Je vriendin had haar mobiel weg moeten leggen. En vooral met haar tengels van jouw afblijven. Hoeven ze bij mijn zoon ook niet te doen. Ik geef hem heus wel eens een tik op zijn handen of ik pak het bij zijn arm als hij niet wil luisteren. Maar een ander hoeft dat niet te doen. Doen ze maar bij hun eigen.
Als ze ziet dat jouw zoontje aan haar mobiel kan komen, dan haalt ze hem toch weg als dat ding haar zo heilig is? Tikken uitdelen heeft echt geen zin.
vind ook dat zij haar mobiel dan maar aan de kant had moeten leggen! maar heb op het moment ook geen zin meer om energie in haar te steken, omdat zij blijkbaar niet wil begrijpen dat ik veranderd ben door het moederschap en pnd.
Ik denk doordat ze hem een tik op zijn vingers gaf, ze jou wil laten blijken dat ze je niet streng genoeg vind opvoeden, althans, zo zou ik het zien. Dat is natuurlijk niet netjes, maar ik zie ook vaak genoeg van die ouders om me heen die heel rustigjes zeggen, nee dat mag niet. En ja op zo'n toon leren ze het natuurlijk nooit. Beter om op zijn niveau te gaan zitten door bijvoorbeeld te hurken, hem aan te kijken en dan te zeggen terwijl je je hoofd schud en je vinger zwaait, nee dat mag je niet doen en er natuurlijk een beetje serieus bij kijken. Met een beetje geluk zie je ze dan echt denken van oh...Telkens nee dat mag niet nee dat mag niet zonder intonatie of duidelijkheid qua hoofd schudden of zo, daar leert een kind niets van. Maar goed, ik kan natuurlijk niet oordelen over hoe het is gegaan. Kinderen op die leeftijd zijn ook niet makkelijk natuurlijk. Zij had haar mobiel weg moeten leggen, of jij had het moeten suggereren aan haar toen hij er de eerste keer aan zat. Overigens corrigeren wij wel kinderen van anderen hier thuis, niet in de vorm van tikken of zo, maar laatst tijdens een verjaarspartijtje van onze oudste (4) was er een meisje en die maakte mijn man uit voor iets. Nou dat laten we dan niet gewoon voorbij gaan, dan zegt mijn man er wel wat van, of die moeder erbij is of niet. Het gebeurd natuurlijk wel in ons huis en dat kinderen zo bij hun thuis praten moeten ze zelf weten, maar niet bij ons. Maar dat is wat anders. Charlie
Ik vind ook dat je best wel andere kinderen mag coirrigeren, soms zien de ouders het niet. Bijv als ze in de tuin spelen of als je als moeder net ff naar de w.c bent etc. Daar is niks mis mee en kan ik ook echt wel hebben als ze dat bij mijn kinderen doen. Maar er wordt niet op de vingers getikt of iets in die trant. Dat doe je gewoon niet!
Tja, ik was er niet bij dus ik weet niet hoe de moeder in dit geval de kleine "gecorrigeerd" heeft of hoe de tik was en de reactie daarop. dus om een oordeel te vellen, nee. Wat ik vanuit mijn persoonlijke situatie mee maak is dat verschillende moeders in mijn omgeving, als ze bij mij op visite komen, maar vinden dat ik mijn huis moet inrichten op hun kinderen. Persoonlijk pas ik daar voor. Een kind moet leren dat hij/zij niet overal aan hoeft te zitten, ookal is dit nog zo moeilijk. Ik wil best gevaarlijke dingen als hete thee etc op een plek zetten waar ze niet bij kunnen, maar ik ga niet mijn boeken enzo allemaal opbergen. Daar leren ze maar van af te blijven. En ik zal nooit een kind van een ander een tik(je) geven, dan zou ik eerder de ouder erop aanspreken als ik mij eraan irriteerde. Maar ook die kunnen dan errug uit hun slof schieten heb ik gemerkt..
Geen problemen mee. Ik neem dan iets leuks voor hem mee. Ja, met één oog in de gaten houden moet wel. Maar ik kan gerust nog een rustig gesprek voeren. Ik zie niet in waarom dat niet samen kan. Wat ik wel doe, is als ik binnenkom heel snel de kamer 'scannen', zodat ik weet waar de gevaren zijn. Oh, dáár zitten de stopcontacten, dáár staat een vaas en dáár is het veilig. Dus als mijn kind in die laatste hoek zit, is er niets aan de hand, als hij op een van die andere plekken zit, moet ik toch even mijn ogen op hem richten. Maar ik kan dan wel gewoon doorkletsen. Is dat voor de ander vervelend? Sja, dan is dat hun probleem. Vriendschap komt als een 'pakketje'. Je neemt iemand voor wat ie is, met leuke en minder leuke eigenschappen. En als daar ineens een kind bij komt, dat is dat gewoon zo. Ja, ik zie mijn vrienden en vriendinnen nu ook minder dan eerst (ook die mét kinderen), maar dat komt meer doordat onze eigen agenda nu voller is, dan doordat ik het lastig vind om met kind ergens heen te gaan...
