overledenen en je kind

geen idee.

 

Ik geloof niet dat overledenen grafgebonden zijn. Gaat dan al niet op voor mensen die gecremeerd zijn. Het lichaam is een omhulsel, en wordt naar mijn idee verlaten op het moment van overlijden. De ziel gaat dan naar *wat er ook is*, en soms blijft het op aarde achter. En dan kunnen ze waargenomen worden door mensen met die gave.
In hoeverre ze een ongeboren kind kunnen zien, durf ik je niet te zeggen, ik heb geen gave *edit* dus kan het ook niemand vragen.

 

Ik denk dat als mensen dood zijn ze er gewoon niet meer zijn.....geen geesten enz....ik geloof er allemaal niet in...

 

Ik geloof niet dat overledenen gebonden zijn aan een plaats (graf of urn) en dat ze een kindje al kunnen "zien" voordat het geboren is.

 

Ik denk wel dat overledenen kindjes kunnen zien, ook al zitten ze in de buik. Denk niet dat het plaatsgebonden is.

Al ga ik zelf regelmatig langs het graf van mijn schoonmoeder (heb haar niet gekend overigens) met mijn dochter, waarom weet ik niet maar het voelt gewoon goed. We gaan dan bij oma bloemetjes brengen.

Mijn sz is een keer bij een medium geweest en sindsdien geloof ik wel dat er meer is tussen hemel en aarde. Sz heeft contact gehad met haar moeder via medium. Moeder vertelde via medium toen dat er een kindje geboren zou worden wat vernoemd zou worden naar haar en dat ze daar supertrots op was. Niemand wist toen dat we een meisje zouden krijgen en de naam al helemaal niet (ook nooit over gehad dat we dochter wilden vernoemen)..

 

Ik weet niet of mijn overleden papa mijn zoontje zijn kleinzoon kan zien, ik hoop het en daarom houd ik me vast aan die gedachte.
Wij zeggen altijd onze zoon heeft een engeltje dat met hem meekijkt.

 

Je moet er in geloven. Ik ben begin dit jaar naar een medium geweest. ( zij is goed want ze heeft het 6de zintuig gewonnen)
Zij kon mij allemaal dingen vertellen die ze nooit kon weten. Dus ik ben het helemaal met je vriend eens. Daarvoor hoef je niet specifiek naar het graf.

 

ik geloof wel dat er geesten zijn, maar niet grafgebonden. ik geloof dat ze ook ver voordat er een kindje in iemands buik zit weten hoe of wat er komen gaat.ze weten het dus allang in mijn optiek, ookal veel langer dan jullie. en dus is naar het graf gaan in mijn ogen neit nodig. mensen die gecremeerd zijn hebben ook geen graf. een ziel heeft geen graf nodig. die zoekt de mensen op waarmee het verbonden wil blijven. maar om dat te merken moet je daar weer in geloven en voor open staan denk ik.

ik geloof niet dat ieder kind verbonden is met een geest, maar wel veel kleine kindjes wel.

 

Idd ik ben het met je vriend eens, ik heb juist heel erg het gevoel bijvoorbeeld dat mijn overleden opa en dochtertje hier bij me zijn. En dat ze ook echt samen zijn. Het klinkt als een troost voor mij misschien, maar ik geloof er echt in.

Een dierbare weet het ook als je zwanger bent. Vanaf wanneer geen idee, maar denk vroeg al. Ik had altijd het idee dat mijn opa trots op mij was toen ik nog zwanger was.

Een graf of urn is meer iets voor mensen zelf. Om een object te hebben dat hun rouw weergeeft zeg maar.

 

Zoals ik het wil geloven: er is zeker nog iets na dit leven. Ik geloof ook niet dat dat overledenen grafgebonden zijn. Ook wil ik best geloven dat een overledenen je ongeboren kindje misschien wel kan zien.
Nog geen jaar geleden is mijn zusje plotseling op 18 jarige leeftijd overleden, destijds waren wij al bezig om zwanger te raken helaas is het tot op heden nog niet gelukt. De afgelopen IUI behandeling heb ik mijn ketting gedragen die ik ooit van haar heb gekregen, het voelde voor mij even of ze weer heel dichtbij me was, soms heb ik ook wel het gevoel dat ze bij me is, alleen kan ik niets bewijzen..het is puur mijn eigen gevoel.. Misschien is het waar, waarschijnlijk is het gewoon de troost die ik zoek..

 

Mee eens!

 

Ook mee eens.

 

Gebaseerd op 2 kleine ervaringen met mijn zoontje zeg ik ze kunnen je kindje vantevoren al zien. Geesten zijn niet plaatsgebonden.
Mijn opa was alles voor mij en is nu 8 jaar overleden. Vorig jaar ging ik voor het eerst met mn zoontje naar zijn graf, mn zoontje wilde ineens los lopen en huppelde naar mn opa's graf en liep rechtstreeks naar het graf terwijl hij er nooit was geweest en riep opa opa en begon te zwaaien....

Paar weken terug gingen we weer en toen begon hij zachtjes op mn opa's graf te springen en te lachen en toen ineens stond hij stil en deed zn vingertje zo voor zn mond stttt en toen wees hij met zn vingertje en zei sttt opa beneden, ik kreeg overal kippevel.

Dus ik denk dat ze elkaar al eerder hebben gezien, omdat mn zoontje zo enthousiast was! En ik geloof er ook wel in.

