Krumfrum, heb hier ook een kleuter van 5 rondlopen en dat is zeker zwaar! Heb het geluk dat mijn vriend hem naar school kan brengen. Ik haal hem op, hij zit op een internationale school en daar moeten ze overblijven.. en om 14.45 zijn ze dan vrij.. Zeker voor nu is dat ideaal.. Hij wil ook graag vriendjes meenemen maar dat zie ik echt niet zitten.. maar het voelt ook niet goed om telkens nee te zeggen.. je voelt je al zo schuldig.. ook tegen mijn vriend hoor, want die moet echt zo veel meer doen.. (mee naar zwemles altijd want dat trek ik gewoon niet) Komt jou zoontje tussen de middag thuis? Leuke plaatjes, reageer later ff op de rest..
Veel sterkte in deze tijd. Ik weet wat jullie doormaken. Ik heb twee kinderen waarbij ik bij beide zwangerschappen aan de sondevoeding zat, omdat ik zelf zo misselijk was dat er niets binnen bleef. Bij de eerste kon ik nog af en toe een stukje fruit, bij de tweede acht maanden niets. Ik wens jullie veel sterkte. Het is voor een goed doel, hou dat voor ogen!!!
mijn zoon komt inderdaad tussen de middag thuis. vandaag is mijn schoonvader hier in huis aan het "rommelen" in de tuin. en dus heeft hij vanmorgen mijn zoon weggebracht en gaat hem tussen de middag halen, eten boterham samen en brengt hem weer naar school. vanmiddag haalt mijn man hem op. dus vandaag is geregeld. maar nu de rest van de week nog. mijn schoonouders wonen op 20 min rijden van ons af en mijn ouders op een uur (dus dat is zeker geen optie en mijn vader heeft recent een 5 voudige bypass operatie gehad dus mag voorlopig niet rijden). vriendinnen hebben ook allemaal schoolgaande kinderen en wonen ook op uur rijden van hier af. vind het erg moeilijk om nu al tegen andere ouders te zeggen/vragen wil je mijn kind meenemen. hij zit net een week op school en ken niemand echt daar en om nou zo elkaar te leren kennen dat je gelijk iets verwacht van ze. morgen tussen de middag gaat hij overblijven (vind hij zelf helemaal geweldig denkt-ie). vind dat wel nog lastiger aan het hele verhaal eigenlijk. voor mijn gevoel komt onze 1e erg in het gedrang nu al op deze manier. maar goed. zaterdag een goede dag gehad en maar 3x hoeven overgeven !!!!!!!!!!! ik was helemaal blij....tot ik snachts overgevend wakker werd en niet meer gestopt ben met overgeven tot zondagnacht. pfff dat drukt je goede gevoel wel flink weer omlaag. vanmorgen mandarijntje erin gebleven gelukkig. nu mijn thee nog..... hoe gaat het met jullie meiden? misstiana, erg hoor dat je bij beiden aan de sonde gezeten hebt. drukt wel een enorme stempel op de roze wolk waar je op moet zitten. althans merk dat het hier al vaker een grijze stormwolk is ipv roze wolk.
Hoi dames, Ik ben nog steeds heel erg misselijk. Heb wel 2 dagen gewerkt en ging redelijk goed. Heb dus ook niet overgegeven. De dag erna ook niet maar sinds zaterdag is het weer feest. Elke maaltijd komt eruit. M'n maag en buik doen ook zo zeer van het spugen. Vandaag weer bij accapuntuur geweest dus hopen dat het iets verlichting geeft. Is echt niet leuk zo en kan ook gewoon niet meer positief zijn. Moet elke keer huilen en heb er geen zin meer in. Heb ook een vieze smaak in m'n mond bah. Hoop zo dat dit niet 9 maanden lang zo is. Heb ook zelfs als ik naar ZP ga dat ik denk aan de misselijkheid. Echt stom. Of als ik m'n bed zie dan denk ik daaraan. Zo heb ik dat met heel veel dingen. Nou dames ik heb weer genoeg geklaagd. Iedereen ook heel veel sterkte toegewenst
@sharmila vervelend dat je je nu weer erg slecht voelt. Misschien toch te veel gedaan met werk? en nu je weekend had dat het dan dubbel zo hard terugkomt. Ik herken aan mijzelf dat als ik druk ben dat het op het moment zelf redelijk gaat maar dat de klap daarna komt. Luister vooral goed naar je eigen lichaam! sterkte meid. @krumfum hoe is het nu met jou? lukt het weer om wat dingen binnen te houden @misstiana, jeetje jij hebt het zwaar gehad. Inderdaad het doel voor ogen houden is een goede, ook al is dat soms best moeilijk. @mopke nog steeds thuis? ik hoop het voor je! voor de meiden die kinderen hebben lijkt het mij inderdaad erg lastig. Wat jij zegt senna over vriendjes enz meenemen. Kan mij voorstellen dat je daar niet op zit te wachten en dat dit een dubbel gevoel geeft ook naar je kind toe. Misschien dan maar wat vaker bij vriendjes/vriendinnetjes gaan spelen. Over een tijdje is iedereen weer welkom, het is niet anders toch! denk aan jezelf. HIer vanmorgen alles er weer uit gespuugd. En moet zo eigenlijk even naar het werk om het één en ander over te dragen, hopelijk gaat me dat lukken. heb van het weekend ontdekt dat ik redelijk goed pepernoten binnen kan houden. Heb eergister een paar gegeten als avond eten en het is er gelukkig ingebleven. Helaas blijft de vieze smaak wel steeds terugkomen.
