OK, misschien ben ik ouderwets, maar ik vind niet dat het zo gewoon is dat kinderen (vreemde) volwassenen bij hun voornaam aanspreken. Kwestie van respect denk ik. Grappig genoeg heb ik er geen problemen mee dat mijn neefjes en nichtjes me niet met 'tante' aanspreken, maar alleen bij mijn voornaam...
Hier alleen mijn beste vriendin (en haar zus) als tante aangeduid. En natuurlijk de beste vriend van mijn man is Ome Dimi. Zou het niet bij iedereen doen, maar zie er ook geen probleem in.
Papaver, gewoon met de voornaam. Oom en tante vind ik een eretitel, ik zou het niet leuk vinden als mijn zusje ooit kinderen krijgt en hun kindje allemaal tantes heeft. Buiten mij en de zussem van haar vriend natuurlijk. Gelukkig zal dat niet gebeurem, want ons neefje deed dat vroeger wel en zij vond dat nog erger dan ik
Ik heb een paar vriendinnen die wel gewoon gezien worden als een soort tante van J. Maar dat komt omdat een van die vriendinnen het zelfde heeft mee gemaakt, en onze band zo goed is, dat we gewoon voor ons gevoel als zussen door het leven gaan, dus dan word het automatisch tante En een andere goeie vriendin is ook een soort tante van J. Maar dat hebben wij besloten omdat het contact met mijn vader + broertjes en zusjes niet soepel is, en ik het wel belangrijk vind om ''familie'' te hebben! En zoals hier al eerder is gezegd,,, Vrienden zijn de familie die je zelf uit zoekt!
Hmm ligt dr een beetje aan. Wij, als twee beste vriendinnen van een moeder van 6 maanden oude baby, noemen onszelf af en toe tante M en tante L (evenals onze vriendjes oom E en R zijn). Ook noemen de ouders, onze vrienden ons dus soms zo. Maar.... dat is slechts gekscherend, en zal ook nooit willen dat die kleine me echt tante zou gaan noemen. Dus tja, ligt er beetje aan of hetecht serieus is, of dat het meer grappig is.
Ik begrijp je standpunt. Ik heb zelf 'oom' en 'tante' nooit als eretitel gezien, maar meer als een titel waarmee je als kind een 'oudere' aansprak. Ik zou het toen ik klein was niet in mijn hoofd hebben gehaald volwassenen met hun voornaam aan te spreken... Daarnaast had ik iets van 40 'echte' ooms en tantes, dus was daar ook geen sprake van een 'eretitel'...
Mijn schoonzus heeft haar kind aangeleerd om tante J. te zeggen tegen haar beste vriendin. De kinderen van haar beste vriendin noemen haar ook tante. Oh, en nu ik erover nadenk, mijn man en schoonzus noemen haar ouders ook tante en oom. Dat vonden mijn schoonouders netjes ofzo, ik weet het niet precies. Ik zelf zou hier niet voor kiezen. Wat ik veel gruwelijker vind, is dat mijn schoonzus zichzelf tante Esje noemt naar ons zoontje toe, ipv tante Esther.
Ik vind persoonlijk het vaak een beetje 'onecht' (weet niet hoe ik het het beste kan omschrijven) overkomen. Respect zit mijn inziens in hele andere dingen dan wel of niet iemand met de voornaam aanspreken en bijv. wel of niet u of jij zeggen... Ik persoonlijk vind het u/jij tante Pietje/Pietje niets met respect te maken hebben. En daarbij: respect moet iemand verdienen. Wat dan wellicht wel weer maf aan mijn denkwijze is, is dat ik tante niet een ere titel vind, maar de moeder van vriendinnen moeten dus echt niet tegen mijn dochter zeggen dat zij oma Pietje heten. Dát gaat hij dus wel te ver. Behalve eentje dan, maar die heb ik gevraagd het ere-naampje te willen hebben. Vrouwen....
Mijn kinderen zeggen tegen sommige vrienden wel oom en tante. Mijn man is Indisch en in die cultuur geeft dat aan dat je respect hebt voor de ouderen..
