Ik heb mijn Drs in de geneeskunde en meende me te herinneren dat als de hersenstam (welke bij mijn weten niet meer functioneert bij hersendood) buiten functie is ook deze primitieve reflexen niet meer mogelijk zijn. Maar het is al weer een tijdje geleden en om er helemaal in te duiken vind ik wat te ver gaan. Bedankt voor de interessante discussie en jullie kijk op deze zaak. Uiteindelijk blijft er dan een geloof of gevoel of beleving/oogpunt over waarin we verschillen.
Ik dacht dat dit alleen zo was voor mensen die na 1980 een bloedtransfusie hebben ondergaan. Of zit ik er nu volkomen naast?
Ik ben zeker donor. En nu ik heb gezien waar mijn man doorheen is gegaan ben ik alleen nog maar meer overtuigd van het nut! Hij komt in de toekomst misschien ook in aanmerking voor een harttransplantatie. En harten, die zijn er heel erg weinig. Waarom mensen nee stemmen? Ik heb geen idee. Het verhaal van dat ze je eerder dood laten gaan lijkt mij grote onzin. Sowieso is er een hele kleine kans dat ze iets van je kunnen gebruiken. En ok, streng religieuzen snap ik dan nog maar die willen vaak ook niet ontvangen van iemand. Er wordt hierboven gezegd door iemand dat TS maar klakkeloos JA heeft gezegd. Hoe weet je dat??? Vind ik best raar om te zeggen. En volgens mij valt ze niemand aan maar wil ze gewoon een gezonde discussie. Moet mogelijk zijn volgens mij En ik keur niemand af die NEE heeft staan. Maar ik vind het wel jammer. Maar dat maakt niets uit. Ik hoop gewoon dat er ooit een oplossing komt voor het grote tekort want volgens mij zal je altijd deze discussie houden...
Ik ben geen donor omdat, Ik verhalen heb gehoort hoe het eraan toegaat ( Mijn vriend heeft er een documentaire over gezien.) Je word leeggehaalt alsof je niks bent ,Ik wil het liefst gaan zoals ik gekomen ben. Maaar, Ik denk dat ik toch donor ga worden .... Om mensen te helpen
Weet ik niet zeker. Maar op de medische vragenlijst bij bloedafname wordt gevraagd of je ooit een transfusie hebt gehad, en niet of je voor 1980 een transfusie hebt gehad, vandaar dat ik altijd dacht dat het na het ontvangen van bloed afelopen was als donor.
Dat zei iemand anders eerder in dit topic ook al, die maakte volgens mij de vergelijking met 'opengesneden worden als een varken'. Maar hoe gaan ze anders de organen uit je halen? Ze moeten je opensnijden, en ze halen je leeg. Toevoegingen als 'als een varken' of 'alsof je niets bent' snap ik niet zo goed. Niet aanvallend bedoeld hoor, maar hoe moeten ze je je anders leeghalen. "Dank u" zeggen, bij elk orgaan dat ze eruit halen? Hoe respectvol denk je dat ze met je omgaan tijdens een gewone OK waar je onder narcose bent? Dat is toch ook geen reden om je niet meer te laten opereren? Maar wel goed dat je er toch over denkt om donor te qworden, zoals senais al zegt, er is een schreeuwend tekort.
ik was donor toen ik jonger was maar nu niet meer ik ben er nog niet uit ergens heb ik zo van ik ga zoals god mij geschapen heb en zoals ik gekomen ben. aan de andere kant is het niet zo dat ik echt geen donor wil zijn maar ben er nog niet over uit dit zet me wel aan het denken. hoe kan ik wel willen ontvangen wat ik overgings ook nog niet zeker weet maar niet willen geven pfff moeilijk hoor. maar ergens heb ik wel zoiets van ik ben geboren met mijn eigen organen en als ik sterf dan horen die bij mij te blijven aan de andere kant moeten ze soms ook organen uit je lichaam halen als je nog leeft zoals baarmoeder eierstokken enzo. omdat het nodig is .dus waarom niet als je dood bent en je kan er nog iemand mee helpen. ik ga er goed over nadenken zit met een dubbel gevoel. gr jojo29
Vind discussies als voor wat hoort wat en mensen die roken(rook zelf niet) moeten meer premie betalen altijd heel gevaarlijk. Mag je dan bv ook alleen de organen ontvangen die je zelf beschikbaar stelt is een volgende stap.Of mensen die sporten en blessure krijgen moeten die de kosten ook dan maar zelf betalen? Een ieder heeft recht op goede zorg zonder voorwaarden en het donor zijn is niet iets wat je moet onderschatten voor je nabestaanden. Het kan ze wel helpen door je wil kenbaar te maken. De manier waarop iemand van een dierbare afscheid neemt is naar mijn mening dan ook geheel aan wat nabestaanden aankunnen. En als die keuze makkelijk was zou er geen tekort zijn! Cygnet beschrijft dat goed. Ik weet werkelijk ook niet of ik m'n kind mee zou kunnen geven om open te snijden. Denk dat ik hem niet los zou kunnen laten. Omdat een familielid een donororgaan heeft weet ik wel hoe dankbaar iemand is en ja als je dan net je kinderen volwassen kan zien worden..dan wil natuurlijk iedereen dat. Toch zie ik, steeds meer, ook de nadelen. Bij die persoon zorgt een griepje of verkoudheid soms al voor afstoot verschijnselen en ziekenhuis opname. Een levenlang medicijnen tegen het afstoten, de medicijnen tegen de bijwerking van medicijnen. Een leven met strenge leefregels. Een simpel ijsklontje kan al dusdanig veel bacteriën bevatten dat je er letterlijk doodziek van wordt. Idem voor de Chinees etc. Nee met een donororgaan ben je niet automatisch genezen. Maar goed kan alleen maar in alle eelijkheid zeggen, dat ik hoop dat ik het zou kunnen. Maar mijn man en kind beslissen over mij, zij moeten er mee kunnen leven. Heel veel Respect trouwens voor een ieder die het ook werkelijk wel doet als arts met de vraag komt.
ik blijf het een moeilijk onderwerp vinden, het idee wat mij tegen staat aan donor zijn is misschien het idee dat als ze met mijn lichaam 7 anderen kunnen redden hoeveel moeite doen ze dan nog voor jouw op het moment dat je overlevingskans klein is....
