Ik ben eerder 10 jaar getrouwd geweest en heb daar twee prachtige dochters uit voort gekregen. Helaas ben ik een paar jaar geleden gescheiden. Na een jaar kreeg ik een relatie met mijn huidige man. Ook mijn man had twee dochters uit een eerder huwelijk. Twee keer per maand en de helft van de vakanties zijn ze bij ons. En dat is altijd bere-gezellig. (okee...het is soms nog weleens ingewikkeld, maar met gevoel voor humor kun je ver komen). Nu zijn we beiden niet erg gelukkig in de onze jonge kinderjaren geweest. We zijn wel heel erg gelukkig met elkaar en vinden het jammer dat we elkaar niet eerder hebben ontmoet. Het kriebelde dus bij ons en we hadden besloten om toch ook samen weer een kindje te willen krijgen. Mijn man was gesteriliseerd en heeft dat ongedaan laten maken. Na een missed abortion zijn we nu dus trots zwanger. De kinderen betrekken we hier heel erg bij en zelf zijn ze er erg entousiast mee bezig. Ik probeer ze ook zoveel mogelijk ( tot hoever ze zelf willen) ze erbij te betrekken. Het laatste wat ik wil is dat ze zich een restant uit een vorig huwelijk gaan voelen. MIjn vraag is: Wie van jullie meiden heeft dezelfde situatie? Hoe is jullie ervaring met de kinderen, zowel voor en na de bevalling? Hadden jullie bepaalde struikelblokken? IK hoor jullie ervaringen graag! gr, Evalyn
Ik heb er geen ervaring mee. Maar gefeliciteerd met je zwangerschap en heel veel moois toegewenst met deze gezinsuitbreiding. groetjes
Geen persoonlijke ervaring, maar wel goed dat je hier zo op let. Voor kinderen kan het in kleine dingen zitten, wat ik zo om me heen zie. Van verschil in regels, tot verschil in achternaam. Probeer vooral bij hun te achterhalen (op een open manier) wat ze ervan vinden en blijf dit doen. Wat ze nu leuk vinden hoeven ze over 3 maanden niet te vinden. Zorg dat je laagdrempelig blijft om dingen mee te bespreken! Geniet met je grote, bijzondere gezin van deze zwangerschap!
Ik zit in dezelfde situatie maar kan je geen raad geven. Moet nog bevallen, maar buiten dat verwacht ik eigenlijk geen problemen omdat mijn kinderen al zo groot zijn. (14,16,18)
goh het lijkt of je mijn verhaal aan het vertellen bent. ik ben dus ook eerder getrouwd geweest voor bijna 12 en half jaar en daar zijn ook 2 dochters uit voort gekomen. ben na de scheiding ook met een nieuwe man verder gegaan die ook 2 dochters hebt. en zoals je kan zien aan mijn banner zijn wij nu de gelukkige ouders van onze tweeling. ik ben tot op de dag van vandaag geen problemen tegen gekomen met onze meiden....
Ik heb zelf nog geen kinderen, maar mijn vriend heeft er al wel drie die 50% bij ons wonen. Ze reageerden enthousiast op de komst van een baby, maar ik wacht ook met spanning af hoe ze het straks zullen vinden als het echt zo is. Ik denk dat het belangrijk is dat je voldoende tijd en aandacht blijft besteden aan de kinderen uit de 'eerste leg', om het maar zo te noemen. Zodat ook zij zich speciaal blijven voelen. Onze (nou ja, zijn) kinderen wilden meteen weten waar de baby gaat slapen, maw of ze hun eigen kamer kunnen houden (ja). En of de baby dezelfde achternaam zou krijgen (ja). Dat soort dingen vinden ze belangrijk. De jongste vroeg ook, 'of de baby straks dan ook meegaat naar mama' (de ex van mijn lief dus). Ik dacht het niet. Maar voor jonge kinderen zijn dat soort dingen kennelijk niet zo vanzelfsprekend als voor ons volwassenen. Gefeliciteerd in elk geval en succes!
mijn moeder is weer hertrouwd en heeft met mijn stiefvader 2 kinderen gekregen. Ik heb er dus ervaring mee vanaf de andere kant en kan alleen maar zeggen dat ik me nooit minder ofzo heb gevoeld. Ik werd ook altijd overal in betrokken en heb het nooit zo ervaren dat ik er niet echt bij hoorde ofzo maar heb mijn broertje en zusje ook altijd als een echt broertje en zusje gezien en niet als half ofzo. Ik zou als ik jou was me daar niet te druk over maken. In ieder geval heel veel succes!
Bedankt voor jullie verhalen! Fijn om ook van een ander te horen hoe die ervaring is. En ook om jou ervaring te horen Majel, is inderdaad toch één van de andere kant. Ik maakte me er inderdaad best wel zorgen om en het is zonde want je wil toch ook een beetje genieten van je zwangerschap. De kinderen hebben hier ook praktische vragen over o.a. hun kamertje en dergelijke. Het enige wat mijn meiden niet zo leuk vinden is dat de baby hier blijft als zij naar hun vader gaan. Net of ze dan iets missen of dat ze het gevoel hebben dat de baby dan wel onze aandacht krijgt en niet. Ik heb dan verteld dat het voor hun ook wel erg leuk is dat ze dan lekker met papa dingen kunnen doen zonder dat de baby er dan bij is. Ook past oma op als ik werk en de baby gaat naar een kinderdagverblijf. Verder probeer ik het maar niet te ingewikkeld te maken. Ik denk inderdaad dat als je er zelf niet een probleem van maakt , de kinderen het ook niet doen. Goh, Chaya, Heb je ook niet uit moeten kijken naar een ander auto? Wij hebben een Opel Zafira gekocht ( 7 zitplaatsen) omdat we anders de bubs niet veilig kunnen vervoeren.. Wij hebben ook wel eens gezegd: stel je voor het wordt een tweeling... ( hadden we uiteraard net zo leuk gevonden hoor..) gr, Evalyn