sharmila, gooi het eruit meid. goed dat je niet met je gevoel blijft zitten maar het gewoon opschrijft. tuurlijk huil je heel wat af met al dat gespuug !!! doe ik ook. voor die vieze smaak gebruik ik mondwater. na het overgeven even mee spoelen en de vieze smaak is TIJDELIJK verdwenen. komt wel weer terug natuurlijk, maar dan ben je er even vanaf. logisch dat alles zeer doet van het spugen, wat misschien iets verlichting kan geven is een lauw/warme kruik op je buik/maag leggen (niet te vol natuurlijk want dan drukt hij te hard op je buik wat ook niet fijn is). positief blijven is zo onwijs moeilijk op de momenten dat alles eruit komt, maar ik hoop dat je altijd aan het einde van de tunnel een lichtje blijft zien. wat mijn soms helpt is te denken dat de roze wolk van het zwanger zijn aan ons voorbij trekt, maar er straks een enorme grote dikke vette zachte roze of blauwe wolk voor terug komt als de baby geboren is. heb dat met de eerste daadwerkelijk zo gevoeld. na de geboorte voelde ik me fitter dan de 9 mnd zwanger zijn en voelde me zo goed dat in tegenstelling tot vriendinnen die net bevallen waren ik kon doen waar ik zin in had, eten wat ik wilde, vrijheid blijheid. en daar hou ik me nu aan vast. ook al duurt de tijd tot de bevalling nog heel lang. mopke, lukt het allemaal een beetje nog thuis of valt het je heel erg tegen? mij viel het de eerste dagen thuis wel erg tegen. je krijgt toch nooit de rust die je in het ziekenhuis kreeg. hoop dat het je wel goed af gaat meid. rose, lang leve sinterklaastijd !!! hoop dat je je straks bij elkaar geraapt krijgt om de overdracht te doen. en anders jammer dan hoor. zo moet je nu wel denken. je moet doen wat goed is voor jou en de baby (hoe makkelijk dat ook klinkt). senna, kan me zo voorstellen dat je geen behoefte hebt aan vriendjes. dat "geluk" heb ik dan nog. tis deze week de 2e week op school dus spelen met en bij is er nog niet bij en sowieso is mijn zoon geen samenspeler (hij is een apart kereltje met soms zijn eigen wereldje lijkt wel; erg pienter; kan goed doen alsof hij iets niet kan terwijl hij het wel kan; meer dan erg goed geheugen in detail tot soms wel meer dan een jaar geleden nog weten wat iemand droeg aan kleding bijvoorbeeld; grote moeite met snappen van emoties). dus daar kom ik goed vanaf. misschien kun je als je je wel beter voelt of na de bevalling hem een keer veel kindjes laten uitnodigen voor een zomaar feestje. wat ik wel merk is dat kinderen althans de mijne snel dingen accepteren zoals ze zijn. hier gaat het redelijk. heb vanmorgen mijn zoon zelf naar school gebracht en tussen de middag gaat hij voor het eerst over blijven zodat ik alleen vanmiddag hem hoef op te halen weer. benbenieuwd of dat voor mij genoeg rust geeft om iets binnen te houden vandaag. gisteren maar 2x gespuugd. merk wel dat ik het moeilijk vind om iets te eten of drinken gewoon uit angst dat het eruit komt. afgelopen week wel diverse malen tijdens het overgeven bloedneus gekregen. maar dat zal wel door de druk komen ofzo. hebben jullie ook last van je darmen? heb de hele dag buikpijn en mijn darmen zijn zo opgezet en vol met geitenkeutels zeg maar. en met veel moeite komt er per dag 1 zo'n keuteltje uit. had movilax (ofzoiets) gekregen van de gyn maar daarvan moet ik onwijs overgeven dus dat is geen optie meer.
