En trouwens later kun jij alles delen met je kleintje die er wel voor je is en die super veel van je gaat houden en jij van je kleintje! daar heb je een man niet nodig die je laat vallen
Meid toch wat zit jij nu in een emotionele achtbaan. Zorgen om je kindje, jezelf, je vent ( het gemis bedoel ik dan) de toekomst en misschien ook het financiele plaatje. Maar weet je het gaat je lukken en goed ook! Als jou kleine er straks is ben je een tijgerin die alles uit de kast haald om hem of haar niks te kort te doen. Tuurlijk is het zwaar op alle dingen die je maar kan bedenken maar de oeroverlevingskracht die je in je hebt wint en samen met familie, vrienden en zelfs ook de meiden van hier komt het goed. Ik was 16 weken bewust zwanger toen mijn ex via sms melden dat hij ermee stopte en ik mijn spullen uit het huis moest halen. Mijn heerlijke boef is inmiddels alweer 3 dus weet donders goed hoe jij je nu voelt. Arbortus is geen enkele man waard die kunnen komen en gaan jou kindje blijft voor altijd de jouwe. Schrijf alles wat er nu gebeurd in een dagboek (tip) dit werkt zowel voor jou fijn om het te verwerken en je kan het je kleine later laten lezen als hij/zij daaraan toe is. Sterkte ik ken je niet maar leef met je mee
Ik lees gewoon een beetje mee, maar ik vind het gewoon echt super ontroerend hoe iedereen zulke lieve woorden schrijft. Vernon: wat een heftige tijd voor je. Ik kan me voorstellen dat je het het liefste wil delen... Dat je je geluk wil delen, siert jou. Ik hoop dat je veel lieve mensen in je omgeving hebt die lief voor je zijn en waarmee jij je geluk kan delen. Knuffel voor jou en je kleine wondertje
Meis, Ik heb niet alle antwoorden gelezen, alleen jouw eerste post, maar wil wel even reageren. Zelf was ik ook jong toen ik zwanger raakte, na 4 weken zwangerschap vond mijn vriend het al leuk geweest, en liet me alleen. Geen moment heb ik gedacht aan een abortus. Meis, de hele wereld denkt er zo makkelijk over, maar JIJ moet er straks mee leven. JIJ moet zeker weten dat je over 5 jaar geen spijt hebt. Er zijn zoveel vrouwen die onder druk van andere een abortus ondergaan, en dan vervolgens geestelijk helemaal over de kop gaan omdat ze het eigenlijk diep in hun hart nooit gewild hadden. Mijn advies aan jou: Doe wat JIJ wilt, en laat de rest van de wereld lekker kletsen. Als je hulp nodig hebt, of je wilt gewoon even babbelen, PM me dan maar, ik ben er voor je. Liefs Kim
Hey meid Ik lees net je verhaal, zit zelf ook in een rare situatie. Kan met me kerel geen kinderen krijgen dus besloten om via donor te doen. Nu doet hij zo raar en vreemd, weet ook niet waar dit heen gaat met ons. Maar je moet maling hebben aan iedereen die je niet steunt hierin. Het belangrijkste is dat je kindje geliefd is door zijn mama. Wees trost op je kindje en hou van hem/haar. Dat is het belangrijkste. En natuurlijk gaat je kindje jou dat niet kwalijk nemen. Zelf heb ik ook geen contact met me vader en dat neem ik me moeder echt niet kwalijk. Alle liefde die wij nodig hebben krijgen we van haar en we lopen echt niks mis hoor. Het zal mischien een beetje zwaar zijn voor alle alleenstaande moeders, maar,,,,,,ik ken genoeg stelletjes met kinderen die het veel zwaarder hebben. Je kunt het zeker meid, geeft het niet op want je houd er zoiets moois aan over,,,,een prachtig kindje die super veel van zijn mama gaat houden liefs eliene
Dames, allemaal heeeeel erg bedankt voor jullie lieve reacties! Doet me enorm goed en heb veel steun aan dit hele forum! Inmiddels alweer 9 weekjes zwanger, gebroken met de vader en urgentie gekregen voor een woning in Groningen. Alles komt dus langzaam maar zeker op zijn pootjes terecht. Ik kijk ontzettend uit naar het kindje en alles wat erbij komt kijken, en het idee dat ik alles alleen moet doen vliegt me niet meer aan, zoals eerder. Als ik wie dan ook ergens mee kan helpen, PM me, ik doe het graag. Net zoals ik geholpen ben waardoor ik de enige juiste beslissing heb kunnen maken; moeder worden.
