Ik kan er met niemand echt goed over praten omdat ze het niet zelf hebben meegemaakt dus probeer ik het hier even van me af te schrijven. Dolgelukkig waren we toen we 20 oktober een positieve test in onze handen hadden na 2 eerdere miskramen. Ongeveer 1 week naar de test kreeg ik krampen, iedereen zei maar dat ze erbij hoorden maar ik beleefde het anders, voor mijn gevoel was het niet zoals de eerdere miskramen. Het ging mis dat wist ik zeker. De krampen werden steeds erger, zo erg dat ik er af en toe gewoon niet van kon lopen. 's avonds 31 oktober waren ze zo erg dat mijn vriend me naar de eerste hulp heeft gesleept. De arts dacht meteen aan een urineweginfectie en ging daarop controleren. Negatief. Vervolgens dacht hij aan een blinde darm ontsteking. Negatief. Ik vroeg nog op het niks met mijn zwangerschap te maken had, een bbz bijvoorbeeld? Maar dat leek hem sterk en hij stuurde me naar huis met een buikgriep! De dag daarna ging het redelijk goed maar 2 november ging het mis. Toen ik 's ochtends thuis kwam nadat ik mijn dochtertje op school had afgezet voelde ik me van de pijn weg zakken. Ik belde snel mijn vriend en de huisarts terwijl ik op de grond lag van de pijn. Ik kon direct bij de huisarts terecht. Hij zag meteen dat het niet goed met me was en belde naar het ziekenhuis. Hij was woedend toen ze zeiden dat ik op 3 november maar eens naar het ziekenhuis moest komen, hij wilde dat ik direct daarheen kon gaan, na wat heen en weer "geschreeuw" mocht ik direct door naar het ziekenhuis. In het ziekenhuis ging het allemaal heel snel, ze maakten een echo, namen wat bloed af en een plasje en vrijwel direct daarna stonden ze al klaar met een operatiejasje. Ik werd met spoed geopereerd. Bang was ik niet, ik wilde van de pijn af, dat het niet goed zat wist ik al. Nadat ik terug kwam van de uitslaapkamer kwam de arts naar me toe. Ik heb veel geluk gehad, er zat al heel veel bloed in mijn buik. Als ik niet met spoed geopereerd was had het anders kunnen aflopen. Mijn linkereileider hebben ze niet kunnen redden. Rechts konden ze mijn eileider en eierstok door verklevingen niet zien. Aan mijn darmen en lever zagen ze ook verklevingen. Ik kon eigenlijk alleen blij zijn dat ik van de pijn af was. De emotionele klap komt nu. Er zijn hier vast vrouwen die ook zoiets hebben meegemaakt, hoe hebben julllie dit verwerkt? Sorry dat het een beetje een lang verhaal is geworden
Ik heb je verhaal gelezen en kreeg er kippenvel van. Ik heb het niet meegemaakt maar wil je wel heel veel sterkte wensen.
Hallo Kim, wat triest dat je het ook mee moest maken. Ik zit er zelf ook nog middenin, op 30 okober werd er bij mij een EUG geconstateerd, ik weet tot vandaag nog niet waar het zit, maar ik denk in me rechter eileider, daar voel ik de meeste steekjes. Het was voor ons de eerste keer dat we probeerden om zwanger te worden. Bij mij hebben ze gekozen voor MTX injecties, omdat ik niet zo'n buikpijn had en een laag Hcg waarde. Maar na 2 kuurtjes ging ik ook onderuit en dacht dit is het dan.. Nu is het einde in zicht, mijn Hcg zit nog maar op 235 ipv 1700 en de verwerking begint nu pas te komen Ben vandaag weer tante geworden van een schat van een meid maar kan me gevoelens niet in oorde krijgen. Het wordt nog een lange weg te gaan.. Ik wens je heel veel sterkte en beterschap. Er zijn hier genoeg dames die dezelfe meegemaakt hebben, wij zijn niet de enige en laatsten helaas
Meid, wat balen, wat verdrietig allemaal. Ik heb het zelf ook meegemaakt en heel veel andere meiden hier. Kijk maar eens bij de 'zwanger worden' clubs en dan heet het topic ' zwanger worden na een bbz'. Hier schrijven veel meiden die dit hebben gehad. Je bent van harte welkom om daar je verdriet te delen, vragen te stellen en mee te kletsen. Veel sterkte, het kost veel tranen. Liefs!!
