziekenhuis bevalling. Om meerdere redenen. 1 is omdat ik heel zwaar ben en als er iets zou zijn zouden de ziekenbroeders me niet van de trap tillen, maar zouden ze de brandweer bellen. Of ik moest in de woonkamer bevallen. Nou dat wilde ik niet.... UIteindelijk werd het een medische indicatie en sindsdien ben ik ook echt voor een ziekenhuisbevalling. Beide zoontjes zaten scheef. de eerste werd dan ook een spoed keizersnee mijn 2e een vacuum. Als ik bij de 2e tijdens de persweeen nog naar ziekenhuis had gemoeten, had de baby het waarschijnlijk niet gehaald. Na deze 2 ervaringen, buiten dat ik in ziekenhuis MOET bevallen, zou ik het nooit meer aandurven... Waarom de risicos opzoeken als je veilig in het ziekenhuis kunt zijn....
Toen ik nog de keuze had, hebben wij gekozen voor een zh bevalling om de volgende redenen: - ervaringen van anderen, alsnog naar het zh zie ik niet zitten - direct medische hulp indien nodig - man wil liever niet dat ik thuis beval, al heeft hij de keuze wel bij mij gelaten Nu hebben we geen keuze meer en ga ik bevallen in het UMCG.
ik ga in het ziekenhuis bevallen ik wou ook eerst thuis bevallen. Maar na lang nadenken heb ik besloten om toch naar het ziekenhuis te gaan voor het geval er wel iets gebeurt wat ik natuurlijk niet hoop ben ik al gelijk in het ziekenhuis. succes!
Ik heb een ziekenhuis bevalling gehad. Ik had de beslissing al vast staan,wij woonden in een te klein huis en er was niet eens ruimte voor een bed extra neer te zetten dus ik mocht niet thuis bevallen van mijn vk,tevns vond ik de risico's te groot van een thuis bevalling en zag het niet zitten om halverwege of op het iende a;snog naar een zh te moeten misschien. Ik ben toen bevallen met medische indicatie omdat mijn vliezen te lang gebroken waren en er geen weeën kwamen en ik dus aan de weeopwekkers ging. NU heb ik opnieuw gekozen voor het zh; Mijn eerste had opstart moeilijkheden en ik had dit zeker weten nooit thuis gered (bevalling duurde van breken van de vliezen tot de geboorte 80 uur=4 dagen). Ik ga ervanuit dat nu alles hopelijk gewoon normaal verloopt maar ik vond het o zo fijn dat er een team met kinderartsen enzo klaar stond toen mijn zoon geboren werd en die direct konden ingrijpen. Er was namelijk door een kapotte vacuümpomp te veel bloed naar zijn hoofdje getrokken en daarom had hij mogelijk een bloedtransfusie nodig,ook kreeg hij antibiotica omdat ik koorts kreeg tijdens het bevallen en heeft hij ijzer gehad om zijn bloed in orde te krijgen. Al met al was de bevalling voor mij een hel en ik wil liever niet daar thuis aan herinnert worden,elke keer als ik lang de gyn kwam in het zh of op de verdieping waar de kraamafdeling was kreeg ik het gewoon koud... Nu ik opnieuw zwanger ben heb ik het na ruim 4,5 jaar wel kunnen afsluiten en ik moet wel erg veel pech hebben wil het weer zo mis gaan maar toch heb ik liever het zh om te bevallen mocht mijn kleintje hulp nodig hebben. Ik kies niet voor mezelf maar voor de hulp die er geboden kan worden aan mijn kind mocht het nodig zijn en mocht ik zelf hulp nodig hebben weet ik nu waar en hoe het mis kan gaan en ik weet nu wat eraan gedaan kan worden. Mijn eigen vk blijft ook wat er ook gebeurt bij mij ook als de gyn eraan te pas moet komen zodat zei ook kan helpen en in kan grijpen als er dingen gebeuren die niet goed gaan of tegen mijn wil zijnen ook om een vertrouwd gezicht te hebben waarvan ik weet dat ze ook profecioneel mij begeleiden kan.
Ik ben twee keer thuis bevallen. Bij de eerste zou ik eigenlijk naar het ziekenhuis gaan, maar toen de verloskundige kwam had ik al 8 cm ontsluiting en toen wilde ik niet meer weg van huis. Achteraf was het heel goed zo. Lekker in m'n eigen bed, het was heel rustig en relaxed allemaal. De kraamzorg was er niet op tijd, dus alleen man, vk en stagiare van de vk waren erbij. Het is me toen letterlijk zo goed bevallen, dat ik er bij de tweede niet eens meer over nagedacht heb. Heel even dreigde toen een ziekenhuisbevalling omdat ik nogal overtijd liep, maar uiteindelijk begon het net voor die dag toch nog vanzelf en toen ging alles ook weer lekkker vlot. Een uurtje na de bevalling zaten we lekker op bed patat te eten. Je neemt wel een klein risico natuurlijk, als er iets mis gaat is er niet direct professionele hulp aanwezig. Maar mijn ervaring is dat als alles vooraf al goed gaat en de vk ook geen reden ziet om te verkassen, dat het wel een hele fijne manier van bevallen is. Luister vooral naar je eigen gevoel en je lichaam, als je het thuis eng vindt, kun je beter naar het ziekenhuis gaan, want dan kun je waarschijnlijk beter ontspannen en dat is het belangrijkst.
