Heerlijk gevoel toch Dat complete. Ik heb het vooral als we samen weg zijn. Relax en gemoedelijk. Dan denk ik, wat hebben we het fijn met z'n drietjes. Ik heb niks meer te wensen!
Klopt dat heb ik ook. Alleen zo jammer dat je tenminste ik niet begrepen word als ik dat dus duidelijk probeer te maken..
Dat is ook zeker zo! Ik denk juist dat enigkinderen veel meer gestimuleerd worden om meer op vrienden gericht te zijn. Zich juist socialer kunnen ontwikkelen misschien. Ligt ook wel aan het kind natuurlijk. Mijn dochter is best wel spontaan, klets heel veel (maar das ook peutereigen geloof ik), maar ik denk dat ze wel een sociaal persoon kan worden. Ikzelf ben wel best een familiemens. Ik heb een goede band met mijn zusje en ook met mijn moeder. Zeker nu ik zelf moeder ben, vind ik mijn familie veel belangrijker. We gaan ook terugverhuizen, dichter bij familie in de buurt. Ik vind het ook heerlijk dat ik haar lekker overal makkelijk mee naartoe kan nemen. Ik ben ook erg blij dat ze zelf steeds makkelijker wordt. Eindelijk goed slaapt, ze heeft zoooveel gehuild. Haar gedrag is veel makkelijker. Ze is best een pittige meid, maar ik weet nu wel zo'n beetje hoe ik met haar om moet gaan Verder vind ik t ook fijn dat ze 3 ochtenden naar de psz gaat en steeds zelfstandiger wordt! Ik weet dat ik ook gewoon gek ben als ik die rust nu zou gaan verstoren !
Bij mij zou een kind erbij ook ten koste gaan van mij, hoor. Heb al niet heel veel energie over (understatement!) en nu redt ik 't allemaal wel, maar soms is het al kantje boord. Een tweede kind zou funest zijn. Doen we dus maar niet Maar idd, ook hier geloven veel mensen niet dat het onze keus echt is. Sommige mensen blijven opmerkingen maken (van de week nog: "En? Al toe aan een 2e?" ) Ach ja, zolang wij maar weten hoe we erover denken....
Ik word wel heel goed begrepen als ik mijn verhaal vertel. Al wil ikzelf ook absoluut niet zielig gevonden worden! Iig niet als ik deze keuze maak, die wil ik het liefst heel bewust (en onderbouwd) maken. Ik krijg ook geen (ongevraagd) commentaar ofzo. Maar het voelt vooral voor mezelf zo, denk ik. Vaak heb ik ook t idee dat mensen er op een bepaalde manier naar kijken (wat soms ook wel klopt). Mijn moeder heeft niet zo zeer gezegd dat ze het zielig vind, het heeft zo zijn voordelen. Maar haar idee is wel altijd geweest dat broers/zussen hebben goed is voor de ontwikkeling, de kleine afspiegeling van de wereld, om te oefenen. Ik heb wel wat moeten praten om haar te overtuigen dat het toch echt niet zo is dat enigkinderen ergens iets tekort hoeven te komen (overdreven gezegd). Zij heeft zelf ook redelijk vroeg haar ouders en zus verloren en voelt zich nu wel alleen. Dat vind ze heel erg, alleen overblijven. Het is overigens absoluut niet zo dat ze niet achter mijn keuze zou staan, maar toch doet t me wel pijn dat zij er toch wel zo naar kijkt /keek. Maar ja, zo heb ik t zelf ook wel altijd gezien, denk ik. Ik wilde altijd 2 kinderen, dat leek me logisch..
Dit topic kwam bij mij weer naar boven omdat ik hier een abo op heb.. Na er echt heilig van overtuigd te zijn geweest dat wij echt maar voor 1 kindje zouden gaan, ben ik nu zwanger van nr 2.. Had echt nooit van mezelf verwacht dat er ooit nog een kindje zou komen.. Meiden hou gewoon aan je eigen gevoel vast.. En wie weet in de toekomst....
Wel fijn dat er in ieder geval begrip voor is. Ik krijg dat begrip dus echt weinig en zoals ik al in mn eerdere post zei krijg ik dus opmerkingen van alleen is maar alleen het is zielig. Waar er 1 eet kunnen er 2 eten. Zo denk je nu je bent net bevallen bla bla bla.. Maar niemand weet waarom. Wij hebben er bijna 3 jaar over gedaan om zwanger te raken ( Tuurlijk zegt dit niks over evt een 2e ) Maar het waren 3 zware jaren met vooral veel onzekerheid. Ik heb een mooie zwangerschap gehad met een kl*te einde en de kans is groot dat dit bij een 2e weer gebeurd. Niemand kan in mijn portomonee kijken en ja waar er 1 eet eten er 2 ook maar er moeten er ook 2 aangekleed worden. Er moeten er ook 2 naar school. Ik vind die oordelen best gemeen eigenlijk van andere mensen dan aangezien ze niet voor mij kunnen beslissen of ik wel of geen 2e kindje wil. En ik vind ook dat ze dan zonder argumenten moeten kunnen accepteren dat dat zo is. Want met die argumenten komt er echt niet in ene een 2e bij.
