even mijn verhaal kwijt.

Hallo iedereen,
In juni is onze oudste zoon mij weggevallen.
De hele ochtend was er niks aan de hand meneer heeft gespeeld en gegeten. Tegen een ongeveer half 1 trok hij aan zijn broek dus ik dacht dat hij op bed wilde en legde hem in zijn bedje, maar naar een half uurtje was het huilen en schreeuwde hij om mama, dus ik naar boven en pak hem uit bed en hij was net zo wit om zijn snoetje en begon al terug te slikken. Ik heb hem mee genomen naar beneden en daar viel hij mij dus weg. Ik ben direct naar de buren gerend om hem op te halen en direct de dokter gebeld. Mits wordt hij weer wakker en spuugd de hele boel onder en viel weer weg en zo ging het de hele dag verder. Ik kon direct naar de ha toe, maar ja hoe doe je dat met een jongetje dat steeds aan het spugen is. Ik moest daar maar heen want wij waren sneller bij haar als zij bij mij omdat ze nog moest zoeken. Ik samen met de buurman een emmer en onze zoon in de auto en hup naar de dokter. Daar aangekomen waren we snel aan de buurt gelukkig. De ha vertrouwde het niet en we moesten maar even wachten. J reageerde nergens op en was heel erg wit om zijn gezicht meer de grouwe kant op zeg maar. Dus we moesten nog even weer wachten in de wachtkamer om te kijken of hij wat meer levendiger werd, maar dat werd hij niet. We hebben een half uur in de wachtkamer gezeten en toen mochten we weer binnen komen en weer reageerde hij nergens op, dus de ha vertrouwde het niet en heeft ons doorgestuurd naar het ziekenhuis.
Ik heb mijn moeder gebeld en die is met ons mee gegaan dus hup weer emmer mee en mams op de achterbank en op naar het ziekenhuis. We waren de auto uit en meneer begon weer te spugen. Komt door mijn rijgedrag. In het ziekenhuis aangekomen waren we direct aan de buurt want het spreekuur was al afgelopen.
De ka heeft hem helemaal onderzocht en vond toch wel dat hij verder onderzocht moest worden. Hij werd dus opgenomen dus hup naar boven om daar verder onderzocht te worden.
J kreeg een eeg scan en de volgende dag zou hij een ct-scan krijgen.
Mijn man had ik ondertussen gebeld en die was onderweg naar huis maar kon wel heel laat worden hij is internationaal chauffeur.
WE mochten weer naar beneden voor de eeg en dat konden ze zo doen zonder dat meneertje tegen sputterde.
J werd eerst op een zaal gelegd en daar heb ik met hem de nacht doorgebracht. Hij heeft niet weer gespuugd die nacht gelukkig. We waren al optijd wakker de volgende dag, nouja wakker. Na een nacht niet goed geslapen te hebben gingen we goede moet de dag tegenmoet want hij had tenslotte niet meer gespuugd. J had zin in thee dus hij heeft thee gehad maar dat kwam er dus weer uit. MIjn man was ondertussen ook weer aanwezig. Oja hij was de avond ervoor nog geweest maar het was net alsof J hem niet herkende, dus daar heeft mijn man heel veel moeite mee gehad.
We waren er allebei bij dat hij weer begon te spugen en weer wegzakte ik snel de gang op om een verpleegster te roepen.
Die kwam er direct aan met een video camera om zijn aanvallen te filmen voorals de ka het niet zou zien. GElukkig was de ka op de afdeling en die kwam direct kijken. Het leek op epilepsie. Ik ben naar huis gegaan omdat ik mezelf ook niet lekker voelde en heb even bij geslapen. J moest voor de ct-scan. Hij zou tussendoor mogen omdat hij lag te slapen dus hup zij naar beneden daar aangekomen werdt hij weer wakker dus werkte het niet.
Ik kreeg een berichtje op mijn telefoon dat hij om 13.00 weer voor de ct scan moest, dus hup ik in de auto en op naar het ziekenhuis daar aangekomen waren ze net met hem naar beneden. Ik zat te wachten in het restaurant en daar kwamen ze weer aan. Het was weer mislukt. Hij had al een drankje gehad om suf te worden maar dat hielp dus niet. Hij kreeg dus nu een infuus om daar dus een roesje van te krijgen. Dus wij weer naar beneden en weer een poging dus iedereen zei van weltrusten J maar meneer viel niet in slaap nou hier snapte ze met zijn allen niks van, maar het was gelukt gelukkig. Nu het lange wachten op de uitslag. Als deze uitslagen verder goed waren zouden wij medicijnen mee krijgen van de ka voor epilepsie. Onze eigen ka ging met vakantie dus de vervangende ka kwam tegen half 7 met de uitslag. Het was gelukkig allemaal goed. De artsten dachten allemaal dat hij misschien wel een tumor had. Wat was dit een opluchting.
Ondertussen lag J op een aparte kamer dit om prikkels te voorkomen. J had al vanaf woensdag niks meer gegeten en vertikte het ook om te eten en hij had al een paart dagen geen ontlasting meer gehad dus kreeg hij een klysma. Nou daar kon hij wel van poepen hoor .
Het eten deed hij nog steeds niet zijn ontlasting werd op kweek gezet en dat duurde dus nog even. Hij had ook bloed moeten laten prikken daar is ook allemaal niks uit gekomen maar hij bleef wel over buikpijn klagen.
WE mochten paasmaandag weer naar huis.
Maar het ging eigenlijk niet beter dus we zijn weer naar de ka gegaan en daar bleek dus dat hij keel en oorontsteking had dus we hebben een ab kuur gekregen. Dit ging de eerste dag goed maar de tweede dag kreeg ik de kuur al niet meer naar binnen bij hem. Ik heb de ka gebeld en we moesten weer komen hij moest weer opgenomen worden want hij moest de kuur hebben. Ik mijn man weer gebeld die was weer aan het werk dus die is direct naar huis gekomen en wij weer op naar het ziekenhuis. Vreemde ogen doen dwingen daar had hij zo zijn drankje op wel een beetje met gewurg.
Hij heeft toen 2 dagen in het ziekenhuis gelegen en toen dronk hij het drankje ook bij ons dus mochten we weer naar huis.

