Mijn oudste zoon gaat sinds een tijdje naar de PSZ. De eerste twee weken vond hij het leuk, maar daarna (en zeker nu na de herfstvakantie) wil hij er niet meer heen. Het is niet dat hij het niet naar z'n zin heeft, maar het is puur het erheen gaan en dat hij daar dan achterblijft terwijl ik weer weg ga. De juf zegt ook dat zodra ik weg ben, er niets meer aan de hand is en hij vrolijk meedoet met de rest van de groep. Ik zet hem dus gewoon achterop de fiets of in z'n autostoel (dit vaak tijdens hevig verzet van mijn zoon) en breng hem gewoon heen. Mijn moeder past vaak even op de jongste als ik de oudste heen breng, omdat ik geen oog voor beide kan hebben als de oudste tekeer gaat of er tussenuit wil sneaken. En zij vind dus dat ik veel te hard ben tegen mijn oudste zoon. "Zíe je dan niet dat hij niet wil?" - Ja natuurlijk wel, maar ik vind niet dat het aan hem is om te bepalen wanneer hij wel of niet gaat. "Bel toch op en zeg dat hij thuis blijft", zei ze vandaag. - Nee, dat doe ik niet. Hij is niet ziek en kan dus gewoon heen. Ik heb hem dus gewoon gebracht en zodra we in de klas waren, en ik zijn hand streelde toen ik nog even met de juf praatte, werd hij al weer rustig. Er was al niets meer aan de hand toen ik weg ging. Als hij nou de hele tijd onhandelbaar was op de psz, dan had ik misschien gezegd "Oke, we stoppen er even mee en proberen het na de kerstvakantie weer". Maar zodra ik weg ben, is hij alles al weer vergeten. Hij doet leuk mee en als ik hem kom ophalen zie ik altijd een vrolijk kind die het leuk heeft gehad. Maar mijn moeder vind mij dus veel te hard en is vandaag zelfs boos naar huis gegaan nadat ik mijn oudste had gebracht, met de mededeling "Ik kom wel weer terug voor N als jij D moet ophalen". Ik was echt stomverbaasd. Het is natuurlijk niet léuk om hem op deze manier te moeten brengen, maar ben ik nu écht te hard voor mijn kind??
Ik zou je moeder lekker in de stront laten zakken met haar advies, want daar word jij alleen maar onzeker van, meid! De methode van jou erschilt nu eenmaal met je moeders methode! Ik vind je helemaal niet streng! Het is de eerste periode gewoon even doorbijten, was hier met m'n oudste ook zo en ik verwacht met de jongste straks niks anders. Uiteindelijk kan hij je gewoon blij uitzwaaien, want zoals je zelf al zegt, zeggen de juffen dat het over is wanneer je weg bent. Komt vast goed, joh!
nee hoor, ik vind van niet. zeker omdat je zegt dat zogauw jij je hielen hebt gelicht, hij lekker gaat spelen en het naar zijn zin heeft. Je zou misschien wel eens op een rustig moment een gesprekje met je zoontje aan kunnen knopen, misschien kom je er achter waarom hij bij vertrek zo z'n hakken in het zand zet (weet niet of dat lukt hoor, bij een peuter) Wat je moeder betreft, ik vraag me af waarom zij zo fel reageert eigenlijk.... jij enig idee?
Over een tijdje zul je zien dat het beter gaat, het lijkt me een soort verlatingsangst. En zal hij nu wat meer moeten wennen aan het wegbrengen. Het gaat weer over.
hier precies hetzelfde! ook heb ik nu overal waar ik hem naartoe breng naar oma of even bij een vriendin bijv krijst hij alles bij elkaar hij wil met mama mee! zelfs als ik ga werken en papa blijft bij hem krijst hij alles bij elkaar! ik persoonlijk vindt het ergggg moeilijk! deze periode maar ze zeggen dat het over gaat dus hier zetten we ook door met de psz!
Ik vind niet dat je te streng bent. Snapt je moeder wel dat hij daar gewoon normaal doet en het naar zijn zin heeft. Anders laat je haar eens meegaan met wegbrengen. Dan ziet ze het! Finn heeft een korte periode gehad dat hij dat ook deed. Nu is het andersom...als ik hem op kom halen wil hij niet mee! Ik snap dus dat het vreselijk is, maar je doet er zo weinig aan. Je kan hem moeilijk niet laten gaan. Kan natuurlijk wel, maar soms moeten ding nou eenmaal. Over een paar jaar moet hij naar school omdat hij leerplicht heeft, dan kan je moeder ook moeilijk zeggen dat hij thuis moet blijven omdat hij geen zin heeft! Succes meid!
