Ohja... diezelfde arts vond dat Louise te weinig woog en deed daar heel 'beschuldigend' over. Moest ik vertellen wat ze allemaal at/dronk op een dag. Ze zei, ja ze mag best 2 boterhammen met de lunch hoor. Toen heb ik boos gezegd, joh voor mijn part eet ze er 4, maar ik kan het er toch niet met geweld inproppen als ze eerste niet eens op wil eten. Gelukkig heb ik haar daarna nooit meer gezien.
Ik heb vorige maand te horen gekregen dat ik mijn zoon beter wat minder eten kan geven zodat hij snel weer binnen de lijntjes zou vallen qua gewicht! Hij was toen 8 weken!!!! Dat hij geboren is met 5120 gram doet er dan blijkbaar niet toe. Domme mensen
Ìk heb op het cb één keer mee gemaakt dat een moeder een standje kreeg van een arts -in de wachtkamer- waar iedereen bij zat. Een moeder was haar kindje aan het aankleden en toen ze klaar was, wilde ze de speen geven, maar ze stopte hem eerst zelf even in haar mond (om hem nat te maken denk ik, ik zie het iig wel vaker gebeuren...) en gaf hem toen aan haar kindje. Komt op dat moment een arts langs lopen en ziet dat gebeuren, zegt ie, "euhh mevrouw dat kan niet hoor!", u heeft allerlei bacteriën in uw mond!... bla,bla en nog een heel verhaal er achteraan. Nou ja, dat je dat geen goed idee vind oke. Maar loop dan even naar haar toe ofzo, maar tetter dat niet door de hele ruimte. Iedereen keek stomverbaasd. Hij zette die moeder echt te kijk vond ik. Zij was zich van geen kwaad bewust en werd rood tot in d'r nekharen. Ik had gewoon met haar te doen.
Oh ik schrik gewoon van de opmerkingen.... Helaas heb ik ook ervaring.... Laatste tijd veel zorgen gehad om ons zoontje, hoofdje aan de te grote kant, te klein aangelegde hersentjes, te veel hersenvocht, grote onderzoeken, afplatting hoofdje, redressiehelm.... Ik wil dus goed zijn hoofdomtrek in de gaten houden en gaf dit aan. Zegt de verpleegkundige dood leuk dat het niet erg is dat zijn hoofdomtrek op de 1+ lijn zit. Echt, je kan soms beter tegen een boom gaan praten!
Ik heb een keer meegemaakt dat ik langs moest voor controle met onze dochter. De dag voor het bezoek valt ze hard tegen de kast waardoor ze een tand door haar lip had. Hafijn, volgende dag wij erheen. Die arts had volgens mij haar dag niet en schrijft wat dingen op en vraagt tussendoor kortaf hoe het gaat en ik vertelde nog dat ze de dag ervoor gevallen was en een tand door haar lipje had. Ze stopt vervolgens met schrijven en dus "kwakt" K. zo op de tafel en voelt aan alles. Dochter begint te huilen want die heeft er geen zin in. Vervolgens duwt ze zo haar vingers in haar mondje om tanden te voelen, dus zo op die kapotte lip! Dochter nog harder huilen en die duwt met haar handjes de handen van die arts weg. Zegt ze tegen me: "dit kind houdt niet van aanraking"! Ik was echt met stomheid geslagen.