Wat fijn dat je ondanks alle ellende je toch weer een beetje beter voelt! En dat je strakjes je eigen stekkie hebt waar je lekker met de kleine frummel kan gaan genieten! Ik weet zeker dat je wondertje straks mega trots is op zijn mama! En die heeft het dan maar mooi in haar eentje voor elkaar gebokst!! Liefs Eefje
Ik ben (samen met mijn 2 zussen) ook alleen door mijn moeder opgevoed, en ook al hadden we niet veel en moest mijn moeder alle beetjes bij elkaar schrapen heb ik dat nooit zo meegekregen! ik had alles wat mijn hartje begeerde, ben nu nog steeds een enorm moederskindje en ben zo ontzettend blij met haar!! mijn vader heb ik eigenlijk nooit zo gemist, en gelukkig kwam mijn moeder na een aantal jaren een superleuke man tegen waar ze tot op de dag van vandaag heel gelukkig mee is zelf heeft ze overigens ook uiteindelijk alles kunnen doen wat ze wou, tot een universitaire opleiding aan toe en heeft ALLES zelf gedaan, zonder iemands hulp. het heeft haar een sterke vrouw gemaakt, op wie ik hopelijk veel ga lijken!
Ten eerste gefeliciteerd! ten tweede waarom denk je dat je het alleen niet aan kan ?! als andere vrouwen het kunnen kan jij het ook! Mijn moeder was ook alleenstaande moeder en ja ze heeft het wel moeilijk gehad met 3kinderen voeden maar alsnog ze heeft het doorstaan! Een moeder is iets dat nooit vanuit je hart weg kan! je bent zeg maar connect met je kind dat echt niet te beschrijven is! Wees sterk en mischien draai de knopje en vertel je zelf dat je heus wel aan kan en wat andere mensen zeggen oor in oor uit! makkelijk gezegd dan gedaan..ik weet maar alsnog probeer maar!! Je wilt toch niet jezelf helemaal onder grond duwen wat mensen zeggen of denken ikbedoel denk aan je gelukkigheid wat jij verdient !! Als je denkt dat je verdient om gelukkig te zijn en being all right then go for it!! Denk aan jezelf en aan kind! ikdenk niet dat het kind jou kwaad zou nemen later hij/zij zou blij zijn dat ze leeft! komt goed!
@vernon.. meis ik ben ook altijd saampjes met me moeder geweest. en heb nooit iets hoeven missen! ik kreeg altijd alles wat ik nodig had!en wij hadden ook haast geen geld enzo. dat je het jezelf afvraagt hoort bij de hormonen ..dat heeft bijna iedere aanstaande moeder! wacht maar tot je je kleintje in je armen hebt!je zal dan nooit meer denken..kan ik dit wel? je zal altijd blijven denken ik houd zoveel van me kleintje ..hoe ga ik dit doen!hoe maak ik het waar! overschat nooit de kwaliteiten van een moeder! het komt wel goed met jou
Ik twijfel ook echt niet meer, en weet zeker dat het me gaat lukken. Ik denk dat het heel gezond is om aan die dingen te twijfelen als je er alleen voor staat, maar ik ben eruit en inmiddels geniet ik volop en heb ik er ontzettend veel zin in. Heb de situatie geaccepteerd en me erbij neer gelegd en ga er nu voor de volle 100% voor
Vernon ik heb hier en daar je verhaal mee gelezen. Zwangerschapshormonen meid, die maken je aan het twijfelen. Schrijf eens op waarom je dit wil en waarom je dit kan! Als je dan zo wakker wordt kun je je eigen lijstje door lezen.
vernon, Jouw kindje zal het jouw niet kwalijk nemen dat je hem of haar alleen (zonder partner) op de wereld zet, en ik vind het onwijs stoer, dat je je er bij neer hebt gelegd, ik weet zeker dat je zal gaan genieten van de rest van je zwangerschap en straks van je kleine wurmpje, jouw zoon of dochter sleept jou er wel doorheen, en als je het even zat bent, kom je lekker hier klagen, dat mag .... doen we allemaal als we ons onzeker of verdrietig voelen, heel veel succes en geluk wens ik je toe in het nieuwe jaar, het jaar van jou en je kindje