nee hoor vind je niet hard voor je kindje, hij moet het nog leren dat het juist als leuk ervaren mag worden en dat jij hem altijd weer komt ophalen. eens moet hij eraan geloven en dit is een zetje in zn rug om te wennen want daarna zal hij naar de kleuterschool gaan en tegen die tijd is hij het vast gewend. Ik zou je moeder gewoon uitleggen wat je doel erachter is en dat je het zelf ook rot vind maar jij wilt dat je zoon dit leert en als positief gaat ervaren. Ik denk dat als je eraan toegeeft dat je dan nog meer last krijgt om het er na de kerst weer heen te brengen en hij denkt als ik tegenstribbel hoef ik niet meer..... Bij de psz van mijn dochters zie ik ook vaak kindjes die hetzelfde doen als jou zoontje en ook de juffen zeggen zodra de moeder of vader weg is is het kindje weer rustig en lekker aan het spelen... mijn oudste heeft dit ook een tijdje gedaan en wat ik elke keer weer herhaalde was dat ik haar straks weer kom ophalen en dat zij lekker mag gaan spelen of knutselen, verven en dan een mooie tekening voor mij maakt heeft ook een paar weken geduurd voordat ze dat niet meer deed hoor.... sterkte ermee want leuk is anders!
ik vind je niet te hard hoor kindjes van deze leeftijd moeten leren nu meer los te staan van hun mama het mag dan ook max 20 minuutjes duren dat huilen en krijsen maar wat je al zegt het is over zodra hij er is hier hebben we het ook een paar weken gehad maar nu gaat ze weer zonder problemen
Ik ben blij dat jullie niet vinden dat ik te streng ben. Ik vind het gewoon erg jammer dat mijn moeder zo reageerde. Dat maakt me aan het twijfelen over mezelf, terwijl ik wel volledig achter mijn aanpak sta! Ik heb al een paar keer geprobeerd met mijn zoontje te praten, maar op een moment dat het niet aan de orde is heeft hij ook geen problemen met de peuterspeelzaal. Telkens als het weer tijd is om erheen te gaan begint hij weer met tegenstribbelen. Ik weet ook niet waarom ze zo fel reageerde. Misschien dat ik te bot reageerde toen ze voorstelde om hem maar thuis te houden? Ik weet het niet... Ben me er niet bewust van dat ik haar boos heb gemaakt ofzo. Zo denk ik dus ook. Dán kun je ook niet meer zeggen "Je hoeft niet hoor, als je geen zin hebt". Daarbij vind ik het ook geen goed voorbeeld voor m'n kind als ik hem nu thuis zou laten omdat hij geen zin heeft. Ik ben ook zeker niet van plan om er mee te stoppen en na de kerstvakantie weer proberen. Dat had ik misschien overwogen als het de hele tijd op de psz mis zou zijn en de juffen meer met mijn zoon bezig zouden zijn dan dat ze de groep zouden kunnen begeleiden, maar omdat hij het gewoon wél naar z'n zin heeft als hij er eenmaal is, is stoppen geen optie voor mij. Ik vind het gewoon jammer dat zij zo reageert tegenover mij, dat ik te streng ben voor mijn zoon. Vroeger had zij ook regels voor mij om me aan te houden, maar blijkbaar 'mag' ik ze niet voor mijn zoon hebben... Gelukkig herkennen een aantal van jullie het probleem, en gaat het nu allemaal goed met de kids op school/psz/kdv. Ik zet gewoon door en ik denk (hoop ) dat het snel beter zal gaan, want 'leuk' is anders natuurlijk...
Hier ook een dochter die iedere keer huilt als ik haar wegbreng naar het KDV. Ook zij is het na 5 min. vergeten en vrolijk de rest van de dag. Je hebt het goed gedaan door hem gewoon te brengen. Geef je hem zijn zin, dan blijft hij dit waarschijnlijk doen.
Nou, misschien wil je dit niet horen maar ik vind je dus wel te hard. Isabella was met 2 jaar en 3 maanden ook naar de PSZ. Dat ging niet goed. Ook niet willen et cetera.. Ik heb toen wel besloten om even te wachten. Met 2 jaar en 8 maanden weer geprobeerd. En toen ging het gewoon helemaal goed. Ik kan me dus meer vinden in de reactie van je moeder. Zijn zin geven lijkt mij wel erg ver gezocht op die leeftijd.