ik ging voor de baby voor de 2de keer en oudste was mee. oudste kan erg aanwezig en druk zijn, gwn een ondernemend wijs typetje.. mvr CB bood aan kind in therapie te stoppen vanwege gedrag...pardon!!! en toen: ja maybe ff laten testen op adhd?? OMG, ze ging maar door over de oudste tijdens consult vd baby en maar aandringen notitie maken, info meegeven, verpleegkundige thuis langs sturen etc. Ik zei op een gegeven moment: het is een kind en lekker levendig en speels dat wil niet zeggen dat er een steekje los is of dat ie adhd heeft ( ze deed en keek me zoontje aan alsof ie iets vreselijks was ) t deed me echt zeer en was zeer kwetsend al die opmerkingen!!! Ze deed echt alsof mijn zoontje abnormaal was als ik eraan terugdenk en dat terwijl zoonlief gwn met van alles speelde, ontdekte, op en neer rende in de kamer, van alles kwebbelen etc en 1x hard gilde en op de grond rolde omdat ie de kamer niet uit mocht om in de hal te spelen Nee ook ik ben geen CB fan, weten zogenaamd alles beter, dringen je dingen op etc.. Maar wat lees ik nou bij een mama je kindje in campingbed in schuur laten slapen zodat je zelf ff rust hebt???!! OMG mogen ze dat echt aanraden joh, my goddddd
Wij mogen volgende week weer naar het cb. Na het laatste bezoekje gaan we met tegenzin.... Ons mannetje heeft vaak uitslag. Hiervoor hebben we tot vorige maand bij de kinderarts gelopen. Eerst dachten ze aan een kma, maar uiteindelijk blijkt hij gewoon gevoeliger te zijn voor allerlei prikkels. Vorige maand moesten we naar cb en had ons mannetje flink wat uitslag. Ik was die ochtend voor de zekerheid nog naar de ha gegaan (wilde kinderziekte uitsluiten). Hij gaf aan dat het door verminderde weerstand kwam (tandje, verkoudheid). Mevrouw van het CB werd helemaal hysterisch bij het zien de uitslag. Ze had het nog nooit zo erg gezien. Het moest een ernstige allergische reactie op voeding zijn. Ze wilde niets weten van de diagnose die de kinderarts van het ziekenhuis gesteld had (geen voedselallergie!). Ze begon een kruisverhoor over voeding. We vertelde wat hij allemaal te eten kreeg. Bij het woord vis rolde haar ogen bijna uit haar ogen. Ze stond erop dat de kinderarts van het consultatiebureau erbij gehaald zou worden en wij naar de dietist moesten. De kinderarts van het cb nam de telefoon gelukkig niet op en wij weigerde naar een dietist te gaan. Wij zijn bij het introduceren van voedsel zeer goed begeleid door onze eigen kinderarts. Haar advies stond lijnrecht tegenover die van de huisarts en onze kinderarts. Daarna maakte ze de opmerking dat wij zelf maar moesten bekijken. Vervolgens begon ze over de ontwikkeling. Volgens haar liep hij voor op de ontwikkeling, omdat hij al achter de loopwagen loopt. Ze vroeg of hij kon zitten. Ik antwoordde eerlijk dat hij alleen vanuit stand op de billen gaat zitten en of als we hem zelf op op de billen zetten. Ze begon weer hysterisch te doen en verweet ons dat wij zijn ontwikkeling zouden belemmeren. Wij mochten hem nooit meer op de billen zetten. Ik ben nog net niet huilend naar huis gegaan. Wat voelde ik me een slechte moeder. Een week later durfde ze ook nog op te bellen om te vragen hoe het met Rowen ging. Natuurlijk ging het prima. De volgende dag was de uislag verdwenen en ons mannetje een tandje (zijn 1e) rijker. Ze had per post informatie van de huisarts en de kinderarts ontvangen en gelezen dat beiden niet denken aan een voedselallergie, maar ons mannetje gewoon wat overgevoelig is. Mijn vriend gaf aan dat het jammer was dat ze ons niet gewoon op ons woord geloofde. Als klap op de vuurpijl zei ze: En toch denk ik dat het een voedselallergie is!
Van mijn buurvrouw... Haar zoontje van 2 is vrij lang voor z'n leeftijd en dat vond de cb arts ook, zegt ie: "ik verwacht dat hij daar later veel problemen mee gaat krijgen... maar dat zullen jullie vroeger zelf ook wel gehad hebben" .....Huh??? (ze zijn beiden 1.80 ofzo) Ha,ha Deze opmerking sloeg kant nog wal.
pffff.... heb hier met "al mn kinderen"... zoveel domme adviezen gehad, dat ik het echt niet meer weet.... mn oudste woog te weinig, maar ik gaf hem voeding te veel... verder word je behandeld of je "uit een ei komt"... en niets weet.... toch was wel het toppunt dat een cb-medewerker bij mij op geboortebezoek kwam bij dochter, het traphekje niet dicht deed, waardoor mijn peuter echt bijna van de trap af pleurde... en vervolgens mij met een staal gezicht het boekje "veilligheid in huis" overhandigde.... gelukkig heb ik 9-10 maanden lang borstvoeding gegeven... dus hadden ze met deze spruit die 10,3 kilo woog met 6 maanden tot nu toe geen opmerkingen.... mn jongste woog nu al 13,5 kilo... (kleding 92/98) en mag volgende week weer.... en kijk er nu dus al naar uit.... hopelijk heb ik de verpleegkundige die zelf duidelijk te hoog in haar BMI zit... , die heeft niet zo snel commentaar....
