Even wat advies gevraagd We hebben een huis op het oog dat we gewoon heel erg graag willen hebben. Een nadeel is dat het uit de verhuur komt en er dus een verhuurder achter zit ipv particulier en je weinig van de prijs af kunt krijgen. De vraagprijs is 229.500 en we kunnen max 220.000 lenen. Kortom ze zullen flink moeten willen zakken willen wij het kunnen kopen. Nu hebben we een bod gedaan van 210.000 en ze komen nu terug met 228.000 en geven daarbij aan dat ze best willen onderhandelen maar dat we dan terug moeten komen met een serieus bod We zijn erg in dubio wat we zullen doen, als we nu terug komen met 215.000 blijft er natuurlijk niet veel onderhandelingsruimte meer over en zullen we uitkomen op 224.000 ofzo. Dus zaten we zelf te denken aan 212.000. Is natuurlijk nog niet veel meer maar ja we willen dus op 220.000 uitkomen En om nu al te zeggen oke 220.000 take it or leave it vind ik wel erg snel al? Alvast bedankt!
ik zou wel 220.000 bieden. Dan weet je gelijk of ze wel zoveel willen zakken of niet. Omdat ze al zo weinig omlaag gingen op jullie bod denk ik niet dat ze veel verder naar beneden willen gaan.
Moeilijk hoor. Wij hebben het huisje hierachter erbij gekocht, maar dat wel op zo'n manier gespeeld. Mijn vriend had al een hypotheek van 145.000 voor dit huis, met mijn salaris uit loondienst erbij zouden we max. 115.000 erbij kunnen nemen. We hebben eerst een laag bod gedaan (vraagprijs van 117.500) van 99.000 (het huis heeft geen ingang aan de straat, weinig uitzicht etc, minder aantrekkelijk voor anderen, maar ideaal voor ons, omdat we de woning erbij aan kunnen trekken en onze woonruimte kunnen verdubbelen). Dat vonden ze wat weinig, toen hebben we open kaart gespeeld, dat we max 105.000 kunnen bieden en absoluut niet hoger kunnen gaan. Daar zijn ze (na twee spannende dagen) mee akkoord gegaan. Wij hebben inderdaad take-it-or-leave-it gedaan. Ik kan moeilijk inschatten hoe jullie verkoper daarop zal reageren. Onze verkoper had het huis gekocht voor zijn zoon en diens vriendin, maar ze gingen verhuizen naar Berlijn, dus hij wilde het gewoon zo snel mogelijk kwijt. Hij hoefde zelf niets meer met de woning. Dat was in ons voordeel. Die 220.000 is dat inclusief alle bijkomende kosten? Anders zou je sowieso wat lager moeten spelen, zodat je wel ruimte houdt voor notariële kosten e.d.
Denk ook aan de kosten koper hè! Die komen er ook nog bovenop. Mijn ervaring, als er een verhuurder achterzit vanuit een stichting, dus niet particulier, zakken ze nauwelijks. Dus zou meteen je eindbod op tafel gooien. Succes! Spannend hè?!
Wij hebben gewoon altijd open kaart gespeeld: dit is ons bod en meer ruimte hebben wij niet. Heeft beide keren succesvol gewerkt Geen oneindig heen en weer bieden dus, gewoon helder en duidelijk. Bij woningbouw geef ik je trouwens weinig kans dat ze naar de 220 toe zullen komen... Die hebben zoveel geld, die laten het gewoon net zo lang te koop staan tot ze krijgen wat ze ervoor willen hebben, en ik schat in dat ze met een vraagprijs van 229 een minimum willen van 225...?
Die 220 daar komen dan nog kosten koper etc bij. Dat hebben we allemaal al uit laten zoeken en we weten daarom ook dat 220 echt de max is qua aankoopprijs van een woning.
Ik zou voor 215 gaan. Met de vermelding dat je dan weinig speelruimte meer hebt, ivm bijkomende kosten.
Oke dus de meesten zouden meteen open kaart spelen We zien hier dus ook dat ze de huizen maar moeilijk kwijtraken, en ze zijn met dit huis kort geleden al gezakt in prijs. Sommige gooien ze ook weer de vehuur in als het niet verkoopt.Ik ben gewoon heel bang dat ze dan zeggen dan houdt het op en we willen het zo graag Maar ja als ze echt niet zakken kan het gewoon niet en dan is het natuurlijk ook simpel want wat niet gaat gaat niet.
een serieus bod? ik vind 210 toch aardig serieus! als je nou 170 zou hebben gezegd was het een ander verhaal. Je kunt 215 zeggen en dan aangeven dat dat je uiterste bod is. ook al kun je 220 aan hypotheek opnemen, ik zou nooit voor het max gaan. misschien moeten er ook nog wel wat dingen in het huis gebeuren?
kheb het idee dat ze niet lager gaan dan 225.000, aangezien het een grote organisatie is die erachter zit kunnen ze daarin wat "arroganter" zijn in de prijs. Ik zou dus net zo arrogant zijn en zeggen dit is mn maxprijs die ik dr voor geef en anders niet.... ik zou dus niet op mn max hypotheek gaan zitten want wat speeruimte om het op te knappen is ook wel handig.
Er moeten idd nog dingen gebeuren maar alles is al meegenomen in de prijs zeg maar. Dus minder is altijd meegenomen maar we willen dus niet meer dan 220.000 dat vinden we zelf de max. Misschien dat er met 221/222 etc nog wel iets te regelen valt maar ik wil de maandlasten straks zonder problemen kunnen betalen dus vandaar niet hoger
ik zou in dit geval wel take it or leave it doen. Met een organisatie is het heel anders onderhandelen dan met een particulier.
Ja daar heb je idd wel een punt, het is een grote organisatie die het niet heel erg uit maakt of ze het huis nu kwijt zijn of over een half jaar heb ik het idee.
Lastig met een woningbouw... Wij hebben min of meer naast ons (Ander rijtje maar de tuin grenst aan ons huis) een huis dat al anderhalf jaar te koop staat, ook ex huur, maar zakken? nee hoor! En het is best een gribus. Ondertussen verloedert de tuin en dat heeft natuurlijk invloed op het hele stukje en de andere huizen die nog te koop staan...
Ik weet toevallig dat de woningstichting in onze oude woonplaats altijd max. 7 duizend euro van hun vraagprijs af deed.
210 is een serieus bod bij zo'n vraagprijs. Maar kaarten op tafel gooien, dit is wat wij kunnen en meer niet. Ja of nee? Nee, prima verder kijken dan maar. Dit voorkomt oneindig bieden. Onze kopers kwamen ook elke keer met een bod. Wij hebben gezegd: dit willen we er minimaal voor hebben. Graag of niet en binnen een dag was het heen en weer bieden voorbij en hadden we een deal.
Even iets anders, vind je het niet riskant om je max te lenen? Zou ik niet durven eerlijk gezegd. Dan moet er echt niets tegenzitten op financieel gebied.