Ik had ooit een SPVer dat ging via de huisartsenpraktijk. Persoonlijk ( puur persoonlijk ) zou ik met klachten van een PND hulp zoeken bij een psychotherapeut met de juiste klik ben je snel weer wat beter hopenlijk!
Het beste alternatief voor jou ligt eraan wat voor therapievorm je voor ogen hebt.. maar ik denk dat het het handigst is om iig bij een psycholoog te beginnen en samen te bekijken waar je behoefte aan hebt. Zijn het gesprekken, is het medicatie, creatieve therapie, cognitieve gedragstherapie etc. Psychologen zachtaardig en psychiaters niet, da's ook wel echt een vooroordeel..
Ik was ook al verbaasd over deze reactie.. Heb zelf zowel orthopedagogiek als psychologie gestudeerd en nu werkzaam in die sector, maar zal mijzelf echt niet direct als zachtaardig beschouwen. Wel als iemand met inderdaad empatisch vermogen. In principe geniet een psychiater dezelfde opleiding + een medicijnenstudie..
Wat vervelend dat je je zo voelt. Ik las iets terug in een reactie van je dat je meer wilt relativeren, want er zijn ergere dingen, maar zo moet je het niet zien hoor. Tuurlijk zijn er veel verschillende soorten problemen, maar dat betekend niet dat jij die van jou hoeft af te doen als zijnde "niet erg genoeg". Ik zou denk ik ook cognitieve gedragstherapie adviseren en als het gebaseerd is op trauma dan kiezen voor EMDR. Hoop voor je dat je een goede klik krijgt met een andere psycholoog. En wat je zegt over uit je eigen werkveld, dat heb ik ook ervaren. Ben zelf ook naar een psycholoog geweest, maar helaas ging dat echt niet, want ze vroeg mij steeds naar mijn eigen caseload e.d.
Beetje huiverig ben ik als ik naar de psychiater moet, ik vertel mijn probleem, dan zeggen ze: Jij hebt lexapro 20. Dus ik heb het genomen, voor 18 maanden geslikt. Ik werd er zo beu. Geen lust in m'n leven door die pillen, ik voelde me als een zombie. Ik googl'en, en ik wist niet dat m'n probleem zo ernstig was Ze was ook zo streng, mocht niet naar mindere dosis alleen met toestemming van de psychiater, heb niet naar haar geluisterd en boontje op m'n loontje kreeg ik afkickverschijnselen. Ik werd doorverwezen naar een andere psychiater, en die aardige meneer gaf me citalopram en ik mocht steeds minder en minder. Door zijn hulp ben ik CLEAN. Ik was ook bang (voor de psychiater) maar er zijn ook andere leuke en lieve en aardige mensen die je kan helpen. Gewoon proberen, nergens voor te schamen (zoals ik dat wel deed).
Hoi, Na mijn postnatale depressie ben ik via de huisarts bij een psychiater in het ziekenhuis terecht gekomen. De eerste was een hork, 1e klas! Daarna een vrouwelijke psychiater gevraagd. Met haar had ik wel een klik. Ik had alleen het "probleem" wist precies wat er aan de hand was, maar kon het niet op tijd zien en veranderen. En eindeloos er over praten hielp ook niet echt. Zij stelde voor om PMT (psychoMotorischeTherapie) te doen. Dat heeft bij mij heel erg geholpen. Door bewegingsoefeningen voelde mijn lichaam waar mijn grens lag. Nu had (heb soms nog) ik problemen met grenzen aangeven. Ook vond ik dat ik alles maar moest kunnen en doen .. Zij heeft me echt laten "voelen" wanneer er over mijn grenzen gegaan werd. Ik heb er echt baat bij gehad. Weet niet of het wat voor jou is en of het gemakkelijk is te regelen. Maar ik heb er veel baat bij gehad. Hoop dat je gauw weer beter gaat voelen.
Allereerst superbedankt voor jullie lieve reacties en adviezen. Ik denk dat ik eerst maar weer eens naar de huisarts ga en daar het "probleem" ga voorleggen. Ik wil er eigenlijk helemaal niet aan, omdat ik dan bevestig dat er iets is. Stom, want rationeel weet ik dat natuurlijk wel, maar gevoelsmatig zit ik daar mijlenver vanaf. en zeker als het weer wat beter gaat zoals nu denk ik, ach het heeft allemaal niet zo'n haast. Pff heb al wel geleerd dat het leven van moeder zijn niet over rozen gaat....
TS , wat rot dat je je zo voelt meid! Allereerst wil ik je zeggen dat het helemaal niet raar is dat je geen klik hebt met je therapeut! Immers dat kan altijd!!! En als die therapeut enigszins profesioneel is dan moet dat ook geen probleem zijn. Je moet maar zo denken.... je zit daar voor JEZELF!! en niet om de therapeut het naar de zin te maken!!!!! Trouwens ik dacht ook gelijk aan een SPV'er, of psychiater. Wat een onzin reactie om te zeggen dat psychiaters minder zachtaardig zijn..... een psychiater heeft zekers zelfde soort achtergrond als psycholoog , maar dan met medische opleiding erbij. Dat soort opmerkingen zou ik me al helemaal niks aan aantrekken , want dat klopt echt niet. Heel veel sterkte meid! het moet erg frustrerend zijn als je wel er aan wilt werken (om het zo maar even te zeggen) en niet bij de juiste therapeut zit! Goed van je dat je naar de huisarts gaat! sterkte daarmee! denk dat je daarmee al de eerste stap zet!
Nou na nog vele ups en downs te hebben gehad afgelopen week heb ik net de huisarts gebeld. Wil in ieder geval mij laten prikken op hormoonspiegel, schildklier en suikers. Wil dat in ieder geval uitsluiten. En verder wil ik met haar bespreken wat de opties zijn buiten gesprekken met een psycholoog. Aan de ene kant wel wat opgelucht nu ik een eerste stap gezet heb, maar jeetje wat vind ik het eng en spannend....