Ik was laatst met mijn zoontje bij een vriendin (haar kids waren niet thuis) en mijn zoontje ging lekker op verkenning in het huis. Ik zei tegen mijn vriendin: "Als hij iets doet wat van jou niet mag, dan mag je hem gerust corrigeren hoor! Want misschien mag hij dat thuis wel. Maar hij moet ook leren dat ergens anders soms andere regels gelden." Ze keek me wel verbaasd aan en ik zei lachend: "Ik ben een van de weinige moeders die het NIET erg vindt als mijn kind door een ander gecorrigeerd wordt!" Ze vond het niet vreemd, maar ging er verder ook niet echt op in. Maar ja, dat is dus een andere situatie dan bij TS. Hierbij geeft de moeder zélf al aan dat het kan.
Vind het nogal gedurfd en zou dan ook netjes maar duidelijk reageren op haar mail. Dat je dat gewoon niet meer wil hebben, en ze aan jou aan kan geven als iets echt niet mag in haar huis...
idd, zij moet aan geven wat ze niet wil hebben dat is prima, maar dat betekend niet dat zij dan maar sam een tik kan gaan geven hoe hard of zacht dat ook is.
Precies, daarom zei ik ook dat ze dat aan jou aan kan geven. Ik ben er eigenlijk zelfs boos over, terwijl ik jou en jouw kindje helemaal niet ken. Ik heb er een afkeer van op welke manier dan ook een kind een tik te geven, pedagogisch 'verantwoord' of niet. En al helemaal als dit iemand anders is, tegen de wil van de ouders in.
hier pak ik sam gewoon even vast als ik hem corrigeer en zeg heel duidelijk nee dat mag niet, vind ie echt niet leuk dus dan komt het wel over hoor met een tik niet! iedereen die ik er over spreek zegt wat een raar mens is dat, dat doe je toch niet een kind van een ander een tik geven..
Heel goed elsie, en misschien kun je dat aan haar uitleggen. Dat jij niet achter het tikken uitdelen staat, en dat je dan zeer zeker niet wil maar ook niet verwacht van jouw vriendin dat zij wel een tik zal geven.. Hopelijk kan het opgelost worden tussen jullie, zou jammer zijn hierdoor een vriendin te verliezen. Succes met het uitspreken! Hier ook ooit gehad dat iemand mijn zoontje een tik gaf met 6 1/2 maand was dit, heb dat ook rustig aangegeven al stond ik op koken..
ik heb misschien wel gelijk heel fel gereageerd maargoed ik was ook zo boos! later heb ik wel rustig uitgelegd hoe wat maarja dat was via de mail. de vriendschap was al flink veranderd doordat zij vind dat ik zo veranderd ben en daar dus niet mee om kan gaan dus dit was de druppel denk ik.
@Elsie als ik je verhaal lees, haar reactie en haar mail met haar verwijten naar jou toe, vraag ik me sterk af of jij met je zoontje uberhaupt wel welkom waren op haar verjaardag?!?! Krijg het idee dat ze al geprikkeld was over haar vriendschap met jou en dat ze het gewoon heeft afgereageerd op je zoontje. Uiteraard mensen zonder kinderen hebben geen ervaring, weten niet waar ze het over hebben. Maar je weet best dat je niet aan iemand anders kind mag zitten. Persoonlijk zou ik het juist proberen om het mijn vriendin (en haar kind) zo makkelijk mogelijk te maken zodat ze lekker kan blijven en had inderdaad de mob. weggelegd ook om dit soort conflicten te vermijden. Vind het sneu voor je dat het zo moeizaam verloopt met je vriendinnen. Zelf in het verleden ook meegemaakt. Het is niet leuk om niet begrepen te worden. Vaak zijn de gevoelens ook wederzijds. Bij mij werd het er niet beter op ondanks alle gesprekken etc. Je kunt dan het beste afstand nemen als je alleen maar aan elkaar irriteert. Maar dat is mijn mening.
ik denk idd misschien ook wel dat ze zich heeft afgereageerd en zat te wachten om de vriendschap te kunnen verbreken ofzo. ik probeer me er niet te druk om te maken, heb gelukkig de laatste tijd ook nieuwe vriendinnen gekregen.
Oww meid ik ken je andere topics niet, maar als ik jou begin post zo lees echt ik ben nu al laaaaaaiiiiend en ik ken haar verder niet. NIEMAND anders dan ik en mijn man corrigeren mijn kind als ik er bij zit. als ik op het toilet ben of er niet bij bij OK maar dan nog niet met een tik! Ik denk dat je het nog erg mooi hebt oppgelost ik denk niet dat ik er zo rustig bij kon blijven. Eerlijk gezegt zou ik haar even corrigeren, als je begrijpt wat ik bedoel. Natuurlijk niet helemaal plat meppen maar een TIK kon ze krijgen, vriendin of niet. En nog bij haar terug gaan....nerver nooit niet. Wat als je kindje per ongeluk een vaas omgooit ....slaat ze hem dan helemaal neer? BOH meid, wat goed van je dat jij je zo kon beheersen. Mij was dat niet gelukt.