wat een ongelovelijke oneerlijke wereld leven we soms toch in he. Ik heb 22maanden zo uitgekeken naar zwanger zijn, nu ben ik het en ben ik al ruim 9weken zo vreselijk slecht! Deze week nog maar weinig gespuugd maar lig dan ook de hele dag. Zodra ik in actie kom is het kokhalzen maar meestal niet spugen. Gister avond had ik zoooooo zin in een hamburger van de mac, schatje is er een gaan halen *wonen er 5min vandaan* en hij is erin gebleven! Mijn god wat heb ik genoten van iets warms en vlees na 9weken! Heb er ook goed op geslapen niet de hele tijd snachts wakker geweest door honger. Misschien vanavond weer??? Ik merk alleen dat als ik zoiets "vasts" eet het erg in me keel blijft hangen. Het gevoel zit er nu nog en is meer als 12u geleden! knuffel voor allemaal.
Dag meiden! Ik heb meegelezen maar even niet gereageerd. Bij deze (sorry als ik iemand vergeet): Krumfrum: hoe is het overblijven van jouw zoon gegaan? Zo zie je maar dat ook iets oudere kindjes lastig te combineren zijn met zoiets afschuwelijks als HG. Ik dacht er namelijk wel over na dat ik misschien langer had moeten wachten met zwanger worden zodat mijn dochter wat ouder zou zijn, maar er is gewoon geen ideale situatie... En je voelt je nog steeds belabberd lees ik. Bah! Dat van de darmen dat herken ik heel erg. Het lijkt wel of je daar ook nog eens beroerder van wordt. Ik gebruikte magnesiumtabletten. Dat helpt redelijk goed en zijn redelijk te doen icm misselijkheid. Sharmila: jij bent ook nog zo beroerd. Bij mij heeft de gyn aangegeven dat er een verband is tussen veel doen en de mate waarin je overgeeft. Misschien dat het voor jou verstandiger zou zijn om juist even niet te werken? Ik werk al 2 maanden niet meer vanwege HG. Ga nu heel langzaam weer opbouwen. Die associaties met misselijk zijn en overgeven had ik ook heel erg! Ik had een hekel aan ons huis (wonen er net een aantal maanden en ik ben normaal gesproken heel blij), aan de wc, ons bed etc etc. Het slijt wel gelukkig. Bezigbijtje: wat goed van die hamburger!! Het schijnt dat vet eten makkelijker erin blijft. Ik kon ook redelijk goed MacDo verdragen. Wat heel goed ging waren de garnalen. Oneerlijk ja, zo lang uitgekeken naar dit en dan maak je zo'n rotperiode door!! Ik hoop heel erg dat je ook nog een goede termijn zal hebben net als ik. Dan komt namelijk het geluksgevoel echt terug en kun je genieten van de zwangerschap. Heel veel sterkte! Hier: het gaat hier eigenlijk heel goed. Ik slik nu 3 primperan op een dag, ben bij vlagen nog wat misselijk maar eet eigenlijk alles wel weer. Ik ga nu heel zachtjesaan werk weer opbouwen en kijken hoe dat gaat. Vermoeidheid gaat ook de goede kant op. Blijf snel moe, maar dat komt ook gewoon door de tweelingzwangerschap denk ik. Ik ben blij in elk geval en ik hoop heel erg dat het voor jullie allemaal ook snel op dit punt komt. Dikke knuffel!
belle, super dat het wel goed gaat bij je !!! heerlijk lijkt me dat. die vermoeidheid zal nog wel blijven denk ik. enerzijds de 2-ling zwangerschap en de andere kant is natuurlijk wel zo dat je weken lang gespuugd hebt, dus voor dat die energie weer een beetje terug is kan maanden duren. dus zou zeggen lekker rustig aan doen en niets overhaasten. hier na een dag niet spugen vanmorgen enorm gespuugd. maar goed ben blij met gisteren. mijn darmen zijn ook beetje op gang gekomen. wel hele nacht wakker gelegen van de enorme buikkramp (van mijn darmen denk ik) en de steeds hevigere misselijkheid. met mijn zoon afgesproken dat als hij vanmiddag na school lekker met mij mee naar bed gaat. hij kan dan tv kijken (lang leven dvd's) en ik kan slapen. morgen alweer 11 weken !!! dacht vorige week niet dat ik dat zou overleven. hihi. vrijdag weer controle bij de gyn. ben benieuwd want ze had de termijn vorige week verkeerd ogpeschreven zagen we. dus hopen maar dat we niet ineens teruggezet zijn in aantal weken dat ze dat is vergeten te vertellen.
