Bedankt voor jullie reacties! Ik hoop voor jullie allemaal dat jullie ook weer heel snel zwanger mogen zijn met een goede afloop! Ik weet hoe ontzettend groot het verdriet is als je een miskraam hebt, laat staan als je er meerdere doormaakt. Ik heb even aan dat laatste verdriet 'geproeft' en het voelt echt ondragelijk. Hoewel het ook voor mij natuurlijk nog maar afwachten is hoe het verder loopt, zit ten slotte nog steeds in de kritieke eerste drie maanden, vond ik het toch moeilijk om bij zo'n verdrietig topic te moeten vertellen dat ik wel zwanger ben. Ik wil iedereen hier nog ontzettend veel sterkte toewensen!
@85eva; wat een goed nieuws zeg. Ik hoop dat je verder een onbezorgde zwangerschap hebt. Geniet ervan meid. @Souries; hoe is het gegaan vandaag? @Anemoontje; hoe is het met jou? @BettyBarclay; wat jammer voor je. Maar ik begrijp dat er nog steeds een beetje hoop is. Je bent toch ook nog niet ongi geworden. Ik duim nog even voor je. @Melief; kan me voorstellen dat je niet echt genoten hebt van de avond. Je had je voorgesteld om heel leuk nieuws te brengen en dan sta je ineens met lege handen. @all; *dikke dikke knuffel*
@Shivra: dank je! @BB: wat niet is kan nog komen toch? Je HCG kan langzaam stijgen en zelfs na je NOD pas posi testen. @Melief: Kl*te zo'n verjaardag. Helpt het je niet om het te delen met de mensen om je heen?
Oh wat raar. Dan is het niet een goede psycholoog zo te horen. De mijne stelt echt goede vragen waar je diep over na moet denken. Raar dat ze niet veel zegt... Maar goed dat je in januari een andere psych neemt.
He meiden,kapot op de bank maar ben weer thuis en is me alles meegevallen. Ben vannacht toch t vruchtje zelf al verloren (was ook wel te verwachten met zoveel tijd) dus van half elf tot half twee in onzekerheid gezeten of ik nu nog wel of geen curretage moest.om half twee in overleg met gyn toch besloten kleine beetje weefsel toch weg te halen,dan is t maar schoon.even flink gejank van spanning voor de ruggeprik erin ging,maar t was zo gepiept.arts was verbaasd hoe weinig weefsel er uit kwam maar toen hij laatste echo zag,vond hij t allemaal logisch en was ie klaar.om half acht waren we weer thuis,en ik geniet nu van de sterke pijnstillers die ik heb gekregen hihi! @eva ben je gek!is alleen maar mooi nieuws toch!het bracht bij mij iig een glimlach op mijn gezicht!fijn,hopen dat t goed blijft gaan! @melief goed dat je naar een andere psych gaat...zonde van je geld @bb ik duim voor je! Zo nu hete douche en naar bed
Hallo lieve allemaal, Bedankt voor jullie support! Ik heb express even gewacht met reageren tot Souries ook weer thuis zou zijn. Ondanks dat ik wist dat jij, Souries, wel narcose zou krijgen, wilde ik toch even wachten met mijn verhaal vertellen.. Het viel mij heeeel vies tegen dit keer. Afgelopen week schreef ik hier nog op het forum dat het me, lichamelijk, vorige keer redelijk was meegevallen en dus zag ik er in dat opzicht ook niet zo tegen op. Nu heb ik echt tranen met tuiten gehuild van de pijn. Ik wil dit nooit meer meemaken zonder narcose!! (Of op zijn minst een slaapmiddel) Misschien zit het verschil met vorige keer in het feit dat ik nu nog niets uit mezelf verloren was, ik weet het niet.. Maar fuck zeg! Gelukkig was mijn beste vriendinnetje mee. Zij was echt een topsteun voor me.. Moet wel zeggen dat drie kwartier na de ingreep de pijn wegtrok en ook niet meer is teruggekomen. Vandaag voelde ik me lichamelijk en geestelijk prima. Maar ik ben er nog niet achter of het geestelijke gedeelte ook werkelijk zo is, of verdringen.. Ik zit nu aan een wijntje en de tranen zitten heel hoog namelijk.. @Souries; ik ben blij voor je dat het bij jou nu ook "klaar" is, althans einde onzekerheid.. Op naar een nieuwe start! @BettyBarclay; Wat ontzettend moeilijk voor je ivm je schoonzus! Zo blijf je er steeds aan herinnerd.. Ik hoop dat je test heel gauw dik vet positief is!! @MillaRose; Zelfde voor jou.. Zo confronterend.. En juist als je net zo iets zelf heb meegemaakt, zie je al overal alleen maar zwangere vrouwen, kleine kindjes en oma's met hun kleinkinderen.. @Eva85; Wat een ontzettend goed nieuws voor jou, meis! Gefeliciteerd! Gelukkig hoor je officieel niet meer bij ons.. Knuffel aan jullie allemaal!
