Hallo, ik zit met een serieuze twijfel waarbij de mama's met 3 kids of mama's met 2 kids die twijfelden over een 3de me misschien wat kunnen mee helpen. Ik heb nu 2 zoontjes maar ergens heb ik het verlangen naar nog zo'n kleintje. En nee, echt niet omdat ik een meisje wil, heeft er totaal niets mee te maken. Alleen, soms zie ik hen en denk ik na over hoe't zou zijn met 3... zal het niet te zwaar zijn, gaan mijn 2 jongens er niet onder lijden als er nog eentje bijkomt... De ene moment voel ik me compleet met mijn 2 jongens en de andere moment verlang ik naar nog een kindje. Mijn oudste zoon vraagt er soms zelf naar want die vindt het blijkbaar super leuk om een kleine broer te hebben. Voor mijn man is het compleet zo maar als ik graag een 3de wil zal hij geen nee zeggen. We hebben plek genoeg, ik ben onthaalmama dus het kleintje zal altijd lekker bij mij zijn. Alles zit mee om een derde kindje op te voeden... alleen is mijn gevoel zo tegenstrijdig. Herkennen jullie dat? En wat is de uiteindelijke doorslag geweest om er toch voor te gaan? We hebben wel besloten om gaan behandelingen meer te doen als we ervoor zouden gaan (nog niet direct!). Onze oudste is na 2 jaar natuurlijk proberen gekomen, de jongste hebben we IUI en IVF voor gedaan en dan uiteindelijk na 2 jaar en zonder behandeling gekomen! Eigenwijsje... Ik zou blij zijn met jullie mening, gevoelens, keuzes errond... misschien zal dat mij ook wat zicht geven over wat ik nu eigenlijk echt wil! Groetjes Bianca
Wat een herkenning! Ik lees met je mee. Mijn man heeft nu ook gezegd dat als ik het echt graag wil, hij meedoet. Maar toch twijfel ik zelf ook.
hey, ben ik blij te lezen dat ik niet alleen zo'n dilemma heb hierover. Het veranderd alles daarom dat ik echt 100% zeker wil zijn!!! Bij de eerste twee wist ik zeker dat ik dat wou maar een derde blijft een enorm twijfelgevalletje... hahaha!
sja hier druk met 2 kids, maar toch bezig voor de 3e. Het zal zwaar gaan worden, om diverse redenen, maar we willen het heel erg graag.
Hier ook bezig voor een 3e. We hebben ook lang getwijfeld, maar ons gevoel van het wel willen bleef overheersen, dus gaan we er nu voor.
hier ook 3 kids. een meid van 6j een meid van 4j en een zoontje van 11 maand en het gaat geweldig! nummer 3 hoort er precies direct gewoon bij en gaat tussen alle werk in de dag gewoon mee tussen, net of het is nog nooit anders geweest. plus ik geef bij deze borstvoeding en zeker in het begin was ik dan minstens 8 keer per dag aan het voeden en ook dat ging en gaat nog steeds geweldig goed. heb wel het voordeel dat ik hele rustige kids heb die ook lekker zelfstandig zijn en ook op deze leeftijd begrijpen als mama even met de baby bezig is. dat maakt ook een groot verschil volgens mij. ze kunnen al veel zelf en dat is heel makkelijk. mijn hart gaat nu zelfs naar een vierde, alleen moet ik VL nog overtuigen en groen licht krijgen van de gyn.
Tja, wij (ik) denk er ook al een tijdje aan... en soms heb ik zo echt iets van nee, het hoeft niet meer, het is goed zo. Maar dan op een andere moment heb ik toch het gevoel dat er nog eentje bij zou mogen/kunnen. Raar, he. Maar het is ook een enorm belangrijke beslissing.... Tijd brengt raad zeker. Ben al blij te lezen dat het bij jullie ook niet over 1 nacht ijs is gegaan.
Hier ook in twijfel gezeten, en ja het zal druk worden maar ook heel gezellig, en de kids worden ook weer makkelijker, maar da ben je heen en weer aahet rijden. Maar als ik naar mijn buren kijk waar ze vier hebben is het altijd eedrukke vrolijke boel. Kortom hier ook voor een derde.....
hier ook bezig voor nummer drie, niet over getwijfeld in feite, we wilden allebeide graag. Dus nu hopen we dat het mag gaan lukken.