hallo meiden, ik ben aan het bijkomen van gister. Gister is er NIKS binnen gebleven zelfs geen bijvoeding. Mijn lippen zijn mega droog en mijn mondhoeken open gescheurd. Het doet zo zeer en smeren helpt niet Gister kwam alles eruit.... en ik bleef maar halen ook al was ik leeg. IK heb t zelfs over opname gehad gister. Maar daar ben ik zo bang voor. Ik wil niet alleen daar zijn. MIjn vriendje geeft me juist een beetje rust en vind het angstig idee dat ik alleeen daar ben.... En ook zonde (dat is toch via je neus) zie ik erg tegen op. Maar ik zit er wel doorheen. Hopelijk gaat het vandaag wat beter..... vandaag 12wkn.
Meid snap hoe je je voelt. Sonde word niet zomaar gezet. Ze proberen het eerst met medicijnen. Vaak voel jeje beter na eventjes infuus en vitames worden aangevuld. Maar snap ook wel dat je er tegenop zie. Dikke knuff
bezig bijtje veel sterkte! ik snap dat je er tegen op ziet, maar een opname is niet altijd zo rot. Ik heb er veel baat bij gehad. ik knapte echt op van het infuus en de extra vitamines. na een week mocht ik naar huis en daar kon ik het eten langzaam weer opbouwen. Helaas gaat het niet altijd zo, maar wie weet helpt het jou ook! ik zie dat je een tweeling krijgt; dubbel gefeliciteerd!!
Bezigbijtje: soms is de opname juist hetgeen wat het allerbeste is voor jou! Het geeft ook rust omdat je even niet hoeft te eten (vaak laten ze je 24 uur vasten) en omdat er goed voor je gezorgd wordt. Dankzij het infuus zal je je sneller beter voelen, de misselijkheid is beter onder controle te houden omdat het ook via het infuus gaat... er kleven echt voordelen aan! Maar vooral draagt het bij aan een beter herstel als straks het spugen voorbij is. Ik hou hier wel een pleidooi voor opname, maar ik vond het ook heftig hoor! Ik mistte mijn man en dochter verschrikkelijk en zag er als een berg tegenop om te moeten spugen in een "vreemde omgeving" maar toch ben ik blij dat ik het gedaan heb. Hoe dan ook veel sterkte, wat zal je je beroerd voelen...
Ik ben drie keer opgenomen geweest en vond het enorm meevallen. Het blijft ingrijpend hoor maar voor mij waren de voordelen toch belangrijker. Het was juist heerlijk die rust en niet meer zo enorm hoeven vechten met eten, drinken enz. Als je op bent dan ben je gewoon op. Na drie opnames kwamen ze met sonde voeding aanzetten. (13 weken zwanger) De sonde heb ik als een berg tegen opgezien maar was voor mij absoluut de oplossing. Het duurde even voordat het echt vlekkenloos ging maar niet meer hoeven eten alleen als ik zin in iets had en geen honger meer hebben. Dat was echt heerlijk. Ik ben nog wel overblijven geven met de sonde maar dat werd wel een stuk minder. Ik zou ooit graag een tweede willen en dan vraag ik veeeeeeel sneller om sondevoeding omdat het zoveel rust en mijn lichaam weer kracht gaf. Na drie weken sonde werd ik weer een beetje mezelf echt heerlijk. Misschien heb je iets aan mijn verhaal. Ik hoop dat je snel verbetering gaat voelen! Sterkte meid!
@ BB: wat balen zeg dat je nog steeds zoveel last hebt van spugen en misselijkheid. wat de anderen ook al zeggen, van een opname knap je heel erg op. natuurlijk is het niet leuk om in het ziekenhuis te liggen maar de verpleging is erg lief en je voelt je een stuk beter na een dag of 2. wat Senna hierboven schrijft, klopt niet helemaal, ik heb geen medicatie gehad omdat dit heel vaak niet voldoende helpt en het wel bijwerkingen kan hebben voor het kindje. sondevoeding geven ze alleen maar als jij daar achter staan, wil je het niet, gebeurt het niet hoor! ik heb zelf 3,5 week sondevoeding gehad en ben daar zo van opgeknapt. het is het echt waard alleen je moet een even een knop omzetten. het inbrengen is goed te doen, alleen raar idee maar vraag om iemand die vaak doet en niet iemand die het bijna nooit doet. de eerste 2 dagen heb je een raar gevoel in je keel maar daarna voel je er niets meer van. vraag ook direct om goede sondepleisters om de slang te fixeren dat scheelt ook een hele hoop (bij mij hadden ze het vast geplakt met tape maar dat was geen doen). ik kon weer even de stad in, had weer energie, kon weer autorijden, je krijgt een heel stuk rust omdat je niet meer hoeft te eten en ik was bijna niet meer misselijk, kon weer de hele nacht doorslapen en heb ipv de hele tijd doorspugen 2x in de week gespuugd. hopelijk knap je snel op!