Was toch even benieuwd hoe het Souries en Anemoontje vergaan was. Souries: ik ben blij voor je dat je het lichamelijke gedeelte nu, eindelijk, kan afsluiten. Anemoontje: wat verschrikkelijk dat je zo'n pijn hebt moeten lijden. Het verbaasde me al zo dat je eerder ook alleen plaatselijke verdovingen hebt gekregen. Voor mij is dat echt een klein trauma geweest wat betreft pijn. Meiden, heel veel sterke en een dikke knuffel!
@anemoontje Jeetje wat naar allemaal zeg! kreeg je helemaal geen keus dan of je plaatselijk of narcose kreeg? Ik was zo bang voor algehele narcose, maar gelukkig zeiden ze zelf al dat ze voorstander waren van de ruggeprik. De arts zette nog een gezellig muziekje voor me op en van het 'slurp'-geluid heb ik echt helemaal niks gehoord. Vond het alleen beetje lang duren voor ik het gevoel in mijn benen weer terug had, maar als dat het ergste is. Ik merk dat een nacht goed slapen ook echt wonderen doet. Wakker worden met een zonnetje is ook fijn, voel me redelijk goed vandaag. Ook geen pijn in mijn buik en nagenoeg geen bloedverlies meer. als dat zo doorgaat morgen weer beginnen te oefenen voor ronde twee Misschien dat ik het emotioneel nog even bij oefenen hou, even rust in mijn donder, ook wel goed voor mijn werk.
@EVA85 Gefeliciteerd! Hopen dat alles goed gaat Souries & Annemoontje was benieuwd hoe het met jullie ging. Annemoontje wat heftig voor je zeg dat je zoveel pijn heb gehad. Allebei een dikke knuffel nog!
He dames, Menstruatie is nu echt in aantocht. Vanmorgen temperatuur gezakt naar 36.7 (normaal rond de 37.1 na de eisprong) en buikkrampen. Superjammer, maar ik moet maar accepteren dat het niet elke maand feest kan zijn. Het klinkt misschien idioot, maar ik voel me zo nutteloos als ik gewoon maar ongesteld ben. Ook al gaat de zwangerschap iedere keer mis, je hebt toch even dat fantastische gevoel van hoop en blijdschap. met "gewoon maar" ongesteld mis ik dat gevoel heel erg... @Souries: fijn dat alles zo goed gegaan is! Ik moet eerlijk zeggen dat ik je heel dapper vind. Ik had in geen 100.000 jaar dat restje nog laten weghalen... Ik zou denken; dat komt met mijn volgende ongi wel mee naar buiten. Je bent een bikkel! @Anemoon: Jezus meis. Wat een pech heb jij gehad! Fijn dat het vorobij is! Wees maar blij dat je dit van te voren niet wist anders was je waarschijnlijk met een heel ander gevoel daarheen gegaan (of helemaal niet) Je weet wat ze zeggen; men lijdt het meest onder het lijden dat men vreest. Dat heb jij gelukkig niet gehad van te voren... Nou dames, zullen we hier ook gezellig onze volgende ronde bespreken? Dan geven we een positief tintje aan dit kleine praatclubje Ik verwacht mijn volgende periode rond de 12e november. Jullie? Liefs BB
JAAAAA, dat snap ik heel goed!! Same here.. Het klotige is dat ik dat ik nu MOET gaan wachten tot ik eerste menstruatie heb gehad voor ik weer "mag".. Ik zit echt in dubio of ik de kliniek zal bellen om te vragen of ik niet met LH-testjes een nieuwe afspraak met ze mag plannen.. WAAAHHH!!
He Anemoon, waarom moet je wachten? Ik weet dat ze het soms adviseren omdat je dan de termijn beter kan bepalen. Nou, dat interesseert mij geen *** en ik bepaal mijn termijn wel aan de hand van mijn eisprong Of is er bij jou een andere reden?
Lichaam er weer klaar voor... Wachten op eerste cyclus is iets van vroeger toen ze nog geen termijnecho's konden maken zei hij.. Sorry,in twee berichten,telefoon bleef hangen,hibi
Omdat ik geen partner heb.. Ik ben zwanger geworden door IUI in een donortraject. En de inseminatie vindt dus plaats een of twee dagen voor de eisprong. Dus geen kwestie van "klussen"... Voel me momenteel weer ff waardeloos en alleen.. BAH!
Souries; "fijn" dat het je is meegevallen. Laat je maar lekker vertroetelen meis! Anemoontje; wat vervelend dat het zo tegen is gevallen *knuffel* Wat bijzonder dat je het in je eentje doet, ik kan me voorstellen dat dat het niet makkelijker maakt. Mag ik vragen waarom je hiervoor gekozen hebt? ( als je het wilt vertellen ) Bb; wat *** dat je ongi gaat worden Ik schrijf ook graag mee over de volgende ronde hoor. Ik ben druk in de weer met ovulatie testjes!