Wat een goed en herkenbaar onderwerp. Bij mij is het precies hetzelfde. We hebben een jongen van bijna 4 en een meisje van 1,5 jaar. Mijn zoontje gaat bijna naar de basisschool en dan wordt het rustiger in huis. Ik heb altijd een wens gehad voor 3 kinderen, maar nu ik 2 kinderen heb en we stiekem uit kijken naar een derde, begin ik af en toe te twijfelen. We willen het allebei heel graag en er is genoeg ruimte, plus dat de oudste al behoorlijk zelfstandig is en straks zijn eigen gangetje verder gaat. Het lijkt me erg gezellig, drie kinderen en op dat gebied is het helemaal welkom! Toch heb ik tussen mijn zoon en dochter 2 miskramen gehad en weet ik maar al te goed dat het niet vanzelfsprekend is allemaal. We wachten het dus rustig af. Een derde is erg welkom, en overdag zou het ook gezellig zijn, maar onze kinderen zijn op het moment erg veel wakker 's nachts, en dan begint de twijfel voor een derde toe te slaan. Maar goed, dat is over een paar maanden ook wel weer anders Mama van Joris ( 13 november 2007 ) en van Sophie ( 16 april 2010 )
Ik heb er 3 en wij zijn nu bezig voor een vierde. De overgang van 1 naar 2 was veeeel moeilijker dan van 2 naar 3. Je rolt er vanzelf in. Het enige lastige is vervoer en dat ik ze allemaal in de peuter/kleuterpubertijd heb.
Ik heb er 4 en ga nu voor de 5e. Druk? Welnee joh! okee soms dan.. Maar ik vind het heerlijk. Het enige waar ik beetje tegen op zie is dat de jongste 1 jaar is. Dus mocht ik zo gezegend zijn om snel zwanger te worden. Dan vind ik het leeftijdsverschil in het begin niet zo praktisch. Maar als ze dan straks weer wat ouder zijn is dat juist wel weer leuk. Wat wondertje4 zegt, daar ben ik het wel mee eens. Van 1 naar 2 vond ik ook best pittig maar van 2 naar 3 al wat makkelijker en van 3 naar 4 ook. Je groeit erin mee natuurlijk. Hopelijk dat van 4 naar 5 ook zo verloopt.
Wij gaan sinds 2 maanden ook voor een derde kindje. Toen ik zwanger van de tweede was, hebben wij vaker gezegd dat wij een 3de wilde. Toen de tweede eenmaal geboren was, waren we het er snel over eens dat het erbij zou blijven...maar hier zijn wij toch op terug gekomen. De jongste is nou 15 maanden en het is dus een stuk rustiger...het lijkt ons heerlijk om 3 wondertjes te hebben rondrennen. Ik vind zwanger zijn geweldig en ik wil het graag nog een keer meemaken. Ze zeggen dat je het gevoel moet hebben dat het gezin compleet is en dat heb ik helemaal niet. Ik heb met 2 mensen gesproken die 3 kinderen hebben en die zeggen ook dat het verschil tussen 2 en 3 niet groot is, alleen financieel merk je het natuurlijk wel. En Lycke wat jij schrijft is heel herkenbaar...als we een slechte nacht hebben gehad vraag ik mij ook wel eens af of het verstandig is, maar zoals jij schrijft : dit gaat ook over en is maar een fase (hopen wij dan haha). Kortom wij gaan echt voor een 3de en verheugen ons er erg op en hopen natuurlijk dat het snel raak is. Ik heb net mijn vruchtbare dagen achter de rug, wij hebben flink geklust, dus nou maar hopen dat het raak is. Mijn man denkt er trouwens hetzelfde over als een paar hier.....als ik 3 kinderen wil vindt hij het prima. Ik vind het zelfs nou heel opvallend dat hij er meer mee bezig is dan bij de andere 2. Hij vraagt echt of ik in mijn vruchtbare dagen zit enzo, bij de andere 2 zei ik het en dan klustte wij. Ik wens iedereen heel veel succes.
hoi hoi wij zijn ook bezig voor een derde mijn oudste is 2jaar en 9 maanden en de jongste is 8 maanden dus lekker druk allemaal maar mijn verlangen naar een derde is heel groot gebleven toen de jongste geboren was wist ik dat ik er nog geen afschijd van kon nemen ik heb een meisje en een jongetje ik vond het toch wel goed zo dacht ik maar mijn gevoel bleef maar zeggen dat ik er toch graag een derde bij wou heb er met mijn man goed over gesproken en we zijn gelijk voor een derde gegaan en zitten nu in ronde 1 over 3 dagen mag ik testen dus wel spannend weer als het snel mag lukken wordt het wel heel druk maar vind het als ze wat ouder zijn erg leuk dat ze zo dicht op elkaar zitten