Ja, dat zou ook gewoon zo moeten zijn! Het lijkt namelijk wel dat je perse een goede reden 'moet' hebben om het bij 1 kindje te laten. Dus het kan technisch gezien niet of vanwege ziekte oid. Nou die heb ik wel, maar ik wil niet dat mensen het daarom 'ok' vinden. NEE! Dáárom wil ik geen begrip krijgen. Dat is namelijk medelijden. Het zou gewoon altijd goed moeten zijn, wat iemand ook kiest. Kind(eren) krijgen is per definitie egoistisch. Je doet het, omdat je zelf graag een kind of meer kinderen wilt hebben, wilt opvoeden, van wilt houden. Je zou geen tweede of volgend kind moeten willen hoofdzakelijk voor het eerste kind. Het is mooi meegenomen als het goed klikt en ze veel aan elkaar hebben. Maar daar heb je helemaal geen garantie op. Een of meer kinderen, het heeft zijn voor en nadelen. Voor de ouders, maar óók voor het kind. Je weet van te voren niet in welke situatie je eerste kind het het beste zal krijgen. Al zijn er gelukkig ook wel mensen die gewoon neutraal reageren, zonder naar de reden te vragen. "Nou, dat is toch ook gewoon prima." JA !
Indd Arevinol! Het lijkt ook wel alsof het bijna verplicht is door de maatschappij om een 2e kindje te krijgen. ( Tenminste dat idee heb ik ) Ik wil ook totaal niet zielig gevonden worden ik ben ook niet zielig ik heb die keus bewust gemaakt. Maar het zou wel fijn zijn om een x niet al die oordelen te horen maar inderdaad alleen: Oke dat is toch ook goed.
Ja ik vind dat dus ook lastig En dus helemaal icm de opmerkingen en de verantwoording die je bijna moet af leggen. Plus mensen denken vaak dat je binnen een poep en een scheet een kindje krijgt maar wat als het echt niet lukt en de eerste echt een geschenk is..
Wat een naïeve mensen toch!!! Was t maar allemaal zo makkelijk ja En dan nog, je moet ook nog een jaar of 20 voor nog een kind wíllen zorgen. Misschien wel een ziek of gehandicapt kindje.. Terwijl t nu gewoon 'goed' is. Werkt wel therapeutisch dit
Ja, dat vind ik ook zo'n eng idee. Als ik een 2e kind visualiseer bij ons, dat het dan een ontzettende lastpak is. Of een zorgenkindje. Dat alles ten koste gaat van ons lieve dochtertje. Nee hoor, ik ga dat risico ook niet lopen
Het is wel gebruikelijk ja, in de maatschappij. Ik geloof dat 1 op de 11 gezinnen een eenkind-gezin is als ik me niet vergis. Dat is dus best weinig. En mensen die zich er niet in verdiepen hebben dan al snel hun oordeel klaar. Ik heb zelf nog niet zoveel ervaring met negatieve reacties. Maar ik denk bij een eventuele negatieve reactie echt: het is mijn leven. Ik moet de rest van mijn leven al mijn energie in dit gezin stoppen, die 'plicht' ben ik aangegaan. Een 2e kost MIJ veel meer energie. Energie die ik echt niet heb, organisatievermogen dat ik niet heb. Het is juist mijn plicht om het bij 1 kind te laten, omdat ik anders niet goed meer kan zorgen. Wie doe ik daar dan een plezier mee? Zijn die mensen opgelucht als ik wel aan een 2e begin of zo? Mijn kind niet hoor, als straks haar moeder als een half-gestoorde gek met een burn out door het leven holt omdat perse die 2e moest komen. Ik zag gister in de supermarkt trouwens het perfecte voorbeeld van waarom ik onder andere geen 2e moet krijgen. Een bezweette moeder, 2 huilende, vervelende kinderen en een lange rij in de supermarkt. Nee, bedankt
Wat een feest van herkenning ik denk dat ik het eigenlijk wel weet voor mezelf een tweede zou ik mss wel willen maar ik denk niet dat ik het aan zou kunnen. Geen energie, niet snel kunnen koppelen, en door mijn eigen gesteldheid zou ik het denk ik niet aankunnen. Ik weet waar ik vandaan kom en dat moet ik niet vergeten. Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik het een heel raar idee vind om te denken dat ik dan nooit zwanger zou zijn en geen baby gebeuren meer. maar dat zou ik denk ik ook na een 2e weer hebben. Aan de andere kant vind ik het ook wel gezellig zo. En hebben we ook nog wat tijd voor onszelf zou niet weten hoe ik het anders zou moeten doen. Mijn man wil nog wel een tweede en we weten van elkaar hoe we er over denken. Ik wil ons kindje alles kunnen bieden en hij heeft meer aan een mama die het allemaal wel leuk doet dan aan een mama die het allemaal niet meer trekt. Gelukkig hoef ik nog geen keuze te maken. we zien het wel al denk ik dat ik het wel weet
Ik heb hier ook een tijd geleden mee geschreven. Uiteindelijk is het hier toch gaan kriebelen, mede doordat mijn zus en zwager geen kinderen kunnen krijgen en mijn zoon anders echt 'alleen' in de hele familie zou zijn van zijn generatie. We zijn nu dus zwanger van de 2e. Spannend blijft het wel hoor, maar komt vast goed! En nee, ik zou me dus niet druk maken om wat anderen denken/zeggen. Jij als mama (en papa natuurlijk ) moet gelukkig zijn met je leven en je gezin toch?
