Ik ben het echt vergeten.. Ik weet dat de pijn echt niet fijn was, maar ik wel serieus niet meer hoe het voelde.. *GELUKKIG!*
Ja,vergeten wel denk ik. Ik weet nog dat ik het persen echt enorm zeer vond doen, dat ik dat echt niet wilde, maar hoe zeer... die pijnervaring kan ik me niet meer indenken hoe zeer het precies deed....
OMG ik heb na de bevalling echt zo veel nachtmerries gehad van de bevalling! Echt waar. Ik vond het een hel. En ik ben het nog echt niet vergeten, ook niet een heel klein beetje! Ik werd ingeleid met 38+1, vliezen gebroken om 16.18 en een uurtje later was ze er! Namelijk om 17.27. Dat ene uur heb ik zoveel meegemaakt. Van helemaal niets naar een kind op je buik in een uur. En allemaal zonder pijnmedicatie, ik vond het echt een hel. Sorry voor mijn woorden hihi. Maar ik ben nog steeds bezig om het een plekje te geven.
Ha! Funny! Ja ik was het vrij snel vergeten... totdat! Ik ongesteld werd hahahaha.. mijn god toen gaf mijn lijf even een herrineringsteuntje aan hoe die rugweeen deden voelen En dan was dat nog geen eens zo intens als dat het tijdens de bevalling was. Ik kan heel goed tegen pijn, maar ik denk dat ik rugweeen toch wel het ergste vind dan wat ik tot nu toe dan heb mogen ervaren
De bevalling van mijn zoontje was ik idd net daarna alweer vergeten, maar verder ook geen naweeen gehad of uitgescheurd.... Vond eigenlijk me stuwing erger... De bevalling van mijn dochtertje nu bijna 15maanden geleden staat me nog heel vers in het geheugen....Kwam door dat dit heel heftig is geweest.. duurde van eerste wee tot aan de geboorte 1uur en 45min..waardoor ik 2weken lang echt in ieder spiertje van mijn lichaam pijn had. Hierdoor zie ik nu wel heel erg op tegen mijn bevalling over ongv 28weken, maar goed ben er beide keren zonder uitscheuren of wat dan ook afgekomen (zoonlief 4570gram en dochterlief 4365gram) Dus zal dit keer ook wel weer goed komen.
Ik ben het echt niet vergeten! Maar dat is ook omdat mijn hele zwangerschap van begin tot eind behoorlijk wat ellende was. Als het aan mij alleen ligt komt er ook geen 2e meer. De pijn na de KS ben ik wel vergeten, maar dat viel ook wel mee.
Ik was het ook zeker niet vergeten en heb nog 3 dagen naweeën gehad.. Maar ik keek niet naar mijn mannetje van: dus jij... Maar als ik over de bevalling vertelde vond ik het vreselijk, ik werd er naar van! Dat heb ik ook wel een paar maandjes gehouden. Maar op een gegeven moment herinner je nog wel hoe je je voelde door de pijn, maar de echte pijn kun je niet meer terughalen. Hoe dat echt voelde. Ik heb nu zelfs dat ik erg uitkijk naar de volgende keer..! Niet de weeën maar al het bijzondere wat erbij komt. Moet je kijken wat je ervoor krijgt...!! Ooh ja dan heb ik er echt wel een soort van zin in! (al zal ik dan wel anders roepen...!) Ook al ben ik ingeleid, heb weeënstorm gehad, ben van 2 naar 8 cm in 1,5 uur gegaan, vacuüm, behoorlijke knip, 3 dagen naweeën. Dus al met al best heel heftig! Maar een soort van vergeten: ja absoluut..!
Ik ben het absoluut niet vergeten! En denk ook niet dat ik dat ooit doe. Ik ben daar denk ik te nuchter voor, en niet zweverig genoeg. Het deed gewoon heel erg pijn, zoveel pijn, dat ik absoluut niet weet of ik het nog eens wil doen. Begrijp me niet verkeerd hoor, onze kleine meid was álles waard, maar pijnlijk was het absoluut, en vergeten zal ik het NOOIT.