Lieve meiden, ik wilde jullie even een hart onder de riem steken! Jullie doen het allemaal zo ontzettend goed, ook al voelt dit voor jullie misschien niet zo! Ik ben mijn gehele zwangerschap kotsmisselijk geweest en heb hierdoor ook meer dan de helft van mijn zwangerschap niet kunnen werken. Hoe vaak dat ik niet dacht dat ik het niet vol zou houden, dat ik soms huilend boven de wc wenste dat ik niet meer zwanger was. Inmiddels lijkt dat allemaal heel ver weg en geniet ik vol op van mijn prachtige dochter van 4 maanden. Ook ik riep heel hard, dit nooit weer! Ik hou het maar bij 1! Maar binnen twee weken na de bevalling dacht ik daar alweer anders over. Die 9 maanden zijn pittig en verdraaid zwaar en moeilijk. Op het moment dat je echter je baby vast hebt, dan ben je alles weer vergeten. Laatst was ik vanwege een griepje misselijk en even raakte ik in paniek omdat het me deed herinneren hoe het was. Maar uiteindelijk ging ik er juist beter mee om. Juist doordat ik het 9 maanden heb meegemaakt. Ik zal niet alle standaard opbeurende zinnetjes gaan opnoemen. Die heb ik zelf meer dan genoeg gehoord. Wel wil ik zeggen dat ik trots op jullie ben! Ondanks het overgeven, ondanks de misselijkheid, ondanks alles, doen jullie het toch maar!! Dikke knuffel!
Dank je Lutje! En zo te zien heb je een prachtige wolk van een dochter overgehouden.... Geniet van je kleine meid en het is waar, op een gegeven moment slijten de slechte herinneringen aan de zwangerschap (al geldt dat niet voor iedereen).
Dat ben ik met je eens. Niet bij iedereen zijn de slechte herinneringen direct weg. En het klopt ook niet helemaal zoals ik het er heb neergezet. De ervaring (om het zo maar even te noemen) blijft altijd bij me en het zal zeker mee tellen als we voor een tweede zouden willen gaan. Maar het slijt idd wel. De heftige gevoelens die ik had tijdens de zwangerschap van nooit weer, dat verdween veel sneller dan ik had verwacht. Voor mij lijkt de periode van misselijk zijn en overgeven nu erg onwerkelijk. Bijna alsof ik het alleen maar gedroomd had.
de herinneringen worden wel vager dat klopt. mijn zoon is nu 4 jaar en soms zeg ik wel eens o dat had ik bij hem niet zo erg en dan zegt mijn man, ja wel hoor net zo erg. hihi. ik ben vorige week net niet opgenomen, maar achteraf had ik spijt dat ik er niet op aangedrongen had. want na zo'n opname voel je je gewoon zoveel beter en sterker. ook al is dat maar voor een paar dagen. tijdens de opname miste ik inderdaad mijn man en zoon enorm. maar de echte totale rust daar was wel goed voor mijn lichaam en voor de baby. voelde me met de 1e opname beetje apart omdat ik toen voor mijn gevoel de baby al voorop stelde aan mijn zoon. daar voelde ik me erg schuldig om, juist omdat ik altijd gezegd heb dat ik niet wilde dat straks mijn zoon "vergeten" wordt omdat hij al zo groot is en de baby nog zo klein is. maar toen eenmaal vocht en vitamine erin zaten en de medicatie zorgde dat ik niet meer hoefde te spugen voelde ik me even heerlijk. elk ziekenhuis heeft zijn eigen protocol met hg dus ene ziekenhuis kiest voor medicatie ander ziekenhuis kiest eerder voor sonde. tis maar net waar je terecht komt, maar vergeet niet dat jij bepaald. het is jouw lichaam. dus als jij zegt geen sonde wel medicatie zullen ze jou daarin moeten volgen. meiden, ben vandaag 11 weken !!!! vorige week dacht ik niet dat ik nog een week zou overleven, maar tis toch maar mooi weer gelukt.