Nee, ik vind van niet. Het is voor mijn gevoel een kwestie van uitproberen, grenzen opzoeken, bekijken wat hij zelf kan bepalen in jullie gezin. Onze zoon doet dit ook bij het KDV. Zegt dan; Nee, ik wil niet naar de kindjes. Paar keer wel. Uitleggen dat ik weet dat als hij er is, hij het dan wel weer leuk vind. En idd, eerst even verlegen binnen, maar ik blijf dan even 5 minuutjes bij hem, ff weer wennen voor hem. Hierna gaat hij zelf lekker spelen, en zegt gezellig doei tegen me. Dus; nee, ik vind niet dat je te hard ben. Je zou kunnen overleggen met de leidster of zij het idee hebt dat er wat gebeurd is daar. Want miss is het wel ergens op gebaseerd. Maar als je dat uitgesloten hebt (wat je eigenlijk al zegt), dan zou ik het zo blijven doen.
Maar hoe was het als ze er was? GIng het toen wel goed? Miss vind je kleintje het wel wat spannend in het begin, maar vind het daarna geweldig. Is toch ook jammer als je haar dat ontneemt op dat moment? Bedoel, ze leren ook zoveel dan. Maar het moet hoe dan ook goed voelen. En mijn verhaal met het KDV is wat anders dan de PSZ. Omdat ik het KDV nodig heb om te kunnen werken.
@ Bosi Onze zoon is wel al 2 jaar en 8 maanden hoor. Hij is vrij laat pas begonnen op de psz, vanwege de zomervakantie die hier vrij laat was. En het 'niet willen' is echt puur alleen het er naartoe gaan. Zodra we er zijn, word hij al rustig en dan doet hij ook goed mee in de groep. En als ik hem kom ophalen is hij altijd vrolijk en heeft hij het leuk gehad. Hij vertelt op de terugweg naar huis ook altijd wat hij heeft geknutseld, of over iets anders dat hij heeft meegemaakt. En ik denk persoonlijk wel dat hij doorheeft wanneer we hem 'zijn zin geven'. Dit hebben wij een tijd geleden ook gemerkt met het gaan slapen. Zodra we 1 keer meegingen in wat hij wou, wou hij dit iedere avond. @ Danielle Ik heb het er inderdaad wel met de juffen over gehad, maar zij denken ook dat het echt het moment van 'afscheid nemen' is waar hij tegenop ziet. Zodra hij er is, is het al snel weer over. Mocht het zo zijn dat het echt niet goed gaat dan bellen ze me. Ik ben nog maar één keer gebeld, en dat was met de mededeling dat ik me geen zorgen hoefde te maken, want dat hij al lang alles was vergeten en leuk zat te spelen met de andere kinderen.
Ik vind persoonlijk sowieso voor de 2,5 veel te vroeg. Kinderen moeten al zoveel. Isabella ging ook 1 dag naar mijn schoonmoeder met haar nichtjes dus veel "ontnam"ik haar zeker niet. Ze is nu 4,5 en zit op school. Ze loopt in alles voor dus ze heeft niks gemist in 6 maanden nog even lekker thuis. Maar goed, ik heb natuurlijk alle tijd ( ben thuis) en ben nogal actief met de kinderen ( leer ze zelf heel veel) dus misschien is dat dan anders. TS: jij kent je kind natuurlijk het beste. Maar je moeder snap ik ook wel. Ik denk er gewoon anders over. Ik vind 3 jaar een mooie leeftijd om te beginnen. Maar goed, er zullen natuurlijk altijd kinderen zijn die eerder er aantoe zijn.
Punt is denk ik ook meer dat ze graag in dr eigen waarde gelaten wil worden qua beslissingen.. Ik ben ook weleens geïrriteerd als iemand blijft volhouden dat ik iets verkeerd doe met mijn dochter en ik vind van niet. Regelmatig vinden mensen (vooral opa's/oma's) ons veel te streng. Wat ze vergeten is dat manlief en ik toch product zijn van hun opvoeding. Dat streng komt ergens vandaan. Maar ik ben nu groot en ik weet vrij goed wanneer iets genoeg geweest. Gelukkig is manlief het meestal met mij eens op zo'n moment en dat scheelt een hoop. Natuurlijk mag iemand er wat van zeggen maar het jouw kind en jouw opvoeding. Vinden vader en jij dat hij gewoon kan gaan; dan is dat zo.
