Ik herbeleef het vooral 's nachts in bed. Dan moet ik proberen mijn gedachten ergens anders op te zetten, anders word ik zo misselijk. En dan nog maar niet te spreken van de geur... Pas had een bewoner op mijn werk overgegeven. Wanneer ik weer op zijn appartement kom, blijf ik die geur ruiken en zie dat beeld weer, terwijl die geur allang weg is. Brrr, ik krijg nu weer rillingen.
had het als kind al. Hoelang ik niet de poort heb vermeden omdat mijn buurjongen daarin gespuugd had :-s
Weten jullie of het komt door een nare ervaring? Ik had het als kind namelijk niet. Ik werd altijd wagenziek en kon makkelijk overgeven. Nu kan ik dat dus al heel lang niet meer en houd ik het tegen, alleen maar kokhalzen dus en niets laten komen, zo vies. Maar me wel kei beroerd voelen...
Hey meiden, Ik heken dit ook allemaal. Ik heb dan wel geen kind, maar toch... Ik wil al heel lang zwanger worden, maar dit wil maar niet lukken. Ben ook best wel bang dat ik heel misselijk wordt en moet spugen tijdens de zwangerschap. Maar ja, dat heb ik er dan wel voor over. Heb pas een bhv cursus gehad en als er dus iets gebeurd op mijn werk zal ik te hulp moeten schieten. Hoop dat het voorlopig niet nodig zal zijn!
Heb niet persé traumatische ervaringen gehad, ook nooit extreem ziek geweest als kind. Toch kan ik me alle keren dat ik met overgeven geconfronteerd werd nog precies herinneren. Toen werd ik er niet heel misselijk van als ik het bij andere zag, maar het bleef wel altijd hangen. Wat van kwaad tot erger ging. @Sweetlakecity: dat ken ik ook! Er is bij mijn ouders nog steeds een plek in de gang waar ik omheen stap, inmiddels uit gewoonte . Ik ging ook altijd bij oma naar het toilet als mijn zusje ziek was. @Divaatje: wat heftig dat jullie al zo lang bezig zijn voor een kindje. Hoop dat het voor jullie snel raak is. Hoe bang ik er ook voor ben, als je zwanger bent en (niet extreem) moet spugen is het net iets anders, voor mij dan.
herkenbaar helaas, ik was mijn handen om die reden te vaak, er gaat nu een buikgriep rond op mijn werk, ik ben daardoor vreselijk op mijn hoede. mijn dochtertje wordt (tot ik een gastouder heb gevonden) opgevangen door mijn schoonouders als ik werk, het enige voordeel daaraan vond ik dat ze dan niet zo snel een buikgriep oploopt als op een kdv. bij mij is dit ontstaan door een nare ervaring, 3 keer buikgriep in 5 maanden tijd, dit was in het eerste jaar na de geboorte van mijn dochter en ze ging toen naar een kdv en liep elke griep die rond ging op. ik dus ook omdat ik haar verzorgde. je raad het al, ik moet straks weer bevallen (gelukkig niet in een griepseizoen) en dan ben ik bang dat ik weer aan de beurt ben met alle griepjes! verkoudheid, keelpijn, hoofdpijn het doet me allemaal niks zolang je er een paracetamol tegen kan slikken, het nare aan buikrgiep is dat je doodziek bent tot je leeg bent en vervolgens een week opnieuw moet leren eten en aansterken. vreselijk! je bent dan letterlijk gevloerd.
Ik heb lange tijd gedacht dat ik het had (vermeed en vermijd ook bepaalde risicosituaties), maar ben er achter gekomen dat dit alleszins meevalt. Van mijn eigen kinderen kan ik er namelijk prima tegen, al is het niet fris. En voor mezelf ben ik vooral bang van het idee, maar op het moment dat ik heb overgegeven bedenk ik altijd dat het toch eigenlijk reuze meevalt. Van een echte fobie is bij nader inzien dus toch geen sprake. Lijkt me moeilijk, zeker in de zorg voor je kind. Ga terug naar je therapeut, misschien kan die je nog een keer helpen om het te kunnen handelen. Voel je vooral niet schuldig, jij vraagt er toch ook niet om dat je je zo voelt... Sterkte!