Als je VK bij je thuis is, is er dus wel direct professionele hulp aanwezig.... Zij zal het in sommige gevallen niet alleen af kunnen, maar dat geldt ook voor de arts-assistent die aan je zkh-bed staat (en misschien nog wel sterker, omdat de gemiddelde vk veel meer bevallingen heeft begeleid dan de gemiddelde arts-assistent). Als De Gynaecoloog opgepiept moet worden, kan dat ook een minuut of 10-15 duren. Dat is ongeveer de tijd die ik nodig heb om vanaf mijn huis in het zkh te komen, komen we mooi tegelijkertijd aan. Dat die verplaatsing van huis naar zkh met hoge nood en grote spoed niet prettig zal zijn, daar ben ik mij overigens zeer bewust van. Ik had er níet aan moeten denken. Maar heb van een goede vriendin, die met een niet-vlottende uitdrijving met ambu naar het zkh is vervoerd, gehoord dat die rit haar alleszins is meegevallen. Voor de rest deel ik je verhaal (luppy) helemaal. Bij mij zat ik het ene moment op 1-2 cm, en bij de volgende controle van de vk had ik al volledige ontsluiting en persdrang. Er was geen duidelijk moment waarop ik 'relaxed' naar het zkh had gewild of gekund. En zo zal het toch wel bij meer bevallingen zijn?
Ik wilde beide keren graag thuis bevallen, helaas lag mijn eerste in stuit, dus dat werd ziekenhuis en dat is me niet zo goed bevallen, dus de keus werd bij de tweede alleen maar makkelijker. Gelukkig is hij wel gewoon thuis geboren en hoop ik daar met de derde weer op!
ik vind het erg dubbel....ik ga ook in het ziekenhuis bevallen (oke ik moet) maar anders had ik het ook gedaan omdat ik 25 min van het ziekenhuis woon. Maar.....als je overdag bevalt, ben ik het er mee eens dat een gynaecoloog snel gehaald is, maar beval je snachts (iig in ons ziekenhuis) dan moet die ook uit zijn bed gebeld worden. In ons ziekenhuis werken de gynaecologen ook alleen maar ambtenaar tijden, schandalig maar een feit. Ik kreeg Hellp, en de gynaecoloog, kinderarts, anesthesist en operatie team moest eerst gebeld worden! en het was nog maar 8 uur in de avond, dussss.... Maar dan nog ben ik voorstander van het ziekenhuis, omdat de met paniek niet moet gaan auto rijden, veelste gevaarlijk. Eigenlijk vind ik dat VK het hulpje van de gynaecoloog moeten worden, en dat iedere vrouw onder een gynaecoloog bevallen, hbo of universiteit vind ik nogal een verschilletje
En waarom ik dat zeg, over VK en Gynaecoloog. Mijn 1e dochter werd op een ruim 7 ponder geschat door de VK mijn baarmoeder liep voor, en ben zelfs keer geprikt op suiker. mijn kleine meisje woog maar 1600 gram bij de geboorte (34 weken) DOMME VK deze baby, werd heeeeel klein geschat, sofia ziekenhuis werd er al bij gehaald, en ik moest rekenen dat er met 24 weken al gehaald zou worden! Nou blijkt mijn meisje idd klein, maar zeker niet schokkend! maar ik heb wel dagen achter elkaar gehuild, weer DOMME VK mijn vriendin gaf al weken aan dat ze de baby groot vond in haar buik, ze kon zelf heel het ruggetje vast pakken. nee hoor mevrouw, niks aan de hand. ze hebben die arme meid tot 42 weken laten lopen, ze heeft met alle macht zitten persen, het paste niet, later met KS bleek hij ruim 11 pond te wegen!! sorry hoor, maar ik heb daar gewoon geen woorden voor. tuurlijk zijn niet alle VK dom, want ze zijn helemaal niet dom en ik vind een VK veel gezelliger als een gynaecoloog maar ik vind wel dat een VK een betere leerstof moeten krijgen, of dat alle vrouwen een consult bij de Gynaecoloog krijgen.
Jeeeetje.. Ik ben niet tegen op verloskundigen, maar dit bevestigd wel een beetje mijn gevoel. Ik vind namelijk dat het vaak er nog erg primitief aan toe gaat. Gewicht en ligging schatten door te voelen met de handen? Maar goed ze helpen gelukkig een heleboel kindjes veilig ter wereld!
