En ik snap dat het makkelijker gezegd is als gedaan. Ik ben ook veel opvliegeriger nu ik zwanger ben. Maar ga even rustig zitten en laat hem even zijn gang gaan. Je zult zien dat hij het zonder jouwn aanwijzingen/commentaar ook heel goed kan
Ik heb niet alles gelezen sorry als ik anderen herhaal. Maar ik denk dat het niet alleen aan de hormonen ligt. Jullie hebben gewoon een hele verschillende manier van communiceren. Hij is meer van het.. "hey relaxed, alles op zijn gemak, waarschijnlijk ook veel grapjes maken? (waar jij je dan weer aan irriteerd)" Jij bent meer van het Huppakee, opschieten, efficient zijn enz. niet teveel rompslomp er omheen. maakt helemaal niet uit dat jullie daar verschillend in zijn hoor, kan heel goed werken. maar wees je er wel bewust van. Want dat jullie dit niet van elkaar weten kan dus betekenen dat je elkaar verkeerd begrijpt, terwijl je hetzelfde bedoeld. Probeer naar hem te luisteren en gewoon even tot 10 te tellen als je met hem praat. Bedoeld hij dit echt zo? Want hij is nog steeds de zelfde man waar je verliefd op werd toch? Hij geeft zelfs aan wat hij van je wil. Gewoon dingen op een wat , naar zijn mening dan "lievere" manier zeggen. En ik ben er echt van overtuigd.. dan krijg je hem helemaal mee. Wees enthousiast over zijn iedeen.. ook al vind je er niet zo veel aan. Soms moet je je eigen ego opzij zetten om te bereiken wat je wil. En dan zal het na een tijdje hopelijk weer helemaal gezellig zijn. succes en geef de moed niet op!
Ik was tijdens de zwschap precies zo.. Alleen dan juist NIET tegen m'n vriend. het was vooral de rest van de wereld die me tot waanzin dreef. Bespreek al je ergernissen eens serieus met je man, neem er een hele avond de tijd voor. Misschien dat ie dan iets meer rekening met je houdt (als het de hormonen zijn....)
oh zo herkenbaar, denk ook echt dat het je hormonen zijn! ik weet nog dat ik ook echt een draak was toen... zelfs in de supermarkt ergerde ik me groen een geel aan iedereen die maar voor me liep of als ik er niet door kon helemaal gestresst liep ik door de winkels ... kon ook echt niks hebben de stomste dingen winde ik me over op en ging ook van de hak op de tak.. ene moment supervrolijk 2 tellen later bij wijze van zat ik te janken of werd ik boos ?! vond het zelf ook erg frustrerend hoor, en knap dat mijn vriend meestal dacht laat maar gaan hormoontjes... maar hij zette me ook regelmatig wel op mijn plek hoor en dan werd ik nog bozer, achteraf zag ik echt wel in dat het aan mij lag meestal.. geef het even de tijd tot je bevallen en ontzwangerd bent, dan gaat het vast beter!
En bijna even ver....ach we zullen zien, eerst bevallen en dan kijken of de hormonsters ons met rust laten en weer lief laten zijn voor man....
Ik ben zowiezo al koppig dus ook ik was een heks in mn zwangerschap soms! Herken mezelf dan ook prima in jou stukje. Hij rijd altijd heel langzaam dus ik wilde altijd rijden en hij vind me dan te snel rijden en vraagt of ik een ongeluk wil. Dat nam ik op als dat ik niet kan rijden en dus hebben we mot. Alleen het stomme is dat wij geen echte ruzie hebben. Hij pikt het allemaal en hield zich op de achtergrond, pas na de zwangerschap durft hij me tegen te spreken Jou man lijkt het wel allemaal tegen te spreken en dus is er veel ruzie bij jullie. Trek het je niet aan, het word beter na de bevalling! Lijken mij dus ook gewoon hormonen!
Net zoals jij je mening mag geven, mag ik ook mijn mening geven toch? Ik zie de laatste tijd erg veel berichten van zwangere dames waarbij de relatie op springen staat, vandaar mijn reactie. En om het dan maar meteen op hormonen te gooien i.v.m. de zwangerschap, vind ik wel erg kort door de bocht. En als ik dan haar verhaal zo lees, dan vind ik dat haar vriend/man nogal wat van haar te pikken heeft... Maar goed, blijkbaar ben ik de enige die er zo over denkt (of misschien wel de enige die het durft uit te spreken), dus ik zal in dit topic niet meer reageren...
tja het blijft werken aan je relatie , dat is soms evengoed wel vermoeiend , druk , moeilijk wat het ook mag zijn want zometeen zit je er met 2 dus dat wordt ook weer effe wennen ! we zullen het zien ! want net je moet ook denk ik nog wel even ontzwangeren , denk ik omdat je alles wel weer in de goede baan wil hebben , maar dan moet je rekening houden met je planning als je een kleine erbij hebt want je hebt er nog eentje lopen en je relatie , nou we zullen zien , vindt het best wel spannend of ik dat kan??? En of ik dan gewoon mezelf ben zonder te moeten nadenken van mag ik dit wel zeggen of dat , net wat iemand al zei ben gewoon van hup , niet zo hannissen enzovoorts Jij bent meer van het Huppakee, opschieten, efficient zijn enz. niet teveel rompslomp er omheen, precies, zo ben ik altijd al , en ik weet dat ik dan wel eens bot kan overkomen , maar daar bedoel ik verder helemaal niks mee dat is soms zo vervelend dat hij dat wel zo voelt!! Maar helemaal nu ! dat dan weer geen zin heb om het ook uit te leggen of irritaties enzo ! hopenlijk gaat dat botte over ???? maar we zijn wie we zijn, ja toch? je kan wel een beetje rekening houden met elkaar maar je kan je zelf niet helemaal gaan veranderen, dat had ie dan of ik eerder moeten bedenken! Hij zegt ook nog wel dat sinds ik ziek was geweest daarna ik veranderd ben harder ofzo , dat klopt misschien wel een beetje ben dan ook 5 dingetjes aan het oprakelen bij waar ik nu tevreden over ben deze week , dat is best moeilijk om te verzinnen , probeer het zelf maar eens ??? gr jmm