Het eten werd er niet beter op.
Een week later was hij weer ziek 40 graden koorts en weer oorontsteking en keelontsteking. De ka had een verwijzing voor de kno arts. Daar konden we 2 dagen later heen. Zij keel en neusamandelen moesten eruit ook zijn oren moesten doorgeprikt worden. Dit duurde 2 maanden omdat het vakantie was.

NOu 8 sept was het zover zijn amandelen moesten er uit.
We moesten er al om 7 uur zijn en om kwart voor 9 was hij aan de buurt. De operatie is goed gegaan gelukkig. J moest gaan drinken maar dat vertikte hij dus om kwart over 4 begon hij eindelijk met drinken en om kwart voor 6 waren we thuis.

Hij begon langzaam weer wat te eten maar dat is nu dus ook weer drama.
We zijn weer op controle gewees bij de ka en die vond dat hij toch te weinig was gegroeid 400 gram in 3 maanden tijd. En hij klaagt nog steeds over zijn buik. Oja er zitten opgezette lymfeklieren in zijn buik. Die hadden allang weg moeten zijn. Ook had hij nog steeds opgezette klieren in zijn hals en die hadden na de operatie ook weg moeten zijn.

WE hebben weer bloed moeten laten prikken en zijn ontlasting moest weer op kweek.
We hebben dinsdag weer een afspraak met de ka. Ik ben benieuwd wat er uit komt.

Wat zouden jullie doen als er niks uit kwam hem verder laten onderzoeken?

Zo is het de vorige keer ook begonnen met niet eten en wel heel erg bewegelijk. Hij eet nog steeds niet goed.

Dit eet hij op een dag.

Een bordje pap die gaat voor de helft leeg,
s'm,iddag een broodje voor de helft,
sávond warm eten gaat ook niet op.
En tussen door krijgt hij fruit of een koekje maar ook niet bijzonder veel.

Ik maak me best ongerust.

Sorry voor het lange verhaal maar moest het even kwijt
Ps het was geen epilepsie en hij heeft ook geen medicijnen gekregen.

 

Ik heb zelf altijd al gezegd dat het niet van zijn keelamandelen komt en dat blijkt wel weer.

Weet iemand of ze ook een maagonderzoek doen bij zulke kleintjes?

 

We zijn dinsdag weer naar het ziekenhuis geweest en alle uitslagen waren goed gelukkig. We moeten over een maand weer komen om hem te wegen. Mits er iets veranderd.

Nu haalde ik hem woensdag uit bed en toen was meneer heel erg afwezig. Hij was ook heel erg wit om zijn snoetje. Als ik hem vroeg of hij drinken wilde zei hij niks. Hij ging ook direct weer op de bank liggen. Ik heb hem weer op bed gelegd en 10 min later heeft mijn man hem weer uit bed gehaald en toen heeft hij wat drinken gehad en toen knapte hij weer op.
Dus wat dit nu weer geweest is.
Hij heeft hety nog niet weer gehad.

 

Zijn bloeduitslagen enzo waren goed.
we blijven onder controle bij de ka. Als er iets gebeurd wat wij niet vertrouwen kunnen we direct bellen. We houden zijn gewicht in de gaten. WAnt als hij niet genoeg groeid gaan ze verder kijken.

Onze jongste zoon is bijna net zo zwaar als de oudste. scheelt maar een kilo.

 

Wij moeten morgen weer met ons mannetje naar het ziekenhuis toe voor controle.
Ik ben benieuwd of hij gegroeid is. Hij heeft ook steeds zijn billen kapot wordt er niet goed van. Meneer is ook weer verkouden helaas. Nou ja even afwachten wat de ka zegt.

 

Vandaag weer bij de ka geweest. Meneertje is weer gegroeid gelukkig. De laatste x woog hij 11.8 en nu 12.2. Dat hij laatst even weer afwezig was kon ze geen verklaring voor geven. We moeten het wel in de gaten houden. Hij had ook een schimmelinfectie aan zijn kontje dus daar zalfje voor gehad en nu maar hopen dat, dat gaat helpen. Het moet donderdag al minder worden anders moest ik donderdag even weer bellen, zodat ik een zwaardere zalfje kon gaan halen.
We moeten over 3 maand weer komen mits er niks tussen komt natuurlijk.