dreumes 15 mnd lacht bij correctie..

onze meid is nog wel wat jonger, maar hier is het twee keer waarschuwen (zeggen dat het niet mag en uit de situatie halen). en als ze het dan nog een keertje det even in de box. totnu toe gaat dat nog goed. al merk ik wel dat ze een steeds sterkere wil krijgt. als ze bijv haar speen wil en je zegt nee. dan gaat ze huilen en legt haar hoofd op de grond bank, maar als je het negeer is ze na een paar tellen al klaar

 

Misschien begrijpt hij wat je zegt en moet hij lachen omdat je zoiets tegen een hond zegt

Ik zou wel zeggen waarom dus: "dit mag niet, want dat doet zeer of dan gaat het kapot of dat is van mama ect". Misschien helpt het als je dingen op ooghoogte zegt en van hem zijn aandacht verwacht, dus niet accepteren dat hij onderhand weg kan of met wat anders bezig is.

Ik zou vooral ook benadrukken wat WEL mag en wat je WEL wil en dat alternatief aanbieden/hem op weg helpen daarbij.

 

Zal het bouwjaar wel zijn, hahaha. Die van mij lacht ook overal om. Bijna 16 maand.

Maar ze gaat nu wel op het strafstoeltje, 1 minuut. Het werkt wel, ze vindt het verschrikkelijk. Staat nu nog in de woonkamer maar gaat volgende maand wel naar de gang, denk ik. Ze heeft het dondersgoed door, want zelfs een waarschuwing maakt nu meestal wel indruk. Dreigen met de box trouwens ook.

Succes ermee.

 

ik vraag me af of het lachen echt betekend dat hij je niet begrepen heeft. Mijn zoontje lacht ook, maar ik heb meer het idee dat hij lacht omdat hij die boze mama weer op wil vrolijken, of omdat hij niet weet wat voor gezicht hij anders moet trekken. Ondanks het lachen snapt hij de boodschap volgens mij wel.

jee zetten jullie zulke jonge kindjes al op de gang of op een strafstoel? Mijn zoontje kan nog niet eens los staan dus op de gang zetten heeft niet zoveel zin hebben jullie het idee dat ze dat wel snappen dan?

 

mijn zoon begint ook te lachen als ik zeg dat hij iets niet mag. maar dan wordt hij ook helemaal wild van het lachen en gaat het juist doen. en dan kijkt hij me echt zo aan van: ja dat mag ik niet he, maar ik doe het lekker toch. als ik dan weer zeg dat het niet mag dan schatert ie gewoon en dan begint ie echt te trappelen van plezier. ik geloof niet dat hij onder de indruk is hmm

 

ze gaat daarna altijd weer lief spelen, dus volgens mij werkt het.

het is vooral op zo'n jonge leeftijd dat ze even helemaal uit de situatie zijn denk. en als je ze daarna tussen leuke dingen zet gaat ze weer braaf spelen en is ze even vergeten waar ze daarvoor mee bezig was. (ik hoop dat ik het duidelijk uitleg)

 

Ik ben niet zo'n fan van op de gang /strafstoeltje / in de hoek.
Ik vertel haar: nee, dat is geen speelgoed. En leidt haar af door haar weg te halen en bij haar speelgoed te zetten of door te zeggen: waar is jouw.... (bal/theepot/boekje oid) en dat gaat ze dan meestal zoeken
Werkt tot nu toe prima.
Ik wordt weleens boos op haar als ze in haar ondeugende bui net doetof ze iets bij me komt brengen (omdat ik dat vraag) en dan net doet of ze het komt brengen en als ze dan bijna bij me is, schaterend weg te kruipen Dan gaat ze huilen, geef ik haar geen aandacht en dan is het snel weer over

 

Hij heeft dan ook een snoetje om van weg te smelten

Volgens mij komt dat allemaal vanzelf wel een keer.

 

Jonge kinderen gaan lachen als ze onzeker zijn over hun gevoelens. Als je hen corrigeert, dan weten ze even niet helemaal wat ze moeten doen en gaan ze lachen. Als het een positief effect heeft, gaan ze volgens mij nadien ook weer wel hierdoor lachen hoor.

Kinderen van deze leeftijd zullen nooit lachen om "uit te lachen", daar zijn ze nog niet toe in staat. Ze straffen of iets dergelijks helpt ook nog echt niet (je kan ze hier enkel erg van laten schrikken, maar ze zullen nog niet snappen waarom je dit doet), consequent zijn, alternatieven aanbieden en veel geduld hebben wel.

Ik vind eigenlijk wel dat jullie snel boos worden op zo'n klein ukje. Ik heb zelf nog maar een keer mijn stem echt verheft, en dat was omdat ik zo schrok dat hij op de trap zat. Verder geef ik altijd een waarschuwing of 2 en haal hem dan uit de situatie/ bied hem een alternatief.

Als hij braaf iets "gepikt" komt brengen, maar op het laatste moment wegrent, dan zal ik daar nooit boos over worden. Dit doen ze nu eenmaal omdat ze steeds beter door beginnen te krijgen dat ze een eigen willetje hebben en dingen kunnen doen zoals zij het willen.
Uiteraard moet hij het dan wel alsnog afgeven, maar dat doet hij ondertussen ook vrijwel altijd direct.

Of het nu door deze aanpak komt of niet weet ik uiteraard niet, maar ons ventje luistert ondertussen echt behoorlijk goed en waarschuwing 2 hoeft zelfs bijna nooit meer te komen. Eigenlijk gaat hij enkel nog door als hij heel moe is of zo.

 

aaaah dank je

 

Ik denk ook dat ze lachen omdat ze juist "contact" met je hebben en daar opgetogen over zijn. Zo van: goh als ik dit doe reageert mama dus, goh wat leuk, laat ik het nog eens doen. Oh ja, kijk, ze reageert weer! Wat leuk, ik snap het!

Ik probeer ook serieus nee te zeggen, uit te leggen waarom iets niet mag en een alternatief te geven, en vervolgens haar even kort te troosten dat het idd erg jammer is dat het niet mag als ze gaat huilen.

 

meen je dat nou echt? Een kind van 16 maanden op een strafstoeltje? Dat vind ik echt heel sneu.

 

Het is inderdaad wel grenzen opzoeken wat ze doen, hoort nu eenmaal bij de ontwikkeling van de "ik". En uiteraard moet je ze ook niet zo maar laten doen, dan gaat het een beetje fout met die ontwikkeling. Al ben ikzelf zeker geen voorstander van strafstoelen, op de gang staan en van die dingen. Zeker niet bij zo'n kleintjes, die begrijpen niet wat je doet en niet waarom je het doet. Die schrikken enkel behoorlijk, maar qua leermoment biedt het niets.

Maar ze kunnen niet lachen om "uit te lachen", dat doen ze omdat ze niet goed weten hoe te reageren of hooguit omdat ze het een leuk spelletje vinden, dat is wat ik bedoelde.

 

Ik denk dat een kindje van nog geen 2 straf geven en op een stafstoeltje zetten nooit werkt..
Of je moet het werken vinden dat je kindjes bang zijn voor straf en daarom dingen laten..