Tja ik vind dat mijn kinderen echt niet tegen iedereen oom en tante hoeven te zeggen. Ze mogen van mij mijn vriendinnen bij de voornaam noemen en een daarvan is dan wel wat ouder en zeggen ze U en bij de voornaam. Ik vind het eigenlijk niks met respect te maken hebben of je nu wel of geen tante zegt maar wel jij of u. overigens zeggen mijn kinderen ook niet tegen mijn broers en zussen tante hoor , vind het zo ouderwets en ik hoef ook niet per se zo genoemd te worden.
Mijn pa is ook indisch maar ik heb nooit tegen iemand anders tante of oom gezegd dan alleen de broers en zus van m'n vader. Om even terug te komen op de vraag: Ik laat mijn kinderen geen oom of tante zeggen tegen vrienden en vriendinnen.
Oma of opa nope. Maar tantes ja hoor haha volop, mijn kinderen heb zo verschrikkeljk veel tantes hahaa. Maar 2 bloedtantes, en dat weten ze. Maar wij wonen 1000den kilometers bij onze familieleden vandaan, en dan is een bepaalde vertrouwde vriendenkring wel fijn. Ze hebben ook wel favo tantes hahah..
hier zo kaaskoppig als maar zijn kan, maar alle veel vriendinnen zijn tante pietje en tante puk.. en dat is zo gegroeid en wij vinden het prima. colin wisselt het af de ene keer zegt hij tante en andere keer de naam, bij de meeste mannen zegt hij wel de naam. Bij bloed tantes /ooms word het eigenlijk altijd tante .. of oom... dat is voor hem ook gewoon hun naam voor hem.
Ik zou familie de familietitels geven en vrienden en kennissen gewoon bij hun naam of meneer/mevrouw bijv. Ik ken ook iemand bij wie dat niet helemaal lekker loopt op het moment. Zij heeft dat wel gedaan, een vriendin gebombardeerd tot Tante, maar die vriendschap is niet zo hecht als eerst. Sterker nog, de kans dat ze breken is nu erg groot! Hoe moet je dat zeggen? die ene tante komt hier niet meer langs, we hebben ruzie, maar al je andere ooms en tantes zijn je échte ooms en tantes en je hoeft je over hun geen zorgen te maken? Straks denkt dat kind nog dattie zijn familie kwijtraakt ofzo.. Je weet nooit hoe het met vriendschappen zal gaan, dus hou de mooie titels van oom, tante, oma e.d. voor de echte familie!
Jammer genoeg tegenwoordig genoeg familiecrisis, met breuk als gevolg. Al begrijp ik je idee erbij wel.
Mijn dochters zien mijn allerbeste vriendin ook als tante hoor.... is toch prachtig en een verrijking in het leven van je kinderen! als het mensen zijn waarvan jij weet dat ze niet ineens zomaar uit jullie leven gaan zou ik er geen problemen mee hebben hoor....
nou dat vind ik onzin mijn schoonzus ( dus een echte tante van mijn kinderen) heb ik sinds een week of 2 ook ruzie mee. wil haar ook niet meer zien dus zijn mn kinderen haar nu ook kwijt of zij hun beter gezegd. das precies hetzelfde dan toch?
Oh en je weet wel 100% zeker dat de ECHTE familie wel in je leven blijft? soms kan je beter vrienden in je leven hebben dan familie hoor.... je vrienden kies je zelf uit en je familie krijg je erbij.... soms kan je goed met je familie maar vaak hoor je er niks of weinig van.... mijn dochters zien mijn vriendinnen veel vaker dan hun echte tantes en oom. Oma's zien ze ook sporadisch.... erg jammer... Ik heb ook nog een zusje van 16 en zij komt hier wel regelmatig, en word ook echt als tante gezien door mijn dochters.... het contact met mijn oudere zus is sinds een jaartje weer hersteld en nu pas snappen mijn dochters dat zij hun tante is en hun kids de nichtjes zijn... Familie betekent niet meteen dat ze altijd in je leven zullen blijven!
Nee dat is waar. Maar dat is natuurlijk al erg genoeg. Maar met vriendinnen loop je ( denk ik) net iets meer die kans. Hoe groot is vandaag de dag dat vriendinnen de rest van je leven aan je zij staan? Ik hoor vaak anders jammer genoeg. En dan moet je ook wel uitleggen dat je kind een vriend/vriendin niet meer ziet, maar dat is anders dat dat hij/zij meteen een oom of tante kwijt is. Dat bedoel ik meer.