Hallo Dames, heeft iemand van jullie ervaring met het hebben van een ontstoken schildklier na de bevalling. Normaliter heb ik hier geen last van (althans, niet dat ik weet), en ik blijk dit nu te hebben. Ik vraag me af wat jullie ervaringen hiermee zijn, of je er vanzelf vanaf komt e.d. of wat je hiervoor gedaan hebt. En ook welke klachten jullie hadden...want 't is nogal een vaag iets geloof ik. gr. Cat
Ik heb hier helaas ook last van gekregen na mijn 1e zwangerschap. Ik had dezelfde klachten als bij een postnatale depressie, maar dankzij mijn doortastende huisarts kreeg ik een verwijsbrief voor de psycholoog en een bloedprikformulier. Ze vermoedde namelijk dat het ook wel eens aan mijn schildklier kon liggen, dit vermoeden bleek inderdaad te kloppen. Tegen de tijd dat ik een afspraak met een internist had (zo'n half jaar na de bevalling), bleek de ontsteking alweer op zijn retour, alleen is m'n schildklier daarna te langzaam blijven werken (geen idee of dit het gevolg is geweest van de ontsteking, ik heb zelf het vermoeden dat mijn schildklier nooit optimaal heeft gewerkt). Met als gevolg dat ik sinds 2.5 jaar Thyrax slik en om het half jaar bloed moet prikken. Omdat ik op dit moment zwanger ben, heb ik de afgelopen maanden overigens om de 5 weken bloed moeten prikken om de schildklierwaardes goed in de gaten te houden. Ik meen me te herinneren dat de ontsteking vanzelf over moet gaan, maar dat je eventueel medicijnen kunt krijgen om de verschijnselen te helpen onderdrukken. Hoe ben je er eigenlijk achtergekomen dat je schildklier ontstoken is? Wat voor klachten heb/had je?
Hey, Héél erg bedankt voor je reactie! Ik was bij de huisarts voor m'n voeten en had daarnaast nog een paar andere vage klachten. O.a. haaruitval (kan altijd ná 'n zwangerschap), en het gevoel alsof iemand met 'n vinger in m'n "halsputje" (hoe heet dat daar) drukt...zo'n beetje tegen de luchtpijp aan, daarnaast had ik ook wel eens last van lichte pijn bij m'n hart. waarop hij bloeddruk en hartslag heeft gemeten en daarnaast ook me heeft laten bloedprikken. M'n schildklier blijkt geïrriteerd en ik moet in januari weer bloedprikken om te kijken wat m'n schildklier doet. Zelf merk ik ook dat ik nogal gemakkelijk 'op de kast' zit spreekwoordelijk gezien dan. En ik hoop van harte dat dit over gaat...het maakt me nogal onzeker...en ik wil hopen dat ik hier niets aan over hou, omdat ik altijd begrepen heb dat nog 'n kindje krijgen wel lastiger is wanneer je schildklier 't niet goed doet. (maar 't doet me goed om te lezen dat jij zwanger bent!) al met al maakt het me wat onzeker (hoezo wat...ontzettend eerder) maar oké...ik kan volgens mij niets anders doen dan afwachten. toch?... gr. Cat