Arsten zijn wettelijk verplicht er ALLES aan te doen om jou weer beter te maken. Buiten dat, artsen weten niet dat jij een donor bent tot het moment dat jij komt te overlijden en ze het dan opvragen.
volgens mij word dat eerder gevraagd dan dat je al overleden bent...voor het geval dat... en hoe zit het met de artsen die mensen in arme landen nieren afhandig maken voor een appel en ei....om een rijke te redden.. maar los daarvan hangt je levenstijl er ook vanaf? zou je een orgaan van een roker willen (niet dat ik rook) of mag je als roker een orgaan krijgen, ben je egoistisch als je niet goed voor je lichaam zorgt en wel donor bent...zoveel vragen..
Iedereen heeft het recht om egoïstisch te zijn, of hij/zij nou donor is of niet. Na overlijden (en voor mij is hersendood, dood; hou die stekker er maar in om m'n organen goed te houden als mijn nabestaanden dat aankunnen, maar als ik eenmaal hersendood ben wil ik niet aan de machines blijven liggen in de hoop dat ze me ooit bij kunnen brengen) wordt gekeken wat de conditie van de organen is. Zijn die goed, dan kunnen ze worden gebruikt. Zijn ze niet goed, dan niet. Maar een geregistreerde donor heeft geen plicht om goed voor zijn lichaam te zorgen opdat de organen in goede conditie blijven. Het zou toch niet gekker moeten worden.... Nogmaals: ik voel mezelf geen set reserveonderdelen, die na mijn dood mogelijk deel gaan uitmaken van iemand anders. Ik doe ermee wat ik fijn vind, en of het nog bruikbaar is of niet mag de transplantatiearts bekijken. Ik zou best een long of ander orgaan van een roker willen, als die in goede conditie is. Zou het wel een bak vinden, dat ik als astmapatiënt een long van een roker zou krijgen. 't Lijkt me alleen niet erg waarschijnlijk dat die nog geschikt zullen zijn. Andere organen mogelijk wel. @bloedtransfusies: iedereen die vanaf 1980 een transfusie heeft gekregen is uitgesloten als donor. Omdat het altijd kan dat er een virus in donorbloed zit dat nu nog niet opgespoord kan worden, en ze willen voorkomen dat dit virus zich via de transfusieketen verder verspreidt.
ik vond dit filmpje er laatst over: http://www.youtube.com/watch?v=DdMu2woTCZk&feature=related Dus nee, als het goed is weet een arts niet of jij donor bent totdat je bent overleden of dat er 100% zeker is dat je dood zult gaan in iedergeval.
Ik ben me nog steeds aan't bedenkenen kom er maar niet uit wat ik nu wil. Voor mijn kinderen en familie wil ik donor zijn, maar dat kan dus niet (had al nagevraagd) Of je bent donor voor alles en iedereen of je bent donor voor niemand 'blijkt'.. Maar ik blijf maar denken, ook omdat ik hartpatient ben en mijn nieren niet 100% heel goed werken, dus wat heeft iemand anders dan aan "deze dingen" van mij? + ik heb een heel volgetattooeerd lichaam en ja, er zijn nog wel open plekjes, kleine stukjes, dus mijn vraag is, stel iemand heeft huid nodig van iemand anders (mij) denk niet dat ze met een stukje geattoeerd huid willen rondlopen >_<* (of ben ik nu dom bezig) Ik ben er ECHT nog niet uit. Wel of geen donor, ik weet het niet
Je hebt ook nog altijd een lever, en longen, en hoornvliezen, en hersenvlies, en bot, en nog een heleboel bruikbare organen en weefsels, dus er is nog van alles om te doneren. De kans dat jij plots komt te overlijden op het moment dat een familielid een orgaan nodig heeft is ook wel erg klein, dus wat heeft het voor zin om je als familiedonor op te geven? Ik snap ook waarom het niet zo kan; anders zou jij wellicht zelfmoord plegen op het moment dat een familielid dringend nieuwe longen nodig heeft. En dat is ethisch onverantwoord. Er zijn wel mogelijkheden om levend donor te worden, bijvoorbeeld met één nier, of met een gedeelte van je lever, of met beenmerg. Dus mocht een familielid dat van je nodig hebben, kun je het ook bij leven doneren (mits er voldoende match is). Maar je bent zéker niet dom bezig, je denkt er toch over na? Het is niet voor iedereen een eenvoudige zaak om te kiezen tussen ja of nee.
In deze discussie wordt de gedachtengang heel erg toegespitst op het orgaanwerk. Kennelijk is het nog lang niet publiek bekend dat ook heel veel weefsel gebruikt kan worden. Dus niet alleen hoornvliezen en huid maar ook zo in mijn geval een hartklep. Om maar weer te benadrukken dat ik geen medicijnen gebruik, geen direct last heb van afstotingsproblematieken e.d. Om dan alleen te denken dat je het leven 'verlengd' met allerlei problemen van dien is echt te beperkt gedacht. Donorschap bestaat uit zoveel meer dan alleen organen.
Nouja in mijn eerste post's heb ik steeds neergezet organen/weefsel. Vind het ook opvallend dat daar zo weinig over bekend is