@ Bri, ja natuurlijk, ik beschouw een verloskundige zeker ook als professionele hulp. Ik dacht ook meer aan echte noodsituaties, waarin een vk niet veel kan doen omdat ze niet de juiste apparatuur bij zich heeft. Verder heb ik juist wel veel vertrouwen in de verloskundigen hier in NL. Die hebben zo ontzettend veel ervaring in het begeleiden van gezonde zwangere vrouwen en bevallingen, een gyn is toch meer gericht op de probleemsituaties. En wat ik hoor van vriendinnen die wel in het ziekenhuis bevallen, is dat alles gelijk zo medisch wordt. Gelijk overal infusen, allerlei meetapparatuur aangesloten, de vraag of je pijnbestrijding wilt. Ik vind zelf een bevalling in een normale gezonde situatie niet echt iets waar al dat medische gedoe voor nodig is, mijn lijf is gebouwd om babies te krijgen, dus dat moet lukken zonder al die toeters en bellen. Alleen als dat dus niet lukt, is het prachtig dat je in een ziekenhuis verder geholpen kunt worden natuurlijk. Maar goed, dat is persoonlijk en als ik niet twee van die makkelijke bevallingen had gehad, had ik er misschien wel heel anders over gedacht, hoor.
?!? Een bevalling in het ziekenhuis betekent echt niet gelijk alle toeters en bellen. Als je geen medische indicatie hebt is het gewoon je eigen vk die de bevalling doet. Net als thuis, maar dan met het veilige idee van een klinisch vk (die meer kan/mag) en eventueel gyn etc. op de achtergrond. Sterker, ik had een medische bevalling (inleiding) en ik heb zélf om pijnbestrijding moeten vragen. Er is me helemaal niets aangepraat of opgedrongen. Ik weet trouwens nog heel goed dat ik voor de OK lag te wachten (placenta...) en dat ik dacht: 'god wat ben ik blij dat ik in het ziekenhuis ben bevallen'. En tja, onze lijven zijn er voor een goed deel op gebouwd, maar een bevalling is en blijft toch een riskante bezigheid naar mijn idee (volgens mij lag de sterfte tijdens geboorte vroeger, toen we allemaal nog thuis bevielen, vele malen hoger in NL?). Verstandelijk zou ik een eerste bevalling nooit meer thuis willen doen (oke, mijn gevoel zegt iets anders, dat wel). Je weet gewoonweg niet hoe goed je lijf er voor gebouwd is.
Ik heb idd infuus gekregen maar dat komt omdat mn weeen niet sterk genoeg waren en de baby er snel uit moest. Pijnbestrijding vragen ze echt niet om en dringen ze zeker niet op aan, als je dat wil zul je er ZELF om moeten vragen! Verder zat er een draadje op de baby zn hoofd die hartslag en weeen meette. Daar merkte ik niets van, maar als hij dit niet had gehad hadden ze ook niet gezien dat hij tijdens het persen in nood kwam te zitten. De gynaecoloog was er ineens, heb niemand hem op horen bellen ofzo, die zag in de gynkamer op het scherm dat het niet goed kwam en binnen enkele minuten was daar mijn mannetje. Zonder die snelle handelingen had ik nu geen 2, maar maar 1 zoon gehad, de navelstreng zat namelijk 3 keer om zijn nek en als ik zelf de rest geperst had had het te lang geduurd en was hij gestikt. Verder vind ik niet dat het meteen een medisch tintje krijgt. als de gyn niet in had hoeven grijpen was de bevalling gedaan door de vk van het ziekenhuis (en die bevallen heeel wat meer vrouwen dan de vk thuis). Ze hebben alle lichten gedimpt en mij alles zelf laten doen, tot ik ging persen en toen hebben ze alleen die grote lamp extra aangedaan, de kamer was echt sfeervol verlicht en ik heb het als heel prettige bevalling ervaren. (op die laatste paar minuten na ja...) En zeker nu ze in het JBZ die nieuwe kraamsuites hebben, halleluja voor het ziekenhuis!
Ik wil graag in het ziekenhuis bevallen. Ik vind het een fijner gevoel om op een kamer te bevallen waar alles er op ingericht is om er een kind te krijgen (thuis is dat toch nooit het geval), ik vind het ook prettiger om dan juist niet thuis te zijn. En verder geeft het me rust te weten dat áls er iets is, we daar ook meteen op de goede plek zijn en we niet hals over kop nog naar het ziekenhuis moeten.
Ik heb bij de eerste een medische indicatie gekregen, omdat ik met 36 weken beviel. Ik had bij de 2de weer geen keuze, omdat ik weer een medische indicatie had, ivm teveel bloedverlies bij de eerste. Had ik WEL een keuze gehad, had ik zeker, om wat ik nu weet, voor het ziekenhuis gekozen. Ik ben bij de eerste achteraf ook zo verschrikkelijk blij geweest, dat dit in het ziekenhuis is gebeurt. Ik heb 3 liter bloed verloren en mijn zoon had ademhalingsmoeilijkheden en moest naar de neonatologie afdeling. 24 uur later is hij zelfs naar een ander ziekenhuis gebracht, omdat hij aan de volledige beademing moest. Als ik een paar dagen later was bevallen, was ik gewoon thuis geweest.....met alle gevolgen van dien.