@anemoontje,knuffel!! @melief vertroetelen is er niet bij.vriend werd opgeroepen om te werken,bah.dan vanavond maar naar sportvereniging als afleiding...wel raar dat ik me lichamelijk en geestelijk echt wel goed voel.ga ik me daar weer druk om maken natuurlijk,snap mezelf niet
Hallo lieve meiden, ik heb een heel stuk terug gelezen in jullie topic en ben er ff helemaal van de wap van . Ik herken zoveeeel van jullie gevoelens en ervaringen dat ik haast in een tweestrijd van emoties sta: blij om het niet alleen zijn in mijn gevoelen en verdrietig om wat er allemaal mis gaat/kan gaan. In het kort mijn verhaal; halverwege juli mijn eerste MA gehad. Ik zou 10 weken moeten zijn, maar het hartje klopte niet meer. Mijn wereld stortte helemaal in.. Op maandag was het geconstateerd en we zouden woensdags op vakantie gaan. Omdat ik al wat bloed begon te verliezen, hebben we voor de donderdag een afspraak bij gynaecoloog gemaakt, in de hoop dat het uit zichzelf voor die tijd zou komen. Donderdags was er nog niks gebeurd en mijn gynaecoloog was zo lief om me dezelfde dag nog in te plannen voor een curettage. Dan hadden we het maar gehad.. Het was hier zo troosteloos qua weer dat we heel graag weg wilden. De curettage is me 600% meegevallen. Ik kreeg ook gewoon algehele narcose btw, op de OK kamer (nadat ze me al een infuus had geprikt) zei ze nog ff: of wil je een ruggeprik?! NEE, doe mij maar weg . Na de curettage zijn we de dag erna gelijk op vakantie gegaan. Was heel blij dat we weg konden. Is allemaal goed gegaan op vakantie. Heb nog wel verlies van restweefsel gehad (2,5 uur weeen gehad, maar daarna was het ook helemaal goed). Eenmaal thuisgekomen begon het toch weer te kriebelen en hebben we besloten om er gelijk weer voor te gaan. En inderdaad wat ze zeggen lijkt waar te zijn; gelijk weer zwanger! Was geen zwangerschap volgens het boekje, maar gynaecoloog zei dat dat helemaal niks te maken had met het gelijk weer zwanger zijn. Het is zelfs beter om het gelijk weer te proberen zei ze. Helaas is ook deze zwangerschap precies een week geleden bij 10 weken geeindigd. Het vruchtje is op 6,5 week gestopt met groeien. Ik heb pillen gekregen om de miskraam op te wekken en dit ging perfect. 2 uur na het inbrengen is zo goed als alles eruit gekomen. De dag erna controle gehad bij gyn en zag er goed uit. Heb het weekend wel helse pijnen gehad in mijn buik, wat nu nog een beetje zijn naweeen heeft. Maar volgens de gyn hoort het er nog bij. Hoop dat het snel weg is. Het bloedverlies is gelukkig zo goed als gestopt op het moment. Hmm, zo kort is het verhaal uiteindelijk toch niet geworden .. Ik hoop dat ik met jullie mee mag praten hier? Ben er ook nog niet helemaal over uit of ik me nu inderdaad al weer wat beter voel of dat dit de wegstop techniek is. Liefs, troelie
He troelie,gedsie,jij ook al... Tuurlijk mag je hier alles van je afschrijven,we zijn een beetje elkaars therapeuten Weet je,of je het onbewust opkropt of niet,het komt er toch wel een keer uit en dan deal je er op dat moment mee toch?we denken te veel na,misschien hebben we t gewoon al een plekje gegeven,zou zomaar kunnen,alleen bewust opkroppen is niet gezond,huil als je wil huilen,lach als je wil lacmen,en voel je over beiden niet schuldig.sterkte meid,knuffel ook voor jou!
He Troelie! (helaas) Welkom hier! Ik kan je zeggen: ik ben heel blij met deze meisjes hier Ze zorgen er voor dat ik mijn gekke hersenspinsels kwijt kan en kan klagen over makkelijk zwanger wordende vrouwen die zogenaamd niks gepland hebben. Grrrrr Wat fijn dat je 2e miskraam zo soepel verlopen is! Ik kan daar ook oprecht dankbaar voor zijn, dat ik daar steeds zo makkelijk doorheen rol. Ik kreeg zelfs in het ziekenhuis te horen dat ik "erg goed" in miskramen ben. Hmmm, ik geloof dat ik liever iets anders op mijn CV schrijf... En het is precies wat Souries zegt: misschien komt er geen klap meer! Misschien zijn we gewoon hele sterke wezens die dit aankunnen. Ik huil echt weleens, en ik kan ook verschrikkelijk jaloers zijn op mensen in mijn omgeving die steeds dikkere buiken krijgen, maar over het algemeen gaat het gewoon goed. Ik heb 3 miskramen overleefd, dus als het moet overleef ik er nog wel 10. Ooit komt er een moment dat dat kleintje blijft plakken en dan is het sterker dan ooit en wordt het vast een supermensje!