@Eva, gefeliciteerd met je zwangerschap @Mini Me: Lastig als je man weer wel wil, lijkt mij. Hebben jullie daar veel gedoe over?
@hypnosenee hoor helemaal niets geen gedoe. Tuurlijk hoopt hij erop en zou hij het jammer vinden maar dan is hij alsnog super blij met ons kleine mannetje. Wij praten hier heel open over. Ik weet natuurlijk niet hoe dit is als het besluit daadwerkelijk word genomen maar ik verwacht geen problemen omdat we hier ook goed over praten (over alles praten vinden wij 1 vd belangrijkste dingen binnen een relatie)
Ja belangrijk dat is het zeker, blijven praten. Ik vind het heerlijk, urenlang praten met mijn vriend. Over wat we denken en wat we voelen. Hier praten we bijna wekelijks over het kiezen voor 1 kind. Gewoon omdat we er op 1 of andere manier opkomen in situaties. O ja, Eva: Jij schreef net dat je zwanger bent van een 2e mede omdat je kindje anders de enige zou zijn binnen zijn generatie. Mijn zus krijgt een baby. Ik moet zeggen dat ik dat héél fijn vind. Wij zijn heel close samen met z'n vieren (ik, vriend, zwager en zus) en zullen zeker gezamenlijk op vakantie gaan e.d. Dus ik vind dat toch prettig, nog een kind in directe omgeving (maar niet van mezelf) Dus ik snap je wel.
@hypnose, het gekke is dat ik een tweede kindje altijd voor me zie als een heel makkelijk kindje. Mijn dochter huilde heel veel als baby en sliep slecht t/m 2 jaar. Mijn broer had dit ook als baby/kind en ik (de 2e van mijn moeder dus) was heel erg makkelijk. Hierdoor heb ik waarschijnlijk het gevoel dat dit bij mij ook zo zal zijn. Slaat nergens op, maar goed. Heb ook best lang het gevoel gehad dat ik de babytijd nog een keer over wilde doen, omdat het zooo moeilijk was, wat doe je met een baby die nooit wil slapen.. Gelukkig heb ik dát gevoel nu niet meer zo, omdat ze nu perfect slaapt. We hebben gedaan wat we dachten dat het beste was en daar heb ik nu wel vrede mee. Maar goed, ik weet verstandelijk dat dat gevoel helemaal niet hoeft te kloppen. En ik moet er niet aan denken om weer zoveel dramanachten te hebben en al dat gehuil. Laat staan om een ziek of gehandicapt kindje te krijgen. Gelukkig heeft mijn dochter wel al 2 neefjes en 1 nichtje en mijn zusje wil ook nog graag kind(eren). Dus dat scheelt wel wat, zeker als we straks verhuisd zijn. Maar blijft toch iets heel anders dan een broer/zusje. Overigens heb ik niet het gevoel dat ik nog een tweede kind zou moeten krijgen voor de maatschappij. Maar het is meer het gevoel hoe anderen tegen mijn dochter als enigkind aankijken. Dat ze meteen een labeltje heeft. Ohhh, ze is enigkind, daarom is ze zo... Of, ach wat zielig. Ik vind het erg als mensen zo over haar zouden oordelen. Enerzijds voel ik het ook wel vaak zo dat ik 2 kinderen niet aan zou kunnen. Ik ben al niet het meest geduldige mens op aarde (helemaal niet als ik veel last heb van mijn klachten), dus ook niet altijd met mijn dochter.. Anderzijds ben ik wel weer iemand die niet zo snel van zichzelf zou toegeven iets niet te kunnen. Natuurlijk kan ik dat! Ondanks dat mijn dochter geen modelbaby en kind was/is, heb ik het nooit echt als zwaar ervaren. Wel stressvol trouwens, zeker als ik er op terugkijk. En nog kan ik me best wel eens irriteren aan bepaald gedrag !! Dan denk ik ook, tjonge waarom zou ik in vredesnaam nóg een kind willen?!! (haha, ben verder helemaal gek op dr hoor)