Bedankt voor je reactie... we hebben nog steeds niks gehoord van de advocaat... ze is er mee bezig en heeft het heel druk wordt ons verteld door de assistent... maar wij willen graag weten waar we aan toe zijn. Ze is al meer dan 3 maanden bezig met het maken van een draagkrachtberekening :S voor de vakantie kregen we een brief van haar dat ze er 22 augustus weer mee bezig zou... dat is inmiddels ook alweer een maand geleden :S
wij zijn ook 3 jaar aan het procederen geweest met de ex van mijn man om hun zoon. gelukkig is die ellende achter de rug en hebben wij alle zaken "gewonnen" ik vind rechtvaardigheid een mooier woord! zoonlief van mijn man is altijd hier blijven komen tijdens de rechtzaken en dat zal nu ook altijd zo blijven! de ex had geen poot meer om op te staan en moet zich aan de regels houden doet zij dat niet kan ze een boette van 1000 euro per dag gaan betalen!
Ik kom hier nu ook maar eens mijn verhaal schrijven. Ook wij zijn een samengesteld gezin. Dat wil zeggen, mijn partner heeft drie kinderen uit zijn eerdere relatie. Samen hebben wij nog twee (van 1 en 3,5 jaar) kinderen. We zijn alleen niet zo "samengesteld" aangezien mijn man zijn kinderen al een tijd niet meer ziet. Zijn oudste zoon ziet hij al sinds de scheiding niet meer, nu bijna 7 jaar geleden. Hij heeft alleen nog af en toe contact met zijn dochter, zei het mondjesmaat. Hij heeft er veel verdriet van (en zijn kinderen neem ik aan ook), met name omdat zijn ex op subtiele wijze het contact steeds verder heeft laten verwateren (o.a. door zonder overleg op 1,5 uur rijden afstand te gaan wonen, met de kinderen). Nu zijn we dan ook nog een rechtszaak aangegaan, om de kinderalimentatie weer op een eerlijke manier verdeeld te krijgen. Mijn man heeft er nu immers geen 3 maar 5 kinderen om te onderhouden. Ik heb zelf een redelijk inkomen maar ex weigert om te werken. Ach, het is zo'n lang verhaal waar zoveel emoties achter schuil gaan. Het is te veel om alles op te schrijven. Toch moet ik het soms even kwijt, omdat in emotionele maar ook financiële zin ons gezin veel last heeft van de vechtscheiding van mijn partner. Soms vind ik het moeilijk om hem te steunen omdat ik ook met mijn eigen boosheid, eigenlijk haatgevoelens, jegens zijn ex zit. Nu dient eindelijk, na bijna een jaar te hebben afgewacht, de rechtszaak op 14 november. Af en toe zal ik schrijven wat de vorderingen zijn, daar heb ik wel behoefte aan. Wellicht dat het ook anderen kan steunen. Groeten Roosje
Hoi Roosje, Zo herkenbaar je verhaal... En vooral de emoties die er achter zitten, niemand is gebaat bij een vechtscheiding. Schrijf maar lekker van je af, hopelijk lucht het op. Liefs!