2 jaar geleden waren we voor de eerste keer zwanger we waren zo blij en alles ging goed en zat op schema. maar op 24 weken ging alles mis de geboorte kwam op gang en ons kleintje is een half uur later gestorven na anderhalf jaar proberen lukte het nog steeds niet om zwanger te worden en hebben we besloten om naar de fertiliteits afdelingte gaan en eens te kijken wat we misschien zouden kunnen doen. na een paar onderzoeken zagen ze dat de zaadcellen op 1 plaats bleven rond zwemmen en dus niet de weg volgende die ze zouden moeten volgen. ik heb dan 2 inseminaties gehad en dat is ook niet gelukt we zijn toen 2 maanden gestopt omdat we 3 weken op vakantie gingen. toen we terug kwamen van vakantie bleek ik al 7 weken zwanger te zijn spontaan! met 7,5 week kreeg ik roze afscheiding ik belde meteen de afdeling van fertiliteit en ik kon de dag erna komen kreeg een echo en daarop zagen ze een vruchtje van 6 weken ipv een vruchtje van 8 weken er was dus ook geen kloppend hartje. nu zijn we ongeveer een 2 maanden verder en ben ik opnieuw zwanger. ik zou eignlijk heel blij moeten zijn maar dat lukt niet omdat ik weer een week met een roze afscheiding zit en lichte buikpijn ik zou ongeveer een 4 of 5 weken moeten zijn. gisteren hebben ze een hcg test gedaan en die was goed gestegen na de vorige week. ik weet dus nog steeds niet waar ik sta. een echo heeft nog niet veel zin dus moet maar weer een week aanzien. ik word er zo moedeloos, stressig en verdrietig van. maar blijkbaar zit er toch niks anders op dan maar weer af te wachten
Jeetje zeg, ik kan me voorstellen hoeveel stress en verdriet dit oplevert... Ik hoop héél erg voor je dat deze zwangerschap, ondanks de afscheiding waar je je zorgen over maakt, toch goed gaat. Je hebt natuurlijk door alles wat er al eerder gebeurd is je eigen lijf op dit gebied leren wantrouwen, maar dit hóéft geen slecht teken te zijn. Houd moed, ik wens je alle sterkte toe met wachten!!
Ik herken dit zoooo goed. Na mijn MA ben ik wel vlug terug zwanger geworden maar ben zo bang! Als er een symptoomtje eens wat minder is ben ik gelijk in paniek dat het weer mis is. Bij mijn vorige zwangerschap merkte ik niets behalve dan dat ik niet meer moest opstaan om te plassen en ook weer goed kon eten maar blijkbaar was het dan al mis want mijn hcg was in 2 weken niet gestegen en bij de echo bleek dat het vruchtje gestorven was (wel hadden we 2 weken ervoor een hartslag gezien). Dus omdat ik de vorige keer behalve een zeeeeer kleine bloeding (stelde niets voor) eigenlijk helemaal niets had ben ik super ongerust en kan ik maar de ganse dag aan 1 iets denken en savonds ben ik op van de stress. Ik zou elke dag testen met de cb digital om te weten of mijn weken niet gezakt zijn. En het enige wat we kunnen doen is afwachten en aftellen tot het volgende bloedonderzoek (die doe ik nu elke week om zeker te zijn) . Veel moed, je bent zeker niet allleen
Gevake gefeliciteerd met je zwangerschap en ik duim voor je dat het deze keer goed mag gaan. Zelf heb ik 10 miskramen gehad en 7 november 2008 kreeg ik met 22 weken en 4 dagen een zoontje,helaas is dit veel te vroeg en is Jesse na 61 minuten overleden. Na Jesse duurde het ook dik 2 jaar voor ik weer zwanger was en in Januari van dit jaar hebben we eindelijk een gezonde zoon gekregen en de wonderen zijn de wereld nog niet uit,Syl was 4 maand toen ik weer zwanger bleek te zijn en dat had niemand verwacht. Ik wilde dit met je delen om je een steuntje in de rug te geven,zo van,na veel verdriet kan ook blijdschap komen. Helaas moet je nu eerst weer een tijd in onzekerheid zitten,maar je moet vertrouwen in je lichaam houden hoor. Ik gebruik trouwens Tarwekiemolie en Vitamine B-Complex,op advies van een natuur genezer www.jaczitman.nl Er zijn vele dames die hier baad bij hebben gehad.
jeetje wat heftig zeg, killing is dat het dat afwachten. ik hoop dat je een goede zwangerschap mag hebben!