Bedankt allemaal meiden! @kajah; wat vreselijk ik hoop dat Je hcg snel helemaal laag is. bij mij begint het verwerken nu ook pas maar ik weet niet zo goed hoe. Alles en iedereen om me heen is zwanger dus dat herken ik ook zeker, rond de 20e dec ga ik ook weer tante worden, dat zal weer ff slikken zijn. ik wens jou ook heel veel sterkte en beterschap! @bellerose, ik zal zeker eens een kijkje nemen in dat topic. Mss tot daar
Hier hetzelfde... Ik ben nog aan het herstellen... Maandagavond laat is mijn eileider gescheurd... Ik wil iedereen veel sterkte wensen! Liefs, Lobke
Lieve Kim, hoe gaat het nu met je? Was zomaar benieuwd of je het topic hebt kunnen vinden? Wilde je nog graag vertellen dat ik zwanger ben geworden van een eitje van rechts (gezienn op echo). Ik heb rechts geen eileider meer. Hij is dus opgevangen door de linker eileider. Ik hoop dat dit je een klein beetje vertrouwen kan bieden voor de toekomst. Mocht je vragen hebben laat maar weten hè?! Knuf! Lobke, ook heel veel sterkte en beterschap voor jou!
Heel veel sterkte. Ik heb t zelf ook meegemaakt. Bij mij is de eileider gespaard, maar dit verhoogt wel de kans op herhaling. 2 maanden na mijn operatie was ik weer zwanger. Eitje vanaf de andere kant. Onze dochter is nu alweer 18 maanden oud. Veel sterkte met t verwerken van deze ingrijpende gebeurtenis. Houd daarnaast vertrouwen voor de toekomst.
ik weet hoe je je voelt. ik ben vorige week geopereerd. volgens de arts mag ik van geluk spreken dat ik het zelf nog heb gered. voor mij voelt het alsof het verdriet nu pas komt... de pijn van het verlies... ik hoop dat je het een plekje kan geven. sterkte! liefs, lobke
hoi kim en andere meiden. Na vorige week een aantal dagen veel pijn, ben ook ik afgelopen zaterdag avond nog geopereerd voor een eug. Eerst opgelucht dat ze wat hebben gevonden, en dan ook positief de ok ingegaan. Maar zondagmorgen werd ik wakker in het zh, en wat een leegte, wat een besef dat het gelukkige gevoel nu echt niet meer is. Het is nu maandag en voel me nog steeds erg leeg, ben echt ons kindje kwijt. Gelukkig hebben ze ondanks dat mijn li-eileider gescheurd was deze nog wel kunnen redden. Maar die leegte is erg moeilijk! Allemaal veel sterkte!
Er zijn dus laatste tijd heel veel dames met eug bijgekomen Even nog een vraagje, heeft 1 van jullie een cyste op de echo gezien. Dat is bij mij wel het geval, nu vraag ik mijn af of een bbz daardoor zou komen, lijkt me logisch, het eitje zit dan achter de cyste vast Of kunnen ze een cyste en eug door elkaar halen? Bij mij was op de echo geen eug te zien, wel een cyste van 4cm. Ik vroeg het nog aan de gyn, kreeg als antwoord 'die gaan we ook in de gaten houden'. Ik hoop dat het snel vanzelf verdwijnt, maar vraag me dus af of dit de oorzaak zou kunnen zijn?
Hey meid Heb net hetzelfde meegemaakt en weet hoe je je voelt. Ook linkereileider verwijderd en met spoed geopereerd. Had hier ook niet meer gezeten. Enkel de pijn ontbrak bij mij of ik heb een hoge pijngrens zeiden ze in het zh, want het kon niet dat ik met deze schade geen pijn had... Nu ben ik zwanger in de eerste ronde en met een eileider (vorige zs was met andere partner), dus ik wil je hierbij hoop geven dat het echt goed kan komen hoor.... al geloofde ik dat ook niet... Veel sterkte alvast meid!! Iemand zei hier nog iets van cystes. Als je eisprong gehad hebt, heb je altijd tamelijke grote cystes aan de eierstokken, dus lijkt me vrij normaal... Een bbz wordt vooral vastgesteld aan de hand van stijgend (maar niet voldoende) hcg en buikpijn...