@ Bosi Natuurlijk kan het zijn dat jij er anders over denkt. Geen probleem. Ik ben ook thuis en doe ook heel veel met de kinderen, maar ik kreeg de afgelopen maanden steeds meer het idee dat D aan een nieuwe uitdaging toe was. Ik kon hem niet in die behoefte aan uitdaging voorzien door nieuwe, moeilijkere puzzels of spellen. Puzzels had hij na 1x al door en was dus meteen geen uitdaging meer. En sommige moeilijkere spellen waren toch nog té moeilijk... Op de psz leert hij echt omgaan met leeftijdgenootjes - van zijn kleine broertje kon hij het altijd redelijk gemakkelijk 'winnen'. Maar ik geloof ook absoluut dat elk kind anders is en dat het dus ook kan verschillen wanneer een kind toe is aan de psz. Ik denk alleen dat mijn kind er wel echt aan toe is, want sinds hij naar de psz gaat 'verveelt' hij zich minder snel thuis met zijn eigen speelgoed en houdt hij duidelijk meer rekening met zijn kleine broertje dan daarvoor. @ Saskia Dat is zo. Ik vind het niet erg dat mijn moeder ergens anders over denkt dan ik, maar ik vond het echt niet leuk dat ze zo boos werd. Opa's en oma's zijn altijd minder streng dan de ouders (en dat mag ook best), maar wij zijn wel degenen die de beslissingen nemen wbt de opvoeding. Vroeger was mijn moeder ook strenger tegen mij dan ze nu is tegen mijn kinderen - maar ik vind het gewoon jammer dat ik van haar niet streng mag zijn; dat vind ze 'zielig'...
@ bosi Ik vind 2,5 helemaal niet te vroeg om naar een psz of iets dergelijks te gaan! Je zegt, kinderen moeten al zoveel, maar als ik naar mijn wervelwindzoontje kijk dan kan ik me niet voorstellen dat ik hem zo lang alleen thuis zou hebben. Hij gaat nu twee dagen per week naar het kinderdagverblijf en heeft daar de tijd van zijn leven! Hij mag overal in/op/onderdoor, alles mag open-dicht-open-dicht en dan ál die kinderen! Feest! Ik geef toe dat ik hem in eerste instantie nooit gebracht zou hebben als ik niet per se moest werken maar het heeft grandioos uitgepakt. En hij is nu pas bijna 11 maanden! @ ts Ik vind dat je moeder wel erg overdreven reageert, ik vraag me af waar ze zich mee bemoeit? Misschien kun je een keer (buiten de psz tijden om) een gesprekje met haar hebben om haar duidelijk te maken wat haar plaats is. Dat klinkt lulliger dan ik het bedoel hoor! Maar het feit is nou eenmaal dat jij de mama bent en zij de oma is, en ze mag zeker een compleet andere mening hebben dan jij en ze mag het niet eens zijn met jouw opvoeding, dat mag ze zelfs zeggen, maar ze is niet in de positie om kwaad te worden omdat jij niet doet wat zij wil. Verder zou ik inhoudelijk niet eens op de kwestie ingaan, dat is namelijk niet iets wat je met haar moet bespreken. Het zou zo moeten zijn dat je advies mag vragen en zelfs dan ben je nog niet verplicht om dat dan ook op te volgen. En zo zie ik het .
@ratatosk: mja ik was ook geen fan van kdv.. maar tegen de tijd ze een jaar oud was... was het altijd feest eigenlijk. Daarbij moeten ze helemaal niet zo veel op een psz.. het is vooral veel spelen en alvast leren in de kring te zitten. Maar het ene kind zal het er beter doen dan het andere.. dat is gewoon zo. Ook hier was ze zeker naar psz gegaan als ik thuis was geweest.. dat kind is niet te stoppen Ze had ze op het kdv zo ver dat ze haar letters gingen leren. En nu is ze helemaal into rekenen. Ook zaten er veel 2talige kindjes op het kdv... en is er een begin gemaakt met Engels.. Dat was echt heel leuk.. (ik zou zeggen "ietwat overdreven" was het niet dat ze het allemaal hartstikke leuk vonden!) Gelukkig gaan ze daar op school ook prima mee om dus dat is erg leuk voor zowel haar.. als voor ons Wij vallen weleens van verbazing van onze stoel omdat ze weer iets "geks" kan
@ Ratatosk Ik moet ook eerlijk zeggen dat ik ook best schrok van haar reactie gisteren. Normaal gesproken 'bemoeit' ze zich helemaal niet met mijn/onze manier van opvoeden. Mijn schoonmoeder is juist meer iemand die ons te streng vind, maar wij vinden dat zij juist veel te zacht is. Echt ALLES mag/mocht bij haar, omdat ze het zielig vond om onze kinderen ergens op aan te spreken. Bij mijn moeder mogen de kinderen meer dan bij ons (maar dat is volgens mij altijd zo bij oma's en opa's), maar ze probeert zich wel aan onze regels te houden. Waar dat 'gedoe' gisteren ineens vandaan kwam weet ik dus ook echt niet... Ik zal vandaag of morgen eens met haar gaan praten. Misschien zat haar wel iets anders dwars of was ze geïrriteerd om iets.