ik probeerde dus net te reageren maar alles liep vast. als eerste wil ik ook jullie allemaal sterkte en heel veel geluk wensen in jullie zwangerschappen. aankomende week mag ik weer naar het ziekenhuis voor een bloedafname. ik zie er eerlijk gezegd echt naar uit want het is echt slopend allemaal. de roze afscheiding is gelukkig vanaf gisteren gestopt. en hoop dan ook dat het weg blijft. tommatje voor jou is het ook een heel gedoe zeg. bij mij is het ook iedere week ee controle doordat we bij de vorige zwangerschap ons kindje zijn verloren op 24 weken en ook omdat we bij fertiliteit in behandeling zijn. bij mijn eerste gyn liep alles niet zo lekker. ik voelde mij niet goed bij haar en de uitrusting die ze gebruikte werkte maar voor de helft uiteindelijk belande ik 2 weken na de laatste consultatie in het ziekenhuis. met alle gevolgen van dien. aangezien we net een grote stap hadden gezet om te verhuizen van weert ( bij eindhoven) naar antwerpen wist ik dus helemaal niets over de achtergronden van de gyns. anders hoor je nog al eens van die is wel heel aardig, die legt alles goed uit, die is heel erg zacht in omgang. en daaruit maken we dan onze keuze. maar die keuze had ik hier dus niet. toen ik in het ziekenhuis lag werd ik overgeplaatst en in dat ziekenhuis werd ik zo goed behandelt dat ik er gewoon ben blijven plakken. mijn gyneacologen troosten me steunen me en het voornaamste antwoorden me met wat ze kunnen. vlinder jij moet toch wel een super karakter hebben om dit allemaal te kunnen verwerken. 1 kindje verliezen en een miskraam is al heel wat. maar een kindje verliezen en 10 miskramen. weten ze trouwens waardoor je bevalling op gang is gekomen op 22 weken? ik kan me voorstellen dat de moed je in de schoenen zakt. en ik denk ook dat je een hele onzekere zwangerschap hebt gehad net als wij nu doen. maar toch proficiat met Syl en ook met je nieuwe zwangerschap bedankt rosemarie we hopen het beste
Gevake wij hebben het heel moeilijk gehad en net toen we de hoop hadden opgegeven,was ik plotselling weer zwanger en wel van Syl.De hele zwangerschap ben ik onzeker geweest,maar we hebben er een prachtige lieve zoon voor terug gekregen. Nu ik weer zwanger ben van nog een wonder,weet ik dat de wonderen de wereld nog niet uit zijn. Deze zwangerschap kan ik gelukkig veel meer genieten en ik ben veel minder angstig. Helaas hebben ze bij ons nooit een oorzaak gevonden,niet van de 10 miskramen en ook niet van Jesse zijn vroeggeboorte. Ik hoop zo dat het bij jou ook goed mag gaan nu en dat jullie volgend jaar een wondertje in jullie armen mogen hebben.
vandaag heb ik alweer meer bloed verloren het vervelende is echt dat het komt en gaat ik krijg er gewoon geen hoogte van. vandaag was het zo erg dat ik maandverband moest gebruiken. heb het ziekenhuis gebeld en mag morgen komen ik hoop dat het toch loos alarm is maar heb er mijn twijfels over. heb tot nu toe nog geen stolsels gehad, en heb nog steeds mijn kwaaltjes . het kan voor mij niet snel genoeg morgen zijn en dan nog zal ik waarschijnlijk moeten wachten op het resultaat tot overmorgen
Gevake het hoeft niet het ergste te zijn,maar ik snap je ongerustheid.Ik hoop voor jullie dat je morgen goed nieuws krijgt.Sterkte voor morgen.
aangezien ik eigelijk vandaag alleen voor een bloedtest moest gaan heb ik toch maar gevraagd voor een echo ook al zou ik vandaag nog geen hartactie kunnen zien. ik wou gewoon weten waar dat bloed vandaan komt. in de baarmoeder was geen bloed te zien. ze hebben ook gekeken of er iets aan de baarmoederhals was en dat was ook niet het geval. volgens de gyn zou het om een innestelingsbloeding kunnen gaan. tot onze groote verassing hebben we wel een mooi kloppend hartje gezien. ik zou nu een 6 weken en 3 dagen zijn. wie had dat gedacht ik dacht dat ik toch nog ergens aan de 5 weken zou zijn. ondanks de bloedingen ben ik wel wat geruster gesteld. de aankomende weken moet ik wel op rust. moet voor de zekerheid het toch maar even rustig aan doen.
Gevake wat een fijn nieuws zeg,een kloppend hartje en zelfs verder zwanger dan gedacht.Dat is toch wel een opluchting he,pak nu maar goed je rust en hier draaien de duimen voor een goede zwangerschap.Dikke knuffel.
Ik heb dit topic gelezen en wat fijn dat je wat gerustgesteld bent! Ik vind deze eerste weken ook maar een crime ... Dat gewacht
Wat een stress! En wat heb je al veel meegemaakt Het is ooit heel erg oneerlijk verdeeld in de wereld. Heel veel succes, ik hoop dat dit kleintje lekker blijft plakken en dat je snel van je bloedverlies af bent!