 

Ze kunnen wel (tijdelijk) plaatsgebonden zijn(dus niet specifiek hun graf),afhankelijk van hun doodsoorzaak en hoe ze in het leven stonden en zo nog meer...maar doorgaans zijn ze overal om ons heen.

 

Ik geloof ook niet dat overledenen grafgebonden zijn. Zien van ongeboren kindjes denk ik ook niet dat dat 'kan'.

Maar ik geloof er wel degelijk in dat bijv. mijn schoonvader waakt over onze jongens. Dat hij regelmatig hier in huis even 'langswaait' om te zien hoe het gaat en de sfeer te proeven (ofzoiets). Daarnaast geloof ik ook dat Lucas in zijn babytijd en Benjamin nu, contact met hem konden maken.

Of dit allemaal waar is? Geen idee, maar ik geloof er wel in en op de een of andere manier WIL ik er ook graag in geloven. Geeft toch een soort rust/troost denk ik

 

Ik denk ook niet dat ze gebonden zijn aan een graf en ik denk ook dat ze jouw buik nu ook zien. Ze zullen naar mijn idee altijd op bezoek gaan bij mensen die ze dierbaar zijn of hulp nodig hebben.

Ik heb wel 2 dingen meegemaakt. Mijn dochter heeft mijn oma kort gekend zij is overleden toen zij nog heel klein was. Toen ze kon praten vertelde ze regelmatig dat oude oma zo lief was. Als ik vroeg he ze dat wist zei ze altijd, ze komt bij mij op viste.
Van dochter 2 werd ik zwanger op de dag dat mijn oma overleed. Alle 3 de echo's wezen dat uit maar ik kan onmogelijk devsg vruchtbaar zijn geweest. Zelf geloofde ik er nooit zo in maar na deze dingen en nog wel wat meer ben ik er wel wat meer mee bezig.

 

sommige entiniteiten zijn wel grafgebonden, daar zit dan weer een hele geschiedenis achter van het niet willen accepteren, sommige zijn weer huisgebonden, of plaatsgebonden dit ligt er maar net aan, de meeste gaan naar het licht, daar aangekomen kunnen zij zich vrij bewegen en dus inderdaad ook de mensen opzoeken die voor hun belangrijk zijn, ook voelen zij inderdaad als er iemand aan hun denkt, en weten zij al van tevoren wie er een kindje krijgt en zelfs wat het gaat worden, ook in de buik kunnen ze dat kindje waarnemen, de een gelooft wel de ander niet (ik dus wel alleen gaat dat iets verder als geloven), ook is het zo dat een persoon dat overlijd altijd opgehaalt word door een familielid die (hele fijne gedachte als zoiets vreselijks je overkomt) altijd dicht bij jou of die persoon stond.

 

ik denk wel dat overleden dierbare dingen kunnen zien die wij nog niet kunnen zien. zo geloof ik ook in een beschermengel door iets wat ik zelf heb gezien en waargenomen. wel denk ik dat het niet plaatsgebonden is. ik denk dat een geest van een overleden dierbare wel kan verdwijnen nadat hij/zij totale rust heeft gevnden en het egvoel heeft hier niet meer nodig te zijn. tot die tijd denk ik wel dat ze hier ergens zijn als doel ons te beschermen, te sturen etc.

als klein kind was ik erg gevoelig en heb zelf heel watgeesten waargenomen. op den duur was ik er bang voor omdat ik door kreeg dat niet iedereen ze kon zien. heb me daar voor afgesloten toen ik een jaar of 5 was. nog steeds ben ik erg gevoelig en mijn 1e ingeving klopt eigenlijk altijd. net alsof er iets is dat me zegt dit is niet goed of hier moet je voor gaan. zelfs in mijn zwangerschappen klopte me gevoel. bij de 1e wist ik zeke dat het een meisje werd, bij de 2e wist ik zo sterk dat het een jongen was dat ik al kleding ging shoppe voor dat we het zeker wist. ook wist ik de 2e zwangerschap dat ik nooit niet tot de 40wk ging lopen.verloskundige hield me voor de gek want alles zag er zo goed uit. met 32wk brak me water. toen wist ik dat het voorgevoel wat ik heb klopt. bij mijn mk heb ikgedroomt dat een kindje me uitzwaaide. wist toen niet wat het betekende maar dag erop had ik zon gevoel dat er iets niet goed zat. op de echo bleek me vruchtje te zijn gestopt met 10wk en 5 dg volgens de meting. dit was precies hoever ik zwanger zou moeten zijn.

ik geloof zeker in meer. heb nog veel meer waarnemingen die zeggen dat er meer is. na mijn idee zijn er verschillende geesten. sommige als gids, sommige met kwaad in hun zin, sommige omdat ze niet kunnen rusten en sommige om je te sturen, te begeleiden en te beschermen

 

Ik weet niet of overleden mensen er nog "zijn" en hun nabestaanden kunnen zien. Maar als ze dat kunnen, denk ik niet dat het afhankelijk is van de plaats. Dus ik denk niet dat je daarvoor naar het graf hoeft te gaan. Ik denk dat je dat voor jezelf doet en niet voor degene die overleden is.

Ik kijk soms wel met mijn zoontje naar de foto van mijn overleden overgrootmoeder. Hij wijst vaak naar haar als we langs het fotomuurtje lopen. Ik hoop dan altijd maar dat zij hem ook kan zien, ze had het prachtig gevonden!