*zucht*.. Ons geweldig CB.. 1. Ik heb na de bevalling een depressie gekregen. Ik krabbel op, ben nu nog met de ruwe randjes bezig.. (tussen de relatie met mijn zoontje en mij is nooit iets mis geweest. Ik had moeite met de wijze van bevalle) Zegt dat mormel de laatste keer; 'Ik vind je nu, je opkrabbelt uit je depressie, opvoedwaardig'. Ik heb haar medegedeeld dat ik niet gediend ben van zulke opmerkingen :x 2. Ze mij een extra cursus wilden aanbieden om een betere band te krijgen met mijn zoontje, weer vanwege die rot depressie. 'Met de band tussen mijn zoon en mij is niets aan de hand. Ik heb de depressie door de manier van bevallen. Niet door bevallen.' 3. Mick moest veel hoesten.. Zij vond dit niet goed klinken, wij vonden het gewoon een verkoudheid, direct naar de arts, direct naar de KA. Hartfilmpje etc, wij hartstikke in de stress.. Blijkt; Gewoon verkouden. 4. Mick zijn fontanel zou al dicht zijn bij 6 maanden. 'Dat is niet goed, hij kan een achterstand en een hersenbeschadiging oplopen. Maar ik kan er verder niets over zeggen, ik ben geen arts. En de arts is op vakantie.' Ja leuk maar nu kun je me echt meer informatie gaan geven! Degene die weegt en meet zei nog; 'Lijkt alsof ie nog open is hoor'.. Thuis voelt mijn man; Gewoon open. Wij de week erna weer naar het CB voor de controle van zijn hoofdje. Andere arts; 'Fontanel is gewoon open hoor mevr. Maar ik maak een melding van de verpleegkundige.' 5. Mijn zoontje krijgt teveel voeding binnen, mag ik er een fles afhalen of is dit te vroeg? Zij; Nee geen fles eraf! Geef hem maar een boterham erbij!' Ja.. Dat was ook echt antwoord op mijn vraag.. Neeee.. Ik ben geen fan van het CB. En al helemaal niet van onze verpleegkundige.. Heb ook geweigerd om nog geholpen te worden door haar. Flikker op.. Stom mormel..
bij 14maanden controle: Daniël praat zo weinig omdat we varen. Door de herrie van de moter kan hij ons niet verstaan... ten eerste zijn er eisen voor het geluid in de woning, en ten tweede pas je automataisch je volume erop aan dat de moters draaien....
Ag.. af en toe! Zo begon ze te klagen dat; Esmée te veel tandjes heeft voor haar leeftijd (8 stuks?) en Te veel woordjes zegt.. tjaa..
Soms heb je ook gewoon zin om een dom antwoord terug te geven.... "o dan trek ik er wel een paar tandjes uit en doe ik een stuk ducktape op dr mond"..... o is hij/zij te groot... "zullen we dan een stukje aan de bovenkant of aan de onderkant eraf halen..?."
Pfff het CB... Ik ga erheen voor het wegen, meten en de inentingen. Luister naar wat ze te zeggen hebben en als ik er wat mee kan is het mooi meegenomen. Maar de meeste dingen gaan het ene oor in, andere oor uit. Ze zeggen altijd allemaal iets anders. De laatste keer zei de VP: "Hij loopt wel ver voor op zijn ontwikkeling, hoor." Op zo'n verwijtend toontje. Ja eh, wat kan ik daaraan doen dan?
Mn meisje is 5 wkn te vroeg geboren zeiden ze bij de eerste controle lachen dat kan ze vast nog niet. Waarop mn meisje gelijk begon te lachen ( of ze t aanvoelde). Een vriendin noemt ze niet voor niks het consternatiebureau. Altijd wel gezeik!
Ze hebben 1 lijn en al die kindjes moeten aan die ene lijn voldoen.. Zit je er onder of boven is het al niet goed.. Wij gaan gewoon verder met Pokon geven..
Ik: Ik ben met dochter naar osteopaat geweest voor haar voorkeurshouding CB: waarom gaat u in godsnaam naar die kwakzalver? Ik: Omdat ze nu wel van de voorkeurshouding af is en dat de fysio niet is gelukt CB: stil Uw dochter is veel te lang voor leeftijd! Ja dus?
Ligt geheel aan het cb, hier 2 minikindjes en nog nooit commentaar gehad. Nouja 1 na laatste keer met zoonlief wel van de invalarts, onze eigen verpleegkundige vond het gewoon goed gaan de laatste keer. Ik kreeg van die invalarts ook al wurgneigingen: tja wat ik ik eraan doen dat hij te klein is oprekken en gewichten aan zijn voeten hangen. Of ik hem wel genoeg eten gaf: nee sla hem standaard over, bespaard zo lekker. Maar over de mensen hier geen kwaad woord, alleen dat de artsen nogal vaak wisselen.
Ja, dat met die osteopaat had ik ook. Wij naar de osteo voor die voorkeurshouding, na 1 keer was er al verschil. Begonnen ze op het CB te miepen dat dat ook wel bij de fysio had gekund. 't Is nooit goed daar...